زمینه و هدف: اﻓ ﺰ اﯾ ﺶ ﻣ ﯿ ﺰ ان ﻓ ﺴ ﻔ ﺎ ت در ﻣ ﺤ ﯿ ﻂ ﻫ ﺎ ی آﺑ ﯽ ﺗ ﻮ ازن رﺷ ﺪ ﻣ ﻮ ﺟ ﻮ دات آﺑ ﺰ ی را ﺑ ﻪ ﻫ ﻢ ﻣ ﯽ زﻧ ﺪ و ﻣ ﺸ ﮑ ﻼ ت زﯾ ﺴ ﺖ ﻣ ﺤ ﯿ ﻄ ﯽ ﺟ ﺪ ی را اﯾ ﺠ ﺎ د ﻣ ﯽ ﮐ ﻨ ﺪ . در این مطالعه هدف بررسی آزمایشگاهی حذف یون فسفات با استفاده از نانوذرات اکسیدگرافن می باشد. روش بررسی: جاذب مورد استفاده در این تحقیق گرافن بوده که ابتدا به سنتز اکسید گرافن توسط مدل هامر پرداخته شد. جاذب سنتز شده به دلیل دارا بودن گروه های عاملی اپوکسی و هیدروکسیل بر روی سطح خود موجب می شود که خاصیت آب دوست بودن آن افزایش یابد و منجر به ارتقاء کاربرد اکسید گرافن در محیط های آبی شود. اثر پارامترهای مختلف شامل مقدار جاذب، pH، غلظت اولیه، دما و زمان تماس بر روی میزان جذب بررسی شد. هم چنین در ادامه مطالعات سینتیکی بر روی داده ها انجام گردید. یافته ها: بیش ترین درصد جذب برابر با 75% بوده است که در 3= pH و بعد از سه ساعت تماس محلول با جاذب اتفاق افتاده است. هم چنین نتایج نشان می دهد که داده ها متناسب با مدل سنتیکی شبه مرتبه دوم بوده است. اطلاعات آزمایشگاهی با مدل لانگمیر تطبیق داده شد. بحث و نتیجه گیری: با ﺗ ﻮ ﺟ ﻪ ﺑ ﻪ ﻧ ﺘ ﺎ ﯾ ﺞ ﺑ ﻪ دﺳ ﺖ آﻣ ﺪ ه جاذب اکسید گرافن به عنوان جاذب سازگار با محیط زیست ﺗ ﻮ اﻧ ﺎ ﯾ ﯽ ﻣ ﻄ ﻠ ﻮ ﺑ ﯽ در حذف ﻓ ﺴ ﻔ ﺎ ت دارد.

در تحقیق حاضر تأثیر افزودن نانوذرات رس اصلاح شده/اصلاح نشده، با درصدهای وزنی مختلف بر رفتار خمشی کامپوزیت های لایه ای آلومینیوم 2024-T3-رزین اپوکسی/الیاف بازالت بررسی شد. ابتدا به منظور ایجاد برهمکنش مناسب بین نانوذرات رس و زمینه اپوکسی، عملیات اصلاح سطحی با عامل کوپلینگ سیلان بر روی نانوذرات رس انجام شد که در ادامه، ایجاد گروه های عاملی بر روی سطح نانوذرات رس توسط آزمون طیف سنجی مادون قرمز (FT-IR) ثابت شد. نانوذرات رس اصلاح شده با درصدهای وزنی 0، 1، 3 و 5 به اپوکسی افزوده شد و سپس جهت پخش و توزیع مطلوب تر آن در زمینه از دستگاه همزن مکانیکی و آلتراسونیک استفاده شد. همچنین به منظور برهمکنش و چسبندگی بهتر بین زمینه و ورق آلومینیومی، عملیات مکانیکی و شیمیایی بر روی آلومینیوم انجام شد. در ادامه مخلوط های حاصل همراه با الیاف بازالت بافته شده و لایه های آلومینیوم در ساخت کامپوزیت لایه ای مورد استفاده قرار گرفت. نمونه های ساخته شده جهت بررسی تأثیر افزودن نانوذرات رس تحت آزمون خمش سه نقطه ای قرار گرفتند که حداکثر تاثیر نانوذرات اصلاح شده بر افزایش استحکام خمشی و انرژی شکست در 3 درصد وزنی آن اتفاق افتاد. این خواص در مورد نمونه حاوی 3 درصد وزنی نانوذرات رس اصلاح نشده نسبت به نمونه مشابه اصلاح شده تضعیف شد. علاوه بر این مدول خمشی با افزایش نانوذرات رس به صورت پیوسته افزایش یافت. همچنین به منظور بررسی مکانیزم شکست بخش پلیمری از میکروسکوپ روبشی الکترونی گسیل میدانی (FESEM) استفاده شد. تصاویر میکروسکوپی بیانگر این بودند که افزودن نانوذرات رس باعث بهبود برهمکنش بین زمینه و الیاف بازالت شده و منجر به بهبود خواص خمشی می شود.

در این مقاله نتایج آزمایش و پردازش اطلاعات برای تعیین انرژی شکست بین لایه ای در مواد مرکب اپوکسی/ شیشه تک جهته ارائه شده است. در انجام آزمایشات از نمونه های DCB استفاده شده و کلیه آزمایشات شامل آزمایشات خواص مکانیکی و آزمایشات شکست بر طبق آئین نامه های استاندارد ASTM صورت گرفته است. روش های مختلف پردازش اطلاعات برای تعیین انرژی شکست مود 1 مورد استفاده قرار گرفته است. مشاهده شده که دقت اندازه گیری ها به خصوص اندازه گیری طول ترک می تواند اثر زیادی در دقت انرژی محاسبه شده داشته باشد. روشی گسترش داده شده است که می تواند بدون استفاده از داده های آزمایشگاهی طول ترک، انرژی شکست را محاسبه نماید. این روش بر اساس شبیه سازی اجزای محدود رشد ترک در نمونه بوده و از اصول مکانیک شکست به همراه تحلیل میزان رهایی انرژی کرنشی بهره می برد. نشان داده شده است که روش مورد نظر می تواند هم برای تعیین انرژی شکست به طور کاربردی و هم برای محک زدن نتایج آزمایش DCB به کار گرفته شود.

هدف از این تحقیق آزمایشگاهی بررسی میزان مایکرولیکیج کامپازیت پس از کاربرد کارباماید پراکساید بود. 80 عدد دندان سالم انتخاب گشته، در تمامی دندانها حفرات کلاس V تعبیه و با کامپازیت مایکروفیلدTetric Flow (vivadent)  بهمراه ماده چسبنده عاجی  (vivadent) Syntacترمیم گردیدند. پس از 500 سیکل حرارتی، نمونه ها به چهار گروه تقسیم شدند. گروه A (کنترل) به مدت 3 هفته در رطوبت 100% و 37˚C قرار داده شدند در حالیکه گروه D, C, B هرکدام به ترتیب به مدت 2 و 3و 4 هفته در تماس با ژل کارباماید پراکساید 10% بتوسط اپلاینس پلاستیکی مخصوص بمدت 8 ساعت در هر شبانه روز قرار گرفتند. پس از سیل نمودن ریشه و تاج توسط لاک ناخن، دندانها بمدت 24 ساعت در فوشین بازی 0.5% غوطه ور گردیدند. سپس از دو میلی متری CEJ قطعه گشته و در اپوکسی رزین مدفون شدند. نفوذ رنگ در لبه های مارچین جینجیوالی و اکلوزالی بتوسط استرئومیکرسکپ بررسی گردید. جهت بررسی نتایج از آزمون آماری Pearson با فرایند لوگ خطی با احتمال 95% استفاده گشت:از بررسی نتایج مشخص شد:1- در گروه A وB  و C ارتباطی بین نوع مارجین و درجه نفوذ رنگ مشاهده نشد. ولی فراوانی نفوذ رنگ در گروه B و C بیشتر از A بود.2- در گروه D بین نفوذ رنگ با نوع مارجین ارتباط وجود داشت. یعنی درجه نفوذ رنگ شماره 3، 70% مربوط به مارجین جینجیوالی و 30%  مربوط به مارجین اوکلوزالی بود.3- در مقایسه نفوذ رنگ در مارجین جینجیوالی، نفوذ رنگ درجه 3، بیشتر به گروه D مربوط بود.4- در مقایسه نفوذ رنگ در مارجین مینایی، بیشترین فراوانی نفوذ رنگ درجه 3 در گروه B و سپس D بود.5- چون مایکرولیکیج حتی بعد از دو هفته قرارگیری در بلیچ با نفوذ رنگ زیاد مشاهده می شود، بنابراین ترمیم باید پس از بلیچ تعویض گردد.

در این مقاله اثرتخریب ناشی از ضربه های کم سرعت برکاهش استحکام فشاری نمونه هایی با سه ابعاد متفاوت بررسی شده است. با استفاده از مدل های تحلیلی و عددی رفتار نمونه ها شبیه سازی گردید. سپس توسط یک مطالعه آزمایشی، صحت جواب های مدل مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه های مذکور در ابتداء تحت ضربه هایی با شرایط یکسان و سپس تحت بار استاتیکی فشاری قرار گرفتند تا بتوان مقدار کاهش استحکام فشاری آنها را اندازه گیری کرد. نتایج آزمایشات نشان دهنده این مطلب است که در شرایط ضربه یکسان با افزایش ابعاد نمونه ها، سطح تخریب آنها کاهش می یابد و متعاقبا کاهش استحکام کمتری نیز در آنها مشاهده می شود. با افزایش ابعاد نمونه ها، حد آستانه کاهش استحکام افزایش می یابد. بطوریکه با افزایش ابعاد، قطعات در مقادیر بیشتری از انرژی ضربه، نشانه هایی از شروع کاهش استحکام فشاری را از خود نشان می دهند. بنابراین در شرایط واقعی که ابعاد صفحات به مراتب بزرگتر است انتظار می رود که کاهش استحکام کمتری داشته باشیم. روش هرتز برای اندازه گیری نیروی ناشی ازضربه تعمیم داده شد و سطح تخریب ناشی از ضربه نیز توسط مدل تحلیلی محاسبه گردید. سپس با استفاده از تغییر خواص مکانیکی در ناحیه تخریب شده ناشی از تخریب در مدل اجزاء محدود و با اعمال بار فشاری، استحکام باقیمانده صفحه کامپوزیتی شبیه سازی گردید. نتایج بدست آمده از مدلسازی توافق خوبی را با نتایج آزمایشی نشان میدهد

در این پژوهش پوشش های پودری مورد استفاده در کامپوزیت ها با روش درون قالبی از طریق شناسایی نمونه های وارداتی و همچنین با در نظر گرفتن خواص فیزیکی و شیمیایی لازم بررسی شد. بدین ترتیب که ابتدا نمونه اصلی با استفاده از روش های دستگاهی سانتریفوژ، طیف سنجی زیر قرمز (IR)، گرماسنجی پویشی تفاضلی (DSC) و طیف سنجی پرتو ایکس بررسی شد. سپس، با استفاده از روش اختلاط مذاب ذرات پودر تهیه گردید و پس از تهیه نمونه های پوشش داده شده به روش معمولی و درون قالبی، آزمونهای کنترل کیفی و کمی و بررسی رفتار گرمایی انجام پذیرفت. نتایج نشان می دهد که پودرهای تهیه شده بر پایه رزین پلی استر از لحاظ خواص نوری و عدم چسبندگی به سطح قالب بر پودرهای اپوکسی برتری دارند. به علت وجود برهمکنش شیمیایی بین گروه های فعال در رزین اپوکسی با سطح فلزی قالب، رزینهای اپوکسی برای تهیه این نوع پودر توصیه نمی شوند.

در این پژوهش فرمول بندی و ساخت رنگی مقاوم در شرایط آب و هوایی دشوار (شامل مه آب و نمک) مدنظر بوده است. این رنگ خصوصیات لازم برای استفاده روی اسکلت های فلزی بنادر، بدنه کشتی ها، مخازن مواد نفتی و به طور کلی برای هر مکانی که شرایط سخت خوردگی در آنجا مطرح باشد را داراست. در این راستا آستری غنی از روی ساخته شد و با کمک مواد اولیه و افزودنی های لازم، شرایط رنگ به سمتی که بتواند اهداف این طرح پژوهشی را برآورد کند، سوق داده می شود. آستری غنی از روی، رنگی دو جزئی است که جزء اول آن رنگ بر پایه رزین اپوکسی پلی آمید و جزء دوم آن سخت کننده است که جزء اخیر به عنوان کاتالیزور نقش خشک و سخت کنندگی فیلم رنگ را ایفا می کند.

در مقاله حاضر، واکنش صفحات ارتوتروپیک در برابر ضربه ای عرضی یک جسم متحرک به صورت تئوری و در قالب نیروی ضربه ایجاد شده و نیروی جنبش دهنده وارد به صفحه مورد بررسی قرار گرفته است. آنالیز در محدوده رفتار ارتجاعی خطی در ماده در نظر گرفته شده است. نیروی جنبش دهنده مستقیما با خیز صفحه در زیر محل برخورد تناسب دارد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که واکنش کامل بوسیله پارامتری بنام پارامتر ضربه λ قابل تعریف می باشد. ضریب برگشت پذیری، حداکثر نیروی ضربه و زمان تماس بین صفحه و ضربه زننده در قالب λ به راحتی تعریف می گردد. در تحقیقات حاضر تغییرات انرژی ضربه نیز مورد مطالعه قرار گرفته و نتایج بدست آمده با نتایج حاصل از کارهای محققین در گذشته مقایسه و بررسی گردیده اند. نهایتا، برای یک لایه اپوکسی تقویت شده به الیاف شیشه در قالب پارامتر بدست آمده، نقش کسر حجمی الیاف و پارامترهای ضربه زننده مانند جرم، سرعت و انرژی جنبشی آن بررسی شده و نتایج ترسیم گردیده اند.