هدف: نظر به اهمیتی که هذیانها در شناخت بیماران پسیکوتیک دارند و با توجه به نقش معیارهای فرهنگی در شکل دادن این هذیانها، در پژوهش حاضر محتوای هذیانهای بیماران پسیکوتیک دارای هذیان مورد بررسی قرار گرفته است.
روش: آزمودنیهای پژوهش را 250 بیمار پسیکوتیک (165 مرد، 85 زن) تشکیل داده اند که در فاصله سالهای 75-1371 در مرکز آموزشی – درمانی شهید اسماعیلی تهران بستری بوده اند. سن 75% آنان 45-15 سال بوده، 106 نفر از آنان مجرد و 104 نفر متاهل بوده اند. ابزار به کار گرفته شده در این پژوهش را یک پرسشنامه دارای پرسشهایی در زمینه نوع و محتوای هذیانها، توهمها و اطلاعات جمعیت شناختی بیماران تشکیل داده است. داده های پژوهش به کمک روشهای آمار توصیفی تحلیل و ارایه گردیده است.
یافته ها: این بررسی هذیانهای گزند و آسیب را بیش از سایر هذیانها در بیماران مورد بررسی نشان داد و هذیان بزرگ منشی در رتبه دوم از نظر فراوانی قرار داشت.
نتیجه: گرچه محتوای هذیانها در فرهنگ های مختلف کم و بیش همانند یکدیگرند، اما جلوه های فرهنگی کشورها، اقوام و ادیان گوناگون در چگونگی شکل گیری هذیانها نقش دارند.