هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی با عملکرد شغلی شاغلان بخش کشاورزی است. برای این منظور، فارغ التحصیلان دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران انتخاب و از طریق ارسال پرسشنامه شخصیتی NEO اطلاعات مربوط به 655 نفر از آنها گردآوری گردید. سپس پنج عامل انعطاف پذیری, دلپذیر بودن با وجدان بودن, از آنها گردآوری گردید. سپس پنج عامل انعطاف پذیری, دلپذیر بودن, با وجدان بودن, روان رنجوری, و برون گرایی با استفاده از 60 سوال مورد ارزیابی قرار گرفت و اطلاعات مربوط به محل خدمت, نوع شغل, سنوات خدمات افراد نیز گردآوری گردید. در خصوص عملکرد شغلی, اطلاعات مربوط به هماهنگی رشته تحصیلی با شغل, فراهم بودن عملکرد شغلی, اطلاعات مربوط به هماهنگی رشته تحصیلی با شغل, فراهم بودن امکانات کار و ماهیت شغلی از نظر آموزشی, پژوهشی و اداری - مدیریتی از طریق پرسشنامه خود ساخته جمع آوری شد. به منظور تعیین ارتباط میان ویژگی های پرسشنامه خود ساخته جمع آوری شد. به منظور تعیین ارتباط میان ویژگی های شخصیتی با عملکرد شغلی از تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته ها نشان داد که ارتباط آماری معناداری میان ویژگی های شخصیتی و عملکرد شغلی وجود ندارد. در نمونه مورد مطالعه بیش از 56.5 درصد در حد زیاد و خیلی زیاد در ارتباط با رشته تحصیلی خود اشتغال داشته اند و ارزیابی کارفرمایان از حجم فعالیتها نشان می دهد که 47.2 درصد در حد مطلوب و بسیار مطلوب بوده است. بیشترین میانگین (71.14 درصد) از صفت انعطاف پذیری و (62.13 درصد) از صفت دلپذیر بودن در حد نسبتا مطلوب و مطلوب برخوردارند.