زمینه و هدف: اطلاع از نحوه توزیع پارامترهای کیفی و کمی از مهم ترین پارامترهای اولیه مدیریت جامع منابع آب زیرزمینی می باشد. بنابراین در این تحقیق سعی گردید، مدل و ترکیب ورودی مناسب جهت تخمین پارامترهای کیفی هدایت الکتریکی (EC)، یون کلسیم (Ca) و یون سدیم (Na) آب خوان های دشت گیلان تعیین گردد. روش بررسی: در این تحقیق از داده های 132 چاهک مشاهداتی در دوره آماری 1381 تا 1393 و مدل های شبکه عصبی مصنوعی (ANN) و ماشین بردار پشتیبان (SVM) استفاده گردیده است. در رویکرد اول، تخمین ها به ازای پنج ترکیب مختلف حاصل از پارامترهای تراز آب، فاصله از دریا، مجموع بارش های شش ماه و مختصات چاهک های مشاهداتی انجام گرفته است. در رویکرد دوم، تخمین ها براساس ترکیب پارامترهای کیفی منتخب آزمون گاما با ترکیب های ورودی برتر بخش اول صورت گرفته است. یافته ها: مقایسه نتایج بخش اول نشان داد که مدل SVM در تخمین هر یک از پارامترهای Ca، Na و EC عملکرد بهتری نسبت به مدل ANN داشته است. مقادیر خطای ماشین بردار پشتیبان برای تخمین متغیرهای Ca، Na و EC در دوره تست به ترتیب برابر با (meq/l) 218/1، (meq/l) 867/0 و (µ mos/cm) 742/175 بوده است و این مقادیر برای مدل شبکه عصبی مصنوعی به ترتیب برابر با (meq/l) 268/1، (meq/l) 933/0 و (µ mos/cm) 448/186 می باشد. نتایج این بخش نشان داد اضافه شدن ورودی فاصله از دریا در کلیه موارد باعث بهبود نتایج مدل ها گردیده است. در بخش دوم با استفاده از آزمون گاما از بین نه پارامتر کیفی اندازه گیری شده، بهترین ترکیب پارامترهای کیفی برای تخمین هر یک سه پارامتر Ca، Na و EC تعیین گردید. نتایج تخمین ها در بخش دوم نشان داد که هر یک از دو مدل ANN و SVM عملکرد بسیار مناسبی در تخمین هر سه پارامتر کیفی داشته اند. مقدار خطای مدل ANN برای متغیرهای Ca، Na و EC در دوره صحت سنجی به ترتیب برابر با (meq/l) 662/0، (meq/l) 305/0 و (µ mos/cm) 346/47 بوده است و این مقادیر برای مدل SVM به ترتیب برابر با (meq/l) 671/0، (meq/l) 356/0 و (µ mos/cm) 412/55 می باشد. البته در این بخش نتایج مدل ANN نسبت به مدل SVM بهتر بوده است. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که هر یک از دو مدل SVM و ANN توانایی بسیار زیادی در تخمین پارامترهای کیفی آب خوان ها دارند. همچنین عملکرد مدل SVM نسبت به مدل ANN، به ازای تعداد ورودی کمتر بهتر است و در تعداد ورودی بیشتر برعکس می باشد. نتایج بخش دوم نشان داد که آزمون گاما می تواند به صورت کاملا کابردی و دقیق در تعیین ترکیب-های ورودی موثر مورد استفاده قرار گیرد.

کاربرد سیستم مائی مایسلی مخلوط شامل سدیم دودسیل سولفات (SDS) و پلی اکسی اتیلن (23) دودکانول (Brij-35) به عنوان فاز متحرک در کروماتوگرافی مایع فاز معکوس مطالعه شد. دسته ای از کلروفنولها به عنوان مخلوط آزمایشی مورد استفاده قرار گرفتند. ارزیابی اثر افزایش اصلاحگر آلی بر کارایی نشان داد که استفاده از غلظتهای کمی از افزودنیهای آلی، کارایی را در فاز متحرک مایسلی مخلوط SDS/Brij-35 بهبود می بخشد. اثرات غلظت پروپانول، غلظت کل سورفاکتانت و pH بر بازداری و گزینش پذیری نیز مورد ارزیابی قرار گرفت و نشان داده شد که بین LnK′ و کسر حجمی پروپانول در گستره 10-0 درصد، رابطه ای خطی وجود دارد. همچنین کاهش منظمی در بازداری نمونه ها به صورت تابعی از غلظت سورفاکتانت مشاهده گردید. نتایج نشان دادند که قدرت شویش با کاهش pH فاز متحرک افزایش می یابد. همچنین با افزایش قدرت شویش تغییر در گزینش پذیری کروماتوگرافی مشاهده گردید.

در این تحقیق، استخراج با حلال گالیم از محلول آلومینات سدیم حاصل از فرایند بایر در کارخانه آلومینای جاجرم که  Al2O3 86.70 g/l, Na2O 164 g/lو 106.02 ppm گالیم بود با استفاده از فاز آلی شامل 10 درصد حجمی Kelex100 به عنوان استخراج کننده، 10 درصد حجمی اتانول به عنوان تنظیم کننده و بقیه کروزین به عنوان رقیق کننده انجام شد. با نسبت فاز آبی به آلی 1:1 و در دمای اتاق حدود 93 درصد گالیم در 60 دقیقه استخراج شد. آزمایش های اسکراب و استریپ با استفاده از هیدروکلریک اسید، اسید سولفوری و هیدروکسید سدیم انجام شدند. ابتدا اسکراب آلومینیم به وسیله محلول 5 مولار HCl انجام و سپس گالیم با استفاده از محلول 1.5 HCl از فاز آلی استریپ شد. محلول استریپ نهایی حاوی 490 ppm گالیم به همراه 141.73 ppm آلومینیم بود.

0

مقدمههدف از این مطالعه آزمایشگاهی، تعیین اثر دو ضد عفونی کننده بر تغییرات ابعادی Cross Arch و Arch Inter کسب پس از قالب¬گیری با سیلیکونهای تراکمی بود. در این مطالعه از دو نوع متغیر پاسخی و توضیحی استفاده گشت. متغیرهای پاسخی ابعاد کست بودند و متغیرهای توضیحی عبارت بودند از: ضدعفونی کننده¬ها: گلوتارآلدهاید اسیدی 2%G و سدیم هایپوکلرایت 1- 0.5 %(H) و مواد قالب¬گیری سیلیکونهای تراکمی( Speedex(S هیدروفوب و( Rapid(R هیدروفیل.مواد و روشهاجهت این مطالعه یک Dentoform ماندیبول انتخاب شد. کاسپ مزیرلینگوال دندانهای (7و7) و لبه اینسایزال دندان 1√ کوتاه گشته، سپس در نواحی مذکور نقاط مرجع به ابعاد 4% میلی متر عمق و 1.6 میلی متر قطر تعبیه گشت. بتوسط هر ماده قالب¬گیری 15 عدد قالب بدست آمد. 5 عدد از قالبهای هر گروه در گلوتارآدهاید اسیدی 2% و 5 عدد در سدیم هایپوکلرایت.1-0.5% غوطه¬ور گردید. در حالی که برای 5 عدد قالب دیگر (گروه کنترل) عمق ضدعفونی انجام نگردید. تمام قالبها به مدت 30 دقیقه در دمای اتاق نگهداری گشته، در نهایت ریختن قالب¬های گروه کنترل، به توسط گچ نوع IV انجام پذیرفت در حالی که گروههای آزمایشی به مدت 30 دقیقه در ضدعفونی کننده¬های مذکور غوطه ور گردیده و پس از گذشت زمان غوطه¬وری و شستشو با آب به توسط گچ ریخته شدند.اندازه¬گیری ابعاد C.A و I.A. به توسط دستگاه اندازه¬گیری سه بعدی (C.M.M) با دقت 1 میکرون انجام پذیرفت آنالیز آماری داده¬ها با احتمال 95% به توسط آنالیز واریانس یک متغیره و چند متغیره و تست دانکن انجام شد نتایج مشخص نمود.یافته¬ها1-با مقایسه گروههای کنترل( RC و SC )هیچ¬گونه اختلاف قابل توجهی در ابعاد C.A و I.A مشاهده نگردید.2-درصد نسبی تغییرات ابعادی، نشانگر کوچکتر شدن ابعاد نسبت به مدل اصلی بود.3-از نظر آماری هیچ گونه تداخلی (Interaction) بین دو عامل نوع ماده قالب¬گیری و نوع ضدعفونی کننده مشاهده نشد.4-با حذف عامل نوع ماده قالب¬گیری، و یا به عبارتی، هر نوع ضدعفونی کننده یک اختلاف قابل توجهی برای بعد (C.A) ایجاد شد. بدین معنی که اندازه این فضا توسط سدیم هایپوکلرایت مقادیر بیشتری را نسبت به گلوتارآلدهاید نشان داد.5-با حذف عامل ضدعفونی کننده، یا به عبارتی با هر دو نوع ماده قالب گیری، اختلاف قابل توجهی برای بعد C.A. بدست آمد. بدین معنی که Speedex مقادیر بیشتری از ابعاد را نسبت به Rapid ایجاد نمود.نتیجه¬گیریمقایسه شش زیرگروه موارد زیر را آشکار نمود: بتوسط هیچ کدام از متغیرهای توضیحی تغییر قابل ملاحظه¬ای در بعد I.A. دیده نشد پس می¬توان نتیجه گرفت با انتخاب هر کدام از این دو ماده فاصله اینترآرچ نمی¬تواند برای نشاندن یک بریج طویل یا پروتز پارسیل متحرک نگران کننده باشد و چون بعد C.A. یک عامل مهم برای پروتز پارسیل متحرک می¬باشد بنابراین بهترین انتخاب برای قالب¬گیری به ترتیب عبارت خواهد بود از SH و RH و SG.

سابقه و هدف: تغییرات همو دینامیک به دنبال لارنگوسکوپی و لوله گذاری تراشه یکی از مسائل و مشکلات اصلی در بیهوشی عمومی می باشد . روشها و داروهای مختلف جهت کم نمودن این تغییرات مورد استفاده قرار گرفته اند ، ما در این مطالعه از داروی آلفنتانیل که یک مخدر کوتاه اثر می باشد جهت کاهش تغییرات همودینامیک استفاده نموده ایم. مواد و روشها: 100 بیمار ASA Class I به دو گروه 50 نفری تقسیم شده اند ، به هر دو گروه دیازپام 0.1mg/kg و مرفین 0.1mg/kg و فلاکسیدیل 20mg به عنوان پریمد تزریق شده ، سه دقیقه قبل از شروع بیهوشی گروه مطالعه 10 g/kg آلفنتانیل و گروه کنترل پلاسبو دریافت نمودند ، روش بیهوشی در هردو گروه با تیوپنتال سدیم و ساکسنیل کولین انجام شده. فشار خون و ضربان قلب در دو گروه قبل و بعد از پریمد و دقایق یک و سه و پنج بعد از لوله گذاری ثبت و داده ها با هم مقایسه شدند.یافته ها : تغییرات فشار خون سیستول و دیاستول و ضربان قلب بعد از پریمد با هم تفاوتی نداشتند ، اما میانیگن تغییرات فشار خون و ضربان قلب در گروهی که آلفنتانیل دریافت کرده اند نسبت به گروه کنترل کمتر بوده و از نظر آماری معنی دار بوده . در هر دو گروه تغییرات همودینامیک بعد از 5 دقیقه به حالت ثابتی رسیده است .نتیجه گیری:با توجه به این مطالعه و مطالعات دیگر ، آلفنتانیل داروی موثری در کم کردن فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و ضربان قلب به دنبال لارنگوسکوپی و لوله گذاری تراشه می باشد و استفاده از آن را قبل از لارنگوسکوپی در بیهوشی عمومی توصیه می کنیم.