علایم حاصل از فعالیت های الکتریکی قلب را الکتروکاردیوگرام (ECG) و دستگاهی که قادر به ثبت این علایم باشد الکتروکاردیوگراف گویند.هدف از انجام پروژه الکتروکاردیوگراف کامپیوتری ساخت وسیله ای است که بتواند پارامترهای پزشکی مورد نظر پزشک را محاسبه و آنها را بصورت چاپ شده در اختیار قرار دهد. این پارامترها اغلب با صرف دقت و نیز عدم دقت کافی توسط پزشک اندازه گیری میشود. حال آنکه دستگاه به سرعت و با دقت بالا قادر به انجام آن خواهد بود.در مرحله بعدی پروژه دستگاه بایستی با ترکیب پارامترهای اندازه گیری شده بتواند بعضی از بیماریهای قلبی را نیز از روی سیگنال ECG تشخیص دهد.در این مقاله ابتدا مختصری به آناتوموفیزیولوژی قلب و منشا بوجود آمدن الکتروکاردیوگرام اشاره خواهد شد. سپس با نحوه دستیابی به این سیگنال از طریق الکترودهای پوستی و محل نصب الکترودها و کلا اشتقاق های الکتروکاردیوگرافی بالینی بحث خواهد شد در ادامه به مشخصات یک ECG طبیعی و پارامترهای مورد نظر جهت اندازه گیری می پردازیم. و آنگاه بعد از این مقدمات طرح کلی سیستم مورد بررسی قرار گرفته و با شناسایی سیگنال های نامطلوب همراه ECG یک فیلتر دیجیتال جهت حذف آنها طراحی میگردد. در قسمت آخر مساله شناسایی شکل (Palterm Recignitien)، ECG و روش های مختلف بدست آوردن ریتم قلبی ارایه میگردد.

«خاک های رسی واگرا» (Dispersive Clay) یا به عبارت دیگر خاک هایی که به آسانی با آب شسته می شوند. نقش مهمی در آب شستگی خاکریزها، دیواره های کانال های خاکی یا دیواره های سدهای خاکی دارند که نقش آن ها را نباید فراموش کرد. یکی از پدیده هایی که از عوامل عمده در تخریب و بی ثمر شدن سدهای خاکی به شمار می رود، پیدایش نقب ها و کانال هایی است که از پدیده «پایپینگ بدنه»، به ویژه هسته نفوذناپذیر این سدها ایجاد می گردد. با توجه به شرایط جغرافیایی و اقلیمی ایران و مساله سدسازی در مناطق «کرمان، سیستان و بلوجستان، خراسان و فارس» بررسی پژوهشی خاک های واگرا ضرورت تام دارد که با انجام آزمایش های هیدرومتری مضاعف شیمی خاک، تکه خاک، فیلتر روی خاک های مزبور منجر به توصیه هایی برای طراحی ساختمان های خاکی (از قبیل سد و …) می شود.

در این طرح ابتدا فیلترهای مختلف مایکروویو از لحاظ خصوصیات و مزایا و معایب مورد بررسی قرار گرفته است. و در این میان جایگاه و خصوصیات و کاربردهای فیلتر Coupled line معین شده است. سپس مرحله به مرحله روش طراحی تشریح شده و با ذکر مثال توضیحات کامل شده است. در نهایت چگونگی حل مساله به روش اپیمایزیشن توضیح داده شده و برنامه کامپیوتری آن با ارایه مثال آورده شده است.

جداسازی ذرات معلق در گازها یکی از مسایل تکنیکی و علمی عصر صنعتی است و علت آن رشد و توسعه سریع در عملیات صنعتی می باشد. جداسازی و جمع آوری ذرات پراکنده در گازها به کمک روشهای مختلف اساسا بمنظور جلوگیری از آلودگی بیش از حد هوا صورت می گیرد.آلودگی هوا مساله ای است که به همراه تمدن مدرن رشد کرده و رابطه ای مستقیم با آن دارد و هر چند که پدیده های طبیعی نظیر مه و بخارات حاصل از مواد گیاهی پوسیده نیز در آلودگی هوا مشارکت دارند ولی وسایل ساخت بشر بمراتب جدی ترین عوامل آلودگی هوا می باشند.با این همه انجام عملیات جداسازی گاه بمنظور بازیابی مواد ارزشمندی مانند مس و روی و یا طلا از گاز صورت می گیرد که در صورت عدم انجام چنین عملیاتی این مواد به توده های دود بدل شده و با پخش شدن در هوا به هدر میروند.روشهای موجود در تصفیه گازها را می توان بطور کلی به دو بخش مکانیکی و الکتریکی طبقه بندی کرد. روشهای مکانیکی شامل روشهایی هستند که اصولا به نیروهای اینرسی یا مکانیکی بستگی دارند. نمونه ای از این روشها، روش جاذبه ای، سانتریفوژ، جاذبه ای و سانتریفوژ، مالشی و... میباشند. روش الکتریکی کلا با روشهای مکانیکی تفاوت دارد.

این طرح ضمن بررسی میزان آلودگی گاز «SO2» در شهر اراک به بررسی روش های نمونه برداری و آنالیز کمی و همچنین منابع آزادکننده آن می پردازد. این طرح سپس به تحقیق و بررسی روش های رفع آلودگی اعم از روش های فیزیکی و شیمیایی پرداخته و در پایان سیستمی را طراحی و به عنوان فیلتر مناسب برای حذف مواد آلوده کننده برای کارخانجات ارائه نموده است.

جذب سطحی در واقع کاربرد توانایی جامدات می باشد، یعنی همان ترجیح در جذب یک گاز و غلیظ نمودن آن گاز در سطح این جامدات است به این ترتیب، اجزا محلول های گازی و یا مایعات از همدیگر جدا می شوند.یک تعداد مثال، طبیعت کلی این فرآیند را نشان می دهد و هم زمان کاربردهای متفاوت را بیان می نماید، جذب سطحی در میدان های مختلف استفاده می شود.در میدان جداسازی گازی، جذب سطحی برای رطوبت زدایی از سایر گازها به کار برده می شود، در بوزدایی مواد شامل گازهای سمی و قابل اعتراض و ناخالصی هایی از مخلوط های رقیق با هوا و گازهای دیگر و شکستن مخلوط های هیدروکربنی، مثل گازهایی که شامل متان، اتیلن، اتان، پروپیلن و پروپان هستند.همینطور در مایعات جداسازی رطوبت حل شده در بنزین، کلرزدایی از محصولات نفتی و محلول آبی - شکر، برطرف نمودن مزه و بوی بد از آب آشامیدنی، و شکستن مخلوط های آروماتیک و هیدروکربن های پارافینی، مقیاس محدوده کاربرد این فرآیند از یک گرم جاذب که آزمایشگاهها تا طراحی با حدود 135000 کیلوگرم جاذب در صنعت می باشد.عملیات های جذب همه از جهتی به هم شبیه هستند، مانند برخورد جاذب و جذب شونده جاذب های جامد، توزیع غیر یکنواخت بین فاز جذب شونده و توده سیال در روی سطح جسم جاذب که در واقع همین عامل اجازه جداسازی را می دهد.

تاریخ تحول آشکارسازهای مادون قرمز با کشف تابش مادون قرمز توسط Sir William Herschel اخترشناس انگلیسی در سال 1800 میلادی آغاز میشود. وی که از سالها پیش کار خود را به عنوان یک موسیقیدان آغاز کرده بود در سال 1773 به اخترشناسی علاقمند شد و پس از ساخت تلسکوپ کاملی به دست خود در سال 1780 به کشف سیاره اورانوس نائل آمد. این توفیق سبب شد که وی تا حدی از نظر مالی آسوده باشد و مجال آن را داشته باشد تا تمام انرژی خود را مصروف اخترشناسی نماید.در سال 1800 هرشل سه مقاله در مورد مشاهداتش درباره بیناب خورشید و یافته هایش در مورد نوعی فیلتر محافظ چشم برای مشاهدات نجومی خورشید انتشار داد و از آن پس دیگر کاری در زمینه مادون قرمز انجام نداد.اولین آشکارساز مادون قرمز که بوسیله هرشل بکار گرفته شد نوعی دماسنج جیوه ای بود که آن را از Alexander Wilson استاد کرسی اخترشناسی تجربی دانشگاه Glasgow به امانت گرفته بود. هرشل به کمک این دماسنج و دو دماسنج شاهد، بیناب مرئی خورشید را به هفت نوار تقسیم کرد و به هر نوار نام رنگ منسوب به آن را داد. وی ناحیه زیر نوار قرمز را نیز به شش نوار تقسیم کرد و آنها را با حروف الفبا مشخص نمود. البته تایپش از این مطالعه بیناب خورشید توسط دیگران انجام شده بود، اما آنچه نام هرشل را به عنوان کاشف، و دماسنج وی را به عنوان اولین آشکارساز مادون قرمز در تاریخ ثبت نمود، بکار بردن دماسنج در ورای نوار قرمز بیناب بوده است.