ژن رمز دهنده عامل رشد فیبروبلاست (hbFGF)، پیشتر در انستیتو پاستور ایران به طور شیمیایی سنتز و سپس در ناقل pET3a کلون گردیده بود. در این مطالعه، میـزان بیـان پـروتئیـن نوترکیب این ژن با ژن حاصل از کتابخانهcDNA ، مقایسه گردیده است. با کمک فن PCR ژن hbFGF از بسته ژنی pBR322-cDNA (هدیه از طرف دکتر Seno ژاپنی)، تقویت و مکانهای آنزیمی BglII و NdeI در آن ایجاد گردید. محصول PCR در مکان SmaI ناقل pUC18 کلون شد و این ناقل نوترکیب، 1003-pUC خوانده شد. سپس قطعه مورد نظر با کمک آنزیم BamHI جدا گردید و دوباره در ناقل بیان گر - pET-3a - کلون گردید (1004-(pET. سرانجام ناقل نوترکیب اصلی 1005-pET طراحی و ساخته شد. سپس میزان بیان پروتئین نوترکیب ناقل اخیر براساس فنونی مانند Western-blotting, SDS-PAGE و ELISA با ناقل بیان گر محتوی ژن سنتیتک مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که میزان بیان پروتئین نوترکیب ناقل 1005-pET، بسیار بیشتر از (16میلی گرم در لیتر محیط کشت) ناقل محتوی ژن سنتتیک (025/0 میلی گرم در لیتر محیط کشت) می باشد. هرچند که ژن حاصل از سنتز شیمیایی، براساس کلیدهای رمز رایج (Codon Usage) باکتری کلی باسیل طراحی شده است. بنـابـرایـن بنظـر می رسـد کـه نوع کلید رمز مصرفی، نقشی در بهبود میزان بیان این ژن نداشته باشد.

برای ارزیابی نقش پروموتر طبیعی ژن فنیل آلانین باسیلوس اسفریکوس در بیان ابتدا این ژن در ناقل شاتل pHY300PLK کلون شد و سپس در سلولهای باسیلوس سوبتیلیس و کلی باسیل ترانسفورم (تراریخت) گردید. ناقل شاتل نوترکیب pHYDH تنها در سلولهای باسیلوس به مقدار 4700 واحد آنزیمی در لیتر محیط کشت ابراز شد. سطح بیان این آنزیم نوترکیب درحدود 12% پروتئین های قابل تخلیص میکروارگانیسم بود. براساس دو آزمایش SDS-PAGE و ستون سفادکس جی 200 وزن مولکولی زیرواحد آنزیمی حدود 41 کیلو دالتون و آنزیم کامل 340 کیلو دالتون (هشت زیر واحد مشابه) تخمین زده شد. راندمان تخلیص و فولد آنزیم به ترتیب 31% و 18% به دست آمد. مقادیر Km برای ال- فنیل آلانین ال تیروزین و NAD به ترتیب 24/0، 48/0 و 19/0 میلی مولار به دست آمد. pH مناسب برای واکنش رفت دآمیناسیون اکسیداتیو 11 و واکنش برگشت آمیناسیون رداکتیو 2/10 بود. خصوصیات بیوشیمیایی آنزیم نوترکیب با نوع طبیعی آن مشابه تشخیص داده شد.

سامانه های دوفازی آبی به عنوان یک روش استخراج موثر در فرایندهای فرودستی مولکول های زیستی، پدیدار شده اند. هدف از این کار، بررسی امکان استفاده از سامانه های دوفازی آبی به منظور جداسازی فنیل آلانین دهیدروژیناز نوترکیب Bacillus sphaericus بود. سامانه های متشکل از پلی اتیلن گلیکول و سولفات آمونیم در آزمایش ها انتخاب شدند. تاثیر عناصر مختلف از قبیل نوع و غلظت پلی اتیلن گلیکول، غلظت سولفات آمونیمpH، نسبت حجم نسبی و طول خط رابط بر رفتار استخراج و جداسازی انتخابی نیز مطالعه شد. شرایط مطلوب برای تفکیک متمایز در پلی اتیلن گلیکول 5/8 درصد 6000 دالتون، سولفات آمونیم 5/17درصد و نسبت حجم نسبی 25/0 در 0/ pH=8حاصل شد. در تمام سیستم های آزمایش شده، فنیل آلانین دهیدروژیناز به طور اساسی به داخل فاز بالایی غنی از پلی اتیلن گلیکول تغلیظ شد. ضریب تفکیک، بازیافت، بازده، طول خط رابط و انتخابی بودن به ترتیب 7/58، درصد، 42/94 درصد، 89/39 و 2174 حاصل شد. نتیجه آزمایش های انجام شده نشان داد که وزن مولکولی پلی اتیلن گلیکول، غلظت سولفات آمونیم،pH  سامانه و طول خط رابط اثرهای مهمی بر ویژگی های تفکیک دارند. با افزایش مقدارهای pH و طول خط رابط، کارایی استخراج آنزیم افزایش یافت. در این مقاله، به منظور ارزیابی امکان کاربرد سامانه های دوفازی آبی در تفکیک و بازیابی فنیل آلانین دهیدروژیناز، بحث رفتار تفکیک در سامانه های دوفازی پلی اتیلن گلیکول و سولفات آمونیم ارایه شده است.

تعداد 7 واریته توتون تیپ بارلی به نامهای Burley, Burley Banket, Burley14, Burley Resistant Burley TN 86, Burley 26, Burley 21, CDL 28 در سال 1379 به صورت یک طرح نیمه دی آلل تلافی و در سال 1380 در قالب یک طرح بلوکهای کامل تصادفی کاشته شده و صفات کمی و تعیین کننده کیفیت والدین و نتایج مورد بررسی قرار گرفنت. تجزیه واریانس نتایج تلافیهای دی آلل در مورد صفاتی مانند ارتفاع بوته، تعداد برگ در بوته، زمان نشاکاری تا شروع گلدهی و همچنین عملکرد برگ سبز و خشک حاکی از وجود تفاوتهای معنی دار بین ژئوتیپ ها بود. لذا مبادرت به تجزیه داده های دی آلل به روش گرافیکی هایمن گردید. در موارد ارتفاع بوته و عملکرد برگ سبز اثرات جزئی ژنها مشاهده شد. بناربراین، به نظر می رسد در شکل گیری صفاتی مانند ارتفاع بوته و عملکرد برگ سبز ارقام توتون اثرات افزایشی ژنها نقش تعیین کننده ای داشته باشند. بدین ترتیب امید می رود با تکیه بر وراثت پذیری نسبتاً بالای این صفات به توان لاین های مناسب و مورد توجه برای این صفات را گزینش کرد. با در نظر گرفتن این امر که در مورد عملکرد برگ خشک ارقام اثرات فوق غالبیت ژنها مشهود بود، به نظر می رسد اثرات غیرافزایشی ژنها در شکل گیری عملکرد با مهم تر بوده است. تحلیل گرافیکی داده ها نشان می دهد که ارقام Burley Banket, Burley21برای صفت عملکرد دارای بیشترین ژنهای غالب، ارقام Burley Resistant, Burley26, Burley CDL28 دارای بیشترین ژنهای مغلوب هستند و ارقام Burley TN 86, Burley 14 از نظر دارا بودن ژنهای غالب و مفلوب وضعیت حدواسط را داشته اند. برآورد وراثت پذیری خصوصی عملکرد به دو روش گریفینگ و هایمن بین 25 تا 52% بود بدین ترتیب به نظر می رسد، امکان متوسطی برای گزینش لاینهای با عملکرد بالا در بین نتایج وجود داشته باشد.