بیمار مورد معرفی مردی 63 ساله است که چندین سال قبل پس از مراجعه به دلیل نارسایی کلیوی تحت عمل پیوند کلیه قرار گرفته است و از آن زمان با سیکلوسپورین تحت درمان قرار دارد. حدود 7 ماه قبل از مراجعه بیمار در ناحیه لاله گوش دچار ضایعه ی ندولر، متورم و دردناک شده است. بیمار با این ضایعه به پزشکان محلی مراجعه های متعددی داشته است که پس از دریافت مقادیر متنابهی داروهای آنتی بیوتیک بهبود قابل ملاحظه ای نداشته است. در اقدام بعدی، از ضایعه بیمار اسمیر مستقیم تهیه و در ارزیابی میکروسکوپی آن اجسام لیشمن گزارش شد و بیمار با گلوکانتیم به مدت 6 هفته (هفته ای یک تزریق) تحت درمان موضعی قرار گرفت. با این درمان، ضایعه تحلیل رفت و کوچک شد. مجددا از حدود 2 ماه قبل بیمار روی ناحیه لاله گوش چپ دچار ضایعه ی وژتاتیو با ظاهری تومورال شد که همراه با آن تورم واضح غدد لنفاوی تحت فکی نیز وجود داشت. در این مرحله از ضایعه بیوپسی به عمل آمد که در بررسی آسیب شناختی آن ملانوم بدخیم گزارش شد. هم چنین در بیوپسی غدد لنفاوی تحت فکی آثاری از بدخیمی مشاهده نشد و تنها یک لنفادنوپاتی واکنشی گزارش شد.

سارکوئیدوز یک بیمارمولتی سیستم مزمن با اتیولوژی ناشناخته می باشد. تمامی قسمتهای بدن می تواند درگیر شود، ولی ریه است که بیش از همه مبتلا می گردد. تظاهرات اتولارنیگولوژیک در 20 تا%40 موارد سارکوئیدوز اتفاق افتاده و متخصص گوش و گلو وبینی ممکن است با طیف وسیعی از ضایعات مواجه شود.) 1 ،2 ، 3 ( . در این مقاله بیماری معرفی می شود که با لنفادنوپاتی های بزرگ گردنی و بدون سایر تظاهرات سارکوئیدوز مراجعه نموده است.

لنفوم غیر هوچکینی سومین سرطان شایع کودکان است. در پژوهش حاضر، با هدف بررسی خصوصیات آسیب شناسی و بالینی این بیماری، پرونده 84 کودک مبتلا به لنفوم غیر هوچکینی که از سال 1368 تا 1375 به دو بیمارستان کودکان علی اصغر و بهرامی مراجعه کرده بودند، بررسی نموده ایم.لنفوم  %59 SNCC  موارد را تشکیل می داد. نوع لنفوبلاستیک 15% و نوع لنفوم منتشر سلول بزرگ است 5% را به خود اختصاص داده بود. شکم و لنف نودهای محیطی شایع ترین خواستگاه تومور بودند. شایع ترین تظاهرات بالینی در زمان مراجعه توده شکمی (%34) ، درد شکمی (%37) و لنفادنوپاتی سرویکال (%26) بود. با توجه به انسیدانس بالای لنفوم غیر هوچکینی در ایران و نیز غالب بودن زیر گروه SNCC بیماری، لازم است مطالعات گسترده تری در این خصوص انجام بگیرد.

خانمی 34 ساله و دچار گلو درد 6 ساله که درد وی از یک سال قبل به ناحیه گوش انتشار یافته و از یک ماه اخیر شدت یافته، به علت دیسفاژی و ادینوفاژی به بیمارستان مراجعه کرده است. بیمار سابقه عمل جراحی کالدوک سمت راست در سه سال قبل داشته و غیر از داروهای روزمره داروی دیگری استفاده نمی کرده است. معاینه بالینی: بیمار خانمی است چاق که به سوالات به خوبی پاسخ می دهد. ملتحمه مختصری رنگ پریده است. لوزه ها نرمال و تراشه در خط وسط است. لنفادنوپاتی گردن ندارد. توده ای سفت و دردناک به ابعاد 1×1.5 cm در قاعده زبان وی وجود دارد. Extension گردن او طبیعی است. فاصله تیرومنتال بالاتر از 7 cm و Mallampati grade II است. شنود قلب و ریه نرمال است. فشار خون 120.80 و ضربان قلب 70 در دقیقه و شکم نرم است.آزمایشگاهی: هموگلوبین 10.4 g/dl، گلبول سفید 8500/mm3، پلاکت 325000/mm3، زمان Bleeding 2 دقیقه و 30 ثانیه، زمان انعقاد 6 دقیقه، رادیوگرافی ریه و قلب طبیعی است.  

هدف: سرخچه یک عفونت ویروسی حاد کودکان و بزرگسالانی است که بطور مشخص علائمی نظیر بثورات،تب و لنفادنوپاتی همراه می باشد.بروز سرخچه در دوران بارداری می تواند منجربه عفونت جنین و پیدایش مجموعه قابل توجهی از ناهنجاریهای جنینی در نسبت زیادی از جنین های آلوده شود.ابتلا به بیماری موجی تولید آنتی بادهای محافظتی می شود و اندازه گیری IgG ضد سرخچه بعنوان شاخص برای تعیین افراد مصون بکار می رود.مواد و روش: در این مطالعه بر اساس حجم نمونه تعیین  شده از 390 دانش آموز دختر مقطع دبیرستان زاهدان به عنوان نمونه ای از دخترانی که در سن ازدواج قرار دارند خونگیری بعمل آمد و نمونه ها جهت تعیین مقدار IgG به روش ELISA مورد برررسی قرار گرفتند و همچنین پرسشنامه ای شامل متغیرهای سن،تعداد فرزندان خانواده و میزان تحصیلات والدین از شرکت کنندگان تکمیل گردید.بحث: با توجه به نتایج حاصل از این بررسی، ضرورت مطالعات مشابه در کشور ما احساس می شود تا در صورت اثبات Seronegativity ،برای پیشگیری از عوارض احتمالی در جنین،همانند بسیاری از کشورهای پیشرفته واکسیناسیون همگانی در 15 ماهگی و نوبت یادآور در 4-12 سالگی توصیه شود و همچنین بایستی خانمها را قبل از ازدواج برای تعیین مصونیت مورد آزمایش قرار داد تا در صورت منفی بودن سرولوژی واکسینه شوند.

توده های ناحیه ساب منتال علل مختلفی دارد که شایعترین آنها کیست درموئید  می باشد. در بیماری که با توده ساب منتال به ابعاد 2× 5/1 سانتیمتر مراجعه کرده بود و با درمانهای آنتی بیوتیکی بهبودی نداشت. Excisional Biopsy انجام شد که لیشمانیوزیس تشخیص داده شد. توده  ساب منتال از نادرترین تظاهرات بالینی این بیماری بوده و همیشه بایستی در اینگونه موارد به فکر لیشمانیوزیس بود. پس از تشخیص بیمار جهت ادامه درمان به بخش عفونی معرفی و تحت درمان لیشمانیوزیس احشائی قرار گرفت و بهبودی یافت.  

بیماری سل اصلی ترین علت عفونی حالت ناخوشی و مرگ و میر در سطح جهان است. یکی از راه های اساسی در تشخیص این بیماری بررسی تظاهرات عکس قفسه سینه در نزد این بیماران می باشد. با توجه به اینکه در ایران استان هرمزگان جز مناطق با شیوع بالای سل می باشد، در این تحقیق بر آن شدیم تا با بررسی تظاهرات گوناگون رادیولوژیکی سل ریوی، تعیین شیوع آنان و در نظر گرفتن فاکتورهای دیگر نظیر: سن، جنس، مثبت شدن آزمایش خلط، همراهی با ایدز و شیوع بیماری در گروه های خاص (نظیر زندانیان) گامی در جهت ارزیابی بهتر و تشخیص سریع تر بیماران مبتلا برداریم. در این مطالعه گذشته نگر اولین عکس قفسه سینه 262 بیمار جدید مبتلا به سل ریوی که در سال های 76 و 77 به واحد مبارزه با سل مرکز بهداشت شهرستان بندرعباس مراجعه داشتند بررسی شد. از 262 بیمار مورد مطالعه 74.8 درصد مذکر و 25.2 درصد مونث بودند. 12 نفر ( 4.58 درصد) در گروه سنی اطفال قرار داشتند. 5 مورد (1.9 درصد) مبتلا به سل ارزنی بودند. 2 مورد (0.76 درصد) بیماری سل همراه با بیماری ایدز بوده و 57 نفر (22 درصد) از بیماران را زندانیان تشکیل می دادند. در مجموع 65.7 درصد دارای آزمایش خلط مثبت بودند. شیوع یافته های رادیولوژیک در این 262 بیمار شامل: ارتشاح 86.25 درصد، حفره 49.62 درصد، ضخامت پلور 44.27 درصد، کلسیفیکاسیون 35.11 درصد، فیبروز 31.24 درصد، اتلکتازی 19.08 درصد، لنفادنوپاتی 18.33 درصد، مایع جنبی 13.74 درصد، برونشیکتازی 2.24  درصد و توبرکلوما 1.9 درصد بود.

سابقه و هدف: سیاه زخم یا شاربون یکی از بیماری های مشترک بین انسان و دام محسوب می شود که توسط باسیل گرم مثبت اسپوردار به نام Bacillus anthracis ایجاد می شود. این بیماری هنوز یکی از مشکلات بهداشتی کشورهای در حال توسعه می باشد. ایران یکی از مناطق آلوده به این بیماری محسوب می شود. استان چهارمحال و بختیاری یکی از قطب های کشاورزی و دامداری ایران است که سالیانه متحمل خسارات فراوانی ناشی از ابتلای انسان و حیوانات به سیاه زخم می گردد. این مطالعه با هدف بررسی یافته های کلینیکی و آزمایشگاهی و اقدامات درمانی روی موارد سیاه زخم جلدی انجام شده است.مواد و روش ها: این تحقیق به صورت گذشته نگر و به روش توصیفی روی 50 بیمار ثابت شده سیاه زخم جلدی از پرونده های بیماران بستری در بخش عفونی بیمارستان آیت اله کاشانی شهرکرد بین سالهای 1366 تا 1376 انجام گرفته است.نتایج: شایع ترین سن ابتلا 11 تا  20سال بوده و آقایان اندکی بیش از خانم ها به سیاه زخم جلدی مبتلا شده اند. اکثریت بیماران مورد بررسی در فصل تابستان به بیماری مبتلا شده بودند و بالغ بر 96 درصد بیماران ساکن مناطق روستایی بوده اند. از لحاظ منبع عفونت، 32 درصد سابقه تماس با دام آلوده و 12درصد گزش حشرات را ذکر نموده بودند. شایع ترین عضو گرفتار، صورت و سپس دست ها و بازو بوده است و 100 درصد بیماران ادم غیرگوده گذار و 80 درصد آنها ضایعه نکروتیک همراه با اریتم داشته اند. تب در 78 درصد، سردرد در 64 درصد و لنفادنوپاتی ناحیه ای در 42 درصد بیماران وجود داشت. افزایش ESR، لکوسیتوز و CRP مثبت از علایم آزمایشگاهی کمک کننده محسوب می شوند، اگرچه تشخیص نهایی با اسمیر از ترشحات زخم و کشت آن میسر می گردد.تمامی بیماران با پنی سیلین درمان و 92 درصد آنها تا سه روز پس از شروع آنتی بیوتیک از تب رها شدند. در بررسی انجام شده، مرگ و میر صفر درصد و شایع ترین عارضه، عفونت ثانوی محل زخم بوده است.استنتاج: در مناطق اندمیک بیماری سیاه زخم، هر زخم مشکوک با ادم غیرگوده گذار با یا بدون ضایعه نکروتیک باید از نظر سیاه زخم بررسی شود و شناخت هرچه بیشتر بیماری در کشورهای در حال توسعه و گسترش تحقیقات پزشکی به خصوص در زمینه راه های پیشگیری از بیماری می تواند کمک موثری در کاهش موارد ابتلا به بیماری محسوب شود.

زمینه تحقیق: علایم و یافته های رادیولژیک سل بزرگسالان بصورت لنفادنوپاتی مدیاستن و نافی در مقایسه با سل اولیه کودکان غیرشایع بوده ولی با توجه به بررسی ده بیمار در مدت 12سال احتمال آن را نمی توان رد کرد.روش بررسی: در مدت 12 سال (ازسال 1362لغایت 1375) ده بیمار مورد مطالعه قرار گرفته اند که اطلاعات مورد نیاز از پرونده بیماران بررسی شده و با نتایج درمان ضد سلی کنترل گردیده اند.یافته ها: گروه سنی بیماران بررسی شده بطور متوسط 31 سال می باشد که با علایم مختلف بالینی مراجعه نموده و در رادیوگرافی های سینه به عمل آمده آدنوپاتی های مدیاستینال و با شیوع کمتر بزرگی غدد لنفاوی نافی مشاهده گردیده است.نتیجه گیری: در سل اولیه کودکان آدنوپاتی نافی و مدیاستن از یافته های رادیولژیک شایع بوده ولی در بزرگسالان با وجودی که یافته بسیار نادر می باشد ولی دور از انتظار نبوده و در بررسی های به عمل آمده در ممالک آمریکا و کانادا اکنون بیشتر دیده می شود