به منظور تعیین هزینه اثر بخشی برنامه های غربال گری سیفلیس در بخش بهداشت و درمان، مطالعه ای بر مستندات موجود در مرکز بهداشت شهرستان شیراز و بیمارستان های زنان زینبیه و حافظ شیراز، طی سال 1377 انجام گرفت. در مجموع 20716 نفر توسط سه برنامه مختلف غربال گری سیفلیس مورد آزمون قرار گرفتند (14854 نفر توسط برنامه غربال گری داوطلبین ازدواج، 3250 نفر توسط برنامه غربال گری درخواست کنندگان گواهی صحت مزاج و 2612 نفر توسط برنامه غربال گری خانم های حامله) که از این تعداد 6 مورد بیمار مبتلا به سیفلیس (0.03%) توسط آزمایشات سرولوژیک(FTA-ABS, VDRL) تشخیص داده شدند. جهت ارزیابی اقتصادی این برنامه ها از الگوی تحلیل تصمیم گیری استفاده شد. با احتساب هزینه های مستقیم، مقرون به صرفه ترین برنامه، غربال گری خانم های حامله می باشد. با توجه به محاسبات به عمل آمده، برنامه های کنونی غربال گری سیفلیس حتی در شیوع های کمتر (0.022% (نیز مقرون به صرفه می باشند. لذا از آن جایی که عدم مشارکت همه جانبه بخش خصوصی در گزارش مبتلایان سیفلیس، سبب خدشه دار شدن سیستم گزارش دهی و مراقبت از بیماران می گردد، ادامه روند کنونی برنامه های غربال گری سیفلیس امری ضروری به نظر می رسد.