محمدباقر خسروی (ف: 1338 ه. ش) ازجمله نویسندگان برجسته حوزه داستان های تاریخی است. رمان شمس و طغرا، مهم ترین اثر وی است که وقایع آن مربوط به دوران حکومت مغولان است. نویسنده در این کتاب به مسألة عشق و قوانین سخت مغولان در امر ازدواج اشاره کرده است. در این اثر داستانی عشق جریانی کاملاً معقول و منطقی دارد همراه با استواری و وفاداری، با همه خواسته ها و تمنّاهای یک عاشق که سرانجام به ازدواج می انجامد و تضادها و دوگانگی ها به وسیله کیمیای عشق به یگانگی و وحدت تبدیل می شود. با توجه به اهمیّت رمان های تاریخی در این نوشتار ساختار داستان تاریخی عاشقانه شمس و طغرا به شیوه توصیفی تحلیلی بحث و بررسی شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که پرورش شخصیت ها، روابط علّت و معلولی قوی میان حوادث، فضاسازی، صحنه پردازی، گفت وگوهای متنوّع و متناسب با وضعیت موجود، انواع کشمکش ها و بهره گیری از اغلب عناصر داستانی، شمس و طغرا را مجموعه ای بسیار منسجم و کارآمد در زمینة داستان پردازی قرار داده است.