در این پژوهش، مقایسه ای بین مکانیسم های احتراقی کامل و کاهش یافته از دیدگاه کاربرد در مشعل متخلخل انجام شده است. از آنجا که مکانیسم های کامل احتراقی دارای تنوع گسترده ای می باشند با توجه به احتراق متان معروف ترین آنها یعنی مکانیسم احتراقی 0/ GRI 3و مکانیسم پیشنهادی میلر در قدم اول انتخاب شده اند. در قدم دوم مکانیسم های کاهش یافته حاصل از دو مکانیسم کامل ذکر شده مورد بررسی قرار گرفته اند. از آن میان مکانیسم پیشنهادی 16 واکنشی برای مکانیسم کامل میلر و مکانیسم کاهش یافته 15 واکنشی برای مکانیسم کامل 0/ GRI 3 انتخاب شده است. نتیجه های شبیه سازی عددی مشخص کرد تطابق قابل قبولی بین مکانیسم های کاهش یافته و مکانیسم های اصلی در مدل سازی مشعل متخلخل وجود دارد. درمورد پروفیل دمایی تقریبا تمامی مکانیسم ها تقریب یکسانی به دست داده اند. درخصوص پروفیل غلظت CO در طول مشعل، تفاوت اندکی بین دو مکانیسم کامل احتراقی مشاهده شد که به نظر می رسد علت آن ناشی از تفاوت تخمین غلظت گونه های HCO وho2 باشد. در آلاینده NON تفاوت محسوسی بین تخمین دو مکانیسم مشاهده شده است که علت آن تفاوت در تخمین NO فنی مور می باشد. مقایسه سرعت اشتعال تعیین شده به وسیله ی دو مکانیسم تفاوت محسوسی را با نتیجه های تجربی نشان می دهد. دو مکانیسم کامل احتراقی تخمین یکسانی در ناحیه احتراق رقیق نشان می دهند. درحالی که در ناحیه احتراق غنی، سرعت اشتعال مکانیسم میلر بیشتر از مکانیسم 0/ GRI 3به دست آمده است.