زمینه و هدف: آندومتریت پس از سزارین و عفونت زخم عوارض قابل ملاحظه ای را با وجود به کارگرفتن راهبردهای متفاوت به جای می گذارد. زایمان به روش سزارین، شایعترین عمل جراحی باز شکم است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثرات پیشگیرانه شستشوی واژن با بتادین بر روی آندومتریت و عفونت زخم پس از سزارین انجام شد.روش تحقیق: این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده انجام شد، 526 زن باردار که کاندید سزارین بودند، به صورت تصادفی انتخاب و مورد تحقیق قرار گرفتند. افراد با حاملگی کمتر از 37 هفته، جفت پرویا، وجود کوریوامنیوتیت، آنمی شدید (هماتوکریت کمتر از 30%)، دیابت، چاقی کشنده (وزن بیشتر از 114 کیلوگرم)، دفع مکونیوم، حاملگی دوقلو و بیشتر، القای زایمان طولانی مدت (بیشتر از 10 ساعت)، توقف نزول در جایگاه های پایین (صفر و بیشتر)، کیسه آب پاره طولانی (بیشتر از 18 ساعت) از مطالعه حذف شدند. برای نیمی از بیماران (263 نفر) شستشوی شکم به تنهایی و برای گروه دیگر (مورد) شستشوی شکم به همراه شستشوی واژن با بتادین قبل از عمل انجام شد. تمام بیماران در زمان کلامپ بند ناف آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک دریافت نمودند. بیماران از نظر وجود آندومتریت (تب 38.4 درجه سانتیگراد یا بالاتر بعد از 24 ساعت اول پس از عمل همراه با تندرنس رحم در غیاب عفونت سایر نقاط) و عفونت زخم پس از عمل بررسی شدند.یافته ها: میزان بروز آندومتریت در گروه مورد 3.4% و درگروه شاهد 4.6% بود (P=0.50) میزان عفونت زخم در گروه مورد 1.5% و در گروه شاهد 1.9% بود که ار نظر آماری تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: شستشوی واژینال با بتادین قبل از سزارین تاثیری در کاهش میزان آندومتریت پس از عمل ندارد.

بی تحرکی و افزایش استروژنهای سرم، به ویژه استرادیول، خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد. هدف پژوهش حاضر عبارت است از بررسی اثر یک دوره برنامه تمرینی هوازی با شدت متوسط روی 17 بتا – استرادیول سرم و تغییرات عوامل چاقی زنان یائسه. بدین منظور، 32 زن یائسه کم تحرک با میانگین سنی 54±7 سال، قد 158±7 سانتی متر، و وزن 73±8 کیلوگرم به طور تصادفی به دو گروه تجربی (17 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. در قبل و بعد از 10 هفته تمرینات منتخب هوازی (%70-60 حداکثر ضربان قلب)، 17 بتا – استرادیول سرم با استفاده از روش الکتروکمی لومینسانس، شاخص توده بدن، درصد چربی، و نسبت دور کمر به لگن قبل و بعد از 10 هفته برنامه ترمینی از طریق t تست وابسته و تفاوت بین اختلاف میانگینهای این متغیرها بین دو گروه تجربی و کنترل از طریق t تست مستقل و اثر تغییرات چاقی بر تغییرات غلظت 17 بتا – استرادیول با استفاده از رگرسیون خطی دو متغیره تعیین شد. غلظت 17 بتا – استرادیول (P=0.038) و شاخص توده بدنی (P=0.004) کاهش معناداری را بر اثر این تمرینات نشان دادند. همچنین، بعد از 10 هفته برنامه تمرینی منتخب تفاوت معناداری بین اختلاف میانگین تغییرات غلظت 17 بتا – استرادیول و شاخص توده بدنی بین دو گروه تجربی و کنترل مشاهده شد. در صورتی که تغییرات شاخص توده بدنی، درصد چربی، و نسبت دور کمر به لگن بعد از 10 هفته تمرین اثر معناداری در تغییرات غلظت 17 بتا – استرادیول نداشتند. نتایج این تحقیق نشان می دهد 17 بتا – استرادیول که شاخصی از سرطان سینه است بر اثر تمرینات هوازی منتخب در زنان یائسه کاهش می یابد و این تغییر مستقل از کاهش عوامل چاقی است و در پیشگیری از سرطان سینه نقش محسوسی دارد.

زمینه و هدف: سایتوکاین های پیش التهابیعامل نکروز توموری آلفا (TNF - a) و ضد التهابی اینترلوکین-10 (IL-10) به ترتیب نقش مهمی در ایجاد و جلوگیری از التهاب سیستمیک و بروز بیماری های ناشی از چاقی از جمله بیماری عروق کرونر (CAD) دارند. هدف این مطالعه بررسی تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی تناوبی ترکیبی بر مقادیر پلاسمایی TNF - a، IL-10، مقاومت انسولینی و نیمرخ چربی در نوجوانان پسر دارای اضافه وزن و چاق بود. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی 28 آزمودنی (سن 16.93±1.89 سال، وزن 88.07±9.98 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 28.35±2.55 کیلوگرم بر مترمربع) به طور تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه تجربی (13 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. پروتکل تمرین به مدت 8 هفته، 4 روز در هفته، 70 دقیقه در هر جلسه اجرا شد. نمونه های خونی قبل و بعد تمرین جهت ارزیابی متغیرهای مورد نظر گرفته شد. سطوح پلاسمائی TNF-a و IL-10 با استفاده روش الایزای ساندویچی با کیت های تجاری اندازه گیری شدند. داده ها با آزمون آماری t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری p یافته ها: نتایج نشان داد بعد از مداخله تمرین مقادیر پلاسمائی TNF - a و IL-10 گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل تغییر معنی دار نداشت (به ترتیب 0.32= p و 0.53= p ) اما مقادیر متغیرهای شاخص مقاومت انسولینی، تری گلسیرید، کلسترول تام، نسبت لیپوپروتئین کم چگال به لیپوپروتئین پرچگال، نسبت کلسترول تام به لیپوپروتئین پرچگال، درصد چربی بدن، شاخص توده بدنی و اندازه دور کمر در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل در اثر تمرین، کاهش معنی دار و حداکثر اکسیژن مصرفی، افزایش معنی داری داشت (p<0.05). نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین استقامتی تناوبی ترکیبی به مدت 8 هفته برای کنترل وزن، کاهش چربی های خون و بهبود آمادگی هوازی مناسب است، اما پتانسیل ایجاد تغییرات مطلوب در سایتوکاین هایی مثل TNF - a و IL-10 را ندارد. احتمالا انجام این تمرینات با شدت و حجم بالا کارساز خواهد بود، موضوعی که نیاز به مطالعات بیشتر دارد.

زمینه و هدف: لیپیدها در بسیاری از اعمال حیاتی بدن، نقش مهم ایفا می کنند، اما افزایش آنها می تواند خطر بیماری قلبی- عروقی را افزایش دهد. هدف این مطالعه، تعیین میزان فراوانی هایپرلیپیدمی (افزایش چربیهای خون) و ارتباط آن با الگوی تغذیه ای، شیوه زندگی و شاخصهای آنتروپومتریک (تن سنجی) می باشد.مواد و روش کار: این تحقیق، یک مطالعه توصیفی- مقطعی است که بر روی 11704 معلم شاغل استان خراسان شمالی طی سالهای 89-1388 انجام شده است. مشخصات دموگرافیک، الگوهای تغذیه ای شیوه زندگی و شاخصهای آنترومتریک بر اساس پرسشنامه استاندارد وزارت بهداشت ارزیابی و ثبت گردید. از داوطلبین 5 میلی لیتر نمونه خون ناشتا بمدت 12 ساعت گرفته شد و پلاسمای حاصل در فریزر 20- درجه سانتیگراد نگهداری شد. تعیین غلظت کلسترول و تری گلیسرید با کیت زیست شیمی و غلظت HDL و LDL با کیت شرکت بیوسیستم انجام شد.یافته ها: از میان 11713 معلم، 11704 (99.9%) داوطلب با میانگین سنی 50.64±6.62 سال در این مطالعه شرکت نمودند. میانگین غلظت کلسترول، تری گلیسرید،HDL و LDL در مردان بترتیب 196.4±42.7، 164.2±96.4، 46.8±1.3 و 107.7±3.9 و در زنان 190.9±39.8، 132.1±71، 50±1.2 و 110.9±3.4 بوده است. شیوع هایپرکلسترولمی، هایپر تری گلیسریدمی و افزایش سطح LDL سرم در گروه سنی 45-20 سال، بطور معنی داری بیش از گروه سنی 70-45 سال بود. افزایش کلسترول، با مذکر بودن، چاقی شکمی، نمایه توده بدنی و مصرف دخانیات، ارتباط مستقیم و با گروه سنی رابطه عکس داشت. میانگین غلظت HDL در زنان کمتر از مردان و میانگین سطح LDL در مردان کمتر از زنان بود.نتیجه گیری: این مطالعه فراوانی بالایی در هایپرکلسترولمی و هایپرتری گلیسریدمی، فعالیت بدنی کم و سطحLDL  بالا را در گروه سنی 45-20 سال، نشان می دهد. بنظر می رسد گروه سنی کمتر از 45 سال بیش از گروه سنی 70-45 سال، درمعرض خطر بیماریهای قلبی- عروقی قرار دارند.

مقدمه و هدف: یکی از بزرگترین موانع سلامت در میان جوامع امروز، چاقی است. اختلال در عملکرد اندوتلیال در افراد چاق نسبت به سایر افراد بیشتر است و آمادگی قلبی-تنفسی در این افراد پایین است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر انواع تمرینات تناوبی با شدت بالا بر سطوح آمادگی قلبی-تنفسی، سطوح اندوتلین-1 و نیتریک اکساید در افراد چاق بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بود. تعداد 100 نفر آزمودنی چاق (بر اساس نمایه توده بدنی) مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی تهران، به صورت تصادفی به چهار گروه تمرین تناوبی با شدت بالا تردمیل (HIIT-TR)، دوچرخه (CY)، ترکیبی (CO) و کنترل (C) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه های تمرینی به مدت 12 هفته به تمرین پرداختند. نمونه خونی و آزمون های آمادگی توان قلبی-تنفسی آزمودنی ها در دو نوبت پیش آزمون و پس آزمون سنجش شد. برای سنجش سطوح نیتریک اکساید (NO) و اندوتلین-1 (ET-1) از روش الایزا استفاده شد و از آنالیز واریانس یک طرفه و دوطرفه برای بررسی تغییرات داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد پس از 12هفته تمرین، میزان اکسیژن مصرفی اوج (VO2 peak) در گروه های تمرینی در مقایسه با گروه کنترل بهبود یافته است (0/001>p) و در گروه HIIT-TR نسبت به گروه HIIT-CO افزایش بیشتری داشت (0/01>p). در گروه TR، میزان افزایش NOx نسبت به سایر گروه های تمرینی بیشتر بود (0/01>p). تمرین، سطوح پلاسمایی ET-1 را در گروه های تمرینی TR و CO را کاهش داد، در حالی که سطوح ET-1 در گروه CY با گروه CTR اختلاف معناداری ندارد (0/05