در این تحقیق برای مدیریت نماتود مولد گره ریشه (root-knot nematode) از کنجاله میوه درخت چریش استفاده شده است.ابتدا با استفاده از روش های استاندارد علمی، اقدام به تشخیص گونه و نژاد نماتود شد. سپس کنجاله میوه درخت چریش در هفت تیمار برای بررسی به مقادیر 4،3،2،1،0و 5گرم در کیلوگرم خاک آلوده به نماتود مخلوط، و هر تیمار در 5تکرار به صورت طرح کاملا تصادفی اجرا گردید.مقایسه میانگین های جدول تجزیه واریانس نشان داد که تیمار 2 گرم کنجاله میوه درخت چریش در کیلوگرم خاک در بهبود رشد گیاه و کاهش اندکس گره ریشه واجد همه ویژگی ها است( حداقل مقدار مصرف و حداکثر تاثیر).

برگچه ها، گلها و میوه های درختان چریش و زیتون تلخ از رویشگاههای طبیعی آنها در ایران به ترتیب از شهرهای بندرعباس و گرگان در دو فصل جداگانه جمع آوری شد. با استفاده از دستگاه سوکسله و حلال کلروفرم، نمونه های پودر شده به مدت 24 ساعت در دمای 60 درجه سانتیگراد عصاره گیری شدند. تاثیر عصاره های روغنی 10% نمونه ها، با استفاده از دیسک های آرد در قالب یک طرح کاملا تصادفی بر علیه حشرات بالغ شپشه گندم بررسی شد. هر کدام از عصاره های روغنی 10% میوه های چریش و زیتون تلخ و گل چریش به ترتیب سبب 96، 56 و 50 درصد مرگ و میر در حشرات شدند، در حالی که این رقم برای نمونه شاهد (کلروفرم) 14 درصد مشاهده شد. اختلاف میانگین مرگ و میر حشرات بر اثر سه تیمار فوق الذکر در مقایسه با شاهد در سطح احتمال 5% تفاوت معنی داری را نشان داد.

امروزه به دلیل مشکلات متعدد ناشی از آفت کشهای سنتزی تلاش بر این است تا آفت کشهای بیولوژیک و طبیعی جایگزین آنها گردد. از جمله این موارد استفاده از فرآورده های گیاهی است. گونه گیاهی Azadirachta indicaـ چریش- از جمله گیاهان با ارزشی است که مطالعات متعدد روی عصاره مغز دانه آن اثرات ضد باروری و سقط جنینی موقت و قابل بازگشت آن را در حیوانات آزمایشگاهی به اثبات رسانده است. لذا بر آن شدیم تا ضمن مطالعه این ویژگی، میزان دوز مؤثر جهت عقیم سازی دایم جوندگان برای کنترل جمعیت آنها را بدست آوریم. در این بررسی 24 موش صحرایی نر نژاد 4-5 (Wistar) ماهه (با وزن 200-150 گرم) به صورت تصادفی انتخاب شده و به 4 گروه شامل 6 موش تقسیم شدند. به گروه اول آب و به سه گروه دیگر به ترتیب5 mg/kg، 15 mg/kg و 25 mg/kg عصاره گیاه چریش (عصاره تجاری Neemazal با مقدار آزادیراکتین 1%) به مدت 6 روز متوالی به روش گاواژ خورانده شد. در روز های چهارم و نهم آزمایش، از تمام گروه ها خونگیری و بررسیهای هماتولوژیکی و سرمی (هورمون تستوسترون) انجام شد. در روز دهم آزمایش دو حیوان از هر گروه آزمایشی تشریح شدند تا بررسیهای بافت شناسی بر روی بیضه آنها انجام شود. سپس حیوانات باقیمانده گروه برای تست باروری در کنار موشهای صحرایی ماده بالغ قرار گرفتند. بعد از مشاهدة تکثیر در حیوانات ماده، این گروه ها از مراحل آزمایش خارج شدند. مقادیر MCH، هموگلوبین گروه سوم در مرحله اول (P<0.05) و مرحله دوم (به ترتیب P<0.001 و (P<0.01 و مقدار گلبولهای سفید گروه سوم در مرحله دوم (P<0.05) نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد. اما در مورد مقادیر سایر فاکتورهای بررسی شده، بین نمونه های کنترل و آزمایش اختلاف معنی داری مشاهده نشد. بین مقدار هورمون تستوسترون گروه های کنترل و آزمایش اختلاف معنی داری دیده نشد. موش های ماده مجاور شده با گروهی که 15 mg/kg عصاره گیاه چریش دریافت کرده بودند پس از گذشت 60 روز زایمان نمودند (دوره بارداری این حیوانات 23-20 روز است). در گروهی که 25 mg/kg عصاره دریافت کردند نیمی از حیوانات تحت آزمایش به علت تجویز دوز بالای عصاره تلف شده و در نیم دیگر آنها پس از گذشت 3 ماه تولیدمثل دیده شد. نتایج بررسی های بافت شناسی هم بیانگر ایجاد تغییراتی در سیر اسپرماتوژنز، شامل از بین رفتن اسپرماتوزوییدها، تولید اسپرم های غیرطبیعی و پرخونی بافت بینابینی در برخی توبولهای اسپرم ساز بود. لذا با گذشت زمان (90-60 روز) و ترمیم سلولهای آسیب دیده مجددا تولیدمثل دیده می شود. با توجه به نتایج حاصل به نظر می رسد که بتوان از عصاره این گیاه به عنوان عامل ضدباروری استفاده کرد، تحقیقات بیشتر و لحاظ مسایلی همچون به صرفه بودن اقتصادی، فرمولاسیون مناسب آنرا تهیه و در طعمه حیوانات مورد استفاده قرار داد و بدین طریق، روشی جدید در کنترل نسل و ازدیاد تعداد جوندگان مضر کشاورزی ارایه نمود.

نماتد مولد غده ریشه، .Meloidogyne javanica، یکی از عوامل خسارت زا بر محصولات زراعی و باغی، مخصوصا سبزی و صیفی میباشد. بر اساس شواهد موجود این نماتد بطور گسترده و با شدت آلودگی متفاوت ازمزارع گوجه فرنگی کشور گزارش گردیده است. روش های مدیریتی مختلفی جهت مبارزه با این نماتد اعمال می گردد و از آنجاییکه استفاده از سموم شیمیایی خالی از مخاطرات زیست محیطی نمی باشد از سال ها قبل توجه محققان به استفاده از روش های غیر شیمیایی از جمله استفاده از گیاهان دارای خاصیت نماتد کشی معطوف گردیده است. تحقیقات درارتباط با خاصیت نماتد کشی چریش،Azadirachta indica، که خواص آفت کشی آن از قرنها پیش بر اساس تجربه به اثبات رسیده بود از چند دهه اخیر در اقصی نقاط جهان آغاز گردیده است. در این تحقیق اثرات مشتقات چریش از جمله روغن با غلظت های مختلف (5، 12.5، 25، 50، 75 و 100 درصد) و درتیمارهای مختلف (فرو بردن ریشه لخت گوجه فرنگی درغلظت های مختلف روغن، افزایش غلظت های مختلف روغن بطور همزمان با تلقیح نماتد و افزایش روغن 40روز پس از تلقیح نماتد)، پودرمیوه، پودر مغزدانه، پودر پوست میوه و کنجاله چریش بمیزان10،20 و 30  گرم در هر کیلوگرم خاک در قالب بلوک های کامل تصادفی و درسه تکرار مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق بطور کلی بیانگر اثرات مثبت مشتقات مورد استفاده درکنترل جمعیت نماتد درخاک و ریشه گیاه بود. فرو بردن ریشه گیاه در روغن چریش باعث کاهش تعداد گره ها و توده های تخم گردید و حداکثر کاهش در غلظت 100% مشاهده شد. افزودن 10 میلی لیتر روغن به خاک نیز باعث کاهش جمعیت نماتد، توده های تخم و گره ها در ریشه گردید. نتایج مشابهی نیز در ارتباط با استفاده از پودرها و کنجاله چریش بدست آمد و حداکثر کاهش نماتد در تیمار 30 گرم از این مواد در کیلوگرم خاک بدست آمد و حداکثر تأثیر در پودر مغز دانه مشاهده گردید. علیرغم کاهش معنی دار جمعیت نهایـــی، تعداد گره ها و توده های تخم نماتد در تمامی تیمارهای چریش، بیشترین کاهش نماتد و بیشترین افزایش رشد گیاه در مقایسه با شاهد درتیمار پودر مغز دانه چریش ثبت گردید.

در این بررسی اثر باکتریStrain EG2424 Bacillus thuriniensis var.kurstaki روی سنین مختلف لاروی سوسک کلرادوی سیب زمینی Leptinotarsa decemlineata (say)، و امکان افزایش کارآیی توسط دو ماده گیاهی کافئین و عصاره آبی چریش در شرایط آزمایشگاه مورد بررسی قرارگرفت. آزمایش ها در دمای 4±25 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 5±65 درصد و دوره روشنایی 16 ساعت در شبانه روز انجام شد. لاروهای مورد نیاز برای انجام آزمایش ها از کلنی پرورشی ایجاد شده روی غذای طبیعی تامین شد. سنین لاروی مورد نظر با استفاده از اندازه گیری عرض کپسول سرتفکیک گردید. در بررسی حساسیت لاروهای سنین اول، دوم، سوم و چهارم سوسک کلرادوی سیب زمینی مقادیر LC50 برای سنین مزبور به ترتیب 183.86، 377، 1297.03 و 3096 پی پی ام محاسبه گردید. اثر تشدید کنندگی کافئین و چریش به تفکیک در اختلاط با باکتری و در قالب طرح کرت های کاملا تصادفی با 6 تیمار و 4 تکرار روی لارو سن سوم سوسک کلرادو بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان دادند که کافئین و چریش خاصیت تشدید کنندگی بالایی در افزایش کارآیی باکتری دارند و مخلوط حداقل غلظت موثر باکتری (618 پی پی ام) و کافیین با غلظت 4000 پی پی ام بعد از 144 ساعت 80 درصد تلفات ایجاد نمود در حالی که کافئین و باکتری هر کدام به تنهایی به ترتیب 10 و 20 درصد تلفات را باعث شدند. علاوه بر این مرگ و میر در تیمارهای حاوی کافئین سریع تر ظاهر گردید. اختلاط غلظت 618 پی پی ام از باکتری با عصاره آبی حاصل از چریش با غلظت 35000 پی پی ام بعد از 144 ساعت موجب 77.5 درصد تلفات شد. در صورتی که باکتری و عصاره آبی چریش هر یک به تنهایی به ترتیب 22.5 و 25 درصد تلفات ایجاد کردند. مشخص گردید که میانگین وزن لاروهایی که از غذای حاوی کافئین خالص و چریش خالص تغذیه کرده بودند با اطمینان 95 درصد کمتر از وزن لاروهای تیمار شاهد بود.

درخت چریش از گیاهان بومی هندوستان است. این درخت قابلیت رشد سریعی دارد و در کشاورزی و صنعت دارای کاربردهای تکنولوژیک بسیاراست. دراین پژوهش تاثیر تیمارهای هورمونی اکسین،سیتوکینین و اسید سالسیلیک طی رشد invitro، invivo، سن پایه و موقعیت های مکانی پیوند، بر روی درصد موفقیت ریزپیوندی بررسی شده است. عمل ریزپیوندی مریستم انتهایی ساقه چریش بر روی پایه زیتون تلخ با موفقیت انجام شد و گیاهان ریزپیوندی از مقاومت مناسبی در برابر سرما برخوردار شدند. بیش ترین درصد موفقیت ریزپیوندی در گیاهچه های پایه 2 و3 برگی به ترتیب به میزان 16/39 و 1/40 در موقعیت هیپوکوتیل پایه نسبت به سایر موارد بود. تیمارهای مضاعف اکسین و سیتوکینین باعث افزایش درصد موفقیت ریزپیوندها در پایان هفته چهارم به میزان 33/18نسبت به شاهد شدند. تیمار با سالیسیلیک اسید در مراحل اولیه رشد  موجب کاهش ماندگاری ریزپیوندها به میزان 3% نسبت به شاهد شد، ولی موجب افزایش درصد موفقیت رشد و سلزگاری ریزپیوندها  هنگام انتقال به خاک نسبت به شرایط محیطی به میزان 33/8 گردید.