در تحقیق حاضر تأثیر افزودن نانوذرات رس اصلاح شده/اصلاح نشده، با درصدهای وزنی مختلف بر رفتار خمشی کامپوزیت های لایه ای آلومینیوم 2024-T3-رزین اپوکسی/الیاف بازالت بررسی شد. ابتدا به منظور ایجاد برهمکنش مناسب بین نانوذرات رس و زمینه اپوکسی، عملیات اصلاح سطحی با عامل کوپلینگ سیلان بر روی نانوذرات رس انجام شد که در ادامه، ایجاد گروه های عاملی بر روی سطح نانوذرات رس توسط آزمون طیف سنجی مادون قرمز (FT-IR) ثابت شد. نانوذرات رس اصلاح شده با درصدهای وزنی 0، 1، 3 و 5 به اپوکسی افزوده شد و سپس جهت پخش و توزیع مطلوب تر آن در زمینه از دستگاه همزن مکانیکی و آلتراسونیک استفاده شد. همچنین به منظور برهمکنش و چسبندگی بهتر بین زمینه و ورق آلومینیومی، عملیات مکانیکی و شیمیایی بر روی آلومینیوم انجام شد. در ادامه مخلوط های حاصل همراه با الیاف بازالت بافته شده و لایه های آلومینیوم در ساخت کامپوزیت لایه ای مورد استفاده قرار گرفت. نمونه های ساخته شده جهت بررسی تأثیر افزودن نانوذرات رس تحت آزمون خمش سه نقطه ای قرار گرفتند که حداکثر تاثیر نانوذرات اصلاح شده بر افزایش استحکام خمشی و انرژی شکست در 3 درصد وزنی آن اتفاق افتاد. این خواص در مورد نمونه حاوی 3 درصد وزنی نانوذرات رس اصلاح نشده نسبت به نمونه مشابه اصلاح شده تضعیف شد. علاوه بر این مدول خمشی با افزایش نانوذرات رس به صورت پیوسته افزایش یافت. همچنین به منظور بررسی مکانیزم شکست بخش پلیمری از میکروسکوپ روبشی الکترونی گسیل میدانی (FESEM) استفاده شد. تصاویر میکروسکوپی بیانگر این بودند که افزودن نانوذرات رس باعث بهبود برهمکنش بین زمینه و الیاف بازالت شده و منجر به بهبود خواص خمشی می شود.

سیاست های پولی و اعتباری به عنوان ابزاری برای تثبیت بخش واقعی اقتصاد و دستیابی به رشد اقتصادی پایدار مورد تأیید عموم اقتصاددانان و سیاست گذاران است و بااین حال شوک های اقتصاد کلان نیز به نوبه خود بر ثبات سیستم بانکی و بخش های واقعی اقتصاد از جمله بازار مسکن اثرگذار هستند. بنابراین مطالعه در زمینه بررسی تأثیر شوک های اقتصاد کلان بر ثبات سیستم بانکی و بازار مسکن، نیازمند ارزیابی و تحلیل کانال های مذکور در مکانیسم انتقال شوک ها است. ازاین رو مقاله حاضر به ارزیابی تأثیر شوک های اقتصاد کلان در ایران بر ثبات بانکی و بازار مسکن با رویکرد FAVAR در طی دوره زمانی 1370 تا 1400 می پردازد. نتایج حاکی از آن است که شوک های اقتصاد کلان به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر بخش بانکی، مسکن و سایر بازارها اثر می گذارد؛ به طوری که در مقاله حاضر شوک های اقتصاد کلان همچون تورم، تولید، نرخ ارز، قیمت نفت و حجم نقدینگی باعث بی ثباتی بانکی و افزایش تقاضای بخش مسکن می شود. مسکن دارایی ای است که قدرت مقابله با شوک ها در بلندمدت را دارد و میزان ارزش پول را تا حدودی نگه می دارد و کانال مسکن و کانال بانکی به لحاظ چسبندگی تقریباً مشابه یکدیگر عمل می کنند؛ اما به لحاظ انحراف از میانگین، کانال بانکی از واکنش بیشتری برخوردار است، به طوری که در صورت ورود شوک نرخ بهره، درصدی از میانگین کاهش پیدا می کند. این در حالی است که کانال بانکی حدود 06/0 و بازار مسکن حدود04/0 درصد افزایش به خود دیده است که درصورتی که قدر مطلق آن را در نظر بگیریم، کانال بانکی بیشترین واکنش را در این حوزه به خود اختصاص می دهد.

روشهای مختلفی برای تامین استخوانهای مورد نیاز گروههای علوم تشریح دانشکده های پزشکی وجود دارد. از آنجاییکه روشهای موجود غالبا وقت گیر و آلوده کننده محیط کار بوده و به استخوانها آسیب می رسانند، این پژوهش به منظور ارایه روش جدیدی جهت تهیه استخوانهای اجساد فیکس شده، انجام شده است.90 استخوان کوتاه و دراز دو جسد گردید و پس از تمیز کردن اولیه با قیچی و اسکالپل، به سه گروه 30 تایی تقسیم شدند. گروه اول به مدت دو ساعت و ده دقیقه در اتوکلاو با حرارت 124-121 درجه سانتی گراد، گروه دوم به مدت شش ساعت و سی دقیقه در محلول اسید سولفوریک تجارتی و گروه سوم نیز به مدت یک هفته در اسید کلریدریک تجارتی قرار داده شدند.بافتهای نرمی که به استخوانهای گروه اول چسبندگی داشتند به راحتی جدا گردیدند و هیچگونه خوردگی و انعطاف پذیری در استخوانها مشاهده نگردید. بافتهای نرم استخونهای گروه دوم نیز جدا گردید و استخوانها دارای استحکام لازم بودند، ولی بافتهای نرم استخوانهای گروه سوم به هیچ وجه جدا نشده و استخوانها قابلیت انعطاف پذیری داشتند. بررسی نتایج نشان می دهد که روش اتوکلاو نسبت به دو روش دیگر بهتر بوده و قابل کنترل می باشد.

در این مقاله اثرات دما، زمان پخت و همچنین زیرلایه های مختلف بر دوام پوششهای پلی اتیلن با چگالی بالا روی نمونه های فولاد کربنی ساده ارزیابی شده است. هدف از این تحقیق افزایش چسبندگی، بهبود انعطاف پذیری و ایجاد پوششی عاری از نقص است که مقاومت فولاد در برابر محیطهای خورنده را افزایش دهد. برای این منظور، پس از آماده سازی سطح و اعمال یک زیرلایه (از نوع فسفات روی، پلی وینیل الکل، رزول، اسیداستئاریک و پلی یورتان)، با استفاده از روش الکترواستاتیک پاشش پودری، پوشش پلیمر به سطح نمونه ها اعمال شد. سپس پوشش به دست آمده با ضخامت یکنواخت 300 میکرون، تحت عملیات حرارتی موسوم به پخت اولیه و ثانویه قرار داده شد. آن گاه آزمایشهای چسبندگی، انعطاف پذیری و مقاومت در برابر محیطهای خورنده مختلف، بر اساس استانداردASTM  انجام شد. همچنین نقایص سطحی پوششها و فصل مشترک پوشش / نمونه توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی مطالعه شد. نتایج حاصل نشان داد که میزان تخلخل پوشش و پیوستگی فصل مشترک پوشش / فلز تابع رژیم پخت شامل دما، زمان و اتمسفر کوره و حتی نوع زیرلایه است. پوشش یکنواخت با بیشترین چسبندگی بر سطح نمونه ها در دما و زمان پخت ثانویه برابر با230°C  و45 min به دست آمد. مقایسه اثر زیرلایه های مختلف با توجه به میزان چسبندگی و انعطاف پذیری به ترتیب از کم به زیاد بدون زیرلایه، اسید استئاریک، رزول، پلی وینیل الکل و پلی یورتان را نشان داد. انجام آزمونهای مه آب نمک و غوطه وری نمونه های پوشش شده در محیطهای مختلف خورنده شامل کلریدفریک، اسید سولفوریک و آب مقطر به مدت 60 شبانه روز، هیچ گونه اثری از خوردگی نمونه های فلزی را نشان نداد.