لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: ضعف در بازداری شناختی منجر به نارسایی در حافظه کلامی و غیر کلامی، هیجان و کنترل توجه می گردد که نیازمند توجه بیش تر است. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تقویت حافظه کاری بر بازداری شناختی دانشجویان بود. روش: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون و گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان پسر دانشگاه علامه طباطبایی (ره) شهر تهران در سال تحصیلی 1397-1396 بود که از بین آنان 30 نفر به شیوه نمونه-گیری در دسترس، انتخاب و به روش تصادفی، در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند (هر گروه 15 نفر). ده جلسه مداخله تقویت حافظه کاری (از طریق نرم افزار ان بک) برای گروه آزمایش انجام شد. آزمودنی ها در هر گروه قبل و بعد از مداخله به وسیله مقیاس هوش وکسلر و آزمون واژه-رنگ استروپ مورد آزمون قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد در مرحله پس آزمون گروه آزمایش بهبود معناداری در نمرات بازداری شناختی نشان دادند. (05/0>p). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش می توان از مداخله تقویت حافظه کاری در بهبود بازداری شناختی دانشجویان استفاده کرد.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

بازداری شناختی یکی از مولفه های کارکردهای اجرایی است که جایگاه مهمی در زندگی ما دارد.هدف این پژوهش ساخت و اعتباریابی آزمون جدیدی به نام آزمون بشرا برای سنجش بازداری شناختی و کنترل تکانه است. نمونه پژوهش، 225 دانش آموز در مقطع ابتدایی (117 دختر و 108 پسر) را شامل می شود که به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. نتایج بازآزمایی (پس از دو هفته) نشان داد که آزمون بازداری شناختی از ضریب پایایی مناسبی برخوردار است. ضریب پایایی محاسبه شده برای نمره تداخل 0.74 و برای زمان 0.84 به دست آمد (p<0.001). علاوه بر این همبستگی بین آزمون بشرا و آزمون استروپ رنگ - کلمه در حد متوسط بود. ضریب همبستگی برای نمره تداخل 0.48 و برای زمان 0.42 محاسبه شد (p<0.001). همچنین بررسی نمودار ستونی برای نمرات زمان و تداخل نشان دهنده نرمال بودن تقریبی آن بود. نتایج این پژوهش نشان داد که آزمون بشرا از پایایی و روایی قابل قبولی برخوردار است و می تواند ابزار مناسبی برای اندازه گیری بازداری شناختی و کنترل تکانه در افراد باشد.

در این تحقیق تاثیر بازداری پس گستر در شرایط تداخل زمینه ای در مراحل اکتساب یادداری و انتقال مورد بررسی قرار گرفته است. کلیه دانشجویان پسر دانشگاه صنعتی امیرکبیر تهران مستقر در خوابگاه ها، جامعه آماری این تحقیق را تشکیل داده اند. 75 نفر از این جامعه به طور کاملا تصادفی انتخاب و در پنج گروه 15 نفری، شامل یک گروه کنترل، یک گروه تصادفی و سه گروه مسدود قرار گرفتند. تکلیف حرکتی که در تحقیق حاضر به کار گرفته شده بود، حرکت دست در بین موانع و ضربه زدن به آنها بود. در این تحقیق ابتدا ترتیب اجرای تکالیف متعادل و یکسان شده، و از سه گروه تمرین مسدود استفاده گردیده است، بنابراین با آزمون تنها یک تکلیف منفرد در مرحله یادداری و دستکاری تکالیف در مرحله اکتساب، اثرات بازداری پس گستر با مقادیر متفاوتی بدست آمد. هدف از انجام این کار جداسازی اثرات بازداری پس گستر در افراد گروه مسدود در مرحله یادداری بوده است. نتیجه حاصله از این تحقیق نشان داد که گروه تصادفی در مرحله اکتساب عملکرد ضعیف تری نسبت به دیگر گروه ها داشته لیکن در مرحله یادداری و انتقال کاملا متفاوت عمل کرده و نتایج مثبتی را نشان داده است و در نتیجه پیشنهاد می گردد که بازداری پس گستر برروی کاهش یادداری نشان داده شده تاثیر گذار بوده و نتایج این تحقیق یافته های پیشین درباره تداخل زمینه ای را حمایت و تایید کرده است.

مقدّمه و هدف: ارتباط بین آمادگی قلبی-عروقی با فرایندهای شناختی مورد توجه فروانی است و پژوهش حاضر به منظور بررسی ارتباط بین آمادگی قلبی-عروقی با توانایی بازداری پاسخ در دانشجویان انجام شد. روش شناسی: از بین دانشجویان تربیت بدنی پسر دانشگاه کردستان، 38 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند (سن: 60/1± 23/22 سال، وزن: 88/6± 82/70 کیلوگرم). برای برآورد آمادگی قلبی-عروقی، حداکثر اکسیژن مصرفی آزمودنی ها با استفاده از تست بروس اندازه گیری شد و برای ارزیابی توانایی بازداری پاسخ از آزمون رایانه ای استروپ استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها از طریق روش های آماری توصیفی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون انجام شد (05/0>p). یافته ها: نتایج نشان داد که همبستگی معنی داری بین حداکثر اکسیژن مصرفی با تعداد نمره ی تداخل، تعداد خطا در شرایط همخوان و ناهمخوان و زمان واکنش در شرایط همخوان و ناهمخوان در آزمون استروپ وجود ندارد. نتیجه گیری: این یافته ها گویای آن است که بین آمادگی قلبی-عروقی و توانایی بازداری پاسخ در دانشجویان ارتباط معنی داری وجود ندارد.

مطابق با الگوی کنترل مضاعف، برانگیختگی جنسی به آمادگی فرد نسبت به تحریک و بازدارندگی جنسی بستگی دارد. تنوع فردی در بازداری و تحریک جنسی تفاوتهای فردی در تحریک پذیری و تجربه مشکلات جنسی را تا حدودی مورد تبیین قرار می دهد. پژوهش به بررسی ویژگیهای روانسنجی پرسشنامه تحریک / بازداری جنسی (SESII-W/M) در زنان ایرانی می پردازد. 172 نفر از زنان کارمند، استاد و دانشجویان متاهل دانشگاه فردوسی مشهد به صورت در دسترس انتخاب شدند و به سوالات پرسشنامه های تحریک / بازداری جنسی، رضایت زناشویی انریچ و تمایل جنسی هالبرت پاسخ دادند. داده ها از طریق نرم افزار spss و Amos و با استفاده از روش های آماری تحلیل عاملی تاییدی، آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. یافته های تحقیق نشانگر این بود که الگوی 6 عاملی مفروض (با مولفه های شناختهای بازدارنده، روابط مهم، تحریک پذیری، ویژگیها و رفتارهای همسر، مکان رابطه، و عناصر زوجی تعاملات جنسی) SESII-W/M در جامعه زنان ایرانی با اندکی تعدیل (حذف سوالات 23 و 15) برازش قابل قبولی دارد و شاخص برازندگی تطبیقی (05/0= RMSEA) و متوسط باقیمانده استاندارد شده (91/0=CFI) مطلوب ارزیابی شدند. هم چنین ضرایب آلفای کرونباخ پرسشنامه SESII-W/M از مقدار قابل قبولی برخوردار، و پرسشنامه از روایی همگرا و واگرای قابل قبولی برخوردار است (001/0>p). نتایج تحقیق نشان می دهد که پرسشنامه تحریک / بازداری جنسی در جامعه زنان ایرانی دانشگاه فردوسی مشهد از اعتبار و روایی قابل قبولی برخوردار است.

مقدمه: پژوهش حاضر، با هدف بررسی عملکرد افراد چاق و بیماران چاق درمان شده در کارکردهای اجرایی انجام شد.روش: در این مطالعه سه گروه، شامل گروه چاق (30 نفر با BMI مساوی یا بزرگتر(30kg.m2 ، گروه درمان شده (30 نفر که از طریق رژیم غذایی وزن خود را کاهش داده اند)، 30 نفر افراد عادی (بدون داشتن سابقه چاقی و یا هر گونه مشکلات روان پزشکی)، شرکت کردند. همه شرکت کنندگان، زن بوده و از سطح شهر تهران انتخاب شدند. سه گروه از نظر سن و میزان تحصیلات همتا شدند. ابزار پژوهش شامل سیاهه افسردگی بک، سیاهه اضطراب حالت، صفت اسپیلبرگر، آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین و تکلیف استروپ بود.یافته ها: نتایج نشان داد که در آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین، گروه چاق و گروه درمان شده در مقایسه با گروه بهنجار، دارای عملکرد ضعیف تری بودند. در تکلیف استروپ نیز، گروه چاق و درمان شده نسبت به گروه بهنجار، ضعیف تر عمل کردند.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش با یافته های قبلی همخوانی دارد و نشان می دهد افراد مبتلا به چاقی، از مشکلات شناختی آشکاری رنج می برند.