استمرار تحول در ساختار دولت ملت در گام دوم انقلاب اسلامی، مبتنی بر تجربیات گام اول آن، از الزامات اساسی مسیر تمدنی انقلاب اسلامیست. این تحول ساختاری از آن جهت که در پاره ای از مسائل موانعی جدی بر سر رابطه هم افزای دولت و ملت ایجاد شده، محل توجه است.هدف پژوهش حاضر، «صورت بندی مفهومی نظریه جریان حلقه های میانی» مبتنی بر تجربه متراکم جمهوری اسلامی است. نظریه ای که رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای مدظله العالی به عنوان راهکار نقش آفرینی مردم در گام دوم و در قالب یک «حرکت عمومی معقول و منضبط» با «محوریت جوانان متعهد» مطرح نموده اند؛ پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی است. گردآوری داده ها به صورت کتابخانه ای و مصاحبه ای انجام گرفته است و برای تحلیل داده های کیفی نیز از روش تحلیل مضمون استفاده شده است.نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان می دهد، جریان حلقه های میانی، دارای اصالتی دیرینه در تجارب متراکم جمهوری اسلامی ایران و عاملی مهم در ایجاد حرکت عمومی در مسیر دولت سازیست و بارزترین مصادیق آن ها بسیج مردمی، مساجد و هیئت ها، گروه های جهادی، تشکل های دانشجویی و ... می باشند.

زمینه و هدف: در نظام های سیاسی به ویژه نیروهای مسلح، «قدرت نرم» در بین مولفه های قدرت، از اهمیت بسیاری برخوردار است و عاملی اساسی برای تعالی معنوی و پایداری در اجرای ماموریت ها به شمار می آید. در جمهوری اسلامی ایران آنچه پلیس اسلامی را در اجرای ماموریت ها پیروز می کند و موجب استحکام نظم و امنیت در جامعه می گردد «بصیرت» است. پلیس بصیر، پلیس مجاهد، انقلابی و ولایی است که با روشن بینی در عرصه عقیدتی، سیاسی و فرهنگی، در مسیر حق و ادای وظیفه در عرصه های فردی و اجتماعی گام برمی دارد. بر این اساس، تحقیق حاضر پس از بازخوانی مفهوم بصیرت، به دنبال طراحی و ارائه الگوی پلیس بصیر در جمهوری اسلامی ایران است.روش تحقیق: این پژوهش از نوع اکتشافی و به روش توصیفی - تحلیلی انجام گرفته و روش گردآوری اطلاعات آن کتابخانه ای است.یافته ها: طراحی الگوی پلیس بصیر در سه بعد عقیدتی، سیاسی و فرهنگی - اجتماعی سامان یافته است و برای هر یک از ابعاد الگو، سه مولفه و 36 شاخص ارائه شده است.نتیجه گیری: در پایان نوشتار به آثار و کارکردهای بصیرت در ارتقای توان سیاسی - فرهنگی کارکنان ناجا اشاره شده و همچنین مهم ترین شیوه ها و راهکارهای دستیابی به «پلیس بصیر» بیان شده است.

این تحقیق با عنوان الگوی توسعه منابع انسانی در پلیس جمهوری اسلامی ایران و متاثر از این مساله است که اگر عدم استفاده موثر از منابع انسانی در کشور را مصداقی از وجود شرایط مشابه در عدم استفاده از منابع انسانی در ناجا بدانیم آنگاه می توانیم نتیجه گیری کنیم که سهم تولید ثروت کارکنان ناجا در حد پایینی خواهد بود پس ضرورت دارد تا نسبت به توسعه منابع انسانی در ناجا همت گمارد. حلقه مفقوده ایی که بی توجهی به آن از حفظ، توسعه و پایداری امنیت ملی خواهد کاست. این پژوهش از حیث هدف: تحقیقی، کاربردی؛ از حیث سطح تحلیل: تحقیقی، توصیفی، تبیینی؛ و از حیث طبقه بندی روش، متکی به روش تحقیق غیرآزمایشی از نوع پیمایشی و با هدف تبیین و ترسیم مدل توسعه منابع انسانی ناجا صورت پذیرفته است. مدل آزمون شده در این تحقیق، حاصل سال ها تجربه، ترکیب مدل های توسعه منابع انسانی و کسب نظرات خبرگان فن است. جامعه آماری (N) شامل تعداد 257 نفر که از بین آنها تعداد 180 نفر به روش تصادفی ساده 70) درصد جامعه آماری) انتخاب شده اند لیکن نمونه آماری شامل تعداد 159 نفر شامل افرادی است که مشاغل، سمت ها، تحصیلات و یا تحقیقات آنها مستقیما با موضوع توسعه منابع انسانی در ناجا در ارتباط بوده و پرسشنامه را تکمیل کرده اند. نتایج حاصله نشان می دهد برای توسعه منابع انسانی در ناجا موارد زیر به ترتیب دارای اهمیت هستند:ارزشیابی و تراز منابع انسانی (2.55)، سفارش دهنده آموزش (3.87)، استمرار آموزش و پرورش (2.81)، چرخش شغلی (2.49) و نظر فرد (1.28). شایان ذکر آنکه هر مورد خود دارای زیر عواملی است که آنها نیز مورد سنجش قرار گرفته اند.

زمینه و هدف: فضای مجازی که محصول فناوری اطلاعات است، سبب مهاجرت بخش اعظم جرائم از فضای فیزیکی به فضای مجازی شده است و دامنه و سطح تأثیر جرائم فضای مجازی به مراتب گسترده تر و عمیق تر از جرائم فضای فیزیکی می باشد؛ بنابراین، فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران از سازمان فناوری محور باید به سمت سازمان هوشمند و به عبارتی پلیس هوشمند حرکت کند و بدون وجود الگو و راهبرد مناسب دستیابی به این هدف دشوار است. بر این اساس، هدف تحقیق حاضر، طراحی الگوی پلیس هوشمند در فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران است.روش: این پژوهش از نوع کاربردی و از نظر روش شناسی، پژوهشی کیفی است. جامعۀ آماری پژوهش، صاحب نظران حوزۀ فناوری اطلاعات و مدیریت درون و برون سازمانی است که با روش نمونه گیری هدفمند و براساس اصل اشباع نظری، 18 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و با آن ها مصاحبۀ نیمه­ساختاریافته انجام شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوا استفاده شد.یافته ها: با پیاده سازی مصاحبه های انجام شده با مشارکت کنندگان در عملیات کدگذاری، محققان به تبیین مفاهیم و مقوله ها پرداختند. با تحلیل محتوای مصاحبه ها، 61 شاخص و 17 مقولۀ فرعی (مؤلفه) به­دست آمد که درنهایت در چهار مقولۀ اصلی (بُعد) «کارکنان، فرایند، فناوری و ساختار» قرار گرفتند.نتیجه گیری: تحقق پلیس هوشمند در گرو برنامه ریزی راهبردی برای چهار بُعد «کارکنان، فرایند، فناوری، ساختار» و 17 مؤلفه و 61 شاخص است و به کارگیری و هماهنگ سازی ابعاد و مؤلفه ها و شاخص های احصاشده نقش اساسی در تحقق پلیس هوشمند دارند.

سابقه و هدف: هر دستگاه و سازمانی که به نوعی با نیروی انسانی سروکار دارد، کارکنان خویش را بر اساس دیدگاه ها و ضوابط معین از دو منظر انتخاب کند: اول بسترسازی برای ورود افراد شایسته، دوم پیشگیری از ورود افراد ناشایست. گزینش انسان های شایسته برای تصدی مسؤلیت ها، امری معقول برای صاحبان خرد و معمول برای سازمانی است که دوران بالندگی خویش را تجربه می کند. هدف این پژوهش مقایسه فرایند جذب و گزینش (استخدام) کارکنان پلیس در ایران، پاکستان و یونان می باشد.مواد و روش ها: نوع پژوهش، کاربردی و روش آن اسنادی است. جامعه مورد پژوهش، اسناد، مدارک، و قوانین موجود جذب و استخدام کارکنان پلیس سه کشور ایران، یونان و پاکستان می باشد. در این پژوهش ملاک ها و شاخص های گزینش و استخدام پلیس ایران در بعد از ادغام نیروهای انتظامی (1370) مد نظر گرفته است.یافته ها: هر سه کشور از طریق آگهی استخدام می کنند، خیلی از معیارهای گزینش این سه کشور مشترک بوده و تنها اندکی با هم تفاوت دارند.نتیجه گیری و پیشنهادها: آزمون شنا به عنوان معیار ورود با توجه به داشتن مرز آبی در ایران، افزایش سطح بهره هوشی و مصاحبه حرفه ای به ویژه برای رسته های تخصصی از جمله پیشنهادهای مطرح شده است.

هدف: این پژوهش به بررسی شناخت عوامل موثر بر رویکرد مدیریت پلیس جامعه محور در جمهوری اسلامی ایران به منظور طراحی الگوی بومی این رویکرد می پردازد.روش: نوع پژوهش کاربردی و روش پژوهش توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه فرماندهان و مدیران عالی ناجا است؛ از بین آنها به روش جدول نمونه گیری کوجیو مورگان 115 نفر انتخاب گردیده است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته که روایی آن مورد تایید اساتید و صاحب نظران بوده و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ تعیین شده (α=0.8614) مورد تایید قرار گرفته است. برای تحلیل داده ها از آزمون T (یک طرفه)، آزمون کلموگروف و اسمیرونوف، آزمون همبستگی پیرسون و آزمون کندال تا اوبی با استفاده از نرم افزار SPSS و همچنین برای آزمون الگوی تحلیلی پژوهش از نرم افزار لیزرل تحلیل عاملی صورت گرفته است. در این پژوهش عوامل و متغیرهای درون سازمانی و برون سازمانی نظیر منابع انسانی، ساختار سازمانی، فناوری اطلاعات، حرفه ای بودن پلیس، سبک رهبری، توانمندی های رهبری، فرهنگ سازمانی، انتظارات مردم از پلیس، انتظارات حاکمیت از پلیس، مشارکت اجتماعی، نظارت همگانی، مساله محوری پلیس، اعتماد عمومی، قانون محوری پلیس و اقتدار پلیس به عنوان عوامل تاثیرگذار بر رویکرد پلیس جامعه محور در ایران تعیین شده اند.یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که کلیه عوامل و متغیرهای پیش بینی شده در تحقیق با رویکرد پلیس جامعه محور ارتباط معناداری را نشان می دهد و بر آن نیز تاثیرگذار می باشد.نتیجه گیری: الگوی پردازش یافته ها پژوهش نشان می دهد که عوامل برون سازمانی با رویکرد پلیس جامعه محور و عوامل درون سازمانی ارتباط مستقیم داشته و عوامل درون سازمانی با رویکرد پلیس جامعه محور رابطه معکوس را نشان می دهد.

زمینه و هدف: یکی از عوامل مهم جهت همکاری شهروندان با پلیس در سرمایۀ اجتماعی پلیس نهفته است که موجب بهبود مشروعیت و اعتماد شهروندان به پلیس می شود؛ ازاین رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط سرمایۀ اجتماعی پلیس با تمایل عمومی برای همکاری با پلیس پیشگیری جمهوری اسلامی ایران انجام شد.روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از حیث ماهیت کیفی است که با استفاده از روش تحلیل مضمون انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، مصاحبۀ نیمه­ساختاریافته با هجده نفر خبره بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند. مصاحبه ها تا زمان اشباع نظری ادامه یافت. برای اعتبارسنجی از دو راهبرد بازبینی خارجی و تکثرگرایی استفاده شد.یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، سه مضمون اصلی و یازده مضمون فرعی به­دست آمد که مضامین اصلی تعامل شهروندان با پلیس بر اساس سرمایۀ اجتماعی عبارت اند از: اعتماد میان پلیس و مردم (ظرفیت سازی برای مشارکت مردم، فعالیت های داوطلبانه پلیس، تعامل اجتماعی و بهره گیری از شبکه های اجتماعی)، انصاف در رفتار پلیس (صداقت پلیس، عدالت رفتاری، قانون گرایی و استانداردهای اخلاقی) و توانمندسازی پلیس (ظرفیت سازی کارکنان، شایستگی پلیس، جامعه پذیری پلیس) که موجب تمایل شهروندان به همکاری با پلیس پیشگیری و درنهایت ارتقای عملکرد می شود.نتیجه گیری: با توجه به یافته­های پژوهش  می توان نتیجه گرفت که پلیس پیشگیری به عنوان بزرگ ترین واحد پلیسی، برای دستیابی به اهداف خود نیازمند تعامل با شهروندان است که با استفاده از مضامین اعتماد، انصاف و توانمندسازی می­توان موجب تعامل و همکاری با پلیس شده و حمایت اجتماعی بیشتری را در پی داشته باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.