مقدمه: آموزش مجازی در پزشکی هرروز درحال توسعه است. نظرات دانشجویان مهمترین عنصر سیستم آموزشی است. لذا به بررسی نظرات دانشجویان شرکت کننده در وبینارهای گروه مسمومین پرداختیم. روش کار: در یک مطالعه مقطعی، از چهار دوره کاورزان پزشکی (10/12/98-6/2/99) خواسته شد بعداز شرکت در کلاسهای وبیناری گروه مسمومین، پرسشنامه ای فاقد مشخصات را در فضای مجازی تکمیل کنند. تکمیل فرم تاثیری درنمره ارزیابی دانشجو نداشت. سئوالات با پاسخ باز، چند گزینه ای و لیکرت (5 بخشی) بودند. پاسخ های سئوالات بازرا دو نفر از نویسندگان طبقه بندی کردند. سئوالات درمورد جنسیت دانشجو، ماهکارورزی، مناسب بودن زمان کلاس، بهترین زمان برگزاری کلاس، کیفیت صدا و تصویر نرم افزار، امکان مشارکت در کلاس، قطعی اینترنت، ابزار و محل شرکت در کلاس، کیفیت تدریس و نقاط قوت و ضعف بود. یافته ها: تعداد 90 پرسشنامه توسط 49 کاورز بعد از 12 جلسه کلاس تکمیل شد. میزان مشارکت در جلسات 12. 99 ± 81. 73% بود و 68. 7% دانشجویان پرسشنامه ها را تکمیل نموند. متوسط مدت زمان کلاسهای برگزار شده 18. 36 ± 66. 8 دقیقه بودکه 82. 2% دانشجویان مدت آنها را متوسط اعلام نموده بودند، که طولانی تر از زمان پیشنهادی دانشجویان بود (16. 50 ± 42. 4 دقیقه، PV=0. 005 ). 72. 2% افراد کیفیت صدا، تصویر و نرم افزار را متوسط به بالا اعلام کرند. نیمی از موارد (55%) دانشجویان ازاینترنت همراه استفاده کرده بوند. میزان قطع ارتباط اینترنت در کلاس های طولانی تر بیشتر بود. 81. 5 % کاورزان از منزل درکلاس شرکت کرده بوند. 91. 5% با کمک گوشی هوشمند درکلاس شرکت کرده بودند. نتیجه گیری: با توجه به استفاده اکثر شرکت کنندگان از تلفن همراه و امکان قطع ارتباط بین مدرس و دانشجو در وبینار بهتر است نکات مهم مکررا به صورت خلاصه بیان شود. زمان جلسات کاهش یابد. از اسلاید های استاندارد حاوی تعداد کم خطوط وکلمات قابل رویت در گوشی هوشمند استفاده شود.