زمینه و هدف: فرسودگی شغلی مشکل رایج در میان کارکنان است. یکی از پرسشنامه هایی که برای اندازه گیری فرسودگی شغلی مشاوران ساخته شده است، پرسشنامه فرسودگی گلدارد می باشد. هدف پژوهش حاضر تعیین ساختار عاملی این پرسشنامه، تدوین فرمی کوتاه از آن برای استفاده در تمام مشاغل بود.روش بررسی: ابزارهای استفاده شده در پژوهش عبارت بودند از: شاخص توصیف شغلی و پرسشنامه فرسودگی شغلی گلدارد. نمونه آماری مورد مطالعه عبارت بودند 460 نفر از کارکنان مرد که در مشاغل اداری مشغول به کار بودند. نوع روش تحقیق همبستگی بود. برای تعیین روایی و همبستگی پرسشنامه، ابتدا 20 پرسش از 40 پرسش پرسشنامه فرسودگی شغلی گلدارد انتخاب شد. هم پرسشنامه بیست سوالی و هم چهل سوالی روی یک گروه اجرا شد و سپس همبستگی دو پرسشنامه تعیین شد. برای تعیین روایی همزمان، همبستگی پرسشنامه تهیه شده و شاخص توصیف شغل محاسبه شد. اطلاعات به دست آمده با آزمون های آمار استنباطی (تحلیل عامل اکتشافی، آزمون مقایسه میانگین های مستقل و آزمون همبستگی پیرسونr ) تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که پرسشنامه کوتاه فرسودگی شغلی از سه عامل تشکیل شده است شامل: جو حاکم بر محیط کار؛ حجم و فشار کار؛ و فرسودگی روانی. نتایج نشان داد که پرسشنامه تهیه شده و ابعاد آن با پرسشنامه چهل سوالی گلدارد همبستگی مستقیم و معنادار؛ و با شاخص توصیف شغلی همبستگی معکوس و معنادار دارد که هر دو یافته حاکی از روایی مناسب همزمان است.نتیجه گیری: پرسشنامه بیست سوالی تهیه شده باتوجه به تایید روایی آن، قادر به شناسایی و تفکیک افراد در معرض خطر فرسودگی شغلی می باشد؛ بنابراین پرسشنامه می تواند در برنامه ریزی های سازمانی و برنامه های شناسایی و پیشگیری از فرسودگی شغلی در سازمان ها و افراد و همچنین در پژوهش های فردی و گروهی مورد استفاده قرار گیرد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: بهورزان به دلیل بر عهده داشتن مسیولیت های متعدد در تامین سلامت بیماران تحت تاثیر عوامل متعدد استرس زا هستند که ممکن است به بروز فرسودگی شغلی در آن ها منجر شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط استرس شغلی با فرسودگی شغلی در بهورزان دانشگاه علوم پزشکی ساوه در سال 1398 انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه همبستگی توصیفی است که بر روی همه 128 بهورز شهرستان های ساوه و زرندیه انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه مشخصات جمعیت شناختی، پرسش نامه فرسودگی شغلی ماسلش و استرس شغلی اشپیلبرگر بود. برای توصیف داده ها از آمارهای توصیفی و برای بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون های آماری تی مستقل، تحلیل واریانس و همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS نسخه 18 استفاده شد. یافته ها: میانگین نمره استرس شغلی در بین بهورزان مورد مطالعه 48/60±, 140/7 بود که از میانه نمره ابزار (یعنی 150) پایین تر بود. میانگین نمره فراوانی فرسودگی شغلی در بعد خستگی عاطفی 8/30±, 23/43، میانگین نمره فراوانی شخصیت زدایی 4/78±, 17/00 و موفقیت فردی 6/74±, 14/43 بود. بین استرس شغلی با فراوانی خستگی عاطفی (0/59=P<0/001, r) و شخصیت زدایی (P<0/001, r=0/22)، ارتباط مستقیم و معنادار و بین استرس شغلی و فراوانی موفقیت فردی (0/001>P، 0/47=r) ارتباط معکوس و معنادار وجود داشت. به این معنی که با افزایش استرس شغلی، فرسودگی در دو بعد خستگی عاطفی و شخصیت زدایی نیز افزایش و با افزایش استرس شغلی، نمره موفقیت فردی کاهش می یابد. نتیجه گیری: بهورزان در این مطالعه دارای سطح استرس متوسط و سطح فرسودگی شغلی بالا در حیطه های شخصیت زدایی و موفقیت فردی بودند. باتوجه به میزان بالای فرسودگی شغلی و ارتباط آن با استرس شغلی در بهورزان و نظر به این که این عوامل می توانند بر کیفیت ارایه خدمات سلامتی تاثیر منفی دشته باشند، انجام مداخلات لازم برای کاهش و مدیریت استرس و فرسودگی شغلی در کارکنان بهورزی ضروری می باشد.

مقدمه: فرسودگی شغلی از جمله خطرات شغلی است که در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته است. این معضل علاوه بر بروز اثرات نامطلوب جسمی و عوارض روانی موجب کاهش کارآیی، از دست رفتن نیروی انسانی خصوصا در حرفه های خدمات انسانی می شود با توجه به نقش پرستاران در سیستم بهداشتی درمانی و لزوم انگیزه کاری بالای آنها برای ایجاد امنیت بهداشتی برای این قشر عظیم و مراجعین آنها، تحقیقی به منظور بررسی فرسودگی شغلی پرستاران بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران، انجام شد.روش: این پژوهش یک تحقیق توصیفی از نوع مقطی و همبستگی است که روی 200 نفر از پرسنل پرستاری که بصورت چند مرحله ای احتمالی انتخاب شدند، انجام شد. در این تحقیق علاوه بر اریه اطلاعات مربوط به فراوانی متغیرهای فرسودگی با استفاده از آزمون های آماری، به توصیف همبستگی میان این متغیرها پرداخته شده است. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل دو پرسشنامه: ویژگی های دموگرافیک، پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ بود.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که، از لحاظ دفعات و شدت فرسودگی شغلی در ابعاد خستگی هیجانی و مسخ شخصیت، بیشتر واحدهای مورد پژوهش در سطح پایین و در بعد عدم کارآیی فردی اکثریت در سطح بالا قرار داشتند. همین طور بین دفعات فرسودگی شغلی در بعد مسخ شخصیت و شدت فرسودگی شغلی در ابعاد خستگی هیجانی و مسخ شخصیت با سابقه کار ارتباط معنادار بود.نتیجه گیری: همان طور که نتایج تحقیق نشان داد هم از لحاظ شدت وهم دفعات، عدم کارایی فردی پرستاران بالا است که با نتایج تحقیق Lopez Franco و همکاران (2005) مطابقت دارد. میزان بالای فرسودگی شغلی در این بعد می توان نشان دهنده نگرش منفی نسبت به خود و حرفه خود و عدم تمایل وعلاقه و رضایت نسبت به شغل و کاهش اعتماد به نفس در افراد باشد.

مقدمه: امروزه پرستاران در مقایسه با سایر کارکنان سازمانی سطح بالایی از فرسودگی شغلی را تجربه می کنند. یکی از عوامل موثر بر سطح این ناهنجاری در پرستاران، میزان امنیت شغلی آنان است.هدف:هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه ی میان امنیت شغلی با فرسودگی شغلی پرستاران بیمارستان امام خمینی(ره) شهرستان نور است.مواد و روش ها: این یک مطالعه توصیفی – تحلیلی است که مدل نظری توسعه داده شده در آن به کمک مدل معادلات ساختاری، فرضیه های مورد آزمون قرار گرفتند. برای نیل به اهداف مطالعه از دو پرسشنامه امنیت شغلی با اعتبار(86 درصد)؛ و فرسودگی شغلی با اعتبار(91 درصد) استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران بیمارستان امام خمینی (ره) شهرستان نور است که به کمک فرمول کوکران، حجم نمونه آماری96 نفر. با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده های حاصله با ضریب همبستگی پیرسون و مدل سازی معادله ساختاری (SEM) مورد تحلیل قرار گرفتند. در تعیین ضریب همبستگی پیرسون از نرم افزار SPSS و برای مدل سازی معادله ساختاری از نرم افزار (LISREL) استفاده شد.یافته ها: نتایج حاکی از وجود رابطه معکوس و معنی دار میان امنیت شغلی با فرسودگی شغلی و مولفه های آن (p=0.001) میان پرستاران بود. نتایج آزمون مدل معادلات ساختاری نیز نشان دهنده تایید تاثیر علی و معکوس امنیت شغلی بر فرسودگی شغلی پرستان و ابعاد فرسودگی شغلی (T£-1.96) بود.نتیجه گیری: پیشنهاد می شود مسوولین جهت کاهش سطح فرسودگی پرستاران، برنامه ریزی های خود را به سمت بهبود فضای امنیت شغلی پرستاران معطوف کنند.