مجله علوم و فنون هسته ای
سال:1387 | دوره:- | شماره:3 (مسلسل 45) |تعداد مقالات:10

در این مقاله توزیع عنصر اورانیوم و عناصر دیگر موجود در کانی های اورانیوم دار در مقیاس میکرونی با استفاده از میکروسکوپ روبشی پروتون (Micro-PIXE) بررسی شده است. با استفاده از توزیع عنصری بدست آمده برای عناصر موجود در کانی ها، همبستگی توزیع عنصر اورانیوم و عناصر دیگر موجود در نمونه ها مشخص شده است. این نتایج نشان می دهد که در این کانی ها، کانی های اورانیوم دار با کانی های آهن احاطه شده اند. همچنین با استفاده از ذرات برگشتی از نمونه (Micro-RBS)، عناصر سبک موجود در کانی ها به دست آمده است که با استفاده از آنها، می توان نوع ترکیبی عناصر موجود در نمونه را تعیین کرد.

در این تحقیق جهت تعیین سن صدف های فسیلی بدست آمده از مناطق سواحل جنوبی ایران روش سالیابی با رادیوکربن مورد استفاده قرار گرفته است. بطور کلی سالیابی با رادیوکربن در بسیاری از رشته ها مانند باستان شناسی، زمین شناسی و اقیانوس شناسی کاربرد وسیعی دارد. در این روش پس از انجام مراحل اولیه فیزیکی و شیمیایی بر روی نمونه ها با استفاده از دستگاه سنتز بنزن، کربن به بنزن سنتز شد. بنزن سنتز شده حداقل به میزان یک گرم با مقدار 12 میلی لیتر سنتیلاتور تجاری Hisafe3 مخلوط گردید. جهت تعیین میزان غلظت پرتوزایی 14C از دستگاه شمارنده سنتیلاسیون مایع استفاده شد. با استفاده از مقادیر بدست آمده از اندازه گیری بتای نمونه های سنتزی برحسب شمارش بر دقیقه (cpm) و شمارش نمونه بنزن سنتز شده از استاندارد مدرن اگسالیک اسید، محاسبه سن روی نمونه ها انجام گرفت. نتایج بدست آمده، سن 8 نمونه مورد بررسی را برحسب BP (قبل از سال 1950) در محدوده مقادیری از 210 تا 3890 سال نشان داد. بازده دستگاه شمارنده سنتیلاسیون مایع بکار رفته در این اندازه گیری ها برای شمارش ذرات بتای رادیوکربن حدود 92% و میزان خطای محاسبه نتایج برای نمونه هایی با سن کم ±40 سال و برای نمونه های با قدمت زیاد ±100 سال بدست آمد.

بر اساس روش مونت کارلو، رفتار وابسته به زمان رآکتورهای شکافت شبیه سازی شده و کدی با عنوان TDMC برای حساب کردن پارامترهای نوترونی توسعه داده شده است. پارامترهایی مانند رآکتیویته، طول عمر نوترون، توزیع مکانی شار و قدرت سیستم با احتساب چندین گروه نوترون تاخیری بصورت تابعی از زمان قابل حساب کردن با این کد می باشند. امکان تغییر در ترکیب مواد و مرزهای سیستم بصورت تابعی از زمان، از قابلیت های این کد است. نتایج بدست آمده توافق خوبی را با مقادیر بدست آمده از سایر روش های متداول نشان می دهد.

در این کار تحقیقاتی، پارامترهای رآکتور فیزیکی جدیدی برای راکتورهای هسته ای معرفی کرده ایم که تغییر آنها باعث تغییر رفتار کیفی رآکتور می گردد. بر این اساس، فرمول بندی دینامیکی غیرخطی دو بعدی، سه بعدی و چهار بعدی با در نظر گرفتن تقریبا تمامی پارامترهای موثر بر رفتار رآکتور، به منظور توصیف سیستم های رآکتور شکافت هسته ای ارایه کرده ایم. با توجه به این معادلات، پایداری و ناپایداری سیستم دینامیکی ارایه شده و شرایط ایجاد پایداری در این سیستم ها، با استفاده از دو روش تحلیلی و عددی مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیقات نشان داده ایم دو پارامتر زمان میانگین اقامت انرژی در سوخت و خنک کننده و هم چنین نسبت های آنها، بیشترین تاثیر کیفی را بر رفتار دینامیکی یک رآکتور شکافت هسته ای نوعی داشته و افزایش یا کاهش آن از حد مشخصی، می تواند منجر به ایجاد پایداری و ناپایداری در سیستم مورد نظر گردد.

با توجه به وجود یون های آهن در محلول های فروشویی مواد معدنی، به ویژه در محلول فروشویی کانسنگ اورانیوم ساغند، همچنین با توجه به غلظت نسبتا کم این یون ها در محلول های رقیق شده، لزوم حذف یون های آهن به روش تبادل یونی آشکار می گردد. محلول فروشویی کلریدی، حاصل فرایند انحلال کانسنگ اورانیوم به وسیله کلریدریک اسید بوده و حاوی یون های آهن (III) می باشد. برای جداسازی این یون ها و خالص سازی محلول اصلی به منظور فراوری بهتر عناصر نادر خاکی، اورانیوم و توریوم ابتدا آزمایش ها بر روی محلول ساختگی انجام گرفت؛ بدین منظور از رزین های آنیونی استفاده شد. توانایی چند رزین بررسی و مشخص شد درصد جذب یون های آهن از محلول کلریدی به عواملی مانند غلظت اسید، نوع رزین و اندازه ذرات رزین وابسته است. نتایج آزمایش ها نشان داد که رزین Dowex 1X4 با دانه بندی 200-400 مش بهترین بازیابی (%91 جذب) را در جذب یون های آهن دارد. رزین انتخابی روی محلول فروشویی کانسنگ اورانیوم نیز آزمایش شد. میزان جذب آهن از این محلول، 79% بود که با توجه به وجود یون های مختلف دیگر در محلول فروشویی، قابل قبول می باشد.

برای داشتن بهترین بهره از نمودار سطح مقطع واکنش 103Rh(p,n) 103Pd و برای پرهیز از تولید ناخالصی 101Pd باید انرژی پروتون فرودی 18MeV و انرژی خروجی ذرات 5MeV باشد (حاصل از کد ALICE و نتایج تجربی). بر اساس کد SRIM، ضخامت لایه رودیوم در زاویه 90 درجه پرتابه نسبت به هدف باید 480mm باشد. برای کاهش ضخامت لایه رودیوم (در نتیجه کاستن قیمت هدف رودیوم) زاویه پرتابه نسبت به هدف 6 درجه تنظیم شده است تا ضخامت به48mm  کاهش یابد.

غلظت کریپتوفیکس 2،2،2 در محلول های [18F]FDG و استانداردهای کریپتوفیکس 2، 2، 2 به دو روش آشکارسازی (ترکیب کریپتوفیکس 2، 2، 2) با بخار ید و معرف یدوپلاتینات تعیین شد. در هر دو روش، تفاوت غلظت محلول های کریپتوفیکس، به صورت تفاوت در شدت رنگ لکه های آشکار شده بر روی TLC نمایان شد. حد تشخیص کریپتوفیکس با بخار ید و معرف یدوپلاتیتات به ترتیب 25ppm و 2ppm می باشد. هر دو روش را می توان برای پذیرش یا عدم پذیرش کیفیت رادیودارو برای تزریق وریدی بکار برد، اما روش دوم به علت نتیجه گیری در مدت زمان کوتاه تر، مناسب تر می باشد.