در این تحقیق از آنزیم پراکسیداز ترب کوهی برای حذف فنل استفاده شده است. ابتدا امکان پذیری فرآیند در مقیاس آزمایشگاهی و با محلولهای سنتزی 1 تا 10 میلی مولاز فنل مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج بیانگر این بود که این آنزیم به طور موثری قادر به حذف ترکیبات فنی از پسابها می باشد و توانایی آن، در محدوده وسیعی از pH، دما و غلظت آروماتیک حفظ می شود. در این تحقیق، میزان حذف ترکیبات فنلی در راکتور ناپیوسته و در شرایط بهینه برای راندمان حذف 95 درصد و 100 درصد، توسط آنزیم بر روی پساب سنتزی و صنعتی و در محدود غلظتهای کم و زیاد فنل (1 و 10 میلی مولار) مورد بررسی قرار گرفت. پساب صنعتی مورد استفاده، پساب کارخانه روغن زیتون با غلظت فنل 1221 میلی گرم در لیتر (13 میلی مولار) و pH برابر3.5 بود که در انتهای واکنش، این ترکیبات فنلی به پلیمرهای نامحلول تبدیل شده و رسوب کردند. در هریک از سیستم های پساب – آنزیم مقادیر هیدزوژن پراکسید، آنزیم، پلی اتیلین گلیکول، pH و بافر، بهینه سازی شد. همچنین زمان واکنش لازم برای دستیابی به حذف 95 درصد فنل به دست آمد. طبق این نتایج اکسیژن موردنیاز شیمیایی و بیو شیمیایی به ترتیب به میزان 58 و 78 درصد کاهش یافت. نتایج آزمایشگاهی نشان داد که افزایش غلظت آب اکسیژنه بیشتر از مقدار بهینه آن سبب غیر فعال شدن آنزیم شده و متعاقبا کارایی حذف آنزیم را کاهش می دهد. از طرف دیگر افزایش آنزیم، پلی اتیلن گلیکول و زمان واکنش، به بیشتر از مقادیر بهینه آنها، راندمان حذف را به مقدار بسیار جزیی افزایش می دهد.