آب و فاضلاب
سال:1393 | دوره:25 | شماره:6 (مسلسل 94) |تعداد مقالات:14

برخی از آلاینده های آب و پساب با استفاده از روش های معمول و سنتی تصفیه از بین نمی روند؛ لذا استفاده از روش های نوین با کارایی بالاتر و هم سویی بیشتر با محیط زیست، مورد توجه محققان قرار گرفته است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی کارایی حذف فنل از آب با استفاده از مواد کریستالی موبیل (MCM-41) عامل دار Ti-MCM-41، Fe-MCM-41، MCM-SiC3H6NH2 و Mo-MCM-41 و ماده MCM-41 بدون عامل کلسینه شده و نشده بود. در این پژوهش ماده MCM-41 به روش هیدروترمال سنتز شد. برای شناسایی جاذب های سنتز شده، آنالیزهای SEM، XRD و FTIR صورت گرفت و میزان جذب آلاینده آلی فنل بررسی شد. آزمایش های جذب بر روی جاذب، درون راکتور ناپیوسته به صورت اندازه گیری جذب سطحی انجام شد و اثر پارامترهای تاثیرگذار بر فرایند جذب مانند مقدار جاذب، دانه بندی ذرات جاذب و pH با نرم افزار آماری استاتیستیکس بررسی شد. نتایج نشان داد، مقدار جاذب و pH دارای بیشترین اثر بر جذب است. نتایج این پژوهش نشان داد که MCM-41 بدون عامل، دارای ظرفیت بالایی برای حذف فنل از آب است و بهترین مقدار جاذب برای حذف حدود 95 درصدی فنل، 1 گرم از جاذب در 50 میلی گرم در لیتر فنل، با اندازه ذرات جاذب کمتر از 0.018 میلی متر و در pH 7 تا 9 است.

در این تحقیق، ابتدا سیلیکای نانو متخلخل SBA-15 سنتز و سپس به وسیله گروه های عاملی آمینی، با روش پساسنتزی عامل دار شد. ساختار مواد ساخته شده به وسیله آنالیزهای XRD، جذب و وا جذب نیتروژن و FTIR شناسایی شدند. میزان جذب رنگ کاتیونی مالاشیت گرین بر روی SBA-15 عامل دار شده، تحت شرایط مختلف pH (7، 6، 5)، دز جاذب (0.5، 0.3، 0.1 گرم در لیتر)، غلظت اولیه محلول (300، 250، 200، 150، 100، 50 میلی گرم در لیتر) و دما (30، 20، 10 درجه سلسیوس) مورد مطالعه قرار گرفت و تاثیر هر یک از عوامل بر روی میزان جذب بررسی شد. بیشینه ظرفیت جذب در شرایط بهینه (pH برابر 7؛ دز جاذب برابر 0.3 گرم در لیتر، غلظت رنگ برابر 100 میلی گرم در لیتر، دما 30 درجه سلسیوس) که در آن حذف رنگ به طور کامل (100 درصد) اتفاق افتاد برابر 333 میلی گرم در گرم به دست آمد. عوامل موثر بر جذب با نرم افزار Qualitek-4 به روش تاگوچی بهینه سازی شد و سپس ایزوترم، سینتیک و ترمودینامیک فرایند جذب، در شرایط بهینه بررسی شد. نتایج نشان داد که جذب مالاشیت گرین به صورت چند لایه ایی بر روی سطح جاذب اتفاق افتاده است و ایزوترم جذب از مدل فروندلیچ پیروی می کند. بیشینه ظرفیت جذب در حدود 500 میلی گرم در لیتر برآورد شد. سینتیک جذب نسبتا سریع و از نوع شبه درجه دوم و فرایند جذب از نوع گرماگیر و خودبخودی (DG<0) بود. در این مطالعه SBA-15 عامل دار شده، ظرفیت جذب بسیار زیادی را برای رنگ کاتیونی نشان داد. لذا با قطعیت می توان اظهار داشت که sba-15 عامل دار شده با گروه های آمینی، جاذب بسیار موثری در حذف رنگ کاتیونی مالاشیت گرین از پساب است.

جاذب های پلیمری ابزار مفیدی برای حذف فلزات سنگین از محلول های آبی به شمار می روند. از آنجایی که استفاده از مدل های جذب می تواند موجب پیش بینی و تسهیل ارزیابی این فرایند شود، لذا در این تحقیق به بررسی رفتار جذبی جاذب های شبکه ای شده کیتوزان، پلی وینیلالکل و ترکیب آنها (نسبت وزنی 1:1) به منظور حذف فلزات نیکل و منگنز از محلول های آبی، از طریق دو مدل جذب لانگمیر و دوبینین-رادشکویچ، پرداخته شد. جاذب پلی وینیل الکل با هر دو روش شیمیایی و پرتویی و سایر جاذب ها به دلیل عدم مقاومت کیتوزان به پرتو فقط به روش شیمیایی شبکه ای شدند. برای هر دو فلز، مدل لانگمیر تطابق بهتری با داده های آزمایشگاهی داشت. بیشینه ظرفیت جذب به دست آمده از مدل لانگمیر نشان داد که جاذب کیتوزان/پلی وینیل الکل از جذب بالاتری نسبت به جاذب های دیگر برخوردار است. بیشینه جذب توسط این جاذب 52.63 میلی گرم بر گرم برای نیکل و 30.30 میلی گرم بر گرم برای منگنز بود و فلز نیکل بیشتر از منگنز جذب شد. همچنین، پلی وینیل الکل شبکه ای شده به روش شیمیایی، برای نیکل بیشینه جذب 38.46 میلی گرم بر گرم و برای منگنز بیشینه جذب 19.23 میلی گرم بر گرم را داشت که نسبت به مقدار مربوط به نمونه شبکه ای شده به روش پرتویی بالاتر بود. درنهایت برمبنای نتایج حاصل از این مطالعه مشخص شد که میزان جذب در ارتباط با نوع فلز جذب شده، ساختار جاذب و روش شبکه ای کردن آن است.

فلز کادمیم اثرات بدی بر روی اعصاب، کلیه و جنین دارد و همچنین با اثر سرطان زایی باعث مرگ می شود. جذب زیستی نسبت به روش های دیگر حذف فلزات سنگین، مزایایی دارد که از جمله مهم ترین آنها می توان به کارایی بالا برای حذف از محلول های رقیق، فراوانی حضور آنها در طبیعت و استفاده چند باره از این جاذب ها اشاره کرد. در این تحقیق توانایی زی توده خشک دو جلبک قهوه ای سیستوسیرا اندیکا و فوکوس سراتوس برای جذب فلز کادمیم مورد برسی قرار گرفت. جلبک سیستوسیرا اندیکا از ساحل دریای عمان و فوکوس سراتوس از ساحل اقیانوس اطلس جمع آوری شده است. جلبک ها ابتدا خشک شد، سپس سه بار با آب معمولی و پس از آن با آب مقطر بدون یون شستشو داده شد. آنگاه به قطعاتی با قطر 0.5 تا 1.0 میلی متر جداسازی شد. برای همه آزمایش ها از آب مقطر استفاده شد و به آن میزان مشخص از کادمیم اضافه و آنگاه جلبک افزوده شد. بعد از تماس جلبک و فلز، میزان فلز در محلول قبل و بعد از آزمایش به وسیله دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد. pH بهینه برای جذب فلز کادمیم، برابر 6.5±0.3 و 5.5±0.3 به ترتیب برای سیستوسیرا و فوکوس بود. بیشترین میزان جذب فلز در هر دو جلبک در pH اسیدی رخ داد. زمان به تعادل رسیدن جذب فلز به وسیله سیستوسیرا و فوکوس به ترتیب 360 و 300 دقیقه بود. با استفاده ار معادله ایزوترم لانگمیر، مدل خطی ظرفیت جذب کادمیم به وسیله دو جلبک سیستوسیرا و فوکوس 58.44 و 95.54 میلی گرم بر گرم وزن خشک جلبک به دست آمد. گروه های عاملی دخیل در جذب فلز کادمیم در سطح دو جلبک شناسایی شدند. نتایج این تحقیق نشان می دهد جلبک فوکوس کارایی بالاتری در مقایسه با سیستوسیرا در جذب فلز کادمیم دارد.

در این مقاله، مدیریت کیفی رودخانه به منظور حداقل سازی هزینه های حفظ محیط زیست و تامین معیارهای کیفیت آب انجام شد. به منظور لحاظ کردن نقش تخلیه کنندگان بار آلودگی در تصمیم گیری و افزایش قابلیت اجرا برای برنامه های پیشنهادی تخصیص بار آلودگی در رودخانه، از رویکرد گزینش اجتماعی استفاده شد. ابتدا برای هر تخلیه کننده، سناریوهای مختلف تصفیه فاضلاب، مشخص و گزینه های تصفیه که ترکیبی از سناریوهای تصفیه هستند، تعریف شدند. سپس با استفاده از مدل شبیه سازی کیفی Qual2kw، برای هر یک از گزینه های تصفیه، مقادیر جریمه تخطی از استاندارد کیفی محاسبه شد و هر یک از تخلیه کنندگان، گزینه های تصفیه را بر اساس هزینه های آن اولویت بندی کردند که شامل هزینه های تصفیه و جریمه تخطی از استاندارد کیفی بود. در نهایت با استفاده از روش های مختلف گزینش اجتماعی، گزینه مطلوب تصفیه انتخاب شد. همچنین به منظور کاهش هزینه ها و ایجاد انگیزه برای تخلیه کننده ها برای مشارکت در حفاظت کیفی رودخانه، گزینه مطلوب تصفیه به عنوان مجوز اولیه تخلیه بار آلودگی با استفاده از سیستم نسبت-تجارت توسعه یافته بین تخلیه کننده ها مورد تبادل قرار گرفت. نتایج حاصل از کاربرد مدل پیشنهادی در یک مطالعه موردی که قسمتی از رودخانه زرجوب در شمال ایران بود، نشان داد که تدوین سیاست های تخصیص بار آلودگی رودخانه ها کارایی مناسبی دارد.

در این مطالعه به منظور بررسی پراکنش و تعیین منشاء فلزات سرب، مس، روی، نیکل، کروم و وانادیم در رسوبات سطحی سواحل جنوب غربی دریای خزر، نمونه برداری از رسوبات سطحی سه نیم خط کپورچال، بندرانزلی و کیاشهر در خرداد ماه 1391 انجام شد. غلظت فلزات توسط دستگاه ICP-OES تعیین شد. منشاء فلزات در منطقه طبیعی و ناشی از فرسایش خاک و سنگ های حوضه آبریز رودخانه های ورودی به دریا به دست آمد. میانگین غلظت کلی فلزات در امتداد نیم خط های مورد مطالعه با افزایش فاصله از ساحل، افزایش معنی داری را نشان دادند که می تواند ناشی از انتقال رسوبات با توجه به شیب ساحل در امتداد نیم خط ها باشد. همچنین میانگین غلظت کلی فلزات در امتداد ساحل، افزایش معنی داری را در نیم خط بندرانزلی نشان دادند، که از دلایل آن می توان به وجود تالاب انزلی با توجه به تعدد رودخانه های ورودی به آن و مجاری خروجی از آن به دریا اشاره کرد. همچنین غلظت کلی فلزات در رسوبات سطحی منطقه در مقایسه با استانداردهای جهانی SQGs و NOAA پایین تر بود. کد ارزیابی ریسک نیز برای فلزات مورد مطالعه، عدم ریسک و فقط برای سرب و مس، ریسک پایین را نشان داد.

حوضچه های ذخیره یکی از روش های سازه ای کنترل سیلاب در محیط های شهری هستند. اگرچه تاثیر مثبت این سازه ها در کنترل سیلاب امری بدیهی است، اما برخی از تحقیقات نشان داده اند که استفاده از آن ها در مکان های نامناسب می تواند باعث بدتر شدن وضعیت سیلاب یک حوضه شود. در این مقاله، روشی ابتکاری ارائه شد که در آن از نتایج مدل سازی هیدرولوژیکی- هیدرولیکی برای جانمایی حوضچه ها به منظور کنترل سیلاب به صورت مستقیم استفاده می شود. حوضه درکه در شهر تهران به عنوان مورد مطالعه انتخاب شد. برای جانمایی حوضچه، معیارهای مختلفی از جمله هیدرولوژیکی، فیزیوگرافی و اقتصادی در نظر گرفته شد. مدل SWMM برای شبیه سازی های هیدرولوژیکی- هیدرولیکی به کار گرفته شد تا وضعیت شبکه موجود در مقابله با سیلاب ارزیابی شود. نتایج مدل سازی، شامل نقاط آب گرفتگی و آبنمودهای جریان به عنوان پارامترهای ورودی به ساختار تصمیم گیری چند معیاره مکانی در نظر گرفته شدند. در این ساختار، از فرایند تحلیل سلسله مراتبی به عنوان ساختار تصمیم گیری و از سیستم اطلاعات جغرافیایی به عنوان ابزار تحلیل مکانی استفاده شد. خروجی حاصله نقشه ای بود که میزان تناسب هر نقطه از حوضه مورد مطالعه را برای احداث حوضچه های ذخیره نشان داد. با الگوریتم ارائه شده، می توان روند جانمایی این تاسیسات و سایر BMP ها را در سطح یک شهر بهبود بخشید.

تغییر ناگهانی شرایط مرزی در سیستم های انتقال آب مانند باز و بسته شدن ناگهانی شیر فلکه و روشن و خاموش شدن ناگهانی پمپ و توربین، باعث ایجاد جریان گذرایی می شود که اصطلاحا ضربه قوچ نامیده می شود. این پژوهش، یک مطالعه موردی بود که در آن پارامترهای موثر موجود در خط انتقال نظیر جنس لوله و غیره و تاسیسات کاهنده ضربه قوچ به منظور کاهش اثرات ناشی از این پدیده بررسی شد. این کار با مدل سازی یک مثال عملی شامل خط انتقال آب از ایستگاه پمپاژ در نزدیکی شهرک مسکونی شهید شیردم به مخزن بالادست منطقه، واقع در شهر تهران به کمک نرم افزار Bentley HammerXMV:8 انجام شد. بررسی و مقایسه نتایج حاصله نشان داد که لوله GRP نسبت به لوله آزبست سیمانی، مقدار 49.1 کیلوپاسکال و نسبت به لوله آهنی مقدار 50.3 کیلوپاسکال، کاهش فشار داشته است. بررسی مقایسه ای سیستم های حفاظتی حاکی از این بود که اولا مخازن ضربه گیر در کنترل فشار بهتر از سایر لوازم حفاظتی عمل نمودند به طوری که فشار بیشینه به میزان 3.9 بار، نسبت به چرخ طیار و 5 بار، نسبت به شیر یک طرفه کاهش داشت و ثانیا در به کارگیری ترکیبی عوامل حفاظتی، کاربرد همزمان مخزن بار ضربه گیر با چرخ طیار، ایده آل ترین روش برای کنترل ضربه قوچ در این مطالعه موردی بود.

در روش های متداول مکان یابی بهینه ایستگاه های بوستر پمپ کلرزنی برای افزایش سرعت دستیابی به جواب نهایی، از فرض خطی بودن نرخ زوال کلر استفاده شده است. بررسی میزان خطای ناشی از این فرض، نشان دهنده خطای غیرقابل اغماض آن به ویژه در حالت نرخ واقعی زوال با مرتبه بیشتر از یک است. این پژوهش، یک متامدل نوین برای حل مساله بهینه سازی چندهدفه مکان یابی ایستگاه های تزریق کلر با نرخ زوال غیرخطی ارائه می نماید. در مدل پیشنهادی، متامدل عبارت است از شبیه سازی مدل کیفی شبکه توزیع آب با فرض برقرار بودن اصل برهم نهی، برای نرخ واکنش غیرخطی زوال کلر. برای این منظور، ابتدا غلظت کلر باقیمانده در شبکه حاصل از تزریق واحد کلر، برای کلیه نقاط جداگانه خارج از حلقه بهینه سازی، محاسبه شد. سپس در داخل حلقه بهینه سازی، غلظت کلر باقیمانده در شبکه برای جواب های مساله بهینه سازی که به صورت ترکیب کلرزنی از نقاط و مقادیر تزریق مختلف بود، از رویکرد متامدل مذکور به صورت ترکیب وزنی بخش ابتدایی محاسبه شد. مقادیر توابع هدف جواب های مساله بهینه سازی چندهدفه ابتدا توسط این متامدل به سرعت برآورد شدند. با توجه به خطای برآورد متامدل، برای کاهش خطای زیاد ناشی از تقریب متامدل پیشنهادی، توابع هدف جواب های برتر، مجددا با استفاده از مدل کیفی واقعی (بدون استفاده از اصل برهم نهی) ارزیابی شده و جایگزین مقادیر محاسبه شده توسط متامدل شدند. نتایج مدل پیشنهادی نشان دهنده سرعت بسیار زیاد اجرای مدل بهینه سازی در عین دقت مناسب این روش نسبت به روش های متداول پیشین بود.

افزایش نیازهای آبی در مناطق توسعه یافته، چالش های زیادی را در تامین نیازها ایجاد نموده است. فرودگاه نیز به عنوان یکی از مناطق حساس و استراتژیک حمل بار و مسافر، از این قاعده مستثنی نیست. با توجه به خطراتی که در نتیجه برداشت بی رویه از آبخوان ها به دلیل نشست سطح زمین در باند پروازی می تواند ایجاد شود، برنامه ریزی برای تدوین الگوی بهینه مصرف بر اساس برداشت پایدار، از اهمیت بالایی برخوردار است. در این تحقیق بر اساس آمار و اطلاعات مصرف و برداشت و طرح های آینده محدوده فرودگاه بین المللی امام خمینی (ره)، مدلی بر پایه برنامه ریزی چندهدفه تدوین شد. در این مدل با هدف حداقل نمودن میزان عدم تامین نیاز و هزینه انتقال آب بخش های واقع در هر منطقه نیاز، مقدار بهینه تخصیص از منابع آبی پیشنهادی به صورت سیاست های ماهانه برداشت از منابع بهره برداری زیرزمینی و به صورت گرافیکی تهیه شد. نتایج نشان داد که برای برداشت مطمئن از چاه ها باید دستورالعمل های بهره برداری ارائه شده برای هر چاه به دقت اجرا شود. این امر منجر به افزایش اطمینان پذیری تامین و کاهش هزینه های ناشی از آن می شود. این رویکرد، قابلیت تعمیم به افق های آینده برنامه ریزی را داشته و می تواند با توسعه تابع هدف و محدودیت های آن، برای هر منطقه ای به کار رود.

راه اندازی تصفیه خانه از مهم ترین مراحل بهره برداری است. در این پژوهش روشی نوین برای راه اندازی تصفیه خانه لجن فعال اراک ارائه شد که مزایایی بیش از سایر روش ها دارد. در ابتدا بخشی از جریان فاضلاب به تدریج وارد یکی از حوض های هوادهی شد. سپس بذردهی انجام گرفت. به دلیل کم بودن دبی ورودی و حجم حوض هوادهی، مقدار کمتری بذر استفاده شد. پس از رسیدن MLSS حوض تحت بررسی به میزان مورد نظر، بقیه سیستم نیز وارد مدار شد و از لجن تشکیل شده در خود سیستم برای بذردهی استفاده شد. در نهایت به دلیل سردی هوا پس از مدت زمان حدود دو ماه، MLSS کل، تشکیل و دفع لجن مازاد آغاز شد. میزان لجن دفعی با میزان F/M و سن لجن ثابت کنترل شد. در طی دوران راه اندازی، روند افزایش MLSS به صورت خطی بود و به دلیل بارگذاری کم، نوسانات آلاینده های ورودی کنترل شد. میزان آلاینده های خروجی، کمتر از مقدار استاندارد محیط زیست بود. حذف BOD5 و  CODاز 40 درصد و 60 درصد به 90 درصد و حذف TSS از 70 درصد به 96 درصد افزایش یافت. از مزایای این روش می توان به بارگذاری کم، کنترل بهتر فرایند و صرفه جویی در هزینه های مربوط به لجن اشاره نمود.

تخلیه ترکیبات فنلی و کلرینه، اسیدهای چرب، تانین، لیگنین و مشتقات آنها به آب های پذیرنده،خطرات جدی برای موجودات آبزی ایجاد می کند. در این پژوهش، عملکرد فرایند دو مرحله ای لجن فعال/صافی چکنده برای حذف مواد آلی مقاوم به تصفیه متعارف، ارزیابی شد و از تلفیق فرایند لجن فعال (در مقیاس کامل) با یک واحد صافی چکنده (در مقیاس نیمه صنعتی) استفاده شد. 5.78 متر مکعب مدیای 2HX از جنس پلی پروپیلن و سطح ویژه 240 مترمربع بر مترمکعب در تانکی به حجم مفید 6.87 مترمکعب نصب شد. بارگذاری هیدرولیکی صافی در مرحله راه اندازی (90 روز) 3.6 مترمکعب بر ساعت و در مرحله بهره برداری (120 روز) 6 تا 3.6 مترمکعب بر ساعت بود و بهترین شرایط پساب در 5.4 مترمکعب بر ساعت حاصل شد. به منظور انجام تجربیات آزمایشگاهی، چهار راکتور به حجم 1256 سانتی مترمکعب با پساب خروجی و همزمان دو راکتور مشابه با سوبسترای گلوکز و COD معادل سایر راکتورها تغذیه و به مدت 480 ساعت در شرایط هوازی راهبری شدند. مواد مغذی، pH و Do (فاکتورهای کنترل محیطی)، COD کل و محلول راکتورها، دو بار در روز اندازه گیری شد. کنترل فاکتورها تا تثبیت کامل مواد آلی ادامه یافت. COD محلول مواد آلی مقاوم، COD کل محلول، مواد معلق قابل تجزیه زیستی و قابل تجزیه زیستی کل، مواد معلق مقاوم و محلول قابل تجزیه زیستی در خروجی برای AS به ترتیب 40، 227، 94، 281، 251 و 187 و برای AS/TF به ترتیب 20، 227، 104، 311، 241 و 207 میلی گرم در لیتر محاسبه شد. نتایج نشان داد فرایند تلفیقی در مقایسه با حالت مجزا قادر است مواد آلی مقاوم را به میزان دو برابر بیشتر حذف نماید. این پژوهش، ارتقاء سطح تصفیه فاضلاب ها را به وسیله تلفیق فرایندهای متعارف به اثبات رساند.

فنل یکی از هیدروکربن های آروماتیک سمی است. این ماده از طریق دفع فاضلاب تعدادی از صنایع باعث آلودگی محیط زیست و به خصوص منابع آبی می شود. این مطالعه از نوع تجربی بود؛ برکه تثبیت اختیاری در مقیاس آزمایشگاهی با ظرفیت 400 لیتر و با استفاده از ورقه فایبرگلاس با ضخامت 6 میلی متر طراحی، ساخته و راه اندازی شد. زمان ماند هیدرولیکی برکه اختیاری در این مطالعه 10 روز بود. پس از راه اندازی و بذرپاشی و تثبیت بیولوژیکی، نمونه برداشت شد. در ورودی برکه تثبیت اختیاری بر حسب میزان حذف فنل در برکه تثبیت بی هوازی، غلظت های فنل 0 تا 28، 30 تا 80، 90 تا 130 و 150 تا 200 میلی گرم در لیتر برای دمای بالا و غلظت های فنل 100 تا 140 و 200 تا 260 میلی گرم در لیتر برای دمای پایین در نظر گرفته شد. سپس پارامترهای NH3، PO4، فنل به ترتیب در طول موج 425، 690 و 500 نانومتر توسط دستگاه اسپکتروفتومتر واریان مدل UV-120-02 برای هریک از نمونه ها و همچنین TCOD، SCOD، TBOD،SBOD  و pH آنها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که دما و غلظت فنل تاثیر چشمگیری بر کارایی برکه اختیاری دارند. همچنین کارایی برکه اختیاری با کاهش غلظت فنل و افزایش دما، افزایش پیدا می کند (P<0.001). بیشترین و کمترین راندمان حذف فنل توسط این سیستم به ترتیب برای غلظت 0 تا 28 میلی گرم در لیتر در دمای بالا، 71.8 درصد و 200 تا 260 میلی گرم در لیتر در دمای پایین، 14.66 درصد به دست آمد. نتیجه بررسی نشان داد که برکه تثبیت اختیاری در مقیاس پایلوت، در صورت راهبری مناسب، قابلیت حذف ترکیبات آلی همراه با غلظت های مختلف فنل در دمای بالا را با کارایی زیاد داراست.

خطرات بهداشتی و محیط زیستی از جمله مشکلات ناشی از دفع فاضلاب های حاوی مواد رنگزا است که به صورت خام یا با تصفیه نامناسب به محیط زیست و به ویژه آب های پذیرنده وارد می شوند. روش های تصفیه متداول، کارایی مناسبی را برای حذف این ترکیبات ندارند. لذا محققان روش هایی که توانایی تجزیه این ترکیبات سمی و یا سخت تجزیه پذیر را دارند، تحت عنوان فرایندهای اکسیداسیون پیشرفته از جمله فرایند فنتون، برای این نوع فاضلاب ها پیشنهاد نموده اند. در این پژوهش، به صورت تجربی- مداخله ای در مقیاس آزمایشگاهی، کارایی فرایند فنتون در حذف رنگ و COD مورد بررسی قرار گرفت. بررسی عوامل موثر در این فرایند (غلظت پراکسید هیدروژن، غلظت نمک آهن و زمان واکنش) در راکتورهای یک لیتری صورت گرفت. نتایج آزمایش نشان داد فرایند تحت شرایط: غلظت اولیه رود آمین B برابر 100 میلی گرم در لیتر، COD برابر 270 میلی گرم در لیتر، pH برابر 3، غلظت آهن برابر 40 میلی گرم در لیتر و H2O2 برابر 200 میلی گرم در لیتر و زمان واکنش 60 دقیقه، بهترین کارایی را در حذف رنگ و COD به ترتیب به میزان 58 درصد و 48 درصد از محلول آبی رودآمین B دارد.