آب و فاضلاب
سال:1392 | دوره:24 | شماره:2 (مسلسل 86) |تعداد مقالات:19

استفاده وسیع از فلزات سنگین و ترکیبات آنها توسط صنایع، منجر به تخلیه مقادیر زیادی از این آلاینده ها به آبهای پذیرنده شده است. در صورتی که این آلاینده ها وارد محیط شوند باعث ایجاد مخاطرات بهداشتی می شوند. کروم یکی از مهم ترین فلزات سنگینی است که حضور آن در محیط های آبی نگرانی بزرگی به دلیل سمیت بالا در غلظتهای پایین و قابلیت تجمع در بافتهای ارگانیسم ها ایجاد کرده است. هدف از این مطالعه ارزیابی کارایی فرایند فنتون در حذف کروم از فاضلاب صنایع آبکاری به عنوان آلاینده اصلی و موثر در حذف COD و کدورت بود. پژوهش از نوع توصیفی- مقطعی بوده که در بازه زمانی 3 ماهه سوم سال 89 انجام گردید. نمونه برداری از حوضچه متعادل سازی فاضلاب صنعت آبکاری واقع در شهرک صنعتی خضراء شهرستان کرمان انجام گرفت. جمع تعداد نمونه ها 110 بود. نمونه ها بعد از آماده سازی در شرایط مختلف (تنظیم pH در مقادیر 2، 5، 7، افزودن H2O2 با درصد وزنی 30 درصد در غلظتهای 500، 1000، 1500، 2000، 2500 و 3000 میلی گرم در لیتر و Fe2+ در غلظتهای 100، 200، 400، 800، 1600 و 3200 میلی گرم در لیتر) در مدت زمان های واکنش 10، 30 و 60 دقیقه مورد آزمایش قرار گرفتند. تمام آزمایش ها بر اساس روشهای مندرج در کتاب روشهای استاندارد برای آزمایش آب و فاضلاب انجام گردید. نتایج نشان داد بیشترین میزان حذف کروم در pH برابر 5، نسبت بهینه H2O2/Fe2+ برابر 2000/8000 میلی گرم در لیتر و زمان واکنش 10 دقیقه حاصل شد که برابر با 99.7 درصد بود. بالاترین بازدهی حذف COD در pH برابر 2، نسبت بهینه H2O2/Fe2+ برابر 2500/1600 میلی گرم در لیتر و زمان واکنش 60 دقیقه به دست آمد که به میزان 68 درصد حاصل شد. حداکثر حذف کدورت نیز در pH برابر 7، نسبت بهینه H2O2/Fe2+ برابر 1500/400 میلی گرم در لیتر و زمان واکنش 10 دقیقه حاصل شد که برابر با 97.6 درصد بود. نتایج به دست آمده با نتایج مطالعاتی همچون تجزیه میکروسیستین LR با استفاده از فرایندهای فنتون و فتوفنتون، قابلیت تصفیه فاضلاب آموکسیلین با ترکیب فرایندهای استخراج و اکسیداسیون فنتون و اسمز معکوس، فرایند سونوالکتروفنتون به عنوان یک تکنولوژی جدید برای تخرب آلاینده های آلی در آب، اکسیداسیون RDX و HMX توسط فنتون و کاهش COD و حذف روی از فاضلاب صنعت ابریشم مصنوعی با استفاده از ترکیبی از فرایند الکتروفنتون و ترسیب شیمیایی همخوانی دارد. با توجه به نتایج حاصل شده از پژوهش، فرایند فنتون یک فرایند موثر در حذف آلاینده هایی همچون کروم،COD  و کدورت از فاضلابهای صنایع آبکاری بوده و می تواند جایگزین مناسبی از نظر کارایی برای سایر روشهای حذف این آلاینده ها از فاضلاب باشد.

یکی از مهم ترین خصوصیات کیفی که در ارتباط با استفاده مجدد پساب در کشاورزی مورد توجه قرار می گیرد، کیفیت میکربی آن است. هدف از این مطالعه تعیین کارایی تصفیه خانه فاضلاب قصر شیرین (سیستم نیزار مصنوعی)، گیلانغرب (سیستم برکه تثبیت) و اسلام آباد غرب (سیستم برکه تثبیت) در حذف کیست تک یاخته و تخم انگل بود. در این تحقیق در مدت 6 ماه و به صورت هفتگی از ورودی و خروجی تصفیه خانه ها نمونه برداری شد. جمعا 144 نمونه برای آنالیز انگلی با روش جدید بیلنجر و با استفاده از لام شمارش مک مستر با حجم حفره ای 0.3 میلی لیتر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگین راندمان زدایش تخم انگل و کیست انگل در سیستم نیزار مصنوعی به ترتیب 0.23±99.7 و 100 درصد است. با توجه به اینکه هیچ کیست تک یاخته و تخم انگلی در پساب خروجی هر دو سیستم برکه تثبیت مورد بررسی مشاهده نگردید، در نتیجه راندمان حذف این دو پارامتر در این سیستم ها، 100 درصد برآورد شد. بیشترین تعداد تخم انگل در فاضلاب ورودی و پساب خروجی هر سه تصفیه خانه مربوط به تخم آسکاریس لمبریکوئیدس بود. با توجه به نتایج، کارایی هر سه تصفیه خانه از لحاظ حذف کیست و تخم انگل ها مطلوب بوده و بین آنها اختلاف معنی داری وجود نداشت (Pvalue>0.05). همچنین کیفیت پساب خروجی آنها از نظر میزان تخم نماتودها با شاخص انگلبرگ (تعداد تخم نماتود: 1≥ عدد در لیتر) مطابقت داشت.

فیتوپلانکتون ها اهمیت زیادی در کنترل وضعیت اکوسیستم های آب دارند. هدف از این مطالعه، بررسی وجود رابطه بین تراکم فیتوپلانکتون ها و مواد مغذی به ویژه نیترات و فسفات و سایر عوامل موثر بود. بر این اساس، دریاچه سد کرج به عنوان مطالعه موردی در نظر گرفته شد. به این منظور، یک سال نمونه برداری از دریاچه سد کرج صورت گرفت و عوامل فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی آن اندازه گیری شدند. میزان نفوذ نور خورشید در عمق آب، با استفاده از دیسک سشی اندازه گیری شد. در این مطالعه مشخص گردید که دریاچه سد کرج دارای لایه بندی حرارتی است. این دریاچه در ماههای گرم سال دارای تراکم زیست توده جلبکی بوده و همچنین تعداد فیتوپلانکتون ها با افزایش عمق تغییر می یابند. بیشترین تعداد فیتوپلانکتون در سال 1389 مربوط به دیاتومه به ویژه سیکلوتلا بود. بررسی تعداد فیتوپلانکتون ها با عوامل شیمیایی نشان داد ارتباطی بین کاهش و افزایش میزان آنها و تعداد فیتوپلانکتون ها وجود ندارد.

انعقاد و لخته سازی یکی از واحدهای فرایندی مهم در تصفیه آب است که کارایی این واحد بر روی کیفیت آب تصفیه شده اثر مستقیم دارد. امروزه استفاده از کمک منعقدکننده ها در تصفیه آب رواج بیشتری یافته است. طی سالهای اخیر از مگنافلاک به عنوان کمک منعقدکننده در تصفیه خانه شماره یک تهران (جلالیه) استفاده می گردد. مگنافلاک ال تی 25، کمک منعقدکننده سنتزی است که به صورت کریستاله یا پودری تولید می شود. آزمایش ها نشان می دهد بهترین مکان و زمان برای تزریق این کمک منعقدکننده 10 دقیقه بعد از تزریق منعقدکننده اصلی یعنی کلروفریک است. مورینگا اولیفرا یک درخت گرمسیری است که به طور گسترده ای در مناطق جنوب و جنوب شرق ایران رشد می کند و با نام محلی گز روغنی یا گاز رخ شناخته می شود. شیره دانه گیاه مورینگا اولیفرا حاوی پروتئین های محلول در آب است که قابلیت انعقاد موثر مواد کلوئیدی موجود در آب را داراست. این مطالعه در مقیاس آزمایشگاهی بر روی آب خام ورودی به تصفیه خانه شماره یک تهران با هدف مقایسه کارایی مورینگا اولیفرا و مگنافلاک به عنوان کمک منعقدکننده در حذف کدورت از آب، انجام پذیرفت. آزمایش در محدوده کدورت5NTU ، 20،100  و 200 و در سه محدوده 6pH،7 و 8 انجام شد و با استفاده از آزمایش جار، غلظت بهینه منعقدکننده و کمک منعقدکننده تعیین شد. عصاره دانه مورینگا اولیفرا در غلظت بهینه 14، 10، 25 و 35 میلی گرم در لیتر وpH  بهینه 8 به ترتیب قادر به حذف 96.5، 97.4، 98.5 و 99 درصد از کدورت 5NTU، 20، 100 و 200 در آب ورودی به تصفیه خانه بود. مگنافلاک در غلظت بهینه 0.015، 0.02، 0.025 و 0.03 میلی گرم در لیتر وpH  بهینه 8 در مراحل مختلف آزمایش قادر به حذف 97، 98.1، 98.4 و 99.4 درصد از کدورت آب ورودی در محدوده کدورت5NTU ، 20،100 و 200 به تصفیه خانه بود. بررسی ها نشان داد عصاره دانه مورینگا اولیفرا، تاثیر کمی بر روی pH دارد و در حذف کدورتهای بالا نسبت به کدورتهای پایین کارایی بهتری از خود نشان می دهد ولی مگنافلاک هیچ تاثیری بر pH ندارد و در کدورتهای بالا به دلیل ایجاد لخته های بزرگ و چسبنده، فاقد کارایی مناسب است.

نیکل یکی از فلزات سنگین در آبهای سطحی است که از جمله اثرات مخرب آن سرطان های استخوان و ریه، سیانوزیت، سردرد های مزمن، سرگیجه، درد در ناحیه سینه، سستی بدن و ضعف عمومی بالا است. مطالعه مورد نظر به منظور تعیین کارایی نانو لوله های کربنی در حذف نیکل از محیط های آبی انجام شد. آزمایش ها به صورت ناپیوسته و با تغییر فاکتورهای موثر در واکنش مانند pH، زمان ماند و غلظت نانو لوله های کربنی صورت گرفت و کارایی حذف با استفاده از آزمون آماری فریدمن و نرم افزار SPSS-16 مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین راندمان حذف در غلظت 100 میلی گرم در لیتر نانو لوله کربنی، pH برابر 10 و زمان ماند 10 دقیقه و به میزان 82.5 درصد برای نمونه با غلظت 40 میلی گرم در لیتر نیکل به دست آمد. نتایج این طرح نشان داد که نانو لوله های کربنی از توانایی بالایی در جذب نیکل با غلظتهای بالا در محیط های آبی برخوردار هستند.

در کشور ایران منابع لیگنوسلولزی غیر چوبی زیادی از قبیل کاه گندم، کاه برنج و دیگر محصولات زراعی با قابلیت مناسب برای تولید خمیر کاغذ وجود دارد. اصلی ترین عامل بازدارنده استفاده از آنها، وجود لیکور سیاه حاصل از فرایند خمیرسازی است که به دلیل انحلال لیگنین از ماده لیگنوسلولزی، حاوی مقادیر فراوانی رنگ و ترکیبات فنلی است. هدف از این مطالعه، بررسی قابلیت حذف فنل و رنگ به عنوان مهم ترین آلاینده آلی لیکور سیاه حاصل از فرایند خمیرسازی کاه گندم به روش الکتروکواگولاسیون بود. در این مطالعه از الکترودهای آلومینیوم با اعمال پتانسیل 16 ولت و شدت جریان 1700 میلی آمپر استفاده شد. تاثیر زمان های مختلف الکترولیز (10، 25، 40، 55 و 70 دقیقه) و pH (3، 5، 7،9 و 10.5) بر روی لیکور سیاه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین میزان حذف در pH اولیه 5 حاصل شد که منجر به کاهش 78 درصد فنل کل و 98 درصد رنگ لیکور سیاه در مدت زمان 70 دقیقه گردید. روش الکتروکواگولاسیون به دلیل ساده و موثر بودن و هزینه سرمایه گذاری پایین آن در مقایسه با دیگر تکنولوژی های تصفیه لیکور سیاه می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

در این مقاله عملکرد دو تصفیه خانه فاضلاب شهر مشهد با فرایندهای برکه تثبیت فاضلاب و لاگون هوادهی در کاهش باکتری های کلیفرم موجود در فاضلاب مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور به مدت یک سال، با فواصل زمانی 15 روزه، از فاضلاب ورودی و پساب خروجی (قبل از واحد گندزدایی) تصفیه خانه های مذکور نمونه هایی برداشت گردید و پارامترهای کیفی مختلفی از قبیل درجه حرارت، pH، تعداد کل کلیفرم ها و کلیفرم های گوارشی، غلظت اکسیژن محلول و کل جامدات معلق در نمونه های مذکور اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده دلالت بر آن داشت که راندمان حذف باکتری های کلیفرم در سیستم لاگون های هوادهی نسبت به برکه های تثبیت در فصلهای پاییز و زمستان، به طور معنی داری بیشتر است، ولی برکه های تثبیت فاضلاب در فصل تابستان عملکرد مطلوب تری را در کاهش تعداد میکروارگانیسم های گروه کلیفرم ارائه کردند. به طور کلی سیستم برکه های تثبیت تعداد کل کلیفرم ها و کلیفرم های گوارشی را به ترتیب به میزان 0.21-2.15 log10 و 0.20-2.33 log10 کاهش داد. در حالی که میزان کاهش کل کلیفرم ها و کلیفرم های گوارشی در سیستم لاگون های هوادهی به ترتیب در محدوده 0.29-2.03 log10 و 2.40-0.42log10 بود. بررسی ها نشان داد که تغییرات شدت نور خورشید،pH  و غلظت اکسیژن محلول، مهم ترین مکانیسم های کاهنده کل کلیفرم ها و کلیفرم های گوارشی در سیستم برکه های تثبیت هستند. ولی غلظت اکسیژن محلول در حوض هوادهی و شدت نور خورشید نسبت به عوامل دیگر در کاهش جمعیت باکتری های گروه کلیفرم در لاگون های هوادهی تاثیر مهم تری بر عهده دارند. به طور کلی که بدون اعمال روشهای گندزدایی موثر، برکه های تثبیت و لاگون های هوادهی قادر به تامین استانداردهای میکروبیولوژیکی کاربرد پساب در کشاورزی نیستند.

عملیات انعقاد شیمیایی و انعقاد شیمیایی/شناورسازی از جمله فرایندهای جدید و روبه رشدی است که به نحو چشمگیری به منظور حذف آلاینده ها از آب و فاضلاب مورد استفاده قرار گرفته اند. در این مطالعه از یک واحد الکتروکواگولاسیون و فلوتاسیون در مقیاس آزمایشگاهی به حجم تقریبی 6 لیتر، مجهز به 4 الکترود از جنس آهن و آلومینیوم به ابعاد 2×20×200 میلی متر به منظور حذف کدورت استفاده شد. تاثیر جنس الکترود، کدورت اولیه، ولتاژ جریان 10 تا 30 ولت،pH  محیط 3 تا 12 و زمان تماس 5 تا 30 دقیقه مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این مطالعه حاکی از آن بود که در فرایند الکتروکواگولاسیون/ فلوتاسیون حذف 84 و 88 درصدی کدورت در مقدار اولیه کدورت1200NTU  در pH بهینه 6 و 9-7 به ترتیب در هنگام استفاده از الکترودهای آهن و آلومینیوم در ولتاژ جریان 30 ولت بعد از زمان 30 دقیقه مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که در فرایند الکتروکواگولاسیون/ فلوتاسیون در ولتاژ جریان 30 ولت و زمان تماس 30 دقیقه به ترتیب 87 و 80 درصد کدورت اولیه با استفاده از الکترودهای آلومینیوم و آهن حذف شد که بیانگر تاثیر جنس الکترود در فرایند حذف کدورت است. این در حالی است که در فرایند الکتروکواگولاسیون در شرایط مشابهه بهره برداری تنها 68 و 67 درصد با استفاده از الکترودهای آلومینیوم و آهن حذف شده است. نتایج این مطالعه حاکی از تاثیرگذاری بیشتر فرایند الکتروکواگولاسیون/ فلوتاسیون با استفاده از الکترود آلومینیوم در مقایسه با استفاده از الکترود آهن و همچنین فرایند الکتروکواگولاسیون است.

در این مطالعه با استفاده از تلفیق الگوریتم بهینه سازی PSO و مدل تخصیص منابع آب MODSIM، رویکرد شبیه سازی- بهینه سازی برای مدلسازی مساله تخصیص منابع آب حوضه ای توسعه داده شد. مدل پیشنهادی قادر به ارائه جواب برای یک مساله بهره برداری و تخصیص آب حوضه ای، با احتساب معیارهای کارایی (اعتمادپذیری، برگشت پذیری و آسیب پذیری) و عدالت در تخصیص آب، از دسته شاخصهای پایداری، مستقیما در تابع هدف مدل است. کاربرد این مدل در مساله تخصیص منابع آب حوضه رودخانه اترک ارزیابی شد. مدل چند هدفه پیشنهادی به دسته جوابهای مناسب از منظر تمامی معیارهای کارایی عملکرد و عدالت، با تسامح و کاهش نسبتا ناچیز در بهترین مقادیر ممکن از هر معیار در شرایط عدم توجه به دیگر معیارها، نائل شد.

نیکل یکی از فلزات سنگینی است که در فاضلابهای صنعتی به وفور یافت می شود. تحقیقات زیادی در زمینه استفاده از زائدات کشاورزی برای حذف نیکل از محلولهای آبی انجام شده است. هدف از این تحقیق، معرفی پوسته پسته سخت به عنوان یک جاذب محلی در حذف فلز نیکل از محیط آبی بود. همچنین در این تحقیق، مدل های ایزوترم جذب نیکل توسط پوسته پسته مورد بررسی قرار گرفت. برای این کار پوسته پسته تهیه شد و اندازه ذرات آن بین 600 تا 800 میکرون انتخاب گردید. همچنین محلول استوک یون نیکل به وسیله اختلاط نمک نیترات نیکل (6H2O.NiSO4) ساخت کارخانه مرک آلمان با آب مقطر تهیه گردید. نتایج نشان داد که حداکثر راندمان جذب (73.3 درصد) در pH برابر 8 اتفاق می افتد. همچنین برای یک غلظت ثابت، با افزایش جرم جاذب، زمان تعادل جذب کاهش (سرعت جذب افزایش) می یابد. نتایج حاصل از برازش مدل های ایزوترم جذب نشان داد که مدل های فروندلیچ، برونر- امیتر- تالر، راک- پرائونیتز، ردلیچ- پترسون و سیپس در سطح اعتماد 97 درصد داده ها را به خوبی توصیف می کنند، ولی مدل های فروندلیچ و سیپس با کمترین فاکتور خطا به ترتیب 0.10597 و 0.10598 و بیشترین ضریب همبستگی (0.9785) داده ها را بهتر توصیف می نمایند. مقایسه ظرفیت جاذبها در حذف نیکل از محیط آبی نشان داد که پوسته پسته سخت با سطح ویژه 1.7 متر مربع بر گرم و ظرفیت جذب 0.3984میلی گرم بر گرم از جاذب های کائولینیت، باگاس و خاکستر لجن برای حذف نیکل مناسب تر است.

به دلیل افزایش بیماری های نقص ایمنی در دهه های اخیر، مایکوباکتریوم های غیر توبرکلوزیس که پیش تر تنها به عنوان مایکوباکتریوم های محیطی شناخته می شدند، به عنوان پاتوژن های مهمی مطرح گردیده اند. در این مطالعه، تعداد 85 نمونه آب از منابع مختلف اصفهان برای بررسی وجود آلودگی به مایکو باکتریوم های محیطی تهیه و کشت داده شد و از ویژگی های فنوتیپیک برای تعیین گونه استفاده گردید. از مجموع 85 نمونه آب از منابع مختلف، 24.7 درصد دارای یک گونه NTM بود. از21  گونه شناسایی شده، مایکوباکتریوم فورچوئیتوم با فراوانی نسبی 23.8 درصد (5 مورد)، م. اسمگماتیس 14.3 درصد (3 مورد)، مایکوباکتریوم شبه چلونه ای، تره کمپلکس، گوردونه و موکوژنیکوم به طور یکسان با فراوانی نسبی 9.5 درصد (از هرکدام دو مورد) و آویوم کمپلکس، فله ای، زنوپی، فالاکس و فلاوسنس با فراوانی نسبی 4.8 درصد (از هرکدام یک مورد) تشخیص داده شدند. با توجه به افزایش شیوع بیماریهای نقص سیستم ایمنی در جامعه و فراوانی گونه های مایکوباکتریوم در نمونه های محیطی از جمله منابع مختلف آب آشامیدنی و غیر آشامیدنی اصفهان، آگاهی از چگونگی پراکندگی این گونه ها در نواحی جغرافیایی مختلف به دلیل متفاوت بودن استراتژی درمانی آنها ضروری بوده و لازم است در کلینیک به طور جدی مورد توجه قرار گیرند.

وجود هوا در جریان آب، باعث تغییر در فشارهای ایجاد شده ناشی از جریان گذرای ضربه قوچ در مجرای انتقال آب می شود. تحلیل جریان های گذرا معمولا با فرض عدم وجود هوا در سیال انجام می شود، اما هوا از منابع مختلف مانند اتصالات، تجهیزات مکانیکی و یا هوای محبوس در خط لوله وارد مجرا می شود. این مقاله، نتایج تحقیق آزمایشگاهی در مورد جریان گذرای ناشی از بستن ناگهانی مجرا توسط دریچه در یک تونل مستطیلی افقی حاوی جریان دوفازی لخته ای را ارائه می دهد. در این پژوهش تغییرات بیشینه فشار گذرا در طول مجرا بررسی شد. نتایج این تحقیق نشان داد که در 10 درصد طول انتهای مجرا از موقعیت نصب دریچه به سمت بالادست، به دلیل کاهش سرعت موج فشار ناشی از ضربه قوچ، فشارهایی با فرکانس زیاد و پیک های بالا ایجاد می شود. در حالی که بقیه طول مجرا به دلیل میرا شدن فشار توسط حبابهای هوا، الگوی متفاوتی از فشار را تجربه می کند. همچنین در انتهای مجرا با افزایش دبی هوا نسبت به دبی آب، بیشینه فشارهای ایجاد شده افزایش می یابد. این در حالی است که در بالادست مجرا، فشار گذرا با افزایش دبی هوا در مجرا کاهش می یابد.

در این مقاله باکتری باسیلوس Bacillus sp. Strain MGL-75 از کارخانه آب فلز کاری تهران جدا شد و به عنوان جاذب بیولوژیک برای جذب زیستی فلز نیکل در راکتور بچ مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش های اولیه، سینتیک و ایزوترم جذب نیکل در اسیدیته حدود 6.5 انجام شد. ایزوترم جذب به وسیله معادله لانگمیر و فروندلیچ صورت گرفت. زمان تعادل در حدود 5 دقیقه بود که بیشینه میزان جذب فلز نیکل به وسیله باکتری مذکور میلی مول بر گرم وزن خشک سلول است. نقطه دارای بار صفر پروتون (PZNPC) در pH برابر 5.7 به دست آمد. با استفاده از روش برون زایی گروه های pka داخلی مقادیر pka1=4.4، pka2=6.9 و pka2=11.2 حاصل گردید. مکانیسم جذب از نوع تبادل یونی بود. میزان 80 درصد جذب، غیر وابسته به متابولیسم و حدود 20 درصد وابسته به متابولیسم است. اثر اتوکلاو، 2 و 4- دی نیترو- فنل، سدیم آزید بر روی جذب، مورد مطالعه قرار گرفت. اثر عوامل رهاساز مانند اسیداستیک و اسیدکلریدریک بر رهاسازی یون نیکل بررسی شد. سپس اثر اسیدیته بر روی جذب فلز نیکل مورد بررسی قرار گرفت. این نتایج نشان می دهد، باسیلوس مورد مطالعه کاندیدای مناسبی برای حذف فلز نیکل از محلولهای آلوده در راکتور است.

فرایند اکسیداسیون مرطوب با هوا یکی از فرایندهای اکسیداسیون پیشرفته برای کاهش غلظت آلاینده های آلی از فاضلابهای بسیار قوی همانند شیرابه زباله با COD بیش از 10000 میلی گرم در لیتر است. برای بهبود راندمان این روش می توان از کاتالیزورهایی نظیر پراکسید هیدروژن و یا یون های فلزاتی همانند Fe+2 استفاده نمود. هدف از این مطالعه استفاده از فرایند کاتالیزوری اکسیداسیون با پراکسید هیدروژن به منظور حذف مواد آلی و آمونیاک از شیرابه زباله بود. در این مطالعه تاثیر پارامترهای بهره برداری همانند درجه حرارت (100 تا 300 درجه سلسیوس)، زمان ماند (30 تا 90 دقیقه) و حجم پراکسید هیدروژن (30w/v, 5mL-1 درصد) در فشار 10 بار و غلظت کاتالیزور سولفات آهن 560 میلی گرم در لیتر در حذف مواد آلی و آمونیاک مطالعه شد. از هوا به عنوان اکسیدان اصلی و حجم های مختلف H2O2 برای بهبود فرایند اکسیداسیون مواد آلی استفاده گردید. نتایج نشان داد که راندمان حذف COD، BOD و آمونیاک در دمای 300 درجه سلسیوس، زمان ماند 90 دقیقه و حجم پراکسید هیدروژن 2.5 میلی لیتر به ترتیب 44، 48 و 63.8 درصد بود. همچنین نتایج نشان داد که WPO می تواند مواد آلی در شیرابه را به طور موثری حذف کند. زمان ماند و دمای واکنش از پارامترهای اصلی حذف  CODهستند اما به منظور حذف کامل ترکیبات آلی و آمونیاکی نیاز به اکسیداسیون بیشتر آلاینده های موجود در شیرابه است.

تخمین ضریب اصطکاک در لوله ها در بسیاری از مسائل مهندسی آب و فاضلاب، مانند توزیع سرعت و تنش برشی، فرسایش، انتقال رسوب و افت هد، اهمیت ویژه ای دارد. در تحلیل این گونه مسائل با دانستن ضریب اصطکاک، می توان تخمین دقیق تری از آنها به دست آورد. در این تحقیق به منظور تخمین ضریب اصطکاک در لوله ها با استفاده از سیستم تطبیقی استنتاج فازی- عصبی، روش افراز شبکه ای مورد استفاده قرار گرفت. برای آموزش و تست مدل فازی- عصبی از داده های به دست آمده از معادله کلبروک استفاده گردید. در روش فازی- عصبی، زبری نسبی لوله و عدد رینولدز، متغیرهای ورودی و ضریب اصطکاک متغیر خروجی در نظر گرفته می شود. عملکرد مدل ارائه شده با استفاده از داده های برداشت شده از معادله کلبروک و بر مبنای شاخصهای آماری ضریب تعیین، جذر میانگین مجذورات خطا و میانگین خطای مطلق ارزیابی گردیدند. مقایسه نتایج نشان داد که مدل سیستم تطبیقی استنتاج فازی-عصبی با روش گسسته سازی شبکه ای و تابع عضویت ورودی گوسین و خروجی خطی، ضریب اصطکاک را با دقت بیشتری نسبت به دیگر حالات برآورد می نماید. رهیافت جدید ارائه شده در این تحقیق قابلیت کاربرد در مسائل طراحی کاربردی و نیز قابلیت اتصال و ترکیب با مدل های ریاضی و عددی انتقال رسوب و به هنگام سازی نتایج آنها را در شرایط واقعی دارد.

این تحقیق با هدف مطالعه حذف الکتروشیمیایی کروم (VI) از محلول آبی با استفاده از سیستم الکترودی دو قطبی طراحی و انجام شد. فرایند الکتروکواگولاسیون از جمله تکنولوژی هایی است که اخیرا مورد توجه بسیاری از محققان قرار گرفته است. این روش با توجه به مزایای آن از قبیل راندمان بالا، عدم نیاز به افزودن مواد شیمیایی، حجم کم لجن تولیدی، قابلیت کنترل فرایند در شرایط مورد نظر و سهولت بهره برداری و حفظ و نگهداری در نظر گرفته شد. ابتدا شرایط بهینه برای حذف الکتروشیمیایی تعیین گردید و سپس روش سطح پاسخ به منظور بهینه سازی فاکتورهای اصلی نظیر اثر دانسیته جریان، غلظت اولیه کروم و pH استفاده شد. حذف 117 میلی گرم در لیتر کروم (VI) با کارایی بیش از 90 درصد در pH اسیدی 4.5 و دانسیته جریان 11.75 میلی آمپر بر سانتی متر مربع در مدت 50 دقیقه توسط فرایند انعقاد الکتریکی انجام شد. بنابراین می توان نتیجه گرفت فرایند انعقاد الکتریکی یک تکنولوژی کارآمد و با پتانسیل بالا برای جداسازی و حذف غلظتهای بالای کروم است.