شنوایی شناسی (Auditory and Vestibular Research)
سال:1384 | دوره:14 | شماره:2 (پیاپی 24) |تعداد مقالات:11

زمینه و هدف: نوروپاتی شنوایی با پاسخهای ناهنجار شنوایی و حفظ گسیلهای صوتی گوش و پتانسیل های میکروفنی حلزون قابل تشخیص است. مطالعه حاضر با هدف بررسی یافته های مربوط به پتانسیل های بر انگیخته شنوایی و سایر آزمونهای تشخیصی روی شش بیمار مشکوک به نوروپاتی شنوایی که دچار مشکل در تمایز گفتار بودند، صورت گرفته است.روش بررسی: در مطالعه مقطعی حاضر، شش بیمار مشکوک به نوروپاتی شنوایی در سنین مختلف مورد ارزیابی های کامل ادیولوژیک و الکتروفیزیولوژیک قرار گرفتند. آزمونهای مرسوم ادیومتریک شامل ادیومتری تن خالص، ارزیابی تمایز گفتار و ادیومتری ایمیتانس به همراه الکتروکوکلئوگرافی، گسیلهای صوتی گوش، ادیومتری پاسخهای بر انگیخته زودرس، میان رس و دیررس شنوایی در تمامی افراد مورد مطالعه انجام شد.یافته ها: نتایج حاصل از آزمونهای ادیومتری رفتاری، کم شنوایی متوسط تا عمیق را در آستانه های شنوایی با تن خالص نشان داد. امتیازات تمایز گفتار این بیماران بسیار ضعیف بود و با آستانه های تن خالص آنها همخوانی نداشت. تمامی افراد مورد مطالعه دارای تمپانوگرام هنجار بودند ولی رفلکس آگوستیک آنها ناهنجار بود. پتانسیل های میکروفنی حلزون همراه با دامنه گسیلهای صوتی گوش در محدوده هنجار بودند ولی مهار دگرسویی گسیلهای صوتی گوش وجود نداشت. پاسخ های بر انگیخته شنوایی ساقه مغز بطور دو طرفه در تمامی بیماران مورد مطالعه ناهنجار بود یا وجود نداشت. در کلیه افراد مورد مطالعه پاسخ های میان رس شنوایی تمایز داده نشد. ولی پاسخ های دیررس در چهار بیمار ثبت شد.نتیجه گیری: هر شش بیمار مورد بررسی در این مطالعه، نمونه هایی از نوروپاتی شنوایی می باشند. در این بررسی، پاسخ های دیررس شنوایی علیرغم ورودی ناهنجار از مراکز پایین از سیستم شنوایی مرکزی حفظ شده اند که بیان کننده تفاوتهای موجود در پتانسیل های بر انگیخته شنوایی مرتبط با همزمانی عصبی مورد نیاز می باشند. این یافته ها بیان می کند که قشر شنوایی مغز می تواند در تنظیم ارایه سیگنال های معیوب در مراحل ابتدایی در طول مسیرهای شنوایی نقش داشته باشند.

زمینه و هدف: ادیومتری فرکانس های بالا آزمونی ارزشمند و شاخصی مطلوب برای تشخیص و پایش بسیاری از پاتولوژی های گوش می باشد. این مطالعه با هدف بررسی پایایی آستانه شنوایی فرکانس های بالا در کودکان 13-7 ساله انجام گرفته است.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، تعداد 100 نفر کودک (50 پسر و 50 دختر) 13-7 ساله که دارای آستانه شنوایی هنجار با استفاده از ادیومتر بلتون 2000 و گوشی های سن هایزر HD 250 با مراجعه به کلینیک اطفال دپارتمان شنوایی شناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: بین آزمون – آزمون مجدد، آستانه های شنوایی گوش راست و گوش چپ (به استثنای فرکانس 14 کیلو هرتز) و نیز آستانه های شنوایی پسران و دختران (به استثنای فرکانس های 16 و 20 کیلوهرتز گوش راست و 10 کیلو هرتز در گوش چپ در آزمون مجدد) تفاوت معنی داری از نظر آماری مشاهده نگردید.نتیجه گیری: به نظر می رسد آزمون – آزمون مجدد آستانه ها در 99.7 درصد گوش ها، اختلاف ±0-10 دسی بل SPL را در فرکانس های بالا نشان داد که از نظر بالینی قابل قبول و پایا می باشد.

زمینه و هدف: بیلی روبین بالا یکی از بیماریهای شایع دوران نوزادی است و تقریبا در 60 درصد نوزادان کامل و 80 درصد نوزادان نارس دیده می شود و زمانی که غلظت بیلی روبین غیر مستقیم سرم خون بسیار بالا رود کم شنوایی مهمترین پیامد آن است. هدف از این مطالعه بررسی میزان تاثیر بیلی روبین بالا بر شنوایی نوزادان با استفاده از پاسخ های برانگیخته شنوایی ساقه مغز و گسیلهای صوتی گذرای گوش می باشد.روش بررسی: در این مطالعه 33 نوزاد و شیرخوار مبتلا به بیلی روبین بالا (بالای 20 میلی گرم در هر دسی لیتر) در محدوده سنی بدو تولد تا 2 سال مورد ارزیابی قرار گرفتند. این بررسی مقطعی با نمونه گیری به طریق آسان انجام شد و مراجعه کنندگان به کلینیک شنوایی شناسی دانشکده علوم توانبخشی تحت ارزیابی شنوایی با دو آزمون پاسخ های برانگیخته شنوایی ساقه مغز و گسیل های صوتی گذرای گوش قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که 21 درصد از بیماران مبتلا به کاهش شنوایی شدید تا عمیق بودند و 9 درصد نیز مبتلا به کاهش شنوایی ملایم تا متوسط بودند. در ضمن 15 درصد از کل بیماران هیچ گونه پاسخ گسیل های صوتی گذرای گوش یا پاسخ های برانگیخته شنوایی ساقه مغز نداشتند که موید ضایعه حلزونی و یا ورا حلزونی بود در حالی که 15 درصد دیگر تنها در آزمون پاسخهای برانگیخته شنوایی ناهنجاری داشتند که نشان از نوروپاتی شنوایی بود.نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه نشان می دهد که ارزیابی شنوایی بیماران مبتلا به بیلی روبین بالا به وسیله پاسخ گسیل های صوتی گذرای گوش محدودیت دارند و برای شناسایی کم شنوایی باید از هر دو آزمون پاسخ های برانگیخته شنوایی ساقه مغز و پاسخ گسیل های صوتی گذرای گوش سود جست.

زمینه و هدف: تمپانومتری استاندارد در ارزیابی انواع ناهنجاری های گوش میانی ارزشمند است. لیکن در تشخیص پاتولوژی موثر بر زنجیره استخوانی کارآمد نیست. این نقص با بهره گیری از تمپانومتری چند فرکانسی مرتفع می گردد. هدف از این مطالعه بررسی نقش تمپانومتری چند فرکانسی در تشخیص مشکلات مزمن گوش میانی است.روش بررسی: مطالعه مقطعی حاضر روی 60 بیمار انجام شد. در هر بیمار یکی از گوش ها انتخاب شد (60 گوش) و بیماران بر اساس نوع پاتولوژی گوش میانی به چهار گروه کم شنوایی انتقالی ناشی از پاتولوژی مزمن غیر چرکی گوش میانی (التهاب گوش میانی چسبنده، التهاب گوش میانی مترشحه، آتلکتازی و درون کشیدگی جیبی شکل پرده تمپان) تقسیم شدند. نتایج بالینی با یافته های عمل جراحی پارامترهای استاتیک ادمیتانس، فرکانس روزنانس و زاویه فازی از آزمایش تمپانومتری چند فرکانسی استخراج و مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت.یافته ها: بین فرکانس رزونانس و زاویه فازی چهار گروه اختلاف معنی داری وجود داشت. بین زاویه فازی و فرکانس روزنانس هیچ گونه رابطه آماری وجود نداشت.نتیجه گیری: به نظر می رسد مهمترین پارامتر آزمایش تمپانومتری چند فرکانسی در تشخیص چهار گروه، فرکانس رزونانس است.

زمینه و هدف: با توجه به پیشرفت فناوری سمعک در جهت جایگزینی سمعک های آنالوگ با سمعک های دیجیتال و قابل برنامه ریزی مقایسه میزان رضایتمندی بیماران از این سمعک ها توسط یک ابزار ارزشمند ضرورت بسیاری دارد. از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی امتیاز سودمندی سمعک های دیجیتال و قابل برنامه ریزی یا کنترل دیجیتال و آنالوگ با استفاده از پرسشنامه خلاصه شده سودمندی سمعک (APHAB) انجام شده است.روش بررسی: این مطالعه مقطعی برای 90 نفر مبتلا کم شنوایی حسی عصبی متوسط تا شدید، در سه گروه استفاده کننده از سمعک به ترتیب: دیجیتال 43 نفر، قابل برنامه ریزی 15 نفر و سمعک آنالوگ 32 نفر که به مراکز شنوایی شناسی دولتی و خصوصی تهران در سال 1384 مراجعه کرده بودند انجام شد. جهت همه افراد مورد بررسی ادیومتری تن خالص انجام شد و پرسشنامه APHAB تکمیل گردید. سپس سمعک تجویز و تنظیم شد. یک ماه بعد از استفاده از سمعک دوباره پرسشنامه فوق توسط بیمار تکمیل شد.یافته ها: میانگین امتیاز کلی سودمندی پرسشنامه برای سمعک دیجیتال، قابل برنامه ریزی و آنالوگ به ترتیب 49.05، 33.19 و 39.53 بود که موید اختلاف معنی دار بین سمعک دیجیتال در مقایسه با سمعک های قابل برنامه ریزی و آنالوگ بود. میانگین امتیاز سودمندی در زیر مجموعه شرایط مطلوب پرسشنامه برای سمعک دیجیتال 53.46، قابل برنامه ریزی 37.66 و آنالوگ 39.09 بود. میانگین امتیاز سودمندی در زیر مجموعه نویز زمینه برای سمعک دیجیتال، قابل برنامه ریزی و آنالوگ به ترتیب 46.39، 25.53 و 35.31 بود که در هر دو زیر مجموعه نشان دهنده تفاوت معنی دار سمعک دیجیتال با دو نوع سمعک دیگر بود. میانگین امتیاز سودمندی در زیر مجموعه بازآوایی در سه گروه تفاوت معنی دار نداشت.نتیجه گیری: به نظر می رسد سمعک های دیجیتال در کاهش ناتوانی ناشی از نقص شنوایی از سمعک های قابل برنامه ریزی و آنالوگ سودمندترند.

زمینه و هدف: عوامل پر خطر از جمله آسفکسی، مننژیت، نوع زایمان و غیره موجب کاهش شنوایی در نوزادان و متعاقب آن تاخیر در رشد گفتار و زبان، مشکلات عاطفی و تحصیلی می باشد. هدف از این پژوهش بررسی شیوع کاهش شنوایی در نوزادان بستری در بخش مراقبت های ویژه (NICU) و تعیین ارتباط آن با عوامل پر خطر بوده است.روش بررسی: مطالعه مقطعی حاضر روی 234 نوزاد بستری در NICU بیمارستانهای امام رضا و قائم مشهد در تابستان 82 انجام شد. اطلاعات بر اساس پرونده های پزشکی و پرسش از والدین جمع آوری شد. آزمون گسیل های صوتی گوش برای همه نوزادان انجام شد. در مواردی که پاسخ گسیلهای صوتی گوش مشکوک به نظر می رسید آزمون مجدد به عمل آمد و در صورت لزوم در مرحله دوم ادیومتری پاسخ های برانگیخته شنوایی ساقه مغز نیز انجام شد. سر انجام یافته ها تحت آنالیز آماری قرار گرفت.یافته ها: 11 بیمار (4.7%) دچار کاهش شنوایی بودند (شامل 9 پسر و 2 دختر) به صورت: یک نفر کاهش شنوایی ملایم، 2 نفر ملایم تا متوسط، 2 نفر متوسط تا شدید و یک نفر شدید تا عمیق، یک نفر غیر قابل تعیین (به علت عدم همکاری خانواده) و 4 نفر نوروپاتی شنوایی، کاهش شنوایی در گروه با آپگار دقیقه پنج 5 شیوع بیشتری داشت (18%) و اختلاف آماری معنی دار با گروه با آپگار دقیقه پنج >5 نشان می داد. همچنین کاهش شنوایی در گروه دچار یرقان نیازمند تعویض خون، کاهش بیشتری نشان داد (22.7%) که اختلاف آماری آن با گروه بدون یرقان معنی دار بود. سایر عوامل پرخطر شناخته شده در این مطالعه اختلاف آماری معنی داری نشان ندادند.نتیجه گیری: در این بررسی مشخص شد که شیوع کاهش شنوایی در نوزادان بستری در NICU بالاتر از جمعیت عادی است و این کاهش شنوایی در آپگار دقیقه پنج ≤5 و بیماران مبتلا به یرقان نیازمند تعویض خون اختلاف آماری معنی داری با گروه با آپگار دقیقه پنج 5≥ و بیماران بدون یرقان دارد و لازم است برنامه غربالگری جامعی برای تشخیص به موقع و مداخله درمانی در این گروه مد نظر قرار گیرد.

زمینه و هدف: صوت انسان مانند سایر رفتارهای او قابل مشاهده و اندازه گیری است. بررسی ها نشان داده اند که جنبه های مختلف صوت در زنان و مردان و احتمالا در زبانهای مختلف متفاوت دارد. از نظر بالینی، آگاهی از صوت طبیعی برای تشخیص اختلالات صوت مفید است. هدف از این مطالعه اندازه گیری و مقایسه فرکانس پایه صوت در زنان و مردان در زبانهای مختلف می باشد.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی توصیفی – تحلیل و غیر مداخله ای نمونه های مورد بررسی مردان و زنان جوان ایرانی فارس، کرد و ترک بوده اند. برای جمع آوری نمونه صوت آزمودنی ها، از خواندن جمله هایی به زبان فارسی استفاده شد و تجزیه و تحلیل آنها با نرم افزار Dr. Speech صورت گرفت.یافته ها: میانگین فرکانس پایه در زنان 168±46 هرتز و در مردان 120±48 هرتز بود که تفاوت معنی داری داشت اما مقایسه فرکانس پایه صوت بر حسب زبان مادری اختلاف معنی داری نشان نداد.نتیجه گیری: در فرکانس پایه زنان و مردان تفاوت معنی داری مشاهده می شود که به نظر می رسد این تفاوت متاثر از زبان مادری آنها نباشد.

زمینه و هدف: با افزایش سن، تغییراتی در هر دو بخش محیطی و مرکزی شنوایی رخ می دهد. هدف از انجام این بررسی تاثیر افزایش سرعت تحریک بر زمان نهفتگی امواج پاسخ های برانگیخته شنوایی ساقه مغز در سالمندان دارای شنوایی هنجار است.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، آزمون پاسخ های برانگیخته شنوایی با استفاده از کلیک روی 20 فرد جوان با میانگین سنی 20.8 و 10 فرد سالمند با میانگین سنی 66.4 سال انجام شد و نتایج آزمون های مختلف با افزایش تعداد دفعات ارایه محرک، با یکدیگر مقایسه گردید.یافته ها: با افزایش سرعت تحریک، زمان نهفتگی امواج اندکی طولانی تر می شود که این افزایش در سالمندان بیشتر است. زمان نهفتگی بین موجی I-V نیز تا حدی افزایش یافت اما بین دو گروه سنی، تفاوت قابل ملاحظه ای مشاهده نگردید. البته در افزایش نهفتگی بین موجی III-V اختلاف معنی دار آماری در تغییرات نهفتگی بین موجی سالمندان نسبت به جوانان وجود داشت.نتیجه گیری: تکنیک افزایش سرعت تحرک، روشی مناسب برای تشخیص و تایید ضایعات روتروکوکلئر است اما قبل از آن باید مقادیر هنجار در گروه های سنی مختلف برای هر کلینیک وجود داشته باشد تا بتوان با توجه به آنها، تغییرات خارج از محدوده هنجار را به عنوان احتمال وجود ضایعه مطرح نمود.

زمینه و هدف: حساسیت شنوایی برای نوازندگان از اهمیت بسیاری برخوردار است. زیرا موسیقی بلند می تواند سبب کاهش شنوایی شود. هدف از این مطالعه تاثیر موسیقی بر نتایج ادیومتری خالص و آزمونهای گسیلهای صوتی گذرای گوش و گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش در نوازندگان سازهای زهی بوده است.روش بررسی: این مطالعه مورد – شاهد روی 15 نوازنده سازهای زهی یعنی 30 گوش با سابقه نوازندگی بیشتر از 10 سال و 15 فرد با شنوای هنجار (30 گوش) در کلینیک شنوایی شناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفت. جامعه مورد بررسی از جنس مذکر و در محدوده سنی 30-20 سال بودند. نمونه ها تحت اتوسکپی، ادیومتری ایمیتانس و ادیومتری تن خالص در محدوده فرکانسی 16000-250 هرتز قرار گرفتند. سپس آزمون گسیلهای صوتی گذرای گوش و گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش در هر دو گروه مورد – شاهد انجام شد.یافته ها: در ادیومتری تن خالص، تفاوت معنی داری بین دو گروه در آستانه های فرکانس های مورد آزمایش مشاده نشد. در آزمون گسیلهای صوتی گذرای گوش، تفاوت معنی داری بین دو گروه در پاسخ کلی و دامنه های گسیلهای صوتی گذرای گوش در فرکانس های مورد آزمایش دیده شد. در آزمون گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش، تفاوت معنی داری بین دو گروه در دامنه گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش بر حسب زوج فرکانس های f1 و f2 مشاهده نشد.نتیجه گیری: نوازندگی می تواند گسیلهای صوتی گذرای گوش را تحت تاثیر قرار دهد در حالیکه بر نتایج ادیومتری تن خالص و آزمون گسیلهای صوتی حاصل اعوجاج گوش تاثیری ندارد. بنابراین آزمون گسیلهای صوتی گذرای گوش می تواند در برنامه ریزی های حفاظت شنوایی و برای ردیابی ضایعه حلزونی متعاقب مواجهه با نویز ناشی از نوازندگی مفید واقع شود.