مقدمه: با توجه به احتمال بالاتر از زمان عفونت هپاتیت B در افراد دارای عفونت HIV، ایمن سازی بر علیه هپاتیت B در این بیماران ضرورت دارد. هدف از این مطالعه بررسی عوامل موثر بر پاسخ یا عدم پاسخ به واکسیناسیون هپاتیتB در موارد ایرانی HIV+ در مقایسه با گروه شاهد سالم بوده است.مواد و روش ها: از اردیبهشت ماه 86 تا خرداد ماه,87 50مورد HIV+ و 50 نفر افراد گروه شاهد سالم که از نظر شواهد سرولوژیک هپاتیت B منفی بودند، تحت واکسیناسیون هپاتیت B در سه دز اولین مراجعه، و 1 و 6 ماه بعد قرار گرفتند و 2-1 ماه بعد از تزریق آخرین دز واکسن نسبت به تعیین تیتراژ HBS Ab آن ها اقدام و میزان پاسخ به واکسن بر اساس تیتر HBS Ab بررسی گردید.نتایج: در گروه HIV+ تعداد 40 نفر (%80) و در گروه شاهد 46 نفر (%92) به واکسن پاسخ دادند ولی اختلاف بین دو گروه از نظر آماری معنادار نبود .(P=0.8) در گروه HIV+ پاسخ به واکسن با سن، جنس، BMI (شاخص توده بدنی)، مصرف سیگار، مصرف الکل، راه ابتلا، مرحله بیماری و درمان ضد ویروس عامل ایدز ارتباط نداشت. میزان پاسخ در گروهHIV+، ارتباط معناداری با سطح CD4 بیماران داشت .(P=0.03)نتیجه گیری: واکسیناسیون هپاتیت B در بیماران HIV+ بهتر است در اوایل بیماری و با همان دز معمول صورت گیرد و در بیماران با CD4<200 cell/ml تیتر HBS Ab در فواصل معین اندازه گیری شود.