دانش و تندرستی در علوم پایه پزشکی
سال:1394 | دوره:10 | شماره:2 |تعداد مقالات:12

مقدمه: به دلیل احتمال بروز پاسخ های نامتعارف در فشارخون برخی افراد در سازگاری با تمرین و بی تمرینی، ممکن است نسخه های ورزش توصیه شده توسط مراجع معتبر نیازمند بازنگری باشند. در این راستا، پیش بینی مقدار و نوع پاسخ دهی فشار خون افراد در سازگاری با تمرین و بی تمرینی ضروری است.مواد و روش ها: تعداد 70 مرد میان سال غیرفعال داوطلب دارای فشارخون خفیف به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته در برنامه تمرین هوازی راه رفتن و دویدن (3 بار در هفته)، به مدت 40 دقیقه و با شدت 60 تا 70 درصد ضربان قلب بیشینه (MHR) شرکت کردند و در ادامه دو هفته بی تمرینی وجود داشت. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون خی دو، کاپا، تی همبسته و تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر تحلیل داده ها انجام گرفت.نتایج: در هر دو مرحله تمرین و بی تمرینی، نوع پاسخ دهی فشار میانگین سرخرگی نسبت به تمرین یکسان نبود، به طوری که برخی پاسخ دهی مناسب (GR)، برخی پاسخ دهی نامناسب (BR) و برخی دیگر عدم پاسخ دهی (NR) را تجربه کردند. مقادیر تمام شاخص های خطر متابولیک در طول تحقیق تغییر معنی داری یافت، ولی تغییر امتیاز Z کلی خطر متابولیک (Zmets) فقط در آزمودنی های GR معنی دار بود. آزمودنی های دارای پاسخ دهی مناسب نسبت به تمرین و همچنین آزمودنی های دارای پاسخ دهی نامناسب نسبت به بی تمرینی، بیشترین تعداد شاخص های خطر متابولیک را در پیش آزمون دارا بودند. همچنین مقدار اولیه فشار میانگین سرخرگی، سن، شاخص توده بدن، LDL و HDL پلاسما به عنوان مهمترین پیش بینی کننده های تغییرات فشار میانگین سرخرگی در سازگاری با تمرین شناسایی گردید.نتیجه گیری: در افراد دارای خطر متابولیک بالاتر، مشارکت در تمرین هوازی احتمالا به افزایش فشارخون استراحتی منجر نمی شود. با این حال، به دلیل کمبود شواهد تحقیقات بیشتری در این زمینه پیشنهاد می گردد.

مقدمه: بهداشت روان از مهمترین موضوعات حوزه روانشناسی می باشد. همچنین هوش معنوی و هیجانی با تقویت روابط فردی و معنویات می توانند باعث بهبود وضعیت سلامتی شوند. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین هوش معنوی و هوش هیجانی با سلامت روان می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی که بر روی 197 نفر از دانشجویان دانشگاه های استان سمنان در سال 1391 انجام شد. از پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-28) و هوش معنوی (Spirituality intelligence) و پرسشنامه هوش هیجانی (Emotional intelligence) بار- اون استفاده شده است. بررسی روابط بین متغیرها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز معادلات ساختاری (Structural equation model) انجام شده است.نتایج: بین نمره سلامت روان و نمره هوش معنوی همبستگی معکوس (r=-0.32) و بین نمره سلامت روان و نمره هوش هیجانی همبستگی منفی (r=-0.26) و همچنین بین نمره هوش معنوی و هوش هیجانی همبستگی مثبت (r=0.33) مشاهده شد. در پیش بینی سلامت عمومی از طریق هوش معنوی و هوش هیجانی مشاهده شد که هوش معنوی پیش بینی کننده معنی داری برای سلامت روان می باشد لیکن رابطه بین هوش هیجانی و سلامت روان معنی دار نبود.نتیجه گیری: از آنجا که هوش معنوی بالاتر به سلامت روان بهتری می انجامد لذا می توان با برنامه ریزی و آموزش های لازم در جهت بهبود کیفیت هوش معنوی دانشجویان اقدام نمود.

مقدمه: بیماری دیابت دارای عوارض مزمن جدی بوده و آنتی اکسیدان ها نقش مهمی در پاتولوژی، عوارض و کنترل این بیماری ایفا می نمایند. ریشه کودزو با قدمت زیاد در درمان سردردها، سرفه و ادم و به کار می رفته است. همچنین غنی از ایزو فلاونوئیدها بوده و دارای خواص آنتی اکسیدان می باشد. لذا در این مطالعه تاثیر ریشه کودزو با عنایت به خواص آنتی اکسیدان آن، بر برخی عوامل بیوشیمیایی سرم در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین مورد آزمون قرار گرفت.مواد و روش ها: موش های نر نژاد ویستار به چهار گروه کنترل، دیابتی، دیابتی تیمار شده با 100 mg/kg عصاره ریشه کودزو و دیابتی تیمار شده با کودزو 50mg/kg عصاره ریشه کودزو تقسیم شدند. دیابت به وسیله تزریق درون صفاقی STZ با دوز 50mg/kg ایجاد گردید. تیمار با ریشه کودزو نیز با دوز 50mg/kg و 100 به مدت پنج هفته به صورت عصاره آبی و طی گاواژ انجام شد. همزمان عوامل بیوشیمیایی و هورمونی نیز مورد سنجش قرار گرفتند.نتایج: این مطالعه نشان داد، تزریق استرپتوزوتوسین موجب القای دیابت گردیده، متعاقب آن گلوکز، تری گلیسرید و کلسترول تام افزایش و میزان HDL و انسولین سرم (P£0.01) کاهش یافت. همچنین در نمونه های تیمارشده با ریشه کودزو میزان گلوکز، تری گلیسرید، کلسترول تام و LDL سرم کاهش یافته (P£0.01) همچنین میزان HDL (P£0.01) و انسولین سرم در هر دو گروه درمانی افزایش یافت.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که ریشه کودزو علاوه بر خواص آنتی اکسیدان که در سایر مطالعات گذشته ذکر گردیده است می تواند به عنوان مکمل دارویی در درمان عوارض ناشی از دیابت مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: ایسکمی- جریان مجدد مغزی موجب از دست دادن سلول های عصبی آسیب دیده از طریق مرگ برنامه ریزی شده در مناطق خاصی از مغز به ویژه هیپوکمپ می شود. شواهد نشان می دهد که ورزش آثار حفاظتی بر نورون ها دارد و ممکن است آسیب نورونی ناشی از ایسکمی- جریان مجدد در موش ها را کاهش دهد. هدف از این مطالعه بررسی پیش آماده سازی فعالیت ورزشی بر بیان پروتئین های مرتبط با مرگ برنامه ریزی شده در نورون های ناحیه CA1 هیپوکامپ پس از القای ایسکمی بود.مواد و روش ها: تعداد 21 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 300-260 گرم به طور تصادفی به سه گروه هفت تایی تقسیم شدند: گروه کنترل کاذب، گروه ایسکمی و گروه ورزش+ایسکمی. در گروه ایسکمی، حیوانات تحت ایسکمی تنها با استفاده از روش بستن دو شریان کاروتید مشترک قرار گرفتند. در گروه ورزش+ایسکمی، حیوانات قبل از القاء ایسکمی، به مدت 4 هفته روی تردمیل دویدند و گروه کنترل کاذب که به عنوان شاهد در نظر گرفته شدند تحت عمل جراحی مشابه قرار گرفتند با این تفاوت که شریان کاروتید مشترک در آنها مسدود نمی شد. چهار روز بعد از ایسکمی سطوح بیان پروتئین های کاسپاز-3، Bax و Bcl-2 با تکنیک رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی تعیین شد.نتایج: تعداد نورون های کاسپاز-3 مثبت در ناحیه CA1 گروه ایسکمی، در مقایسه با گروه شاهد، به طور معنی داری افزایش یافت (P<0.001)، ورزش به طور قابل توجهی تعداد نورون های کاسپاز-3 مثبت ناشی از ایسکمی- جریان مجدد را در مقایسه با گروه ایسکمی کاهش داد (P<0.05). همچنین، نتایج افزایش قابل توجهی را نسبت Bax/Bcl-2 در گروه ایسکمی در مقایسه با گروه شاهد نشان داد (P<0.01). به علاوه، ورزش قبل از ایسکمی به طور قابل توجهی افزایش نسبت Bax/Bcl-2 ناشی از ایسکمی- جریان مجدد را کاهش داد (P<0.05).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داده است ورزش، زمانی که به عنوان پیش آماده سازی استفاده می شود، موجب آثار حفاظتی در برابر ایسکمی خواهد شد و ممکن است ورزش پیش استقامتی، یک استراتژی مفید برای کاهش عوارض مغزی ناشی از آسیب ایسکمیک مغزی باشد.

مقدمه: مطالعات اخیر نشان می دهد که آسیب ناشی از ایسکمی- پرفیوژن مجدد کلیوی موجب ایجاد ضایعه در برخی اندام های دور دست مانند کبد می گردد. از آنجایی که برخی مطالعات، استرس اکسیداتیو را در ایجاد این ضایعات دخیل می دانند، در این مطالعه اثر تجویز ویتامین E به عنوان یک آنتی اکسیدان بر استرس اکسیداتیو کبدی ناشی از ایسکمی- پرفیوژن مجدد کلیوی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: موش های سوری نر به سه گروه نه تایی شم، گروه ایسکمی- پرفیوژن مجدد کلیوی (45 دقیقه بستن دو طرفه شریان کلیوی) و گروه ایسکمی- پرفیوژن مجدد کلیوی + ویتامین E (150 mg/kg، از طریق لوله دهانی به مدت 28 روز) تقسیم شدند. بعد از 24 ساعت پرفیوژن مجدد، حیوانات بیهوش شده و نمونه خون از قلب حیوان و همچنین بافت کبد جهت بررسی آنزیم های بافتی جمع آوری گردید.نتایج: ایسکمی- پرفیوژن مجدد کلیوی موجب افزایش غلظت پلاسمایی آلانین آمینوترانسفراز (AST) و آسپارت آمینو ترانسفراز (ALT) و کاهش فعالیت آنزیم های سوپر اکسید دیسموتاز (SOD) و کاتالاز (CAT) در بافت کبد گردید. مصرف ویتامین E موجب کاهش غلظت AST و ALT در پلاسما و افزایش غلظت SOD و CAT بافت کبدی نسبت به گروه ایسکمی- پرفیوژن مجدد کلیوی گردید.نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که مصرف ویتامین E می تواند موجب کاهش آسیب بافت کبد و حفظ آنزیم های آنتی اکسیدان کبد به دنبال استرس اکسیداتیو ناشی از IR کلیوی می گردد.

مقدمه: سیانوباکتری ها دارای تنوع و گستردگی فراوانی هستند و خواص ضد باکتریایی آنها به اثبات رسیده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی فعالیت و خواص ضد ویروسی سیانوباکتری های جمع آوری شده از مناطق آلوده به نفت جنوب ایران بود.مواد و روش ها: طی مطالعه حاضر عصاره آبی و متانولی پنج گونه از سیانوباکتری های جمع آوری شد، سپس تاثیرات سایتوتوکسیک آن بر روی رده های سلولی LCL و Hela، با استفاده از روش MTT در برابر کنترل منفی مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت بررسی تاثیرات ضد ویروسی، سلول های LCL و Hela که به ترتیب آلوده به ویروس های ابشتن بار و پاپیلومای انسانی بودند با این عصاره ها مواجهه یافتند. سپس استخراج DNA از نمونه ها صورت گرفت و PCR علیه ناحیه ژنی مسوول کد کردن پوشش ویروس انجام شد. همچنین آزمون توانایی تولید کلنی برای ویروس ها انجام شد. در پایان نتایج با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس دوطرفه با یکدیگر و با کنترل مقایسه شدند.نتایج: آثار سایتوتوکسیک بر روی سلول های LCL و Hela در گروه های تحت مواجهه با عصاره ها در مقایسه با یکدیگر و با گروه کنترل تفاوت معنی داری داشت (P<0.01). همچنین نتایج بررسی ژنی به وسیله PCR کاهش معنی دار Load ژنوم ویروس در گروه های تحت مواجهه با عصاره ها در مقایسه با کنترل و با یکدیگر را نشان داد.نتیجه گیری: باتوجه به آثار ضد ویروسی عصاره های الکلی و آبی سیانوباکتری ها، به نظر می رسد که می توان از این عصاره ها به عنوان کاندیداهای درمانی سود برد.

مقدمه: گیاه زعفران گیاهی دارویی حاوی ترکیبات آنتی اکسیدان می باشد. مطالعه حاضر به علت استفاده از این خاصیت گیاه و همچنین نیاز جامعه به درمان و پیشگیری ضایعات شناختی که به دلیل افزایش استرس اکسیداتیو متعاقب ضایعات ایسکمیک مغز و بیماری های قلبی-عروقی رخ می دهد، انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه موش های صحرایی نر سفید به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شده و در گروه آزمون تجویز روزانهی عصارهی زعفران به مدت هفت روز صورت گرفت. گروه دیگر در همین مدت زمان سالین نرمال دریافت کرد. سپس با انجام عمل جراحی دو رگ (بستن عروق کاروتید مشترک) بر روی نیمی از نمونه های هر گروه، ضایعهکاهش جریان خون مغزی (هایپوپرفیوژن) در آنها ایجاد شد. سپس مجددا به مدت 4 روزپیاپی بعد از عمل جراحی تمامی موش های گروه آزمون عصاره زعفران را دریافت نموده، در پایان همه موش ها با آزمون رفتاری ماز آبی موریس مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج: آنالیز آزمون رفتاری ماز آبی موریس تفاوت معنی داری را میان گروه جراحی شده که دارو دریافت کرده بودند و گروه کنترل (جراحی شده بدون دریافت دارو) نشان داد. به عبارت دیگر عصاره زعفران موجب اختلالات یادگیری ناشی از هایپوپرفیوژن مغزی را به طور معنی داری کاهش داد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از آن است که عصاره زعفران می تواند اختلالات یادگیری ناشی از کاهش خون رسانی مغزی را که متعاقب ایجاد استرس اکسیداتیو و تخریب هیپوکمپ رخ می دهد را در موش های صحرایی کاهش دهد.

مقدمه: احترام به شان ذاتی انسان ها دارای نقش برجسته و اهمیت ویژه در پژوهش ها و بحث های مربوط به مراقبت و سلامت می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین شان ذاتی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی صورت گرفته است.مواد و روش ها: یک مطالعه توصیفی- مقطعی بوده و جامعه مورد مطالعه آن بیماران مبتلا به نارسایی قلبی بستری در بخش قلب بیمارستان های حضرت رسول (ص)، امام حسین (ع) و شریعتی تهران بودند. در این پژوهش، نمونه گیری به صورت مبتنی بر هدف انجام گرفته و تعداد 130 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی از میان جامعه پژوهش انتخاب گردیدند سپس پرسشنامه ویژ گی های فردی و پرسشنامه شان ذاتی (IDQ)، توسط آنان تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از روش های آماری توصیفی و آزمون های آماری پیرسون، آنالیز واریانس یک طرفه و تی مستقل انجام شد.نتایج: میانگین نمره شان ذاتی در واحدهای مورد پژوهش 4.6±0.8 محاسبه گردید. بیشترین میانگین نمره مربوط به بعد شان ذاتی در خانواده و کمترین میانگین نمره مربوط به بعد شان ذاتی در جامعه مورد پژوهش به دست آمد همچنین آزمون آماری آنالیز واریانس، تفاوت معنی داری را بین میانگین نمره شان ذاتی در دو بعد ذکر شده نشان داد. آزمون آماری پیرسون، نیز ارتباط معنی دار آماری بین سن با نمره شان ذاتی و بین شدت بیماری (کسر تخلیه ای بطن چپ) با نمره شان ذاتی نشان داد.نتیجه گیری: باتوجه به اهمیت نقش یکایک افراد در خانواده، جامعه و سیستم های بهداشتی- درمانی و تعهد آنان در حفظ و ارتقاء شان بیماران، نتایج پژوهش حاضر می تواند در برنامه ریزی جهت حمایت و بهبود درمان و مراقبت از بیماران و هدایت پژوهش های بعدی مرتبط با شان ذاتی در بیماران مختلف سودمند باشد.

مقدمه: دیابت بارداری نوعی از دیابت است که اولین بار در طی حاملگی تشخیص داده می شود و شیوع آن در ایران بین 1.3% تا 8.9% گزارش شده است. این مطالعه با هدف مقایسه مداخلات تغذیه ای بدون آموزش، مبتنی بر روش های آموزشی و آموزش با استفاده از مدل های تغییر رفتار برای کنترل دیابت بارداری انجام شد.مواد و روش ها: جستجوی الکترونیکی با استفاده از کلمات کلیدی فارسی و انگلیسی از پایگاه های بانک اطلاعاتی مقالات علوم پزشکی ایران (Iran Medex)، پایگاه اطلاعات علمی (SID)، ScienceDirect، PubMed/MEDLINE انجام شد. مطالعات انتخاب شده به 3 دسته مقایسه رژیم های غذایی، آموزش رژیم غذایی مبتنی بر تئوری ها و مدل های تغییر رفتار آموزش رژیم عذایی بدون مدل تقسیم گردید.نتایج: در مجموع رژیم پر فیبر در کنترل قند خون در همه مطالعات موثر بوده و حمایت ا جتماعی، خودکارآمدی و دریافت بازخود در اتخاذ رفتارهای سالم نیز تاثیر به سزایی داشت، همچنین آموزش گروهی نسبت به آموزش های چهره به چهره موثرتر بودند.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که سازمان دهی و برنامه ریزی آموزش های مناسب و متناسب با نیازهای مخاطبان با استفاده از مدل ها و تئوری های آموزش بهداشت به جای آموزش های رایج امری ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: بتا دفنسین 126 (DEFB 126) انسانی یک گلیکوپروتئین کوچک کاتیونی است که به عنوان جزء مهمی از گلیکوکالیکس اسپرم پریمات ها و انسان مطرح می شود. این پروتئین از اسپرم در مقابل میکروب های عفونت زا و سیستم ایمنی زنان محافظت می کند. ژن DEFB126 در انسان روی انتهای تلومری بازوی کوتاه کروموزوم 20 قرار دارد. یک تغییر ژنتیکی در چارچوب خوانش این ژن که در اثر حذف دو سیتوزین به وجود می آید، عملکرد اسپرم را تحت تاثیر قرار می دهد. لذا این مطالعه با هدف تعیین ارتباط این جهش با میزان موفقیت در تزریق داخل رحمی اسپرم (IUI) انجام گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه میزان جهش ژن DEFB126 در 76 مرد ایرانی با دلایل نامشخص ناباروری که زنان آنها نتایج مثبت یا منفی IUI داشتند مشخص گردید. پس از استخراج DNA از خون بیماران مورد مطالعه، کیفیت DNA استخراج شده توسط دستگاه اسپکتروفوتومتر مورد ارزیابی قرار گرفت. روش های (PCR-SSCP) و Sequencing نیز برای تایید نتایج استفاده شدند. علاوه بر این از تکنیک ایمونوسیتوشیمی برای بررسی میزان بیان این پروتئین در سطح سلول های اسپرم استفاده گردید.نتایج: نتایج بررسی DNA نشان داد که 24.4 درصد از مردانی که نتایج باروری همسرانشان منفی شده بود دارای جهش می باشند، در حالی که افرادی که نتایج باروری آنها مثبت شده بود فاقد این جهش بودند. همچنین پروتئین کمتری بر سطح اسپرم مردان دارای آلل جهش دار مشاهده شد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که داشتن آلل هموزیگوت جهش دار در توالی بتا دفنسین 126 عامل موثری در عدم موفقیت درمان از طریق IUI می باشد.