مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز
سال:1382 | دوره:4 | شماره:1 (مسلسل 6) |تعداد مقالات:9

مقدمه: سندرم شیشه شیر (N.C=Nursing Caries) گونه ای از پوسیدگی حاد دندانی است، که ارتباطی مستقیم با عادات نادرست تغذیه ای (تغذیه با شیر به هنگام خواب) دارد. این گونه پوسیدگی، معمولا بر دندان های قدامی فک بالای کودکان دو تا پنج ساله اثر می گذارد. استفاده از شیر خشک در شیشه شیر و شیر مادر، هر دو در ایجاد این گونه پوسیدگی دندانی اثر گذار هستند. کاهش جریان بزاق به هنگام خواب، که ویژگی های بافری و رقیق کنندگی آن را می کاهد و تجمع مایعات شیرین و شیر پیرامون دندان ها، محیط مناسب پوسیدگی زایی را برای ریز جانداران (میکروارگانیزم ها) اسید ساز مانند استرپتوکوک موتان و لاکتوباسیل ها ایجاد می کند. نخستین معاینه دندان های کودک باید پیش از سن یک سالگی انجام شود.مواد و روش کار: شیوع این سندرم در شهر شیراز، در کودکان دو تا پنج ساله در مهدهای کودک مناطق شش گانه، در پاییز سال 1380 و عوامل موثر بر روی آن بررسی شد.یافته ها: میزان شیوع آن، در این پژوهش 9.4 درصد است. که در مقایسه با دیگر پژوهش های انجام شده، در اندازه ای پذیرفتنی است.نتیجه گیری: در این تحقیق اگر چه اختلاف چشمگیری از نظر جنس کودک، تحصیلات و شغل پدران و مادران دیده نشد. ولی عواملی همانند دفعات مصرف شیر، مواد شیرینی، مدت زمان و دفعات مسواک زدن و خوردن شیر در خواب، در ایجاد و شیوع این گونه پوسیدگی موثر می باشد.

مقدمه: حرکات فک پایین، نشانه ای از چگونگی کارکرد آن است. کاهش در حرکات، از نشانه های شایع ناهنجاری های مفصل گیجگاهی - فکی TMD است. با توجه به این که، اندازهطبیعی حرکات فک پایین، در افراد ایرانی اندازه گیری نشده است لذا در این تحقیق سعی شد محدوده نرمال کلیه حرکات فک پایین در افراد ایرانی بدون علامت اندازه گیری شود.مواد و روش کار: این بررسی، بر روی 114 نفر از دانشجویان دندانپزشکی بدون علامت (Symptom free) انجام شد )افرادی که TDS، آن ها صفر یا یک بود به عنوان بدون علامت انگاشته شدند(. سپس، حرکات فک پایین در این دو گروه در حالت های گوناگون اندازه گیری شد و اندازه طبیعی این حرکات، با احتمال 95 درصد محاسبه گردید. در این بررسی، ارتباط میان یک عامل آنتروپومتریک (Antropometric) (پهنای بند دیستال سه انگشت میانی هر دو دست) و بیشترین اندازه باز کردن دهان بررسی شد.یافته ها: نتایج این تحقیق به شرح زیر بود: (1 بیشترین و کمترین اندازه باز کردن دهان در زنان به ترتیب 36.5 و 65 میلی متر، و در مردان به ترتیب 42.50 و 80 میلی متر دیده شد. (2 در زنان، بیشترین و کمترین حرکت آرواره به سمت راست به ترتیب 4.20 و 10.60 میلی متر، که این میزان برای سمت چپ 5.80 و 12.20 میلی متر دیده شد. (3 در مردان، بیشترین و کمترین حرکت طرفی آرواره به سمت راست به ترتیب 4.10 و 12.40 میلی متر، که این میزان برای سمت چپ 4.50 و 13.40 میلی متر دیده شد. (4 بیشترین و کمترین حرکت رو به جلو در زنان به ترتیب 10.20 و 1.50 میلی متر، و در مردان به ترتیب 12 و 2.60 میلی متر دیده شد. در این تحقیق رابطه معنی داری میان پهنای بند دیستال سه انگشت میانی هر دو دست و بیشترین اندازه باز کردن دهان در هر دو جنس وجود داشت که این رابطه در مورد دست چپ قوی تر بود. نتیجه گیری: با توجه به این مطالعه شاید بتوان از این اندازه های طبیعی، به عنوان منبعی معتبر برای تشخیص، معاینه و سرانجام درمان افراد مبتلا به ناهنجاری های مفصل گیجگاهی، یاری گرفت.

مقدمه: امروزه ناهنجاری های مربوط به شکل، اندازه و شماره دندان، که می تواند کمتر یا بیشتر از اندازه طبیعی باشد، به صورت یک مشکل بزرگ برای بیماران ارتودنسی مطرح است. هدف از این پژوهش، بررسی اندازه ناهنجاری های تاج دندان، مانند دندان های کناری میخی شکل، هیپوپلازی مینا، وجود کاسپ پالاتالی در لترال ها (کاسپ تلون)، بد شکلی دندانی و کاسپ افزوده در دندان های خلفی بود.مواد و روش ها: این بررسی مقطعی، شیوه معاینه مستقیم، با استفاده از برگه اطلاعاتی بود. در این پژوهش شماره 906 دانش آموز 416) دختر و 490 پسر( دبیرستانی با دامنه سنی 15 تا 18 سال از نواحی هفتگانه آموزش و پرورش شهر مشهد، بررسی شدند. نمونه گیری، به گونه تصادفی خوشه ای (Random cluster sampling) انجام شد. در این پژوهش، با بهره گیری از نرم افزار آماری SPSS، آماره های توصیفی محاسبه و سپس، با بهره جویی از آزمون دقیق فیشر در جدول های توافقی (Fisher exact test 2 by 2 cross tabulation)، واکاوی آماری انجام پذیرفت.یافته ها: (1 در این بررسی شیوع ناهنجاری در جمعیت پسران 18 نفر 3.6) درصد( و دختران 10 نفر 2.5) درصد( بود. (2 ناهنجاری دندانی، بر پایه فراوانی، به ترتیب، دربردارنده لترال میخی شکل 39.3 درصد، بد شکلی دندانی 21.4 درصد، وجود کاسپ پالاتالی لترال ها 21.4 درصد، کاسپ افزوده در دندان های خلفی 14.3 درصد و دیسپلازی مینا 3.6 درصد بود. (3 از نظر ناهنجاری، بد شکلی دندانی و وجود میخی تفاوتی معنی داری بین پسران و دختران مشاهده نگردید.نتیجه گیری: در این بررسی نتیجه گرفته می شود، اگر چه شیوع ناهنجاری های دندانی در دو جنس متفاوت است و تفاوت موجود بیانگر وجود لترال های میخی شکل بیشتر در دختران و وجود کاسپ افزوده و دیسپلازی مینای پیشین در پسران دیده شد ولی معنی دار نبودن تفاوت بیانگر عدم دخالت جنس در ناهنجاری های دندان می باشد.

مقدمه: شاخص تعیین میزان پوسیدگی (DMFT) دندان از شاخص های مهم در برنامه ریزی های بهداشتی (منطقه ای کشوری) به شمار می آید. در سال 1981، در نشستی که با حضور صاحب نظران فدراسیون بین المللی دندانپزشکی (FDI) و سازمان بهداشت جهانی (WHO) در شهر ریودوژانیرو برگزار گردید، هدف های زیر برای همه کشورهای جهان در نظر قرار گرفت: (1 50 درصد کودکان، بدون پوسیدگی دندانی باشند. (2 شاخص وضعیت پوسیدگی دندان (DMFT) در سن دوازده سالگی، از سه تجاوز نکند. (3 85 درصد جامعه در سن هیجده سالگی بدون دندان کشیده باشند. هدف از این بررسی، شناخت و تعیین وضعیت پوسیدگی دندانی DMFT در دانش آموزان 11 تا 16 ساله شهر بوانات است.مواد و روش: در این تحقیق 407 نوجوان 271) پسر و 136 دختر( از مدارس شهر بواناب به طور تصادفی، معاینه شدند و ارزیابی لازم به وسیله یک دانشجوی سال آخر دندانپزشکی (بدون پرتونگاری) و با شرایط کاملا یکسان قرار گرفته و داده ها گردآوری شده و واکاوی (Analysis) گردیدند.یافته ها: یافته ها به قرار زیر بوده است: (1 میانگین DMFT همه نوجوانان 11 تا 16 ساله مورد بررسی، 2.25±1.90 بوده است. (2 25.6 درصد کل نوجوانان، بدون هر گونه دندان دایمی پوسیده، پر کرده یا کشیده شده، بودند. (3 95.8 درصد از شاخص DMFT مربوط به دندان های پوسیده بود، در حالی که، تنها دو درصد از دندان های پوسیده، ترمیم شده بودند. (4 معنی دار است. (5 میانگین DMFT در پسران، 2.33 و در دختران، 2.09 به دست آمد.نتیجه گیری: DMFT در جامعه مورد نظر، نسبتا مطلوب می باشد.

مقدمه: تحلیل لثه یا حرکت اپیکالی مارجین لثه از CEJ و نمایان شدن ریشه، یک بیماری به نسبت شایع است. تاکنون، در زمینه درمان تحلیل لثه ای کلاس یک و دو میلر، موفقیت هایی چشمگیر به دست آمده است. اما درباره درمان انواع کلاس سه و چهار میلر، روشی قابل اطمینان ارایه نشده است. به نظر می رسد که کاربرد پیوندهای بافت همبند به همراه فلپ پایه دار (Pedicle flap) در درمان این گونه تحلیل ها نتایجی موفقیت آمیز به دنبال دارد. از این رو، در این بررسی، روشی ویژه از کرونالی کردن موقعیت فلپ (Coronally positioned flap) به همراه پیوند بافت همبند فراهم شده از کام استفاده شده است.روش کار: شمار هشت بیمار (شش زن و دو مرد) با میانگین سن 35 سال، در این بررسی شرکت کردند. روی هم رفته، 28 دندان با تحلیل لثه ای کلاس سه و چهار میلر درمان شدند. عمق تحلیل، از 0.8 تا 5.6 میلی متر )میانگین) 3.2 متغیر بود. معیارهای گوناگون استفاده شده در این بررسی، عبارت بودند از، عمق پاکت (Probing pocket depth)، میزان تحلیل لثه از CEJ و استنت، (Clinical Attachment Level) CAL و حساسیت ریشه بودند. جراحی، به گونه زیر انجام شد. برش نخست، در ناحیه MGJ به صورت فلپ نیم پهنا (Partial thickness) داده شد و پنج میلی متر به سوی اپیکال امتداد یافت. در این بخش، برش دوم تا روی پریوست انجام شد و پس از انجام برش در شیار لثه (Sulcular)، کمپلکس لثه ای و موکوژنرایوال به سوی کرونال تاج آزاد می گردید. پیوند فراهم شده از بافت همبند کام در ناحیه کرونالی شده، در زیر فلپ در مجاورت استخوان به فلپ بخیه شد و ناحیه اپیکالی به عمق وستیبول بخیه گردید.یافته ها: میزان میانگین پوشش ریشه، که از 40 تا 60 درصد متغیر بود، در بیشتر نواحی، اندازه گیری شده با p<0.001، معنی دار بود. افزایش چسبندگی در نقاط مزیوباکال و میدباکال با p<0.001 معنی دار بود. پهنای لثه کراتینیزه تغییری نکرد، اما لثه چسبنده غیر کراتینیزه، افزایشی چشمگیر نشان داد. به گونه ای که، از میانگین 4.5 به 8.27 میلی متر افزایش یافت.نتیجه گیری: از روش بالا می توان برای بازسازی پاپیلا و پوشش ریشه در تحلیل های لثه ای کلاس سه و چهار میلر با موفقیت بهره جست.

مقدمه: ریخته گری، یکی از فرایندهای متداول در لابراتوارهای دندانی برای ساخت سازه ها و اجزای دندانی است. اثر عملیات ذوب و ریخته گری، بر ویژگی های اجزای دندانی، مانند رفتار خوردگی آن ها، از اهمیت برخوردار است زیرا، رفتار خوردگی آلیاژ فلزی دندانی، شاخص سازگاری زیستی آن در محیط دهان است.هدف: هدف از این پژوهش، بررسی و ارزیابی اثر عملیات ذوب و ریخته گری لابراتواری بر رفتار خوردگی آلیاژهای دندانی و به ویژه، بررسی اثر شمار دفعات ذوب و ریخته گری و استفاده از مواد برگشتی بر مقاومت خوردگی این گونه آلیاژها بوده است.روش کار: شمش دو گونه آلیاژ دندانی (آلیاژ کرم - کبالت - مولیبدن و آلیاژ نیکل - کرم - مولیبدن) فراهم شد و شمار کافی نمونه، با روش قالب گیری با موم هدر رفته و ریخته گری گریز از مرکز، ریخته گری شد. شماری نمونه هم، به همان روش و در چندین بار پی در پی، ذوب و ریخته گری فراهم گردید تا اثر استفاده از مواد برگشتی و اثر احتمالی اکسید شدن و تغییر ترکیب شیمیایی بر رفتار خوردگی ارزیابی شود. نمونه ها، با روش های بالینی پرداخت شد و برای آزمون های الکتروشیمیایی آماده گردید. آزمون های الکتروشیمیایی پلاریزاسیون پتانسیودینامیک در محلول سرم فیزیولوژی در دمای 37 درجه سانتی گراد در دو مرحله انجام پذیرفت و نمودارهای پلاریزاسیون کاتدی و آندی به دست آمد. میانگین پتانسیل خوردگی و میانگین چگالی جریان خوردگی هر گروه از نمونه ها، به روش اکستراپلاسیون تافل و روش خطی تعیین شد تا رفتار خوردگی نمونه ها به عنوان شاخص سازگاری زیستی تعیین و مقایسه شود.یافته ها: یافته ها نشان داد، که تفاوت آماری معنی داری در میانگین پتانسیل و چگالی جریان خوردگی آلیاژهای کرم - کبالت - مولیبدن یکبار ریخته گری شده و چهار بار ریخته گری شده وجود ندارد. از سوی دیگر، یافته ها گویای آن است، که تفاوت آماری معنی داری در میانگین پتانسیل و چگالی جریان خوردگی آلیاژهای نیکل- کرم- مولیبدن یک بار ریخته گری شده با چهار بار ریخته گری شده و پنج بار ریخته گری شده وجود دارد و این امر، می تواند دلیلی بر اثر نامطلوب فرایند ریخته گری بر ویژگی ها و رفتار خوردگی و نشانه نبود کنترل دقیق و یکسان شرایط ذوب و ریخته گری در لابراتوار باشد.

مقدمه و معرفی: در این پژوهش سرعت حرکت دیستالی دندان کانین ماگزیلا، از راه دیستراکشن الیاف پریودنتال ارزیابی بالینی شد. ضمن این که، طرحی نوین از دستگاه رترکشن کانین را که درخور روش بالا باشد، ارایه و بررسی می گردد.مواد و روش کار: بررسی بر روی 10 بیماری انجام پذیرفت، که به روش نمونه گیری انتخابی در دسترس، از میان مراجعه کنندگان به بخش تخصصی ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1381، برگزیده شده بودند. در هر بیمار، همزمان با کشیده شدن دندان های پر مولر نخست فک بالا، برداشتن استخوان اینترسپتال نیز انجام گردید و سپس، برای حرکت سریع دندان کانین، دستگاهی Rigid، Segmental و Tooth-Borne طراحی و به کار گرفته شد، که امکان رترکشن سریع کانین، به اندازه 0.75 میلی متر در روز را داشته باشد.یافته ها: یافته های بالینی و ارزیابی پرتونگاری ها، قالب های مطالعه و عکس ها، نشان داد، که کانین ها، در مدت دو هفته به اندازه 6.25±0.54 میلی متر دیستاله شده اند. در صورتی که، حرکت مزیالی مولر نخست (Anchorage loss) بسیار ناچیز و به اندازه 0.14±0.18 میلی متر بوده است. هر چند حرکت دیستالی دندان کانین، با درجه هایی از تیپینگ (Tipping) همراه بود (9.81± 3.75)، اما در اندازه ای پذیرفتنی است، زیرا که، در روش های ارتودنسی معمول، به شیوه Sliding و ارتودنسی همراه با کورتیکوتومی، نیز همیشه مقداری تیپینگ موجود است. استخوان آلوئولار نو پیرامون پریودنتال لیگامنت سمت مزیال دندان کانین به هنگام رترکشن و پس از آن به سرعت ایجاد شده و شکل گرفته (Remodel) و هیچگونه شواهد بالینی و پرتونگاری مبنی بر ایجاد آسیب پریودنتال و یا مشکلات و آسیب های اندودنتیک و تحلیل ریشه به هنگام و پس از دیستراکشن مشاهده نگردید.نتیجه گیری: بنابراین، روش یاد شده به عنوان روشی کارآمد، می تواند جایگزین روش های متداول شود و با ایجاد حرکت سریع دندانی و مهار انکوریج و نبود نیاز به همکاری بیمار، زمان درمان را به پایین ترین اندازه کاهش دهد.

پیکنودیسوستوسیس یک بیماری کمیاب استخوانی است، که به صورت آتوزوم مغلوب به ارث می رسد. بیمار مبتلا، دارای قدی کوتاه، شکل سر براکی سفال، انگشتان دست کوتاه و کلفت همراه با باز بودن درزهای کرانیوم و انباشت استخوانی افزایش یافته، به صورت عمومی است. در این گزارش موردی، از این بیماری، همراه با بررسی مقالات ارایه می گردد. ویژگی های جسمانی و پرتونگاری بیمار، شامل زاویه باز ماندیبل، بزرگ بودن کاسه سر، چهره کوچک، بینی بزرگ و کام پهن دارای شیار فرورفته خط میانی بوده، که از ویژگی های آشکار این بیماری به شمار می آید. با وجود داشتن نیمرخ محدب، که گویای وجود یک رابطه اسکلتی کلاس II است. بررسی سفالومتریک، بیانگر وجود ناهنجاری اکلوژن کلاس III همراه با اورجت معکوس و دیپ بایت است.