پرستاری و مامایی جامع نگر (journal of HOLISTIC NURSING AND MIDWIFERY)
سال:1392 | دوره:23 | شماره:1 (پی در پی 69) |تعداد مقالات:8

مقدمه: فیبروم رحمی شایعترین تومور خوش خیم لگنی است. در مطالعات مختلف شیوع فیبروم رحمی بین %25 تا %77 گزارش شده و در مورد فاکتورهای خطر مرتبط با آن نیز نتایج متفاوت می باشد.هدف: هدف مطالعه حاضر تعیین فراوانی و بررسی عوامل خطر فیبروم رحمی در زنان هیسترکتومی شده در دو گروه دارای فیبروم و فاقد آن می باشد.روش کار: این مطالعه مقایسه ای مقطعی با بررسی پرونده کلیه بیمارانی که از آبان 1385 تا پایان 1386 در بیمارستان الزهرا (س) رشت تحت عمل جراحی هیسترکتومی قرار گرفته بودند، انجام گرفت. از 313 بیمار تحت هیسترکتومی، تعداد 267 پرونده که دارای برگه آسیب شناسی و ثبت سوابق بیمار بطور کامل بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. سپس پرونده های بیماران دارای فیبروم و فاقد فیبروم از نظر اطلاعات مربوط به متغیرهای سن، تعداد حاملگی، وضعیت سیکل قاعدگی، خونریزی غیرطبیعی رحمی، سابقه نازایی، ابتلا به فشار خون، دیابت و مصرف قرص های ضدبارداری که در پرونده ثبت شده بود مقایسه شدند. برای تحلیل داده ها آزمون های آماری کای دو، تی تست و رگرسیون لجستیک چندگانه مورد استفاده قرار گرفت.نتایج: بر اساس یافته های آسیب شناسی از 267 بیمار تحت هیسترکتومی %56.9 دارای فیبروم رحمی و %43.1 فاقد، فیبروم بودند بر اساس آزمون آماری لجستیک چندگانه ارتباط مثبت بین خونریزی غیرطبیعی رحمی، اختلالات طول مدت خونریزی قاعدگی سابقه نازایی و خطر فیبروم رحمی وجود داشت. در حالیکه بین سابقه مصرف قرص های ضدبارداری، تعداد حاملگی، سن و خطر فیبروم رحمی رابطه معکوس بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه که فیبروم رحمی با خونریزی غیرطبیعی رحمی، اختلالات طول مدت قاعدگی ارتباط مثبت و با مصرف قرص های ضدبارداری ارتباط عکس دارد بنظر می رسد جهت پیشگیری از ایجاد فیبروم مصرف قرص های ضدبارداری، درمان اختلالات قاعدگی و خونریزی غیرطبیعی رحمی می تواند در افراد پرخطر موثر باشد. شاید آگاهی از این عوامل بتواند کلید مناسبی در شناخت واقعی این تومورها و اقدامات پیشگیری از آنها در انجام هیسترکتومی باشد.

مقدمه: پرستاران بیمارستان نقش اساسی در تداوم مراقبت و ارتقای سلامت دارند و بهره وری سازمان را تحت تاثیر قرار می دهند. آگاهی از دیدگاه پرستاران در مورد ارتباط نوبت کاری با بهره وری منابع انسانی زمینه افزایش بهره وری آنان را فراهم و مدیران را در دستیابی به رسالت اصلی خود یعنی بهره وری بیشتر یاری خواهد نمود.هدف: تعیین ارتباط نوبت های کاری پرستاران با بهره وری منابع انسانی در بیمارستان های دولتی شمال غرب استان گیلان.روش کار: این پژوهش مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی است جامعه پژوهش پرستاران با مدرک تحصیلی کارشناسی پرستاری و بالاتر بوده که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به تعداد 184 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای است که بررسی، روایی آن از طریق روایی محتوا با اخذ نظر اساتید رشته های علوم مدیریت و پرستاری و بررسی پایایی آن از طریق آزمون بازآزمون انجام گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های توصیفی و تحلیلی (تحلیل واریانس یک طرفه و t استیودنت) در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: آزمون آنالیز واریانس یک طرفه نتایج نشان داد که پنج مولفه فرهنگ سازمانی، شرایط محیطی، عوامل انگیزشی، توانمندسازی و شیوه رهبری به طور معناداری تحت تاثیر نوبت کاری قرار دارند. که از بین این عوامل فرهنگ سازمانی بیشترین تاثیر بر روی بهره وری پرستاران در نوبت کاری داشته است. در تمامی عوامل (p-value<0.05) در نظر گرفته شده است.نتیجه گیری: بهره وری نیروی انسانی در نوبت صبح از سایر نوبت ها بالاتر است و نوبت در گردش، عصر کاری و نوبت شب در مراتب بعدی قرار دارند.

مقدمه: نارسایی احتقانی قلب یکی از مهمترین بیماری های مزمن در سراسر جهان می باشد که بیماران مبتلا به آن با عوامل تنش زای متعدد جسمی و روانی مواجه هستند که منجر به کاهش کیفیت زندگی آنان می شود. یکی از عواملی که می تواند به کاهش مشکلات بیماران مزمن و بهبود کیفیت زندگی آنان کمک نماید، حمایت اجتماعی از سوی منابع مختلف می باشد.هدف: این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب و مقایسه آن با کیفیت زندگی در جمعیت سالم و نیز بررسی حمایت اجتماعی و رابطه آن با کیفیت زندگی بیماران انجام گرفته است.روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه همبستگی است، روش نمونه گیری بصورت نمونه گیری آسان بوده، بدین منظور 125 بیمار مبتلا به نارسایی احتقانی قلب واجد شرایط مراجعه کننده به بیمارستان های شهر مراغه و 125 نفر جمعیت سالم بطور همزمان طی 10 ماه انتخاب و داده ها با پرسشنامه تلفیقی و تعدیل شده مشتمل بر سه بخش دموگرافیک، کیفیت زندگی و حمایت اجتماعی و با روش مصاحبه جمع آوری گردید. داده ها پس از جمع آوری با نرم افزار SPSS (Ver.15) تجزیه و تحلیل شد؛ برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، میانه، فراوانی، انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون تی مستقل، آزمون کای دو، تست دقیق فیشر، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیره) استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد کیفیت زندگی در %49.6 از مبتلایان نارسایی احتقانی قلب نامطلوب می باشد و تفاوت معنی داری با کیفیت زندگی جمعیت سالم دارد (p<0.0001). در زیرشاخه های کیفیت زندگی، بعد اجتماعی در %83.2 بیماران مطلوب بود و تفاوت معنی داری با بعد اجتماعی کیفیت زندگی در جمعیت سالم نداشت، در حالیکه ابعاد روانی (%63.2) و جسمی (%63.2) در بیشتر بیماران نامطلوب و در جمعیت سالم مطلوب بودند. حمایت اجتماعی در %51.2 بیماران مطلوب بود و بین کیفیت زندگی و حمایت اجتماعی رابطه مستقیم و معنی داری وجود داشت (r= 0.2 وp<0.03 ).نتیجه گیری: با توجه به رابطه مثبت بین کیفیت زندگی و حمایت اجتماعی پیشنهاد می شود برنامه ریزان مراقبتی و مسوولین ترتیبی اتخاذ نمایند تا علاوه بر تقویت حمایت ابزاری، حمایت عاطفی و اطلاعاتی نیز در این گروه تقویت و بدین طریق موجب بهبود کیفیت زندگی بیماران گردد.

مقدمه: نارسایی قلبی، به عنوان یکی از شایعترین بیماری های مزمن در سراسر دنیا محسوب می شود که هزینه های زیادی را نیز بر سیستم های بهداشتی تحمیل می نماید. برای کنترل نارسایی قلبی، راهکارهای متعددی وجود دارد که خودمراقبتی یکی از این روش هاست.هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین ایفای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی و بررسی ارتباط آن با متغیرهای زمینه ای صورت گرفت.روش کار: این پژوهش، مطالعه ای توصیفی - مقطعی است و در آن رفتارهای خودمراقبتی و ارتباط آن با متغیرهای دموگرافیک در 33 بیمار مراجعه کننده به مرکز آموزش درمانی قلب شهر رشت در سال 1389 - 1388 مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه اروپایی رفتار مراقبت از خود بیماران نارسایی قلب (EHFSCB) است. اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس یکطرفه، کروسکال والیس و تی مستقل در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.نتایج: میانگین سنی واحدهای مورد پژوهش 69.9±19.9 بود که 60.6 درصد آن ها زن، 57.6 درصد متاهل، 57.6 بی سواد، 66.7 درصد دارای وضعیت اقتصادی ضعیف و 90.9 درصد به بیماری های مزمن دیگر نیز مبتلا بودند که از این تعداد فشارخون بالا (%25) و دیابت (%18.7) بالاترین میزان را به خود اختصاص داده بودند. همچنین میانگین مدت ابتلا به بیماری 2.5±1.6 ماه بود. میانگین نمره مراقبت از خود 37.9±5.4 بود و فقط 6.1 درصد واحدها رفتارهای خودمراقبتی خوب داشتند. بهترین رفتارهای خودمراقبتی مربوط به مصرف داروها طبق توصیه پزشک، رعایت رژیم غذایی کم نمک و اختصاص زمان کافی برای استراحت بود و کمترین میزان انجام رفتارهای خودمراقبتی نیز مربوط به توزین روزانه، ورزش منظم و تزریق واکسن انفلوانزا بود. بین متغیرهای دموگرافیک و رفتارهای خودمراقبتی، هیچ ارتباط آماری معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به اینکه درصد کمی از بیماران رفتارهای خودمراقبتی خوب داشتند توصیه می شود عوامل موثر بر این امر مورد بررسی بیشتری قرار گرفته و جهت مقابله با این عوامل اقدامات لازم صورت گیرد.

مقدمه: با وجود تاثیر افزایش فشار داخل شکمی بر اختلالات ارگانی و افزایش مرگ و میر، اطلاعات مربوط به فراوانی و عوامل خطرساز مرتبط با آن در بخش های مراقبت ویژه کافی به نظر نمی رسد، این در حالی است که نتایج بسیاری از مطالعات مبین آن است که فشار داخل شکمی اندازه گیری شده در بدو پذیرش بیماران در بخش مراقبت ویژه می تواند به عنوان یک عامل مستقل پیشگویی کننده میزان مرگ و میر و ارزیابی اثرات افزایش فشار داخل شکمی بر روی عملکرد ارگانی مورد توجه قرار گیرد.هدف: این مطالعه با هدف تعیین فراوانی افزایش فشار داخل شکمی و عوامل مرتبط با آن در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه انجام گرفته است.روش کار: این مطالعه یک تحقیق مقطعی از نوع توصیفی - تحلیلی است که بر روی 76 بیمار بستری در بخش مراقبت ویژه در یکی از بیمارستان آموزشی منتخب شهر رشت به روش تدریجی انجام شده است. فشار داخل شکمی هر 8 ساعت برای یک دوره 24 ساعته از طریق کاتترفولی (روشKorn ) اندازه گیری شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه ای مشتمل بر سه بخش بود: بخش اول مربوط به مشخصات فردی واحدهای مورد پژوهش (سن، جنس، شاخص توده بدنی، تشخیص بیماری)، بخش دوم شامل نمره بررسی مداوم نارسایی ارگانی (وضعیت تنفسی، انعقادی، کبدی، کلیوی، همودینامیک و سطح هوشیاری) و بخش سوم شامل اطلاعات مربوط به اندازه گیری فشار داخل شکمی و متغیرهای همراه (متوسط فشار شریانی، فشار پرفیوژن شکمی، متوسط فشار راه هوایی، حداکثر فشار راه هوایی، فشار پلاتو و مد دستگاه تهویه مکانیکی) اطلاعات دموگرافیک، نوع تشخیص، نمره بررسی مداوم نارسایی ارگانی، فشار ورید مرکزی، متوسط فشار شریانی، فشار پرفیوژن شکمی، متوسط فشار راه هوایی، حداکثر فشار راه هوایی، فشار پلاتو و فشار مثبت انتهای بازدمی در هر بار اندازه گیری، ثبت شد.نتایج: یافته ها نشان داد که میزان فراوانی هیپرتانسیون داخل شکمی 18.42 درصد می باشد. آزمون رگرسیون چندمتغیره نیز نشان داد که متوسط فشار شریانی با 1.02 برابر موجب افزایش فشار داخل شکمی شده است.نتیجه گیری: توجه به فشار داخل شکمی به عنوان یک عامل تاثیرگذار بر روی عملکرد سایر ارگان ها در بیماران بخش مراقبت های ویژه بسیار حائز اهمیت می باشد و توصیه می گردد که فشار داخل شکمی به صورت روتین در این بیماران اندازه گیری و بدین وسیله از بروز سندرم کمپارتمان شکمی و عوارض آن پیشگیری شود.

مقدمه: مساله ای که برای سال ها نظر متخصصین زنان و زایمان و متخصصین غدد داخلی را به خود مشغول کرده، علل ایجاد تخمدان های پلی کیستیک است که یکی از عوارض بالینی مهم آن نازایی می باشد. لاپاراسکوپی جهت تشخیص این بیماری از ارزش و دقت نسبتا بالایی برخوردار است.هدف: این مطالعه بررسی شیوع تخمدان پلی کیستیک در زنان نازا، از طریق لاپاراسکوپی و همچنین ارتباط آن با سن، مدت و نوع نازایی (اولیه یا ثانویه) در آنان می باشد.روش کار: این مطالعه بصورت توصیفی گذشته نگر بر روی پرونده های 357 بیمار نازای مراجعه کننده به بیمارستان الزهراء شهرستان رشت در طی سال های 1388 - 1385 که تحت لاپاراسکوپی تشخیصی بودند، انجام گرفت. اطلاعات موجود از پرونده های آنها گردآوری و از آزمون توصیفی و کای دو برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد.نتایج: در نتایج به دست آمده 47.1 درصد بیماران در گروه سنی 35 - 25 سال بودند و متوسط سن بیماران 27.8 سال بود. طول مدت نازایی در 56.9 درصد بیماران، کمتر از 4 سال بود. 311 نفر (%87.7) نازایی اولیه و 41 نفر (%11.5) نازایی ثانویه داشتند. بر اساس یافته های لاپاراسکوپی تخمدان چپ %51 و تخمدان راست %50.4 پلی کیستیک بودند. تخمدان پلی کیستیک با سن بیمار ارتباط معنی دار داشت بطوریکه در سنین زیر 25 سال (%95.2 در مقابل %26.8 در سن بالای 35 سال) شیوع تخمدان پلی کیستیک بیشتر بود(p<0.01) . ولی با مدت نازایی و نوع نازایی ارتباط معنی داری نداشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله، در بیماران نابارور مراجعه کننده به این مرکز تخمدان پلی کیستیک شیوع بالایی داشت که نسبت به مطالعات مشابه بیشتر بود. لذا لزوم تحقیقات آینده نگر با حجم نمونه بیشتر توصیه می گردد که گامی در جهت تشخیص و درمان زودرس این بیماری می باشد.

مقدمه: بیماری ایدز از جدی ترین مشکلات بهداشتی و مهلک ترین بیماری عفونی واگیردار قرن حاضر می باشد. نوپدید بودن بیماری و عدم آگاهی کافی از بیماری، نوجوانان را به راحتی در معرض خطر ابتلا به بیماری قرار می دهد. افزایش دانش و تغییر باورها و رفتارهای غلط بهترین راه پیشگیری از بیماری محسوب می شود.هدف: این پژوهش با هدف تعیین میزان آگاهی و نگرش دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان بناب در رابطه با بیماری ایدز انجام شد.مواد و روش: در این پژوهش توصیفی مقطعی، 176 نفر از دانش آموزان دوره متوسطه شهرستان بناب با روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای انتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه ای سه بخشی (شامل مشخصات دموگرافیک، سنجش آگاهی و نگرش سنجی) که روایی و پایایی آن با روش روایی محتوی و آلفای کرونباخ تایید شده بود، جمع آوری و با استفاده از تست های آماری t مستقل، کای اسکوئر، آنالیز واریانس یک طرفه، آزمون تعقیبی شفه و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: نتایج این پژوهش در رابطه با آگاهی مبین آن بود که میانگین نمرات آگاهی از ماهیت بیماری و روش های پیشگیری از آن (5.25±1.82)، آگاهی از راه های انتقال (9.09±3) و آگاهی کلی از بیماری (14.34±4.23) در سطح متوسط می باشد. دو متغیر شغل پدر(P=0.018)  و داشتن اطلاعات قبلی در مورد بیماری (P=0.0001) با آگاهی دانش آموزان ارتباط معنی داری داشت. نتایج نمرات نگرش نشان داد که میانگین نمرات نگرش دانش آموزان نسبت به بیماری ایدز (24.2±5.67) بالا بوده و اکثریت دارای سطح نگرش خوب نسبت به بیماری بودند. دو متغیر شغل پدر (P=0.03) و شغل مادر(P=0.02)  نیز با نمرات نگرش ارتباط معنی داری را نشان دادند. بررسی ارتباط بین نمرات آگاهی و نگرش دانش آموزان با ضریب همبستگی پیرسون بیانگر همبستگی مثبت و معنی داری بود (P=0.000 و r=0.41).نتیجه گیری: اگرچه به نظر می رسد آگاهی دانش آموزان در سطح متوسط است، اما تصورات نادرست در مورد راه های انتقال بیماری باید اصلاح شود. لذا پیشنهاد می شود استراتژی هایی جهت کاهش خطر ایدز در نوجوانان در مدارس متوسطه توسعه داده شود. بدین منظور دوره های آموزشی در رابطه با ایدز با هدف تغییر در نگرش و عملکرد دانش آموزان دوره متوسطه در بناب می تواند مفید باشد.

مقدمه: اسکیزوفرنی نوعی روان پریشی است که با تاثیرات مخرب بر افکار، رفتار و روابط، موجب مختل شدن عملکرد فرد می گردد. عدم مراقبت اصولی مراقبین، موجب عودهای پی در پی و افت توانمندی های جسمی - روانی در بیمار می شود. بیش از %70 از بیماران اسکیزوفرن نزد خانواده هایشان زندگی می کنند بررسی نقاط ضعف نگرشی مراقبین و اصلاح آن می تواند آسایش جسمی و روحی بیماران را فراهم نماید.هدف: این مطالعه با هدف تعیین نگرش مراقبین بیماران اسکیزوفرن مراجعه کننده به بیمارستان روانپزشکی شهید بهشتی کرمان در مورد نحوه مراقبت از بیمار در منزل انجام گرفته است.روش کار: طی این مطالعه توصیفی - تحلیلی، 196 نفر از مراقبین بیماران اسکیزوفرن با روش نمونه گیری آسان در محدوده زمانی اردیبهشت لغایت شهریور 1384 انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه ای محقق ساخت که مشتمل بر دو بخش مشخصات دموگرافیک (بیمار و مراقبین) و نگرش بود، استفاده گردید. داده ها به صورت مصاحبه ساختاریافته جمع آوری و با آزمون های آماری توصیفی و استنباطی نظیر تی و آنالیز واریانس یکطرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: یافته ها نشان داد، میانگین نمرات نگرش مراقبین 14.39±1.8 بود، که نگرش متوسط و مثبت محسوب می شود. بین میانگین نمرات نگرش مراقبین با شاغل بودن بیمار (P<0.04) و سطح تحصیلات بیمار (P<0.001)، و نیز بین میانگین نمرات نگرش مراقبین با وضعیت شغلی مراقب (P<0.03)، سابقه آموزشی مراقب (P<0.01) و وضعیت اقتصادی مراقب (P<0.001) ارتباط معنی دار مشاهده شد.نتیجه گیری: بر اساس نگرش متوسط مراقبین به نحوه مراقبت استنباط می شود که مراقبین در جهت مراقبت صحیح از بیمار خود تا حدی انگیزه دارند. برای بالا بردن نگرش می توان با استفاده از رسانه های عمومی و وسائل ارتباط جمعی به آموزش خانواده ها در زمینه مراقبت در منزل پرداخت.