بررسی دوره ای عملکرد مراکز تحقیقاتی به منظور شناسایی مسایل و تنگناها در عصر تولید فزآینده دانش و رقابت یک ضرورت انکار ناپذیر شده است. بعلاوه مراکز تحقیقاتی دولتی باید پاسخگوی دستگاه های برنامه ریزی و تامین کنندگان منابع مالی باشند. در تحقیقی که به این مقاله منجر شده است، نقش عوامل درون سازمانی نظیر؛ کیفیت فضای کاری، داشتن استقلال عمل در کار، امکان ارایه ایده ها، فکرها و طرح های نو در مرکز، قدردانی از محققین برجسته، پیگیری ایده های نو و تبدیل آنها به برنامه، رضایت از کار در مرکز بر عملکرد مراکز تحقیقاتی وزارت جهاد سازندگی سابق در سال آخر فعالیت وزارتخانه بررسی شده است. تحقیق حاضر از بعد هدف، کاربردی و از حیث امکان کنترل متغیرها، از نوع پیشین پژوهی یا علی- معلولی می باشد. گردآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه انجام شده است. بررسی روایی پرسشنامه، با بهره گیری از نظرات اساتید دانشگاه و اعضای هیئت علمی مراکز تحقیقاتی و میزان پایایی آن نیز با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ انجام شده است. جامعه آماری تحقیق را محققان شاغل در مراکز و موسسات تحقیقاتی مستقل وزارت جهادسازندگی سابق تشکیل دادند که با بهره گیری از جدول کرجسی و مورگان و روش انتساب متناسب، در نهایت 155 پرسشنامه توسط اعضای نمونه منتخب از جامعه آماری تحقیق تکمیل و اطلاعات آنها مورد پردازش قرار گرفت. بر پایه نتایج تحقیق، در مراکز فضای مناسب برای کار تحقیقاتی و همچنین شرایط برای بروز و پرورش ایده ها و اندیشه های نوین تا حدودی فراهم است ولی تلاش زیادی از سوی مدیریت برای تبدیل ایده های جدید به برنامه های اجرایی وجود ندارد. محققان تا حدودی از استقلال عمل در کار برخوردارند. ولی زمینه چندان مناسبی برای رشد و ارتقای حرفه ای آنها فراهم نیست. بررسی روابط بین متغیرها و نیز تحلیل رگرسیون، مبین نقش تعیین کننده شرایط و فضای حاکم بر واحدهای تحقیقاتی می باشد. بر اساس نتایج تحقیق پیشنهاد می شود با تمهیدات درست، شرایط و فضای درونی حاکم بر مراکز تحقیقاتی از حیث الزامات ساختاری و فرهنگ سازمانی مورد نیاز برای انجام فعالیت های تحقیقاتی مناسب سازی شود.