تحقیقات علوم چوب و کاغذ ایران
سال:1390 | دوره:26 | شماره:3 (پیاپی 36) |تعداد مقالات:19

در این تحقیق تاثیر حذف و کاهش نسبی سیلیکات سدیم و جایگزینی کمپلکس آلی Sulvy-x بر ویژگی های نوری خمیرهای کاغذ CMP رنگ بری شده با پروکسیدهیدروژن مورد بررسی قرار گرفت. با افزایش درصد مصرفی سیلیکات سدیم از 3-0.7 درصد، روشنی کاغذها تا 66.8% افزایش یافته و میزان زردی به 22% و ماتی به حدود 80% کاهش یافت. همچنین با حذف کامل سیلیکات سدیم و استفاده از ماده Sulvy-x در سطوح مختلف 0.4، 0.5، 0.7 و 1 درصد، بیشترین روشنی و کمترین زردی با .5% Sulvy-x مشاهده شده است که این مقادیر به ترتیب 66.1% و 21.8% می باشند. با افزایش درصد مصرف Sulvy-x از 0.4 به 0.5 درصد همراه با مقدار ثابت 0.7% سیلیکات سدیم، روشنی کاغذها از 61.2 به 67.3 درصد افزایش یافت، اما در درصدهای بیشتر کاهش یافت. به طور کلی پیش تیمار با DTPA در حالت بدون سیلیکات سدیم و حالت اختلاطی با Sulvy-x، کاغذهای با روشنی کمتر و میزان زردی بیشتر تولید کرد. به طوری که در حالت بدون سیلیکات سدیم، پیش تیمار با DTPA منجر به کاهش ماتی و در حالت اختلاطی از سیلیکات سدیم با Sulvy-x منجر به بهبود ماتی شده است. در حالت اختلاطی از سیلیکات سدیم با Sulvy-x، افزایش زمان رنگ بری تا 120 دقیقه منجر به تولید کاغذهای با روشنی و ماتی بیشتر و مقدار زردی کمتر شده است. در حالت بدون سیلیکات سدیم، افزایش زمان رنگ بری تا 120 دقیقه منجر به بهبود ماتی کاغذ شده است، در حالی که مقدار روشنی کاغذ با افزایش زمان رنگ بری از 30 تا 90 دقیقه افزایش یافته و مقدار زردی کاهش یافت. اما مقدار روشنی کاغذ در زمان های بیشتر (120 دقیقه) کاهش و مقدار زردی کاغذ افزایش یافت. به طور کلی نتایج حاصل از ویژگی های نوری کاغذهای ساخته شده از رنگ بری خمیرهای کاغذ CMP پهن برگان با پروکسیدهیدروژن نشان داد که با جایگزینی کمپلکس آلی Sulvy-x به جای سیلیکات سدیم می توان کاغذهای با ویژگی های نوری مطلوب و یا حتی بهتر در مقایسه با رنگ بری متداول با پروکسیدهیدروژن تولید کرد.

این تحقیق با هدف بررسی ویژگی های خمیرکاغذ شیمیایی - مکانیکی از ساقه گیاه کلزا انجام شده است. نمونه کلزای مورد آزمایش از یک مزرعه واقع در شهرستان بابل تهیه گردید. پخت خمیرکاغذ به روش شیمیایی - مکانیکی با مصرف مواد شیمیایی مورد استفاده در کارخانه چوب و کاغذ مازندران (سولفیت سدیم) به میزان20 درصد بر اساس ماده خشک انجام شد، و زمان پخت در سه میزان 30، 40 و 50 دقیقه و دمای پخت در 170 درجه سانتی گراد تنظیم گردید. سپس خمیرکاغذها توسط پالایشگر PFI Mill تا درجه روانی CSF 25 ± 300 پالایش شدند و از هر نمونه خمیرکاغذ، کاغذ دست ساز 60 گرمی تهیه گردید. شاخص مقاومت های کاغذهای دست ساز با استفاده از استاندارد TAPPI اندازه گیری شد. بررسی ها نشان داد که با کاهش بازده، شاخص های مقاومت های کاغذ حاصل نظیر مقاومت در برابر کشش، مقاومت در برابر پاره شدن، مقاومت در برابر ترکیدن، طول پاره شدن و سفتی افزایش می یابد.

این تحقیق با هدف پیش استخراج خرده های کنف به وسیله آب داغ و آب داغ کاتالیز شده با قلیا قبل از خمیر سازی و تاثیر آنها بر روی شرایط تولید خمیر کاغذ سودا-آنتراکینون انجام شده است. بدین منظور، بعد از پیش استخراج خرده های کنف در شرایط دمایی و زمانی مختلف، تهیه خمیر کاغذ از خرده های کنفی که در مرحله پیش استخراج در حدود 8.5، 11.5 و 14.5 درصد (بر اساس وزن خشک خرده های کنف) کاهش وزن داشتند و همچنین خرده های کنف پیش استخراج نشده (شاهد) با روش سودا- آنتراکینون و در 3 سطح فاکتور (H (983, 1408, 1832 انجام شد.نتایج نشان داد که با افزایش دما و زمان پیش استخراج، کاهش وزن خرده های کنف و pH مایع استخراج شده به ترتیب افزایش و کاهش می یابند. با اضافه کردن مقدار کمی قلیا (0.15 درصد بر اساس وزن خشک) به مرحله پیش استخراج با آب داغ، فاکتور H مورد نیاز برای دستیابی به یک مقدار مشخص و مورد نظر کاهش وزن، کاهش یافته است. بنابراین با افزایش فاکتور H پخت و میزان کاهش وزن خرده های کنف، بازده خمیر کاغذ حاصل کاهش می یابد. مقایسه میانگین ها نشان می دهد که بین بازده و عدد کاپای خمیر کاغذ شاهد و خمیر کاغذ های حاصل از خرده های کنف پیش استخراج شده به میزان 8.5، 11.5 و 14.5 درصد، در سطح 5 درصد اختلاف معنی دار آماری وجود دارد و بازده و عدد کاپای خمیر کاغذ شاهد بیشتر از خمیر کاغذ های حاصل از خرده های کنف پیش استخراج شده می باشند. به علاوه، اینکه میانگین بازده خمیر کاغذ های حاصل از خرده های کنف پیش استخراج شده با آب داغ کاتالیز شده با قلیا بیشتر از خرده های کنف پیش استخراج شده با آب داغ بوده، اما بین میانگین عدد کاپای این دو اختلاف معنی داری مشاهده نشد. در ضمن، خرده های کنف پیش استخراج شده در مقایسه با خرده های کنف پیش استخراج نشده برای رسیدن به یک عدد کاپای مشخص (مشابه)، نیاز به فاکتور H کمتری دارند.

در این پژوهش اثر سازگارکنندگی لیگنین کرافت روی جذب آب کوتاه مدت (2 و 24 ساعت) و ویژگی های مکانیکی مواد مرکب آرد چوب- پلی پروپیلن مورد بررسی قرار گرفت. لیگنین کرافت مورد استفاده از لیکورسیاه کارخانه چوب و کاغذ ایران (چوکا) با روش اسیدی استخراج و با نسبت های 2، 5 و 10 درصد و با روش اختلاط فیزیکی (خشک) با آرد چوب خشک شده راش مخلوط شد. مخلوط حاصل با پلی پروپیلن در دو حالت حضور و عدم حضور سازگارکننده (انیدریدمالئیک- پلی پروپیلن)، بوسیله دستگاه مخلوط کن داخلی با یکدیگر مخلوط شده بعد با استفاده از روش پرس گرم به صفحه های چوب- پلاستیک تبدیل شدند. بعد نمونه های آزمونی تهیه و ویژگی های فیزیکی و مکانیکی مورد نظر در این تحقیق بر اساس استانداردهای مربوطه اندازه گیری شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که به طور کلی لیگنین کرافت سبب بهبود ویژگی های فیزیکی (جذب آب 2 و 24 ساعت) و مکانیکی (مدول الاستیسیته، مقاومت خمشی و مقاومت به ضربه) مواد مرکب چوب- پلاستیک می گردد. نتایج آزمون خمش نشان داد که در شرایط عدم استفاده از سازگارکننده، مواد مرکب حاوی 10 و 2 درصد لیگنین کرافت به ترتیب مدول الاستیسیته و مقاومت خمشی بیشتری نسبت به بقیه نمونه ها داشتند، اما در حضور سازگارکننده، مواد مرکب دارای 5% لیگنین مدول الاستیسیته و مقاومت خمشی بالاتری را نشان دادند. نتیجه قابل توجه اینکه، در مقایسه با مواد مرکب دارای 2% انیدریدمالئیک- پلی پروپیلن، مواد مرکب دارای 2% لیگنین کرافت مدول الاستیسیته بالاتر و جذب آب کوتاه مدت کمتری نشان دادند که این نتیجه حکایت از اثر مثبت سازگارکنندگی لیگنین کرافت در مواد مرکب آرد چوب- پلی پروپیلن دارد. بنابراین بیشترین مقاومت به ضربه و کمترین میزان جذب آب کوتاه مدت، در مواد مرکب حاوی 10 درصد لیگنین کرافت مشاهده شد. البته از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین مقاومت به ضربه مواد مرکب دارای 5% و 10% لیگنین کرافت مشاهده نشد.

این تحقیق، به منظور بررسی اثر استیلاسیون و نوع رزین بر مقاومت ز یست تخته خرده چوب سه لایه صنوبر انجام گرفت. خرده چوب های صنوبر در سه سطح استیلاسیون بالا، متوسط و شاهد، دارای 17.27 درصد و 8.39 درصد افزایش وزن بودند. در ساخت تخته های همسان و سه لایه دارای خرده چوب های استیله شده به ترتیب در تمام ضخامت تخته و یا در سطح تخته از دو نوع رزین اوره فرمالدهید و ایزوسیانات استفاده شده بود، نتایج این بررسی در خصوص مقاومت زیستی تخته خرده چوب در برابر قارچ پوسیدگی سفید با نام رنگین کمان (Trametes versicolor) مبین نقش موثر تیمار استیلاسیون در کاهش پوسیدگی بود. بنابراین در تخته هایی که با رزین ایزوسیانات ساخته شدند در مقایسه با تخته های حاوی رزین اوره فرمالدهید، کاهش جرم کمتری مشاهده گردید. همچنین تخته های سه لایه نسبت به تخته های همسان مقاومت زیستی بیشتری نشان دادند.

ضریب نفوذپذیری طولی چوب کششی و نرمال صنوبر (Populus nigra) در دو شرایط مختلف خشک شدن اندازه گیری شد. تخته های تهیه شده از هر دو ناحیه چوب کششی و نرمال، در شرایط ملایم (دمای ˚50C و رطوبت نسبی 63 ٪) تا رطوبت نهایی 11.8 ٪ و شرایط شدید (دمای ˚62C و رطوبت نسبی 35 ٪) تا رطوبت نهایی 7 ٪ خشک شدند. پس از خشک کردن، به منظور اندازه گیری ضریب نفوذپذیری، نمونه های استوانه ای شکل از هر یک از تخته های کششی و نرمال با قطر اسمی 18mm و طول 40mm تهیه شد و برای محدود کردن عبور سیال (هوا) از جهت طولی، سطوح جانبی آنها با رزین اپوکسی اندود شد. نتایج نشان داد که در هر دو شرایط رطوبتی، ضریب نفوذپذیری طولی چوب نرمال بیشتر از چوب کششی بود. همچنین، با افزایش شدت خشک کردن و کاهش مقدار رطوبت نهائی ضریب نفوذپذیری چوب کششی و چوب نرمال هر دو کاهش یافت.

در این مطالعه دو نوع پسماند، گرفته شده از کارخانه های چوب و کاغذ مازندران و کاغذسازی لطیف به همراه آرد چوب راش به عنوان پرکننده چندسازه های ساخته شده با پلی اتیلن سنگین و پلی پروپیلن استفاده شد. نسبت وزنی عامل جفت کننده، پلیمر و پرکننده به ترتیب 2%، 38% و 60% در تمام ترکیب ها ثابت بود و نسبت پسماند به آرد چوب 0:60، 20:40، 40:20، و 60:0 در نظر گرفته شد. چندسازه ها با قالب گیری تزریقی ساخته شده و دانسیته، جذب آب و واکشیدگی ضخامت آنها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که جایگزینی آرد چوب با پسماند کاغذسازی موجب افزایش دانسیته و بهبود جذب آب و واکشیدگی ضخامت چندسازه ها می گردد. به طوری که نسبت پسماند به آرد چوب روی هر سه ویژگی مذکور تاثیر معنی داری داشت ولی تاثیر نوع پسماند تنها روی دانسیته معنی دار برآورد شد. همچنین چندسازه های ساخته شده با پلی پروپیلن دانسیته و جذب آب و واکشیدگی ضخامت کمتری نسبت به چندسازه های ساخته شده با پلی اتیلن سنگین نشان دادند.

در این تحقیق امکان استفاده از الیاف نخل و کنف برای تقویت تخته لایه مورد بررسی قرار گرفته است و پس از ساخت تخته لایه با استفاده از لایه های چوبی گونه ممرز ویژگی های فیزیکی و مکانیکی تخته های حاصل مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این بررسی عوامل متغیر شامل نوع الیاف (کنف و نخل)، نوع فیلر (آرد گندم و کاغذ تحریر باطله) و مقدار چسب (150 و 200 g.m 2) بوده است. بررسی نتایج نشان می دهد که استفاده از الیاف نخل و کنف در بهبود ویژگی های فیزیکی و مکانیکی تخته لایه موثر بوده است. بنابراین میانگین جرم ویژه تخته های تقویت شده با الیاف نخل و کنف به ترتیب g.cm 3 0.723 و g.cm 3 0.739 و میانگین جرم ویژه نمونه های شاهد g.cm 3 0.65 بوده است. کمترین مقدار جذب آب و واکشیدگی ضخامت مربوط به تخته هایی بود که بوسیله الیاف کنف تقویت شده و در ساخت آنها 200 گرم در مترمربع رزین با آرد گندم استفاده شده بود. تخته هایی که بوسیله الیاف کنف تقویت شدند و 150 گرم در مترمربع رزین با فیلر آرد گندم در ساخت آنها به کار رفت دارای بهترین خواص مکانیکی بودند. بنابراین الیاف کنف برای تقویت ویژگی های تخته لایه مناسب تر از الیاف نخل بود و استفاده از آرد گندم به عنوان فیلر در ساخت این تخته ها نتایج بهتری نسبت به فیلر کاغذ باطله داشت.

این تحقیق با هدف تعیین نوع معادله مناسب برای توضیح اثر متقابل اندازه ذرات و درصد چسب و همچنین پیش بینی خواص مکانیکی تخته خرده چوب انجام شد. بدین منظور از سه سطح دانسیته 0.65، 0.7، 0.75g.cm 3  و سه سطح درصد چسب 8، 5.9 و 11% و چهار سطح ضریب کشیدگی 46.35، 33.7، 21.51 و 12.87 استفاده شد. معادله مربوط به هر یک از خواص مکانیکی بر اساس سه متغیر مستقل درصد چسب، دانسیته و ضریب کشیدگی به روش رگرسیون چند متغیره با نرم افزار 9 Shazam به سه صورت خطی، درجه دو و نمایی بدست آمدند. بر اساس تحلیل نرم افزار و مقدار (P-Value)، در سطح یک درصد معادله درجه دو برای هیچکدام از ویژگی های مکانیکی تخته خرده چوب معنی دار نشد، ولی معادلات خطی و نمایی معنی دار شدند. نتایج بدست آمده همچنین نشان داد که معادله نمایی نسبت به معادله خطی هم اثر متقابل اندازه ذرات و درصد چسب را بهتر توصیف کرده و هم خواص مکانیکی تخته خرده چوب را با درصد خطای کمتری پیش بینی می کند.

در این تحقیق تاثیر اختلاط گونه غان با ممرز و راش در مقایسه با خمیرکاغذ CMP شاهد (75% ممرز و 25% راش) بر ویژگی های نوری و فیزیکی کاغذهای ساخته شده در محدوده درجه روانی ml، CSF 300 و بازده 85% بررسی شد. خمیرکاغذ CMP مطابق با شرایط بازده: 85%، نسبت مایع پخت به خرده چوب: 7 به 1، درصدسولفیت: 20% بر اساس وزن خشک خرده چوب، دمای پخت: °160C و زمان پخت: 135- 85 دقیقه از گونه غان در 4 سطح 10، 20، 30 و 40 درصد در ترکیب با 90-60% ممرز و راش ساخته شد. پس از دفیبره کردن و پالایش خرده چوبهای پخته شده، کاغذهای دست ساز60 گرمی از خمیرهای کاغذ تهیه شد و ویژگی های نوری و فیزیکی کاغذهای ساخته شده مقایسه شدند. نتایج بدست آمده از مقایسه ویژگی های نوری کاغذها نشان داد که استفاده تا 40 درصد از خرده چوب غان در اختلاط با 90-60 درصد ممرز و راش در مقایسه با خمیر کاغذ CMP شاهد منجر به بهبود درجه روشنی و کاهش زردی و ماتی شده است. افزایش مصرف غان تا 30% در مقایسه با خمیر کاغذ شاهد تاثیر معنی داری را بر ماتی کاغذ در سطح اعتماد 99% نشان نداد. البته استفاده از 40 درصد گونه غان منجر به تولید کاغذهای با ضخامت کمتر، دانسیته بیشتر، صافی سطح بیشتر و مقاومت به عبور هوای بیشتر شد.

این تحقیق با هدف بررسی ویژگی های بیومتری الیاف (طول، قطر و ضخامت دیواره الیاف) گونه ممرز در منطقه آستارا (در ایران) انجام شده است. در ابتدا دیسک هایی از 3 درخت ممرز تهیه گردید و بعد وابری الیاف به روش فرانکلین انجام شد. طول، قطر و ضخامت دیواره الیاف نمونه های تهیه شده به وسیله میکروسکوپ نوری و با استفاده از عدسی چشمی مدرج تعیین شد. سپس اندازه گیری ابعاد الیاف در ناحیه مغز درخت با فواصل 2، 6، 11 و 15 سانتی متری از آن و همچنین در 4 جهت جغرافیایی مختلف انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد که با افزایش فاصله از مغز و نزدیک شدن به پوست، طول، قطر و ضخامت دیواره الیاف به طور معنی داری افزایش یافته است. بنابراین بیشترین مقادیر طول، قطر و ضخامت دیواره الیاف به ترتیب509/1 میلی متر، 93/23 میکرون و 897/3 میکرون در فاصله 15 سانتی متری از مغز بدست آمدند. نتایج حاصل از تغییر ابعاد الیاف در فواصل مختلف از مغز به سمت پوست نشان داد که با افزایش فاصله از مغز تا 15 سانتی متر، تغییر ابعاد الیاف کاهش یافته است و بیشترین تغییر ابعاد الیاف در فاصله 2 تا 6 سانتی متری از مغز مشاهده شده است.نتایج اندازه گیری ابعاد الیاف در 4 جهت جغرافیایی مختلف نشان داد که اختلاف معنی داری بین مقادیر طول، قطر و ضخامت دیواره الیاف در سطح احتمال 1% وجود ندارد.

نحوه شناسایی الیاف کاغذ ازجمله موارد بسیار مهم برای صنایع خمیرکاغذ و بسیاری از سازمان هاست. بنابراین در این پژوهش هدف این است تا ویژگی های آناتومیکی موثر در شناسایی الیاف کاغذ مورد بررسی قرارگیرد. پیش از شناسایی الیاف کاغذ، به منظور شناخت بهتر از ویژگی های آناتومی الیاف کاغذ، ویژگی های آناتومیکی الیاف گونه های سوزنی برگ، پهن برگ، و غیرچوبی مهم در صنایع کاغذ سازی مورد مطالعه قرار گرفتند. سپس کاغذهای تولیدی 3 کارخانه بسیار مهم کاغذ سازی در ایران (5 نوع کاغذ مختلف) که منابع اولیه بکار رفته در آنها منابع مخلوط جنگلی، خمیر وارداتی و کاغذهای باطله می باشد نمونه برداری و بررسی شد. از کاغذ های تولیدی مطابق با استاندارد (ISO 9184-1 (ISO 1990، نمونه های لام آزمایشگاهی تهیه شد و از ویژگی های آناتومیکی مندرج در اطلس های معتبر آناتومی برای شناسایی الیاف گونه های چوبی و غیرچوبی در کاغذ کمک گرفته شد و در نهایت ویژگی های مهم آناتومیکی نیز ثبت گردید. نتایج نشان داد که شناسایی الیاف کاغذ کاملا امکان پذیر می باشد. در شناسایی الیاف سوزنی برگان نوع پونکتواسیون های واقع در میدان تقاطع (کراس فیلد) و در الیاف پهن برگان، شکل آوندها، دریچه آوندی، پونکتواسیون بین آوند و اشعه و پونکتواسیون بین آوندی از مهمترین ویژگی های آناتومی در شناسایی بودند. پارانشیم ها و همچنین شکل و ویژگی بیومتری فیبرها در گونه های مختلف الیاف چوبی با یکدیگر شبیه بوده و به همین جهت در شناسایی موثر واقع نشدند. اما پارانشیم ها، آوندها و سلول های اپیدرمال در شناسایی الیاف غیرچوبی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار هستند.

در این پژوهش ویژگی های آناتومی و بیومتری چوب چهار گونه ملج (Ulmus glabra)، اوجا (Ulmus carpinifolia)، آزاد (Zelkova carpinifolia) و داغداغان (Celtis australis) متعلق به خانواده Ulmaceae که به لحاظ ویژگی های آناتومی خیلی به یکدیگر شبیه هستند و کم و بیش در ابنیه باستانی به کار گرفته شده اند بررسی شد، در نتیجه شناسایی چوب آنها از یکدیگر دارای اهمیت می باشد. در میان این 4 گونه، داغداغان به آزاد و اوجا به ملج شباهت بیشتری دارد. به طوری که سلول های اشعه های چوبی دو گونه آزاد و داغداغان یک اندازه نبوده و اتفاقا در همین سلول های بزرگ تر کریستال مشاهده می شود، ولی سلول های اشعه چوبی اوجا و ملج تا حدوی هم اندازه و فاقد کریستال هستند. تفاوت دو گونه اوجا و ملج را می توان در شکل ظاهری و فراوانی اشعه چوبی دانست. به نحوی که ظاهر اشعه چوبی اوجا در برش مماسی به سبب بزرگ بودن تک تک سلول های پارانشیم اشعه، قطور و کم ارتفاع به نظر می رسد، در حالی که سلول های اشعه چوبی در گونه ملج نسبت به اوجا کوچک تر و درنتیجه از ظاهر باریک و بلند برخوردار می باشد. ضمنا تعداد اشعه در هر میلی متر در برش عرضی گونه اوجا 8-6 عدد، ولی در گونه ملج 5-4 عدد می باشد. در برش مماسی سلول های حاشیه اشعه چوبی دو گونه آزاد و داغداغان بزرگ تر از سلول های داخلی تر می باشد. سلول های بزرگ حاشیه اشعه چوبی گونه داغداغان علاوه بر اینکه به صورت انفرادی حضور دارند، به صورت پشت سر هم و پیوسته نیز مشاهده می شوند که حالت اخیر به ندرت در چوب گونه آزاد مشاهده می شود. همچنین رنگ محلول پخت (آب + گلیسیرین) نمونه های چوبی (2×2 سانتی متر) که به منظور نرم کردن بافت چوب به کار می رود در گونه آزاد به زرد طلایی تغییر رنگ داده در حالی که در سایر نمونه های چوبی به خاکستری تغییر رنگ می دهند.

در این تحقیق، حساسیت چوب کششی و نرمال تبریزی (P. nigra) به پدیده چین خوردگی طی خشک شدن بررسی شد. به این منظور، تخته های تبریزی به ابعاد اسمی (R × T × mm (L 25×50×100 با سه برنامه متفاوت خشک شدند. در برنامه A، تخته ها تحت شرایط ثابت (دمای خشک ˚ 60C و دمای تر ˚ 44C)، در برنامه B، تحت یک برنامه زمان پایه با 4 گام و در برنامه C نیز تحت برنامه زمان پایه با 2 گام خشک شدند. دمای خشک گام نخست در برنامه های A، B و C به ترتیب برابر با 60، 60 و 82 درجه سانتیگراد انتخاب شد. پس از خشک کردن تخته ها، شدت چین خوردگی در مقطع عرضی نمونه ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی SEM مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که چین خوردگی در تخته های خشک شده با برنامه A رخ نداده و در تخته های خشک شده با برنامه B چین خوردگی به مقدار جزئی رخ داده ولی در تخته های خشک شده با برنامه C، چین خوردگی شدید سلول های چوبی و نیز تخریب و گسیختگی دیواره سلول ها به ویژه در عناصر آوندی رخ داده است و در تخته های کششی لایه ژلاتینی از دیوارسلول های فیبری گسیخته شد. چوب کششی در مقایسه با چوب نرمال حساسیت بیشتری به چین خوردگی نشان داد. با توجه به نتایج به دست آمده در این تحقیق، می توان چنین نتیجه گیری کرد که وقوع چین خوردگی بیشتر تحت تاثیر دمای خشک کوره در گام های ابتدائی است تا اینکه بر اثراختلاف دمای خشک و ترایجاد شود.

در این تحقیق تاثیر فشرده سازی استاتیکی بر رابطه بین خواص مکانیکی و دانسیته چوب سبک پالونیا مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های تهیه شده ابتدا در دو سطح 130 و 170 درجه سانتیگراد بخارزنی و بعد بلا فاصله در پرس گرم تا 35 و 45 درصد از ضخامت اولیه شان در جهت شعاعی فشرده شدند. البته نمونه های بخارزنی نشده نیز فشرده شدند. برای نمونه های فشرده شده و فشرده نشده خواص مکانیکی از قبیل مدول گسیختگی، مقاومت فشاری در جهت موازی و عمود بر الیاف و سختی سطح برینل تعیین شد. شاخص های دانسیته، مقاومت، کیفیت و توان مقاومت برای هر یک از خواص مکانیکی محاسبه و برای مطالعه رابطه بین خواص مکانیکی و دانسیته استفاده شدند. نتایج نشان داد که با افزایش فشرده سازی دانسیته و مقاومت های مکانیکی و همینطور شاخص های دانسیته و مقاومت به طور معنی داری افزایش ولی شاخص های توان مقاومت کاهش می یابند. بنابراین به دلیل نرم شدن بافت چوب، بخارزنی در 130 درجه سانتیگراد اندکی باعث بهبود مقاومت ها و شاخص های توان مقاومت شد ولی بخارزنی در 170 درجه سانتیگراد مقاومت ها و شاخص های توان مقاومت را کاهش داد. شاخص های توان مقاومت نشان دادند که مقاومت های چوب فشرده شده کمتر از مقداری است که برای چوب فشرده نشده به ازای افزایش دانسیته پیش بینی شده بود. که این می تواند به دلیل ضعیف تر شدن ساختار چوب فشرده شده در نتیجه تخریب و تغییر شکل سلول ها باشد. به طوری که مقاومت به فشار در جهت موازی الیاف و سختی برینل کمتر تحت تاثیر منفی فشرده سازی قرار گرفتند.