زلزله شناسی و مهندسی زلزله
سال:1380 | دوره:3 | شماره:1 |تعداد مقالات:5

هدف این کار تحقیقاتی ارزیابی خطر لرزه ای منطقه ای برای مراکش براساس روش ارایه شده توسط Costa و همکاران بر پایه شبیه سازی کامل P-SV و SH می باشد. ورودی برای محاسبات مدلهای ساختمانی و چشمه نمایش داده شده است. چشمه های لرزه ای با استفاده از دانش لرزه خیزی گذشته و رژیم تکتونیکی مشخص شده اند. مدل ساختمانی پذیرفته شده همان مدلی است که توسط Cherkaovi در نظر گرفته است. در نظر گرفته شده که برای بخش کم عمق تر با در نظر گرفتن اثرات لایه های بالایی رسوبی بهینه شده و مورد استفاده قرار گرفته است. نقشه های بیشینه شتاب، سرعت و تغییر مکان برای نمایش دادن خطر استفاده شده است. شتابها با مقادیر تعیین شده با روش احتمالی استاندارد توسط Jimenez و همکاران به خوبی توافق دارد.

رفتار دینامیکی سیستم ثانویه با تکیه گاه چندگانه واقع بر یک سیستم اولیه پیچشی تحت اثر تحریک پایه، که به صورت یک فرآیند پیشای مانای باند پهن قرار گرفته، ارایه شده است. پاسخ سیستم ثانویه با تکیه گاههای چندگانه با و بدون در نظر گرفتن اندرکنش بین سیستم های اولیه و ثانویه مورد تحقیق قرار گرفته است. کمیتهای پاسخ مورد توجه عبارتند از انحراف: معیار شتاب مطلق یک گره معین و لنگر خمشی در یک تکیه گاه معین از تکیه گاههای چندگانه سیستم ثانویه. برای حالت بدون اندرکنش، ورودی تکیه گاه سیستم ثانویه به دو صورت تابع چگالی طیف توان متقاطع و شبه آن، که همبستگی بین تکیه گاههای چندگانه سیستم ثانویه را در نظر می گیرد، مشخص شده است. برای حالت با اندرکنش، تابع مرسوم چگالی طیف توان زمین می تواند مستقیما به عنوان ورودی سیستم مرکب مورد استفاده قرار گیرد. پاسخ ها بوسیله تحلیل طیفی در پهنه فرکانس بدست آمده اند. پاسخ ها برای تعدادی از پارامترهای مهم بدست آمده اند. نتایج عددی مطالعات نشان می دهد که با افزایش نسبت جرم بین سیستم اولیه و ثانویه، پاسخ کاهش می یابد. در شرایط هم فرکانس نیز حداکثر محدود برای نسبت جرم بالاتر مشاهده شده است. برای سیستم های اولیه پیچشی با پیچشهای زیاد و کم، در شرایط هم فرکانسی و اندرکنش، وقتی امتداد بین سیستم ثانویه و محور اصلی سیستم اولیه 45o شده شتاب هم پایه شده یک حداقل محدود را نشان می دهد. برای سایر حالتها، کمیتهای پاسخ یک حداکثر محدود را در این امتداد نشان می دهند.

خصوصیات ژئوتکنیکی لایه های خاک یکی از فاکتورهای اصلی موثر بر پتانسیل روانگرایی زمین می باشد. به دلیل سهولت انجام و در دسترس بودن امکانات اجرایی در غالب مطالعات روانگرایی در سراسر جهان از آزمایش نفوذ استاندارد (SPT) جهت اندازه گیری خصوصیات ژئوتکنیکی خاک در ابعاد وسیعی استفاده شده است. با این وجود این آزمایش در مقایسه با آزمایش مشابه دیگری به نام آزمایش نفوذ مخروط (CPT) از نارسایی و محدودیتهای رنج می برد. به منظور مقایسه پتانسیل روانگرایی تعیین شده بر اساس داده های هر دو آزمایش SPT و CPT ساختگاههایی در منطقه جنوب ایران انتخاب شده و مورد ارزیابی قرار گرفته اند. خصوصیات این ساختگاهها از هر دو آزمایش SPT و CPT تعیین گردیده و برای یک شرایط لرزه خیزی مساوی، پتانسیل روانگرایی از روشهای مبتنی بر اطلاعات SPT و CPT بصورت مجزا و مستقل برای این ساختگاهها محاسبه شده اند. در پایان روابطی میان نتایج بدست آمده و اعتبار این روابط مورد بحث و قضاوت قرار گرفته است. علیرغم فاکتور همبستگی خیلی کوچک و پراکندگی زیاد نتایج، این امر قابل استنتاج خواهد بود که روشهای تعیین پتانسیل روانگرایی مبتنی بر اطلاعات SPT در مقایسه با روشهای تعیین پتانسیل روانگرایی مبتنی بر اطلاعات CPT، محافظه کارانه تر می باشد.

در این مقاله نتایج ارزیابی خسارت لرزه ای در یک ساختمان بلند بتن مسلح ارایه شده است. الگوهای تشکیل لولاهای پلاستیکی که استفاده از برنامه های کامپیوتری DRAIN-2D و IDARC جهت تحلیل دینامیکی حاصل شده اند مقایسه گردیده اند. شاخصه های خسارتی که از برنامه IDARC بدست آمده تفسیر شده اند و تعبیر عملی این نتایج با نسبتهای تغییر مکان نسبی طبقات مقایسه شده است. همچنین نتایج تحلیل پس زدگی استاتیکی با نتایج تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی مقایسه شده اند. افزون بر این، نتایج کاربرد روش مکانیزم فروپاشی با نتایج تحلیل پس زدگی استاتیکی نیز مقایسه شده است. در این مقایسه نشان داده شده که روش ساده مکانیزم فروپاشی می تواند حالت شکست حاصل از تحلیل پس زدگی استاتیکی را برای این ساختمان پیش بینی کند. نتیجه گرفته شده که حدودی که برای تغییر مکان نسبی طبقات در آیین نامه ها بدست آمده است لزوما نمی توانند درجه خسارت احتمالی این نوع ساختمان در زلزله های قوی را به درستی پیش بینی کنند.