ارزیابی پتانسیل روانگرایی آبرفتهای جنوب تهران با استفاده از دو روش صحرایی آزمایش مقاومت نفوذ استاندارد (SPT) و اندازه گیری سرعت موج برشی (VS) و مقایسه نتایج حاصل از آنها هدف عمده این تحقیق بوده است. برای ارزیابی قابلیت روانگرایی خاکهای ماسه ای با استفاده از SPT، ازطرح ساده شده سید- ادریس [1-2] و برای خاکهای لای دار از آیین نامه طراحی پلهای شاهراهی ژاپن [3] استفاده شده است. در روش دوم نیز از طرح ارایه شده توسط انستیتو ملی تکنولوژی و تحقیقات آمریکا (NIST,1999) بهره گرفته شده است [4]. نتایج آزمایشهای مقاومت نفوذ استاندارد از اطلاعات ژئوتکنیکی 239 گمانه ماشینی حفرشده در نواحی جنوبی تهران جمع آوری شده و سرعت موج برشی خاک نیز با استفاده از نتایج 9 آزمایش لرزه نگاری درون چاهی و 75 آزمایش لرزه نگاری سطحی که توسط پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله در گستره خاکهای تهران به انجام رسیده، استخراج شده است [5]. مقایسه نتایج برآورد پتانسیل روانگرایی با استفاده از دو روش یادشده، مطابقت نسبی نتایج آنها را نشان می دهد، هرچند که این نتایج با فرض دارا بودن سمنتاسیون برای خاک به یکدیگر نزدیکتر است.