نشریه جراحی ایران
سال:1397 | دوره:26 | شماره:2 |تعداد مقالات:17

مشهورترین پزشک دوران یونان-روم جالینوس از اهالی پرگاموم (Perfamum) (129 تا 199 م) است. وی دومین پزشک مشهور پس از بقراط در تمام طول دوران باستان است. نظرات وی به مدت پانزده قرن، تا زمان آندریاس وسالیوس (1514 تا 1564م. ) و ویلیام هاروی (1578 تا 1657م. ) پزشکی اروپا را تحت سلطة خویش داشت.

درگذشت "دکتر کریم واعظ زاده" استاد جراحی در مهر ماه 1397، هیأت علمی دانشگاه شیراز را از وجود یکی از درخشنده ترین اعضاء خود محروم و مرا غرق در تأثر و تأسف کرد. مهری که روزگاران ما را بر دل نشسته بود، پایان یافت....

اشاره: با تأسف بسیار در مهر ماه 1397، دانشکده پزشکی شیراز یکی از استادان پیشگام و بزرگ خود را از دست داد. استادی که افزون بر دانشوری، انسانی والا و دلسوز، فروتن و سرشار از مهربانی بود و الگوی دانش و اخلاق به شمار می رفت. این ضایعه را به خانواده محترم ایشان، همکاران و جامعه ارجمند پزشکی کشور تسلیت می گوییم...

استاد سید جلال الدین سید فرشی در بهمن ماه 1311 متولد گردید، پدر؛ سید محمد سید فرشی و مادر؛ بتول پیران، برای پرورش او تلاشی درخور کردند. استاد در سال 1329 وارد دانشکده پزشکی شد. در سال 1335 فارغ التحصیل طب گردید و سپس در کسوت شاگردان پروفسور یحیی عدل بنیان گذار جراحی نوین درآمد. حضور استاد در این کسوت با همراهی دیگر هم نسلان شایسته خود منجمله استاد حسابی و استاد هدایت و. . . حلقه ای دور پروفسور عدل تشکیل داد که در تمام لحظات زندگی شان بیمار و آموزش پزشکی در متن آن قرار داشته و با تمام توان، صادقانه و با خلوص در خدمت سلامت بیماران قرار گرفتند...

اسیدپاشی نوعی خشونت فجیع است و در کشورهای هند، بنگلادش، کامبوج و پاکستان بیشتر رایج است. بین جرم اسیدپاشی و جایگاه اجتماعی زنان ارتباط نزدیک وجود دارد. این جرم با توجه به صدمات جبران ناپذیری که ایجاد می کند و مهمتر از همه به دلیل این که زیبایی چهره قربانی را از بین می برد، از نظر عده ای حتی به مراتب از جرم قتل عمد نیز سنگین تر است. از آنجا که در سال های اخیر ارتکاب جرم اسیدپاشی در ایران گسترش یافته است، مطالعه این جرم و بررسی مجازات آن در کشورهای مختلف و نیز پیشنهاد روش های پیشگیری مفید به نظر می رسد. قوانین ایران برای بازدارندگی از جرم اسیدپاشی کافی نیست. تولید، توزیع و فروش اسید آزاد بوده و لازم است محدودیت هایی برای آن در نظر گرفته شود. همچنین مجازات قصاص که برای این جرم در نظر گرفته شده است، به دلایل مختلف اجرا نمی شود و کارآیی لازم را ندارد. از آنجایی که سوختگی خصوصاً در صورت و دست ها که این بیماران به آن دچار می شوند یک بیماری دائمی است و قابل درمان نبوده و عوارض فیزیکی، روانی، اقتصادی و اجتماعی زیادی داشته و زندگی فرد را به نابودی می کشد، باید علاوه بر دیه، هزینه متعارف درمان بیماری به طور مادام العمر به عهده مجرم باشد. همچنین جریمه های هنگفت مالی و زندان نقش بازدارندگی بهتری خواهند داشت. بالا بردن هزینه اجتماعی جرم اسید پاشی و مطرود شدن عاملین این جنایت از اقدامات لازم می باشد.

زمینه و هدف: نتایج برخی مطالعات استفاده از متیل پردنیزولون را جهت کاهش عوارض جراحی های ستون مهره ای و نخاع و نیز تسریع روند بهبودی بیماران، مفید گزارش کرده اند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر تجویز پیشگیرانه و در حین عمل جراحی متیل پردنیزولون با دوز بالا، بر پیش آگهی مداخله جراحی، در بیماران مبتلا به میلوپاتی سرویکال انجام گردید. مواد و روش ها: مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی بر روی 72 بیمار با علائم سرویکال میلوپاتی شامل اسپوندیلوز، دژنراسیون دیسک های گردن، استئوفیت ها، کلسیفیکاسیون لیگامان طولی خلفی، ضخیم شدن لیگامان فلاووم، هایپرتروفی استئوآرتروتیک فاست ها و سایر پاتولوژی های غیر تروماتیک دارای اندیکاسیون عمل جراحی، انجام شد. در یک گروه (34=n) ابتدا متیل پردنیزولون با دوز بالا به میزان mg/kg 5/12 به شکل انفوزیون وریدی، در مدت 30 دقیقه قبل از عمل جراحی و سپس به میزانmg/kg/hr 1 به شکل انفوزیون مداوم داخل وریدی (تا انتهای عمل و قبل از انتقال به ریکاوری) تزریق شد. در گروه کنترل (38=n) این تزریق انجام نگردید. بیماران توسط تیم معاینه کننده، قبل و پس از جراحی (در چهار نوبت: 48 ساعت، دو هفته، یک ماه و شش ماه بعد) مورد بررسی قرار گرفته و براساس معیارهایJapanese Orthopedic Association Score (JOA) و Modified Rankin Scale (MRS) نمره دهی شدند. میزان مؤثر بودن تزریق متیل پردنیزولون، با مقایسه تفاوت نمره بیماران قبل و پس از جراحی در دو گروه انجام شد. آنالیز داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 22 صورت گرفته و سطح معناداری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: بیماران دو گروه از نظر مشخصات بالینی و متغیرهای حین جراحی، نظیر خونریزی و زمان جراحی و همچنین عوارض پس از جراحی مانند عفونت محل عمل و ترومبوز ورید عمقی و. . . از نظر آماری تفاوت معناداری نداشتند. در سنجش معیار JOA و MRS قبل و در زمان های مختلف پس از جراحی بین دو گروه، تفاوت آماری معناداری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: نتایج مطالعه تفاوت قابل ملاحظه ای در بهبود عملکرد عصبی گروه بیماران با تجویز متیل پردنیزولون نسبت به گروه کنترل نشان نداد و مطالعات بیشتر در این زمینه با حجم نمونه بالاتر پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: بیماران معمولاً بعد از جراحی های زیبایی بینی (رینوپلاستی) حتی بعد از اصلاح انحراف بینی و عدم تقارن آن، نارضایتی های مکرری دارند. نویسندگان بر این باورندکه عدم تقارن اسکلت میانی می تواند منبع این ناهنجاری ها باشد. معرفی یک طبقه-بندی کاربردی و معرفی یک برنامه اصلاحی برای هر طبقه ممکن است به جراحان کمک کند که بینی های بدون انحراف و صاف تری را ارائه دهند. مواد و روش ها: در مجموع 51 مورد بیمار کاندیدای رینوپلاستی، به صورت تصادفی انتخاب شدند. قبل از عمل از چهره و هنگام عمل از غضروف جانبی فوقانی قبل و بعد از جداسازی از سپتوم فتوگرافی انجام شد. غضروف های جانبی فوقانی از نظر شکل، اندازه و انحنای بخش های افقی و عمودی مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: بررسی ها نشان داد که پنج شکل مختلف یافت شد، بنابراین آنها را با توجه به مشخصات توپوگرافی هر غضروف به 5 گروه تقسیم کردیم. نتیجه گیری: این طبقه بندی کاربردی به جراح کمک خواهد کرد که به اسکلت بخش میانی بینی توجه بیشتری داشته باشد و برای اصلاح هر گونه انحراف برنامه ریزی داشته باشد.

زمینه و هدف: انتخاب روش جراحی مناسب برای ترمیم هرنی اینگوینال از موضوعات مورد بحث در جراحی می باشد و در این میان شناخت کارآیی و عوارض هر یک از این روش ها به ویژه در مقایسه با هم می تواند کمک کننده باشد. لذا هدف از مطالعه بررسی میزان عود فتق های اینگوینال عمل شده به روش ترمیم با متد اصلاح شده مش گذاری بوده است. مواد و روش ها: بیماران مبتلا به هرنی اینگوینال که تحت هرنیورافی به روش ترمیم با مش پرولن بدون باز کردن فاسیای عرضی طی سال های 1385 تا 1390 قرار گرفتند، وارد مطالعه شدند. موارد عود هرنی (با معیار شکایت بیمار از بازگشت علائم در ظاهر و معاینه پزشک معالج و دیدن برآمدگی ناحیه در نگاه و موارد قابل لمس هرنی در معاینه با دست) با ذکر تاریخ عود ثبت شد. تمام بیماران مراجعه کننده با شکایت فتق اینوگینال که مورد جراحی ترمیم فتق قرار گرفتند، مرد بوده اند. داده ها با نرم افزار 22 SPSS V. تجزیه و تحلیل گردید. از آزمون های کای اسکوار و تی تست برای متغیرهای کمی و کیفی استفاده شد. P-value کمتر از 05/0 معنی دار تلقی گردید. یافته ها: در این مطالعه تعداد 126 بیمار مبتلا به فتق اینگوینال که تحت عمل جراحی ترمیم فتق اینگوینال قرار گرفتند، بررسی شدند. میانگین سنی بیماران مورد مطالعه برابر 61/14± 24/51 که حداقل 18 و حداکثر 96 سال بوده اند. در پیگیری انجام گرفته مشخص شد که هیچ یک از بیماران مورد مطالعه دچار عود نشده اند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، هیچ موردی از عود در روش ترمیم فتق با متد اصلاح شده مش گذاری دیده نشده است.

زمینه و هدف: از آنجا که عمل سزارین شایعترین روش “ مداخله گر” ختم بارداری است، در این مورد انتخاب تکنیک بیهوشی کم خطر، مطلوب و مقرون به صرفه برای مادر و نوزاد اهمیت زیادی دارد. بر اساس مطالعات معتبر روش ارجح برای سزارین، بیهوشی نخاعی است. با این حال نتایج مطالعات انجام شده در ایران مؤید استفاده زیاد از روش بیهوشی عمومی برای انجام عمل سزارین بوده است. لذا هدف از مطالعه حاضر، بررسی علل عدم پذیرش بی حسی نخاعی در عمل سزارین توسط زنان باردار است. مواد و روش ها: این پژوهش مقطعی-تحلیلی بر روی زنان باردار مراجعه کننده جهت انجام عمل جراحی سزارین الکتیو به بیمارستان الزهرا رشت در سال 1396 صورت پذیرفت. پس از اخذ رضایت نامه آگاهانه از افراد، پرسشنامه ای که روایی آن توسط ده نفر از اعضای هیات علمی گروه بیهوشی تأیید شده بود، طی یک مصاحبه حضوری توسط یک تکنسین آموزش دیده پر شد. این پرسشنامه شامل مشخصات دموگرافیک و سوالاتی پیرامون علل عدم انتخاب روش بیهوشی نخاعی بود. جهت تحلیل آماری از نرم افزار 21SPSS و آزمون کای اسکوار و فیشر استفاده شد. یافته ها: در مطالعه حاضر در مجموع 386 زن باردار با میانگین سنی 31/6 ± 09/30 سال و میانگین تعداد بارداری 7/0± 2 بار مورد بررسی قرار گرفتند. "ترس و نگرانی از کمر درد"، "ترس و نگرانی دیدن و شنیدن در اتاق عمل" و "ترس و نگرانی از درد ورود سوزن" شایع ترین علل عدم پذیرش بی حسی نخاعی در زنان باردار برای سزارین عنوان شد. همچنین، ارتباط آماری معنی داری بین میزان تحصیلات زنان باردار و " نگرانی از کمر درد" (0001/0 ˂ P)، " دیدن و شنیدن در اتاق عمل" (014/0 P =) و سردرد" (009/0 P =) دیده شد. ارتباط آماری معنی داری بین تعداد دفعات بارداری زنان باردار عنوان کردن " نگرانی از کمر درد"، " نگرانی از فلج شدن"، " نگرانی دیدن و شنیدن در اتاق عمل"، " نگرانی از سر درد"، " نگرانی از درد ورود سوزن" و " نگرانی از درد حین عمل" دیده شد (0001/0 ˂ P)، در تمامی موارد). همچنین، ارتباط آماری معنی داری بین وجود سابقه بی حسی نخاعی زنان باردار، " نگرانی از کمر درد "، " نگرانی از فلج شدن" و " نگرانی از سر درد" دیده شد (042/0P = و 027/0P = و 031/0P =، به ترتیب). نتیجه گیری: نگرانی از کمر درد، دیدن و شنیدن در اتاق عمل و درد ورود سوزن به عنوان علل اصلی عدم پذیرش بیهوشی نخاعی گزارش شد. بر اساس نتایج مطالعه، توصیه به توجه و تلاش در جهت رفع نگرانی زنان باردار در مورد علل اصلی عدم پذیرش بیهوشی نخاعی در ویزیت های قبل عمل می شود. همچنین لازم است در تحقیقات بعدی به صورت چند مرکزی و دربرگیرنده بخش های خصوصی باشد.

زمینه و هدف: فرهنگ سازمانی، پدیده ای است که شناخت و بکارگیری آن، تأثیر چشمگیری در اداره اثربخش سازمان دارد. به همین منظور هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر نظام آراستگی 5s بر بهره وری پرسنل و فرهنگ سازمانی در محیط های جراحی بیمارستان های دولتی است. مواد و روش ها: این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری کلیه پرسنل محیط های جراحی بیمارستان های دولتی است که تعداد آنها 200 نفر می باشد. در این پژوهش با توجه به محدود بودن جامعه پژوهش و همچنین در دسترس بودن کلیه پرسنل و به جهت بدست آمدن یک نتیجه موثق و کلی، از نمونه گیری خاصی استفاده نگردید و کل جامعه آماری مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات، سه پرسشنامه استاندارد به نام های پرسشنامه فرهنگ سازمانی دنیسون (2000)، بهره وری نیروی انسانی هرسی و گلد اسمیت (1980) و کیفیت خدمات پاراسورامان و همکارانش (1985) بود. به منظور تجزیه و تحلیل هدف پژوهش از شاخص های آمار توصیفی، میانگین و انحراف معیار استفاده گردید و همچنین از آمار استنباطی به خصوص آزمون تی تست وابسته به منظور سنجش میزان اثرگذاری نظام آراستگی 5s بر سه عامل کیفیت خدمات، بهره وری و فرهنگ سازمانی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 با سطح معناداری 001/0 استفاده شد. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که بین استفاده و عدم استفاده از نظام آراستگی 5s در کیفیت کاری پرسنل محیط-های جراحی بیمارستان های دولتی بر اساس آزمون T با سطح معنی داری برابر با (sig = 0. 001) و مقدار (T = 1. 498) تفاوت معناداری وجود داشت. همچنین بین استفاده و عدم استفاده از نظام آراستگی 5s در فرهنگ سازمانی بر اساس آزمون T با سطح معنی داری برابر با (sig = 0. 001) و مقدار (T = 1. 467) تفاوت معناداری وجود داشت و کاربرد نظام آراستگی بر بهره وری پرسنل و فرهنگ سازمانی با سطح معنی داری برابر با (sig = 0. 005) و مقدار (T = 1. 309) نیز تفاوت معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: نتایج حاصل از یافته ها نشان داد که محیط هایی جراحی که از نظام آراستگی 5s استفاده کنند در کیفیت، بهره-وری و فرهنگ سازمانی آنها تأثیر قابل توجه ایی خواهد داشت. بنابراین لزوم بکارگیری استفاده از نظام آراستگی5s خصوصاً در محیط اتاق عمل و توسعه آن در سایر بخش های بیمارستانی توصیه جدی می شود.

مالفورماسیون شریانی-وریدی ریه یا Pulmonary Arterio Venous Malformations، بیماری نادر به علت ارتباط غیر طبیعی بین شریان ها و وریدهای ریوی می باشد. در این مقاله به معرفی یک مورد مالفورماسیون شریانی-وریدی ریه لوب تحتانی راست در یک بیمار 43 ساله پرداخته می شود که با موفقیت به روش لوبکتومی مورد درمان قرار گرفت. پیشرفت های حاصل شده در رادیولوژی مداخله ای منجر به ارائه روش های نوین دردرمان مالفورماسیون شریانی-وریدی ریه شده است. با این وجود، در یک مالفورماسیون بزرگ مرکزی منفرد همانطور که در بیمار ما دیده شد، همچنین در بیماران پر خطر، جراحی همچنان یک روش ایمن بوده که اولین انتخاب است.

آسیب نافذ قلبی یکی از شرایط تهدید کننده حیات می باشد. بیشتر بیماران قبل از رسیدن به بیمارستان فوت می نمایند و آن دسته از بیمارانی که زنده می رسند، بایستی تحت مداخله جراحی فوری قرار گیرند. در این مقاله به گزارش بیمار 28 ساله ای با ترومای نافذ قلبی می پردازیم که با علایم تامپوناد قلبی مراجعه کرده و در حین عمل پارگی نوک بطن چپ مشخص گردید.

جراحی زیبایی به عنوان یکی از اقسام جراحی پلاستیک در پی گسترش دانش جراحی ترمیمی که در ابتدا اغلب به جهت ترمیم اعضای آسیب دیده یا نامتعارف بکار می رفت، به دنبال تغییر در سبک زندگی و ارزش های اجتماعی، مورد توجه بسیاری از جوامع قرار گرفت. پیچیدگی های تبیین مسؤولیت پزشک در جراحی زیبایی باعث شد که نظرات مختلفی در مورد چگونگی مسؤولیت پزشک در این جراحی ها ارائه شود؛ در این رابطه باید اذعان داشت که ریشه اغلب موارد مسؤولیت پزشکان ناشی از رعایت نکردن شرایط معافیت از مسؤولیت می باشد که در قانون مجازات اسلامی ذکر شده است. در جراحی زیبایی وفق بند ج ماده 158 و ماده 495 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 و نیز ماده 616 (تعزیرات) مصوب 1375، پزشک برای معافیت از مسؤولیت، باید ابتدا ضرورت انجام جراحی را با توجه به خطراتی که در آن وجود دارد احراز نماید، سپس رضایت آگاهانه و آزادانه از بیمار اخذ نموده و خود از تخصص کامل در گرایش مربوطه برخوردار باشد و با توجه به عدم تصور هیچ گونه فوریت در آن، از امکانات و ابزار حداکثری در انجام این اعمال، استفاده نماید. همچنین کارکرد برائت در جراحی زیبایی نمی تواند جابجایی بار اثبات باشد و در صورت صدمه کافی است که سببیت جراح در حادثه مشخص شود. در این فرض جراح زیبایی باید از عهده اثبات تمامی تکالیف خود اعم از رعایت تناسب میان سود و خطر در جراحی و اطلاع رسانی و رعایت حداکثری موازین فنی، علمی و نظامات دولتی برآید.