نشریه جراحی ایران
سال:1396 | دوره:25 | شماره:3 |تعداد مقالات:12

زمینه و هدف: هدف از نگارش این گفتار انتقال جدیدترین اطلاعات و بحث بر اساس آخرین دستورالعمل های تایید شده موجود در زمینه استراتژی های درمان اطفال دچار ترومای مغزی می باشد.مواد و روش ها: در این بررسی 45 مطالعه مناسب و مرتبط مورد بررسی قرار گرفتند. آنچه به عنوان "رهنمودها" معرفی می گردد، منعکس کننده دستورالعمل های مبتنی بر شواهد متوسط بالینی (Class II Evidence) و آنچه به عنوان انتخاب های درمانی (گزینه ها) ارائه می شود، معرف استراتژی های فاقد منفعت بالینی قوی و شناخته شده (Class III Evidence) می باشند.یافته ها: CPP باید در کودکان دچار آسیب های مغزی در حد بالاتر از mmHg40 حفظ گردد. تزریق بولوس مانیتول با دوز 0.1-25 g/kg یا انفوزیون مداوم سالین هیپرتونیک 3% با دوز 0.1-1 ml/kg برای کنترل افزایش فشار داخل جمجمه در آسیب های شدید مغزی مفید است. بهتر است از حداقل دوز برای رساندن ICP به حد mmHg 20 استفاده شود. استفاده از استروئیدها تولید کورتیزول اندوژن را کاهش می دهد و با افزایش ریسک عوارضی نظیر عفونت ها همراهی دارد. باید از هیپرونتیلاسیون پروفیلاکتیک و دراز مدت (ولو خفیف) در کودکان دچار آسیب های مغزی اجتناب نمود.نتیجه گیری: بی شک هیچ درمانی به اندازه پیشگیری از این آسیب ها نمی توانند، سودمند باشند. مهمترین وظیفه پزشک معالج به هنگام مواجهه با چنین آسیب هایی، کاستن از آسیب های ثانویه در اثر هیپوکسی و هیپوتانسیون، افزایش ICP و کاهش CPP، ایسکمی مغزی و امثالهم است.

زمینه و هدف: استفاده از پرکننده ها (فیلرهای غیر سنتتیک) در سالیان اخیر برای درمان نقصان بافت نرم قسمت های مختلف بدن در جراحی های پلاستیک و زیبایی رواج پیدا کرده است که شامل استفاده از گرفت چربی به تنهایی یا همراه با پوست (درموفت) می باشد. نتایج مطالعات مختلف در مورد ماندگاری این نوع گرفت ها با هم همخوانی ندارند. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای نتایج کاربرد سه نوع گرفت، چربی آزاد، درموفت و درموفت معکوس (لایه چربی در بالا و لایه درمال در پایین) در مدل حیوانی موش صحرائی انجام شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی که در سال 1395 در آزمایشگاه حیوانات بیمارستان حضرت فاطمه (س) انجام شد، 12 موش صحرائی مذکر نژاد Sprague-Dawley با وزن حدود 350-300 گرم تحت جراحی پیوند چربی، درموفت و درموفت معکوس قرار گرفتند. موش های صحرائی پس از 2 ماه معدوم شده و گرفت ها پس از رنگ از لحاظ میزان پرولیفراسیون فیبروبلاست، نئوواسکولاریزاسیون، میزان باندل های کلاژن، نکروز، انفیلتراسیون ائوزینوفیل و سلول های چند هسته ای ژانت مورد بررسی قرارگرفتند. همچنین وزن و میزان بازجذب گرفت با استفاده از ترازوی دیجیتالی اندازه گیری شد (با توجه به وجود توزیع نرمال در مورد نکروز و امتیاز نهایی پاتولوژی بر اساس آزمون K.S برای مقایسه از آزمون ANOVA و در سایر موارد از آزمون نان پارامتریک Kruskal Wallis استفاده شد).یافته ها: نتایج مطالعه حاضر تفاوت معناداری در میزان تغییرات وزن گرفت، چربی آزاد، درموفت و درموفت معکوس نشان نداد. همچنین آنالیز آماری نتایج میکروسکوپی تفاوت معناداری در میزان آنژیوژنز (نئوواسکولاریزاسیون)، فیبروپلازی (تزاید فیبروبلاست ها)، نکروز، سلول های ژانت و ائوزینوفیل در سه گروه نشان نداد. 1- بر اساس آزمون ANOVA اختلافی بین نمره نکروز و امتیاز نهایی پاتولوژی وجود ندارد (به ترتیب P=0.438 و P=0.847). 2- بر اساس آزمون Kruskal Wallis اختلافی بین نمرات کلاژن، فیبروپلازی، آنژیوژنز (نئوواسکولاریزاسیون)، ژانت سل و ائوزینوفیل وجود ندارد (به ترتیب P=0.875، p=0.411، P=0.438، P=0.879 و P=0.917).نتیجه گیری: طبق یافته های به دست آمده چنین استباط می شود که می توان از چربی به تنهایی به عنوان یک پرکننده مناسب بهره برد بدون اینکه بافت درمال در گرفت لحاظ گردد. از طرف دیگر با توجه به عدم وجود اختلاف معنی دار بین درموفت و درموفت معکوس، در صورت انتخاب گرفت درموفت به عنوان پرکننده، موقعیت درم در بالا یا پایین گرفت تفاوتی از لحاظ ماندگاری ندارد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایمیون (ITP) نوعی بیماری اتوایمیون اکتسابی همراه با ترومبوسیتوپنی و تخریب پلاکت است. خط اول درمان در این بیماران استفاده از کورتیکواستروئید می باشد، با این حال تمام بیماران به آن پاسخ نمی دهند. هدف از این مطالعه بررسی ارزش طحال برداری و پیامدهای ناشی از آن در بیماران مبتلا به پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایمیون در بیمارستان تخصصی امام رضا (ع) در طی سال های 1384 تا 1394 می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه پرونده 88 بیمار مبتلا به پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایمیون که تحت عمل طحال برداری قرار گرفته بودند، بررسی شد. اطلاعات مربوط به سن، جنس، علائم بالینی، سابقه تزریق خون و درمان های قبل از طحال برداری و وضعیت بیماران بعد از طحال برداری استخراج شد و پس از کدگذاری به وسیله نرم افزار 21 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سن این بیماران، 41 سال با انحراف معیار 18 (18 ±41) سال و میانگین سن طحال برداری 39 سال با انحراف معیار 17 (17 ± 39) سال بود. نسبت مرد به زن در این بیماران مساوی گزارش شد. نتایج آزمون های آماری نشان داد که بین پاسخ به درمان طحال برداری و سن در بیماران پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایمیون ارتباط معناداری وجود دارد (P=0.002)، همچنین ارتباط معناداری بین افزایش شمارش پلاکت بعد از عمل طحال برداری و مصرف ایمونوگلوبولین وریدی قبل از عمل طحال برداری وجود دارد (P=0.004).نتیجه گیری: طحال برداری به خصوص در صورت استفاده از ایمونوگلوبولین وریدی قبل از انجام عمل می تواند به عنوان یک روش درمانی خوب در درمان بیماری پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایمیون در نظر گرفته شود.

زمینه و هدف: یکی از روش های کارآمد و در دسترس جهت درمان بیماری هایپرهیدروزیس، سمپاتکتومی توراسیک می باشد. هدف ما از این مطالعه، بررسی میزان موفقیت این روش درمانی در بیماران مبتلا به هایپرهیدروزیس می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی بوده و تمام بیمارانی که به علت هایپرهیدروزیس اولیه در بیمارستان شهید بهشتی بابل طی سال های 1394-1382 بستری شده اند و تحت درمان جراحی قرار گرفته اند، وارد مطالعه شدند. در نهایت 51 بیمار وارد مطالعه شدند. داده ها با نرم افزار 20SPSS و با استفاده از تست آماری تی تست و کای اسکوار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: از 51 بیمار مورد مطالعه 47 بیمار (92.1%) هیچ عارضه ای بعد از جراحی نداشتند و 44 بیمار (86.2%) بعد از جراحی بهبودی کامل داشتند. ارتباط معناداری میان سن و میزان موفقیت سمپاتکتومی توراکوسکوپیک وجود ندارد (P=0.223). همچنین بین سن شروع بیماری و میزان موفقیت سمپاتکتومی توراکوسکوپیک ارتباط معناداری وجود نداشت (P=0.541). ارتباط معناداری میان شغل بیماران و میزان موفقیت سمپاتکتومی توراکوسکوپیک نیز وجود ندارد (P=0.343). یافته های این مطالعه نشان می دهد که محل سمپاتکتومی به صورت معناداری بر نتیجه نهایی جراحی در بیماران هیپر هیدروزیس تاثیر می گذارد (P=0.011).نتیجه گیری: سمپاتکتومی توراکوسکوپیک روشی ایمن و موثر جهت درمان بیماران مبتلا به هیپر هیدروزیس می باشد.

زمینه و هدف: بازسازی گوش یکی از چالش های مهم در جراحی پلاستیک و ترمیمی است. از دست دادن تمام یا قسمتی از گوش باعث ایجاد اختلالات خلقی، افسردگی، از دست دادن اعتماد به نفس، اضطراب و ضعف در تعاملات اجتماعی بیمار می شود. از این رو مطالعه ای با هدف بررسی آماری ترمیم گوش بر حسب میزان ضایعه در مرکز آموزشی درمانی جراحی پلاستیک 15 خرداد تهران انجام گردید.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی می باشد. نمونه ها شامل 170 نفر بیمار مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی جراحی پلاستیک 15 خرداد (از تیر ماه 1389 تا دی ماه 1392) بودند. در هر یک از بیماران با توجه به نوع آسیب و ضایعه بافت گوش از تکنیک جراحی خاصی استفاده شد و بیماران بعد از عمل جراحی به منظور بررسی میزان اثربخشی تکنیک جراحی مورد پیگیری قرار گرفتند. در نهایت داده ها با نرم افزار 22 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه بیشترین عامل ایجاد ترومای گوش را تصادفات با وسایل نقلیه به میزان 39.5% در مردان، 42.8% در زنان و 75% در کودکان به خود اختصاص داد. همچنین به طور معنی داری میزان پذیرش و رضایمندی بیماران در روش کاشت مجدد گوش بالاتر بود.نتیجه گیری: استفاده از روش کاشت مجدد گوش دارای مزایای بیشتری در مقایسه با سایر روش های ترمیمی دیگر می باشد، همچنین رضایتمندی و میزان پذیرش بیماران در روش کاشت مجدد گوش بسیار بیشتر از سایر تکنیک های اخیر است.

زمینه و هدف: هدف کلی پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی گروه درمانی مبتنی بر احساس در رضایت زناشویی و کیفیت زندگی زنان ماستکتومی شده است.مواد و روش ها: جامعه پژوهش حاضر کلیه زنان ماستکتومی شده مراجعه کننده به مراکز مراقبت سرطان شهر شیراز می باشد. برای نمونه گیری بصورت در دسترس تعداد 30 نفر انتخاب شدند و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تخصیص یافتند. شرکت-کنندگان قبل و بعد از مداخله و همچنین یک ماه پس از اتمام مداخله دو مقیاس پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی برای سنجش رضایت زناشویی و کیفیت زندگی را تکمیل کردند. گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. جهت تجزیه و تحلیل پرسشنامه ها از نرم افزار 22 SPSS استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره استفاده شد.یافته ها: نتایج تفاوت معنا داری بین نمرات پیش آزمون دو گروه نشان نداد. در حالیکه نتایج حاصل از آزمون کواریانس چند متغیره نشان داد که بین رضایت زناشویی گروه آزمایش (11.56±115.87) با رضایت زناشویی گروه کنترل (9.08±90.87) تفاوت معناداری وجود دارد (P£0.001). همچنین بین کیفیت زندگی گروه آزمایش (9.84±79.75) با کیفیت زندگی گروه کنترل (8.43±67.87) تفاوت معنادار است (P£0.001).نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش می توان گفت که گروه درمانی مبتنی بر احساس در رضایت زناشویی و کیفیت زندگی زنان ماستکتومی شده تاثیر مثبت داشته است.

زمینه و هدف: تسکین درد در طول زایمان یکی از نگرانی های زنان باردار می باشد. وجود درد شدید در حین زایمان باعث ترس از زایمان بعدی و تاثیر در رابطه مادری می شود. هدف از این مطالعه مقایسه اثر گاز انتونوکس با تنفس کنترل شده در مدیریت درد زایمان بود.مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی یک سوکور بود، که بر روی زنان باردار کاندید زایمان طبیعی مراجعه کننده به بیمارستان ولیعصر بروجن انجام شد. زنان شرکت کننده در مطالعه قبل از وارد شدن به فاز فعال زایمان بیماران به طور تصادفی به دو گروه گاز انتونکس (35 نفر) و تنفس کنترل شده (35 نفر) تقسیم شدند. مادران بلافاصله پس از شروع درد تا زمان زایمان در هر گروه متناسب با نوع مداخله استنشاق گاز انتونکس یا تنفس کنترل شده را داشتند. درد مادران به کمک مقیاس بصری درد (VAS) در طول زایمان تکمیل می شد. آزمون آماری کای دو و تی مستقل برای آنالیز داده ها استفاده شدند سطح معنی داری کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین سنی افراد شرکت کننده در مطالعه 25.25±4.66 سال بود. میانگین شدت درد در طول زایمان بین گروه های انتونکس و تنفس کنترل شده تفاوت معنی داری نداشت (P>0.05). این در حالی است که در مقایسه درون گروهی در هر دو گروه تفاوت آماری معنی داری دیده شد (P<0.001).نتیجه گیری: استفاده از گاز انتونکس یا تنفس کنترل شده در طول زایمان می تواند، موثر در کاهش شدت درد زایمان باشد. این روش ها جدا از صرفه اقتصادی بدون ایجاد عوارض مادری و نوزادی باعث کاهش شدت درد زایمان می شوند.

بیماری هیداتیک آندمیک منطقه خاورمیانه از جمله ایران و یکی از بیماری های مشترک بین انسان و دام می باشد. برخلاف بالغین، شایعترین محل درگیری این بیماری در کودکان ریه ها است. در حال حاضر برداشتن کیست از طریق جراحی، یک انتخاب پذیرفته شده برای درمان هیداتیوزیس ریوی است. انتخاب تکنیک جراحی به محل و اندازه کیست هیداتیک بستگی دارد. هدف این مطالعه گزارش یک مورد جراحی همزمان کیست هیداتیک ریه و کبد در یک کودک 2.5 ساله می باشد که پیامد موفقیت آمیزی را در پی داشته است.

در این گزارش موردی به معرفی یک خانم 28 ساله مبتلا به پمفیگوس ولگاریس پرداخته می شود که به دلیل دیسترس جنینی کاندید سزارین اورژانس می باشد. در اینجا به مشکلاتی که ممکن است متخصص بیهوشی در اداره این بیماران با آن مواجه شود، اشاره می کنیم. مراقبت های لازم جهت محافظت از پوست و غشاهای مخاطی در مقابل تروما حین انجام انواع اقدامات ضروری است. همچنین، سرکوب آدرنوکورتیکال به دنبال درمان طولانی مدت با استروئید باید مورد توجه قرار گیرد.

زنجبیل گیاهی است که با توجه به خواص متعدد درمانی به طور گسترده ای در طب مکمل استفاده می شود. در متون معتبر طب جدید و طب مکمل خواصی از قبیل ضد تهوع و استفراغ، ضد التهابی، تسکین درد، ضد میگرن، تقویت حافظه و... را برای مصرف این گیاه به صورت خوراکی ذکر کرده اند. در صورتی که بیمار به دلیل عادات غذایی و یا به صورت فرآورده های دارویی گیاهی قبل از اعمال جراحی و بیهوشی به میزان مشخصی از این گیاه به صورت خوراکی مصرف کرده باشد، می تواند عوارض و آثار بالقوه مهمی مانند تشدید خونریزی و ضد دردی در زمان بیهوشی یا جراحی داشته باشد. در این مطالعه نحوه عملکرد و اثرات جانبی و نیز نکات هشدار دهنده ای که پزشکان جراح و بیهوشی در رابطه با این گیاه و این دو اقدام مهم پزشکی باید بدانند، با توجه به متون معتبر طب سنتی ایران، گیاهان دارویی طب جدید و مقالات چاپ شده در مجلات معتبر مورد بررسی قرار گرفته است.