نشریه جراحی ایران
سال:1395 | دوره:24 | شماره:1 |تعداد مقالات:17

برزویه، نام پزشک برجسته عصر خسرو انوشیروان (حک 531 – 579 م) و مترجم کتاب پنجه تنتره (کلیله و دمنه) از زبان سنکریت به پهلوی ساسانی می باشد. یکی از مهمترین منابع برای بررسی زندگی برزویه، بخش آغازین کتاب کلیله و دمنه است، بر اساس مطلبی که ابن مقفع ترجمه آن را در مقدمه نسخه عربی کلیه و دمنه (باب برزویه طبیب) آورده است. پدر برزویه از سپاهیان و مادرش از خاندان علمای دین زرتشت بوده اند. ...

جراحی جنین در طی سه دهه گذشته از یک ایده بدیع و جاه طلبانه به یک حیطه پیشرو و قاعده مند در پزشکی تبدیل شده است. این مساله عمدتا مدیون تغییرات ایجاد شده در تکنیک های جراحی های باز، تکنولوژی جدید، پیشرفت در مداخلات زیرجلدی با گاید تصویربرداری با حداقل تهاجم (Minimally Invasive) و ایجاد پروسیجرهای قابل اجرای جراحی «فتوسکوپیک» است. ...

دکتر هاروی کوشینگ (Harvey Cushing) در جامعه جراحان مغز و اعصاب دارای احترام خاصی است. چنانچه بعضی از شاگردانش که بعدها همکار او شده بودند او را پدر، معلم و پیشکسوت جراحی نوین مغز و اعصاب می دانستند.هاروی کوشینگ در سال 1869 در کلیولند در خانواده ای که حرفه پزشکی شغل دیرینه آنها بوده است به دنیا آمد. او کوچکترین فرزند خانواده یعنی دهمین فرزند بود. در سال 1895 از دانشگاه هاروارد در رشته پزشکی دیپلم دکترا دریافت کرد. ...

جراحی حرفه ایست سرنوشت ساز که اخلاق در آن جایگاه مهمی دارد، چرا که بیمار جان خود را که ارزشمندترین گوهر هستی اوست، چون امانتی بدست جراح سپرده و بازگشت سلامتی را طلب می نماید. جراح انسانی است روشنفکر، علمی و متخصص، مسوولیت پذیر و هنرمند که نگاه عمیق به تاریخ تمدن و زندگی انسان ها دارد و در عین حال انسانی است نوع اندیش و معتقد به دستاوردهای علمی. ...

چرا مدل های کامپیوتری در تحقیقات جراحی مورد استفاده قرار می گیرند؟نخستین پیشرفت های جراحی به وسیله محققان بالینی موقع شناس در اتاق عمل یا کنار بالین بیماران فراچنگ آمده است. در این نخستین دوره تحقیق جراحی، هالستد (Halested)، بیمارستان را به عنوان آزمایشگاه جراح توصیف کرده است. ...

اینگوئینودینی یا سندرم درد مزمن پس از عمل جراحی فتق از سال ها پیش شناخته شده بود و گهگاه در بیماران پس از عمل جراحی فتق مغبنی یا اینگوینال دیده می شد و اغلب به دردهای لگنی و علل دیگری که از قبل وجود داشته نسبت داده می شد. چنانچه این دردها مداوم و آزاردهنده بود احتمال گیرافتادگی عصب و یا اینکه نوروما پس از قطع عصب مطرح می شد و نیز سعی می کردند از عمل جراحی مجدد اجتناب شود. در دو دهه اخیر تصور می شود که با استفاده همگانی از مش این عارضه افزایش چشمگیری یافته است. لذا توجه همگان به این سندروم معطوف شده است. تحقیقات وسیعی درباره سندرم درد پس از عمل جراحی فتق انجام شده که پیشگیری و علل و درمان آن را مورد توجه قرار می دهد. لذا هدف این مقاله بحث در باره دانش فعلی و مروری بر اینگوئینودینی و پاتوژنز آن و همچنین تشخیص و پیشگیری از آن و نیز درمان های رایج درباره کنترل این سندرم می-باشد.

زمینه و هدف: اپیدرمولایزیس بولوسا (EB) یک بیماری ژنتیکی همراه با شکنندگی پوست و بی ثباتی در محل اتصال درم به اپیدرم است. تغییر شکل شدید دست به علت ایجاد زخم و چسبندگی بین انگشتان و کف دست این بیماران منجر به از دست دادن عملکرد و کاهش کیفیت زندگی آنها می شود. پوشش زخم بعد از باز کردن چسبندگی از مشکلات بزرگ جراحی ترمیمی است. هدف ما در این مطالعه استفاده از آمنیون دارای فیبروبلاست آلوگرافت پس از جراحی آزاد کردن چسبندگی دست بیماران مبتلا به EB بوده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر نوعی مطالعه مداخله ای بوده که بر روی 6 بیمار مبتلا به اپیدرمولایزیس بولوسا با دفورمیتی و چسبندگی دست انجام شد. با استفاده از نمونه پوست از پشت گوش یکی از والدین بیمار، فیبروبلاست جدا و کشت داده شد و به پرده آمنیون منتقل گردید. بعد از آزاد کردن کامل چسبندگی های دست، تمام مناطق بدون پوست با آمنیون دارای فیبروبلاست آلوگرافت پوشانده شد. سپس سرعت و کیفیت ترمیم زخم، مدت زمان بهبودی و همچنین دامنه حرکتی مفاصل انگشتان و تحمل فشار پوست مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که ترمیم زخم به خوبی انجام شده و مدت ترمیم زخم بین 15 تا 29 روز متفاوت و میانگین مدت ترمیم 23.1 روز با انحراف معیار 3.77 بوده است. پوست ترمیم شده به خوبی فشار ناشی از فعالیت های توانبخشی دست و اسپلینت را تحمل نموده است. نتیجه گیری: فیبروبلاست آلوگرافت به همراه اسکافولد مانند آمنیون می تواند نیاز به پیوند پوست در بیماران اپیدرمولایزیس بولوسا را کاهش دهد. نرمال بودن فیبروبلاست آلوگرافت و ترشح کلاژن نوع هفت که در این بیماران وجود ندارد می تواند عامل ترمیم بهتر زخم ها باشد و از فیبروبلاست های اتوگرافت نتایج بهتری داشته باشد. مطالعات تکمیلی کمک کننده است.

زمینه و هدف: در جدار قفسه سینه انواعی از ناهنجاری های مادرزادی وجود دارد که عمدتا شامل ناهنجاری های پکتوس و نقص های استخوان جناغ سینه می باشد. این ناهنجاری ها بیشتر اثرات نامطلوب روانی و فیزیولوژیک دارند. ترمیم این ناهنجاری ها مورتالیتی و موربیدیتی ناچیزی دارند و با اصلاح آن مشکلات روانی و فیزیولوژیک مبتلایان حل می شود، مطالعه حاضر به منظور بررسی اندیکاسیون ها ونتایج جراحی در بیماران با بدشکلی های قفسه سینه در استان گیلان انجام گرفته است. مواد و روش ها: در این مطالعه گذشته نگر 52 بیمار (38 مرد و 14 زن) با بدشکلی های قفسه سینه که تحت عمل جراحی ترمیمی در دو بیمارستان رازی و آریا مورد مطالعه قرار گرفتند. تمام بیماران بجز استرنال کلفت تحت اقدام تشخیصی سی تی اسکن، عکس قفسه سینه قرار گرفتند. عمل جراحی راویچ برای بیماران پکتوس اکسکاواتوم و پکتوس کاریناتوم صورت گرفت و رزکشن دنده های برجسته در بدشکلی قفسه سینه انجام شد و در این شرایط، نقص ایجاد شده باعضله پکتورالیس ماژور و مش ترمیم شدند و کندروتومی برای بیماران استرنال کلفت انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده های توصیفی از آزمون های آماری میانگین انحراف استاندارد درصد و فراوانی استفاده شد. یافته ها: میانگین سنی بیماران 14.81±8.5 سال بود که گستره 3 تا 30 سال را در برمی گرفت. شایع ترین شکایت اولیه در بیماران مراجعه کننده بد شکلی در 52 بیمار (100%) دیده شد. از 52 بیمار32 بیمار پکتوس اکسکاواتوم (61.53%) و 10 بیمار پکتوس کاریناتوم (19.23%)، 7 بیمار (13.4%) بدشکلی دنده و 3 بیمار (5.7%) استرنال کلفت داشتند. شدت پکتوس اکسکاواتوم از 3 تا 5 سانتیمتر متغیر بود. در بیماران با سن بالاتر از پانزده سال تعداد پین بکار رفته برای فیکس کردن استرنوم دو عدد بود. مش پرولن برای ثابت کردن استرنوم در چهار بیمار بکار برده شد بیشتر بیماران بدون عارضه مهم ترمیم شدند و عوارض عمل شامل 8 مورد پنوموتوراکس (15.38%)، 4 مورد پنومونی (7.69%)، 3 مورد آتلکتازی (5.76%) و 2 مورد عفونت ناشی از میله (3.84%) بود. عوارض عمل جراحی در بیماران با سن بالاتر از پانزده سال بیشتر بوده است. هیچ مورد عودی رویت نشد. شدت درد در بیماران 6 از10 بود (42.3%). نمره درد در بیماران با سن بالاتر از پانزده سال به طور چشم گیری بالاتر بود. طول مدت بستری از 3 تا 7 روز متغیر بود. طول مدت بستری بیماران با سن بالا تر از پانزده سال به طور چشم گیری بیشتر بود. بیماران تحت پیگیری 2 تا 6 ساله قرار گرفتند. 15مورد (28.84%) بیماران میزان رضایتمندی عالی دشتند و 35 مورد (67.30%) رضایتمندی خوب و 2 مورد (3.84%) رضایت نداشتند. نتیجه گیری: پکتوس اکسکاواتوم و پکتوس کاریناتوم و استرنال کلفت بهتر است در سنین ابتدایی (12-8 سالگی) اصلاح شود به این دلیل که با بالا رفتن سن عمل جراحی سخت تر و عوارض آن بیشتر و میزان عود و عوارض روحی روانی ناشی از آن بیشتر خواهد شد. لذا به همکاران و پزشکان خانواده توصیه می کنیم که این بیماران را جهت جراحی و اصلاح به مراکز تخصصی مربوطه ارجاع داده تا از عوارض یاد شده جلوگیری و همچنین از روش های کمتر تهاجمی مثل ناس تعلیم داده شود.

زمینه و هدف: یکی از مهمترین و شایعترین عوارض ناشی از هیسترکتومی ابدومینال خونریزی های حین عمل می باشند. از روش های مختلفی جهت تخمین خونریزی استفاده می شود که از جمله آنها می توان به تخمین دیداری اشاره نمود. البته تخمین خونریزی بر اساس تغییرات سطح هموگلوبین و هماتوکریت دقت بیشتری دارد ولی گذشته نگر بوده و بالینی نمی باشد. بنابراین در این مطالعه به بررسی ارزش تشخیصی روش تخمین دیداری جهت ارزیابی خونریزی حین عمل در مقایسه با تغییرات هموگلوبین و هماتوکریت قبل و بعد از عمل جراحی هیسترکتومی ابدومینال پرداخته شد. مواد و روش ها: در این مطالعه 74 مورد هیسترکتومی ابدومینال در مرکز آموزشی و درمانی الزهرا (س) شهر رشت مورد ارزیابی قرار گرفتند. میزان خونریزی حین عمل جراحی به دو روش تعیین شد که یکی به صورت تخمین دیداری (بر اساس حجم خون موجود در دستگاه ساکشن، تعداد گازهای خون آلود جمع شده طی عمل و خون ازدست رفته در محل عمل و شان ها) و دیگری به صورت مقایسه هموگلوبین و هماتوکریت قبل و 12 ساعت بعد از عمل بود. نتایج به دست آمده در دو روش، جهت محاسبه ارزش تشخیصی مقیاس تخمین دیداری توسط آزمون های آماری (حساسیت، ویژگی، ارزش پیشگویی مثبت، ارزش پیشگویی منفی، ضریب توافق کاپا و...) و نرم افزار SPSS نسخه 21، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در بررسی توافق میزان خونریزی به روش تخمین دیداری با میزان خونریزی بر اساس افت هموگلوبین، با استفاده از ضریب kappa نتایج مطالعه بیانگر یک توافق در حد Moderate (P<0.0001، Kappa= 0.497) و بر اساس افت هماتوکریت بیانگر یک توافق در حد Substantial (P<0.0001 و kappa=0.670) بین این دو روش بوده است. دقت تشخیصی تخمین دیداری میزان خونریزی بر اساس افت هماتوکریت به ترتیب برابر با 81.2%، 85.7%، 81.3% و 85.7% بود.نتیجه گیری: مقیاس «تخمین دیداری» میزان خونریزی حین عمل جراحی هیتسرکتومی ابدومینال روشی سریع و ساده در ارزیابی حجم خونریزی حین عمل جراحی است و با توجه به ضریب توافق Moderate تا Substantial با تغییرات هموگلبین و هماتوکریت قبل و بعد از عمل، ازدقت قابل قبولی نیز برخوردار است. بنابراین می تواند جهت تخمین خونریزی حین جراحی مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه و هدف: سرطان پستان شایع ترین سرطان زنان بوده و زنان ایرانی را یک دهه زودتر از همتایانشان در کشورهای پیشرفته تحت تاثیر قرار می دهد. این سرطان دارای عوارض سایکولوژیکال از جمله افسردگی می باشد. اگرچه سازگاری با سرطان بسیار مشکل است، اما همان طور که تحقیقات نشان داده تا حد زیاد به جنبه های بیماری و موقعیت روان شناختی و پزشکی بیمار بستگی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه افسردگی و بهزیستی روان شناختی با ادراک بیماری در زنان مبتلا به سرطان پستان صورت گرفت. مواد و روش ها: مطالعه یک طرح همبستگی و جامعه آماری این پژوهش شامل زنان مبتلا به سرطان پستان که در انستیتو سرطان مجتمع بیمارستانی امام خمینی و مجتمع جهاد دانشگاهی طی سال های 1394-1393 تحت درمان قرار گرفتند، می باشد. نمونه آماری پژوهش 160 زن متاهل مبتلا به سرطان پستان و روش نمونه گیری به صورت نمونه در دسترس از میان جامعه آماری بود. اطلاعات این پژوهش با اجرای پرسشنامه افسردگی (بک، 1972) پرسشنامه بهزیستی روان شناختی (ریف 1989) و پرسشنامه ادراک بیماری (IPQ-R) جمع آوری شد. جهت بررسی داده های پژوهش از نرم افزار 18 SPSS و از شاخص ها و روش های آماری شامل میانگین، انحراف معیار استاندارد و ضرایب همبستگی استفاده شد. یافته ها: فرضیه های پژوهش حاضر از طریق روش تحلیل رگرسیون همزمان چندمتغیری آزمون شده اند، از آنجائی که متغیر ملاک (ادراک بیماری) از سه سطح در ابعاد مثبت (ادراک واضح بیماری، کنترل شخصی و کنترل بیماری) تشکیل شده، لذا شش فرضیه در سه گام طرح و در هر گام یک سطح از متغیر ملاک (ادراک بیماری) پیش بینی شد، در هر سه سطح و هر 6 فرضیه پژوهش رابطه ابعاد متغیر بهزیستی روانشناختی به صورت معناداری ادراک بیماری را پیش بینی کرد (P<0.01). همچنین بررسی ضریب رگرسیون بین افسردگی هر 3 سطح مثبت ادراک بیماری نشان از رابطه معکوس و معنادار بین افسردگی و ادراک بیماری است (P<0.01).نتیجه گیری: افسردگی به صورت معکوس و معنادار و بهزیستی روانشناختی به صورت معنادار تاثیر مهمی در ادارک علائم سرطان پستان در زنان مبتلا دارند. این نتیجه ضمن تائید فرضیه مورد پژوهش تاثیر افسردگی و ابعاد بهزیستی روانشناختی را در ابعاد مثبت متغیر ادراک بیماری، اهمیت ارزیابی و تفسیر علائم را در جستجوی مداخلات رفتاری و بالینی افراد مبتلا به سرطان پستان نشان داده است.

زمینه و هدف: سوختگی شدید یک مسئله مهم در سلامت عمومی کشورهای در حال توسعه و یکی از علل اصلی مرگ و میر در کشور ایران است. مطالعه حاضر به منظور ارائه یک مرور کلی بر روی اپیدمیولوژی سوختگی در این منطقه انجام شد. مواد و روش ها: مقالات مختلف منتشر شده در زمینه میزان بروز و شیوع سوختگی در ایران از بانک های اطلاعاتی Pubmed، Google Scholar، Medline، Scopous و SID جستجو شدند. یافته ها در نرم افزار جمع آوری شده و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: هفتاد و هشت مطالعه در این زمینه و از شهرهای مختلف ایران مورد بررسی قرار گرفتند. گزارشات نشان دادند که تقریبا 50% از بیماران کمتر از 16 سال و 60٪ بیماران مرد بودند. شعله های آتش، آب جوش، سوختگی و تماس با اشیاء داغ شایعترین علت ها بود. سوختگی از میزان مرگ و میر بالایی برخوردار است (1 تا 67%). حدود یک سوم از قربانیان را کودکان 0 تا 5 سال تشکیل داده اند و سوختگی های عمدی بیشتر در میان زنان رخ داده که با میزان مرگ و میر بالایی نیز همراه بوده است. نتیجه گیری: آسیب های ناشی از سوختگی به عنوان یک موضوع مهم بهداشت عمومی باقی می ماند و انجام تحقیقات بیشتری برای بررسی مشکل و ارزیابی اثربخشی مداخلات به ویژه در زمینه پیشگیری و درمان زودهنگام بیماران سوخته مورد نیاز است. شیوع سوختگی، مرگ و میر و ناتوانی حاصل از آن در کشور ما بالا و مطالعات دقیق اپیدمیولوژی با طراحی یکسان برای سراسر کشور لازم است تا بتوان آمار درستی ارائه کرد.

زمینه و هدف: سرطان پستان، شایع ترین سرطان زنان و دومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان بعد از سرطان ریه است. مدل بقا، رابطه ای رگرسیونی است که مشخص می کند چه عواملی در طول عمر یک بیمار مبتلا به یک نوع بیماری خاص، تاثیر می گذارند. مدل بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان را به عنوان یکی از معیارهای اصلی کنترل سرطان و اندازه گیری تاثیر درمان می توان پذیرفت، به طوری که میزان بقا شاخص مهمی جهت ارزیابی اثربخشی تشخیص روش درمانی و میزان تاثیر روش های درمان سرطان پستان است. هدف این مطالعه، برآورد بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان بر اساس مراجعه کنندگان به بیمارستان بعثت تهران، با استفاده از مدل رگرسیونی کاکس است. مواد و روش ها: در این مطالعه طولی 499 بیمار با تشخیص سرطان پستان، که طی سال های 1389 الی1394پس از عمل جراحی، تحت درمان های کمکی از قبیل هورمون درمانی، شیمی درمانی و رادیوتراپی قرار گرفته بودند، بررسی شد و مشخصات بالینی، درمانی و وضعیت بقای آنان بر اساس نمودار کاپلان مایر و مدل مخاطرات کاکس ثبت و بررسی گردید. یافته ها: میانگین (± انحراف معیار) سنی بیماران 50.3 (11.1±) سال بود. شایع ترین نوع بدخیمی کارسینوم مجاری با 88 درصد موارد و 18 درصد بیماران در مرحله III بیماری مراجعه کرده بودند. بقای 1، 2 و 5 ساله کل بیماران به ترتیب برابر 87، 63 و 50 درصد بوده است. تجزیه و تحلیل های آماری نشان داد که سن، اندازه تومور، وجود متاستاز در زمان تشخیص و هورمون درمانی که به وضعیت رسپتوری وابسته است، رابطه معنی داری با مخاطره مرگ این بیماران دارد. لذا مدل بقا رگرسیون کاکس در این مطالعه، بر اساس این متغیرها پیشنهاد و تحلیل بقای بیماران بر این اساس انجام شد. نتیجه گیری: احتمال بقا با افزایش سن کاهش می یابد. این کاهش برای گروه سنی بالاتر از 75 سال (کاهش 55%) قابل ملاحظه است. این پژوهش نشان می دهد که خطر مرگ در بیمارانی که تحت هورمون درمانی قرار گرفته اند، بسیار کمتر از بیمارانی است که هورمون استروژن دریافت نکرده اند، زیرا بیمارانی که هورمون درمانی شدند، دارای گیرنده استروژن و پروژسترون مثبت بوده اند که پیش آگهی مناسبی برای این بیماری است. همچنین اگر بیماران در مراحل ابتدایی بیماری و بدون غدد لنفاوی درگیر، شناسایی شوند و درمان مناسب دریافت کنند، طول عمر بیشتری خواهند داشت. لذا آموزش به خانم ها در جهت شناسایی سرطان پستان در مراحل اولیه، باید با جدیت بیشتری توسط مراکز بهداشتی دنبال شود.

زمینه و هدف: مجلات علمی به عنوان یکی از ابزارهای اطلاع رسانی علمی و به عنوان یکی از مشخصه های اصلی ورود یک نظام اجتماعی به دوره توسعه یافتگی تلقی می شوند و در شکل دهی به شبکه پیچیده تبادل اطلاعات در سطح جهان از نقش ویژه ای برخوردارند. از آنجا که در سال های اخیر تولید علم در کشور به خصوص در پایگاه اطلاعاتی آی.اس.آی رونق فراوانی یافته است آشنایی پژوهشگران حوزه جراحی با مجلات هسته رشته خود از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. این مقاله مجلات حوزه جراحی را از جنبه های گوناگون مورد بررسی قرار داده است. مواد و روش ها: این پژوهش با بهره گیری از روش کتاب سنجی و با استفاده از داده های پایگاه اطلاعاتی آی.اس.آی مجلات هسته حوزه جراحی را مورد بررسی قرار داده است. روش کار بدین طریق بود که ابتدا داده های مورد نظر در رابطه با مجلات حوزه جراحی، از JCR از زیرمجموعه های پایگاه اطلاعاتی آی.اس.آی استخراج سپس به صورت دستی مولفه هایی مانند تعداد شماره در سال، نام کشور متشرکننده مجله، نام پایگاه اطلاعاتی که مجله را نمایه می کند و زبان مجله بدست آمد، سپس داده ها وارد نرم افزار اکسل گردید و جداول مورد نظر ترسیم گردید. همچنین از آمار توصیفی مانند فراوانی و درصد نیز استفاده گردید. یافته ها: در مجموع 197 عنوان مجله در زمینه جراحی در پایگاه اطلاعاتی آی.اس.آی نمایه می شوند. این 197 عنوان مجله کلا مربوط به 25 کشور می باشند که در این میان ایالات متحده آمریکا 96 مجله در جایگاه اول، انگلستان با 25 مجله و آلمان با 17 مجله به ترتیب در رتبه های دوم و سوم قرار می گیرند. تعداد 2 مجله در سال 24 شماره منتشر می نمایند، یعنی به صورت دو هفته نامه منتشر می شوند. همچنین 1 مجله در سال 16 شماره و 1 مجله نیز14 شماره در سال منتشر می نمایند. قابل توجه است که 73 عنوان مجله هر کدام در سال 12 شماره مجله منتشر می نمایند. کلیه مجلات در این زمینه به وسیله 24 پایگاه اطلاعاتی نمایه می شوند که در این میان پایگاه اطلاعاتی الزویر با نمایه کردن 44 مجله در زمینه جراحی در رتبه اول قرار دارد. همچنین زبان تعداد 178 مجله یعنی بیش از نود درصد از مجلات حوزه جراحی انگلیسی می باشد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که پژوهشگران قبل از ارسال مقاله خود به دفاتر مجله، نسبت به زبان مجله و تعداد شماره مجلات در سال دقت نمایند چرا که شانس چاپ مقاله آنها بیشتر است، همچنین دست اندرکاران مجلات در ایران خصوصا مجلاتی که در حوزه جراحی مقالاتی را منتشر می نمایند، سعی نمایند تا استانداردهای پذیرفته شده بین المللی (مانند داوری بین المللی، هیات تحریریه بین المللی، چکیده و منابع لاتین و چاپ منظم) مجلات خصوصا آی.اس.آی را رعایت نمایند تا آن مجله نیز در آی.اس.آی نمایه گردد، چرا که علاوه بر سهولت در چاپ مقالات پژوهشگران کشورمان، باعث افزایش تولیدات علمی نیز می شود.

دیورتیکول آپاندیس یکی از علل غیرشایع درد شکم است که می تواند علامت دار بوده و یا در حین جراحی یا باریوم انما کشف شود. شیوع دیورتیکول آپاندیس بسیار پایین می باشد. با این وجود با توجه به ریسک بالاتر پرفوراسیون در این موارد، باید همواره مد نظر گرفته شده و مورد ارزیابی قرار گیرد. بیمار آقای 52 ساله ای بود که به علت درد شکم با ماهیت کولیکی در ناحیه دور ناف به اورژانس مراجعه کرده بود. درد بیمار از بعد از ظهر روز قبل از مراجعه شروع شده و به تدریج افزایش یافته و به ناحیه تحتانی راست شکم شیفت پیدا کرده بود. در بررسی های انجام شده بیمار تندرنس، گاردینگ، لکوسیتوز و تب داشته که تحت عمل جراحی قرار گرفت. در بررسی پاتولوژیک بیمار آپاندیسیت حاد چرکی به همراه دیورتیکولیت آپاندیس گزارش گردید. با وجود آنکه درمان این بیماری نیز همانند آپاندیسیت می باشد ولی به علت موربیدیتی و مورتالیتی بالاتر آن باید همواره به ویژه در بیماران مسن تر و افراد با اختلالات سیستم ایمنی جزو تشخیص های افتراقی مد نظر گرفته شود.

ناهنجاری های رحمی در برگیرنده بسیاری از بیماری ها است. از جمله آنان، ناهنجاری های مربوط به ناحیه ژنیتال می باشد که بسیار پیچیده و نادر هستند. اغلب این نوع اختلالات به شکل نادرست تشخیص داده می شوند و درمان نامناسب را دریافت می نمایند. این گزارش مورد مربوط به نوزاد سه روزه با تشخیص توده شکمی بوده که، در معاینه اولیه تمامی علائم حیاتی طبیعی و ناحیه ژنیتال ظاهری طبیعی داشت. در لمس شکم توده بزرگ با قوام سفت و غیر متحرک در ناحیه هیپوگاستر تا ناف قابل لمس بود. آزمایشات تشخیصی سیستو یورتروگرام حین ادرار و سی تی اسکن برای بیمار انجام شد. بیمار با تشخیص واژن متسع با رحم دوگانه تحت درمان جراحی قرار گرفت. درناژ ترشحات انجام و یک هفته بعد بیمار با وضعیت مناسب مرخص گردید. تشخیص نهایی بیمار سندرم هرلین ورنر وندرلیش می باشد. اغلب مطالعات زمان بروز علایم را حدود 14-12 سالگی ذکر کرده اند، ولی در این مورد بخصوص تشخیص و درمان زودرس اتفاق افتاد. برای اینکه تشخیص زودرس اتفاق بیفتد، همکاری همه جانبه پزشکان متخصص اطفال، زنان، رادیولوژی و جراح اطفال ضروری به نظر می رسد.