هدف: این کارآزمایی بالینی تصادفی شده به منظور بررسی اثر تابش یک جلسه لیزر کربن دی اکسید غیر تخریبی (Non-ablative CO2 Laser Therapy, NACLT) برای تسکین درد آفت های دهانی راجعه مینور (minor recurrent aphthous stomatitis miRAS) به عنوان نمونه زخم های دهانی دردناک طرح ریزی و اجرا گردید.مواد و روشها: 15 بیمار مبتلا به miRAS با 30 ضایعه آفت دهانی مینور، بعد از انطباق با معیارهای ورود و خروج طرح، به این مطالعه وارد شدند. در هر بیمار یک ضایعه بصورت تصادفی (random allocation) به عنوان لیزر و ضایعه دیگر به عنوان پلاسبو در نظر گرفته شد. قبل از لیزر درمانی، بر روی هر دو ضایعه لیزر و کنترل، یک لایه ژل شفاف با محتوای بالای آب و بدون خاصیت بی حس کنندگی قرار داده شد. بر روی ضایعات گروه پلاسبو از لیزر خاموش استفاده گردید. در مورد ضایعات گروه لیزر، از لیزر CO2 موج پیوسته (continuous wave) با توان 1W با قطر حدود 2 میلی متر استفاده شد. از بیماران درخواست گردید که شدت درد ایدیوپاتیک و تماسی ضایعات گروه لیزر و کنترل را قبل از تابش لیزر، بلافاصله بعد از آن و نیز در ساعات پیگیری یعنی ساعات 4، 8، 12، 24، 48، 72 و 96 ساعت بعد از لیزر، بر اساس سیستم درجه بندی چشمی (Visual analogue scale VAS) بیان نمایند.نتایج: بلافاصله بعد از لیزر درمانی، کاهش شدت درد ایدیوپاتیک و تماسی در ضایعات گروه لیزر بصورت قابل توجهی بیشتر از ضایعات گروه پلاسبو بود (P<0.001). تفاوت شدت درد، در ضایعات گروه پلاسبو و لیزر در زمان های پیگیری بعدی همچنان معنی دار بود (P<0.001). تابش لیزر، با درد، سوزش و احساس گرما همراه نبود و هیچ نیازی به بی حسی موضعی وجود نداشت. پس از تابش لیزر، هیچ نوع عوارض قابل مشاهده ای از جمله تخریب بافتی، زخم و یا حتی اریتم ایجاد نشد. نتایج توان سنجی (powermetery) و دماسنجی (thermometry) موید کم توان بودن تابش لیزر با روش NACLT بود.نتیجه گیری: نتایج این کارآزمایی بالینی تصادفی شده، نشان داد که با تابش نور لیزر CO2، از ورای یک ژل شفاف با محتوای زیاد آب و فاقد اثر بیحسی، می توان از آن به عنوان یک سیستم لیزر کم توان و غیر تخریبی (non ablative, low power laser) جهت تسکین فوری و چشمگیر درد آفت های دهانی راجعه بدون عوارض جانبی قابل مشاهده استفاده نمود.