لیزر در پزشکی
سال:1390 | دوره:8 | شماره:4 (پی در پی 42) |تعداد مقالات:6

موکوزیت دهانی شایع ترین و ناتوان کننده ترین عارضه گزارش شده در بیماران تحت شیمی درمانی و رادیوتراپی است و تظاهرات کلینیکی آن شامل سوزش، خونریزی، اریتم، ادم مخاط دهان و در نهایت ایجاد زخم با یا بدون غشای کاذب است. عوارض بالقوه موکوزیت دهانی شامل درد شدید، افزایش خطر عفونت های موضعی و سیستمیک، اختلال در عملکرد طبیعی حفره دهان و حلق و ... می باشد که زندگی شخص را متاثر می سازد و منجر به بستری شدن فرد و افزایش هزینه مراقبت های پزشکی می شود.

مقدمه: ضایعات داخل استخوانی ایجاد شده در اثر بیماری های پریودنتال از نظر درمان از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. این گونه ضایعات نیز با روش های مختلفی از جمله استفاده از پیوند استخوان اتوژن یا آلوژن، رژنراسیون هدایت شده بافتی (GTR)، استفاده از پروتئین های ماتریکس مینایی (EMP) یا ترکیبی از این روش ها تحت درمان قرار می گیرند. اخیرا، روش کاربرد لیزر کم توان (Low-level lasertherapy (LLLT به عنوان یکی از روش های جدید بهبود ترمیم استخوان مورد مطالعه قرار گرفته است. گزارش شده است که تحریک بافتی ایجاد شده در نتیجه LLLT با بهبود شرایط ترمیم در مطالعات آزمایشگاهی و بالینی به ترمیم تسریع یافته ضایعات استخوانی منجر می شود. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ای کاربرد پیوند استخوانی اتوژن به تنهایی و به همراه LLLT در درمان ضایعات پریودنتال داخل استخوانی دو و سه دیواره در انسان می باشد.روش بررسی: چهارده بیمار مبتلا به پریودنتیت متوسط تا شدید دارای حداقل یک جفت ضایعه داخل استخوانی مشابه در ناحیه اینترپروگزیمال با عمق پروبینگ بیشتر یا مساوی 5 میلی متر و عمق ضایعه مساوی یا بیشتر از 3 میلی متر انتخاب شدند. در روند جراحی پس از پرتاب سکه به صورت اتفاقی در یک سمت از استخوان اتوژن به تنهایی و در سمت مقابل بعد از قرار دادن استخوان اتوژن و بستن زخم، تابش لیزر انجام شد. لیزر مورد استفاده در این مطالعه یک لیزر کم توان (gallium-aluminum-arsenide GaAlAs; LX2 Diode Lasers, Thor company, UK) با طول موج 830 نانومتر بود. تابش به صورت (continuous wave (CW با توان 40 میلی وات و جریان انرژی معادل 4 ژول بر سانتی متر مربع با دانسیته کلی انرژی 16 ژول بر سانتی متر مربع انجام شد. زمان تابش لیزر 60 ثانیه بود و لیزر درمانی در روزهای 3، 5 و 7 بعد از جراحی تکرار شد. سه ماه پس از جراحی نسبت به انجام جراحی reentry اقدام شد. متغیرهای مربوط به بافت سخت و نرم هم در حین جراحی اولیه و هم در جراحی reentry با استفاده از استنت توسط یک پریودنتیست که از نوع مداخله انجام شده آگاهی نداشت، اندازه گیری شد.یافته ها: کاربرد لیزر کم توان با پارامترهای ذکر شده به طور معنی داری باعث کاهش عمق پروبینگ (3.78±0.72 میلی متر در مقابل 2.39±1.02 میلی متر)، بهبود حد چسبندگی بالینی (3.42±0.93 میلی متر در مقابل 2.25±1.12 میلی متر)، کاهش فاصله عمیق ترین ناحیه ضایعه تا استنت (3.21±1.03 میلی متر در مقابل 1.44±0.20 میلی متر) و کاهش بیشتر عمق ضایعه (1.33±0.18 میلی متر در مقابل 2.50±0.91 میلی متر) نسبت به گروه کنترل شد. در حالی که بر روی فاصله مارجین لثه از استنت و موقعیت کرست استخوان نسبت به استنت تاثیر معنی داری نداشت.نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه استفاده همزمان از لیزر کم توان با پارامترهای ذکر شده و استخوان اتوژن باعث بهبود پارامترهای کلینیکی عمق پروبینگ، حد چسبندگی بالینی و عمق ضایعه استخوانی در جراحی مجدد (بعد از سه ماه) نسبت به گروه کنترل (استفاده از استخوان اتوژن به تنهایی) شده است.

مقدمه: گرما درمانی بینابینی القاء شده توسط لیزر LITT یک روش گرمادرمانی به صورت حداقل تهاجمی برای درمان تومور های سرطانی است. مدل کردن اثر لیزر بر بافت در LITT نسبت به روش های نظارت بر افزایش دما مزیت های زیادی دارد از جمله بررسی انتشار نور و انتقال گرما، تغییر پارامتر های تاثیر گذار در اثر لیزر بر بافت، هزینه کمتر و به صرفه بودن. از میان روش های گوناگون حل عددی مانند المان محدود و تفاضل محدود، روش المان مرزی دو جانبه ای جدیدترین روش مورد استفاده محققان برای حل مسائل انتقال گرما در بافت است.روش بررسی: در این تحقیق افزایش دمای بافت کبد با روش المان مرزی دوجانبه ای بررسی شده است. در این مقاله از روش مونت کارلو با گام متغیر و جذب تدریجی برای انتشار نور در بافت استفاده شده و همچنین نتایج حاصل از روش المان مرزی دوجانبه ای با روش المان محدود مقایسه شده است.یافته ها: نتایج نشان می دهد که هر دو روش المان مرزی دوجانبه ای و المان محدود به نتایج تقریبا مشابهی می رسند و اختلاف دمای این دو روش ناچیز و کمتر از 1 درجه سانتی گراد است. همچنین روش المان مرزی به علت کاهش یک واحدی بعد مساله باعث افزایش سرعت حل می شود.نتیجه گیری: روش المان مرزی دوجانبه ای روشی دقیق و سریع برای برای بررسی انتقال گرما در بافت در اثر تابش لیزری می باشد.

مقدمه: در این مقاله با در نظر گرفتن دندان به صورت دو لایه متشکل از مینا و عاج، معادله انتقال حرارت درون آنها را حل می کنیم و تابع توزیع دما درون مینا و عاج را هنگامی که در معرض تابش لیزر Er:YAG قرار می گیرد، به طور تحلیلی به دست می آوریم.روش بررسی: با توجه به ثابت های حرارتی مربوط به مینا و عاج، نمودارهای مربوط به تابع توزیع دما را رسم می کنیم و به بحث پیرامون آنها می پردازیم.یافته ها: با رسم نمودارهای تابع توزیع دما در حالت های مختلف متوجه می شویم که هنگام تابش لیزر بر دندان به صورت دولایه، وقتی به عمق عاج می رسیم، دما به سرعت به سمت صفر میل می کند. در صورتی که تغییر بیشینه دمای ایجاد شده در سطح مینا 34 درجه سیلسیوس می باشد.نتیجه گیری: این تغییر بیشینه دما منجر به آثار مخربی مانند تبخیر یا کربونیزه شدن بر مینا و عاج نخواهد شد و در نتیجه تابش پالسی لیزر Er:YAG بر روی دندان تحت این شرایط اطمینان بخش می باشد.

مقدمه: این تحقیق جهت بررسی آشکارکنندگی طیف پراکندگی رامان ارتقاء یافته سطحی (SERS) آنزیم تروپونین نوع I جهت تشخیص سکته قلبی یا انفارکتوس میوکارد صورت گرفته است.روش بررسی: در این مقاله با داشتن طیف پراکندگی رامان ارتقاء یافته سطحی تروپونین I، آشکارسازی برای تشخیص این آنزیم طراحی شده است. برای این منظور آشکارساز نوری چاه کوانتومی AlxGa1-xAs/GaAs مورد استفاده قرار گرفته است. با بهینه کردن درصد مولار آلومینیوم (x) در ماده سدی AlxGa1-xAs و تعیین دقیق پهنای چاه GaAs آشکارسازی برای آشکارکنندگی مناسب در محدوده ای که بیشینه طیف SERS تروپونین قرار می گیرد، شبیه سازی شده است.یافته ها: در این تحقیق با شبیه سازی سیستم آشکارساز نوری چاه کوانتومی و بهینه کردن پارامترهای اساسی آن جذب اپتیکی و آشکارکنندگی مناسب برای طیف SERS تروپونین I به دست آمده است.نتیجه گیری: آشکارساز نوری چاه کوانتومی مادون قرمز با استفاده از تبدیل سیگنال اپتیکی به سیگنال الکترونی، ابزاری مناسب برای تشخیص بیماری ها است. طراحی مناسب و بهینه آشکارساز، طیف جذب اپتیکی و آشکارکنندگی قوی تری را نتیجه می دهد که در نتیجه آن سرعت و دقت فرآیند آشکارکنندگی را بهبود می بخشد.