لیزر در پزشکی
سال:1392 | دوره:10 | شماره:1 |تعداد مقالات:5

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر نگهداری در آب بر استحکام باند ریزکششی ادهزیوهای Etch and Rinse دو مرحله ای به مینای درمان شده با لیزر Er:YAG طراحی شده است.روش بررسی: اسلپ های 2×8×8 میلی متر از انسیزورهای انسانی تهیه شدند و سپس این اسلپ ها به صورت تصادفی در 6 گروه قرار گرفتند. سطح مینای 3 گروه توسط لیزر Er:YAG درمان شدند. پس از آماده سازی سطوح مینایی تمام نمونه ها با اسید فسفریک 37 درصد، نمونه کامپوزیتی از Z250 توسط ادهزیوSingle Bond 2  به آن ها باند شدند سپس نمونه ها بر اساس مدت زمان نگهداری در آب در 3 گروه قرار گرفتند: 24 ساعت (فقط جهت تکمیل پلیمریزیشن)، 6 و 12 ماه. استحکام کششی نمونه ها در دستگاه universal testing machine با سرعت 0.5 mm/min بررسی و اعداد برحسب مگاپاسکال (و بر اساس متوسط عدد هر نمونه حذف شده) گزارش شدند. پس از تخمین میانگین Mean و SD، داده ها توسط آزمون two-way ANOVA و آزمون تکمیلی Tukey HSD آنالیز شدند (a=0.05).یافته ها: آنالیزTwo-way ANOVA  نشان داد که اثر فاکتور اصلی زمان نگهداری در آب از نظر آماری معنی دار بود (P<0.001) ولی اثر لیزر تفاوت معنی داری را نشان نداد (P>0.05). اثر متقابل زمان نگهداری در آب و لیزر، تفاوت معنی داری را نشان داد (P=0.001). آزمون تکمیلی  Tukey HSDنشان داد که بین گروه های نگهداری شده در آب تفاوت آماری معنی داری وجود دارد.نتیجه گیری: استحکام باند ریز کششی ادهزیو به سطوح مینایی لیزر شده و بدون لیزر، تفاوت آماری معنی داری نداشتند. با این حال اثر مدت زمان نگهداری در آب، معنی دار بود. بدین ترتیب با افزایش زمان نگهداری، استحکام باند کاهش می یابد.

مقدمه: یکی از علایم آزاردهنده بیماری PCOD هیرسوتیسم می باشد که می توان از لیزر برای رفع آن استفاده کرد. مقایسه اثربخشی لیزر در هیرسوتیسم در زنان مبتلا بهPCOD  در مقایسه با زنان غیر درگیر در ارزیابی تعداد جلسات مورد نیاز جهت رفع موهای زاید و لزوم مصرف همزمان داروهای هورمونی کمک کننده می باشد.روش بررسی: در یک مطالعه مداخله ای 11 زن PCO مثبت و 34 زن PCO منفی در طی سال 1390 تحت درمان با لیزر الکساندریت Team Italy، طبق پروتکل درمانی ارائه شده، قرار گرفتند. از بیماران قبل از شروع درمان و بعد از هر بار درمان عکس گرفته می شد و تعداد موها در یک سانتی مترمربع به صورت راندوم شمرده می شد. سپس میانگین کاهش مو در هر جلسه محاسبه می شد. در پایان، میزان کاهش مو در گروه PCO مثبت با گروه PCO منفی مقایسه شدند و تحت آزمون های آماری قرار گرفتند.یافته ها: در 3 جلسه درمان انجام شده و شش ماه بعد از آخرین جلسه درمان در گروه PCO مثبت به ترتیب بعد از جلسه اول میزان کاهش مو 13.13 درصد با انحراف معیار 11.52، بعد از جلسه دوم میزان کاهش مو 21.69 درصد با انحراف معیار 16.35 و بعد از جلسه سوم میزان کاهش مو 32.54 درصد با انحراف معیار 19.79 بود. 6 ماه بعد از آخرین جلسه درمان میزان کاهش مو 30.95 درصد با انحراف معیار 17.77 (P.value<0.05) به دست آمد. گروه PCO منفی، میانگین کاهش مو بعد از جلسه اول 25.61 درصد با انحراف معیار 13.50، بعد از جلسه دوم میانگین کاهش مو 47.35 درصد با انحراف معیار 16.41، بعد از جلسه سوم میانگین کاهش مو 57.78 درصد با انحراف معیار 16.85 و شش ماه بعد از آخرین جلسه درمان میانگین کاهش مو 57.87 درصد با انحراف معیار 20.75 (P.value<0.05) داشتند. میانگین کاهش مو در افراد PCO مثبت نسبت به افرادPCO  منفی به صورت معنی داری کاهش کمتری داشت (P.value<0.05).نتیجه گیری: در درمان موی زاید در افراد PCO مثبت نیاز به درمان همزمان دارویی و تعداد جلسات بیشتر درمان با لیزر جهت نتایج بهتر نسبت به افراد PCO منفی وجود دارد.

مقدمه: یکی از انواع تصویربرداری های ملکولی، روش برش نگاری فلورسنت ملکولی است که در آن، نمونه در زوایای مختلف تحت تابش پرتوی لیزر قرار می گیرد و پس از تحریک، مبادرت به تابش پرتوی فلورسنت می نماید. در این شیوه تصویربرداری نوری مکان تجمع ماده فلورسنت در بافت با توجه به شدت فلورسنت رسیده به سطح نمونه تعیین می شود. بررسی چندین فرآیند زیستی نیازی ضروری در کاربردهای پزشکی و بیولوژیکی است. برای انجام این قبیل بررسی ها برای نشاندار کردن اجزای مورد نظر از مواد فلورسنت مختلف استفاده می شود و تصویربرداری به روش چندبینابی انجام می شود. اما، به دلیل هم پوشانی بیناب تابشی مواد فلورسنت، تفکیک اجزای نشاندار شده از هم میسر نیست. برای ایجاد بهبود در تفکیک اجزا از الگوریتم های ریاضی موسوم به unmixing خطی استفاده می شود. بنابراین هدف این مقاله پیاده سازی یک الگوریتم unmixing مبتنی بر روش فاکتورگیری ماتریسی غیرمنفی(NMF)  در تصاویر برش نگاری فلورسنت است.روش بررسی: این مطالعه به طور مجزا در دو بخش شبیه سازی و آزمایشگاهی اجرا شد. در هر دو بخش، شدت فلورسنت رسیده به سطح نمونه حاوی دو ماده فلورسنت مختلف در پروجکشن های متعدد در چند طول موج به دست آمد سپس الگوریتم unmixing بر روی تصاویر پروجکشن اعمال شد. برای تعیین صحت عملکرد الگوریتم، تصاویر پروجکشن از هر یک از دو ماده فلورسنت ایجاد شد و به عنوان داده مرجع برای مقایسه با تصاویر حاصل از اعمال الگوریتم در نظر گرفته شد. ارزیابی کمی با محاسبه ضریب همبستگی و جذر میانگین مربع اختلاف (RMSE) انجام شد سپس داده های حاصل اعمال الگوریتم مورد بازسازی قرار گرفتند.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان دادند تصاویر حاصل از اعمال الگوریتم با تصاویر مرجع مربوطه بیش از 97 درصد همبستگی داشتند. بین جذر میانگین مربع اختلاف تصاویر حاصل از اعمال الگوریتم با تصاویر مرجع مرتبط و غیر مرتبط تفاوت معنی دار مشاهده شد (P.value<0.001) که نشان دهنده صحت عملکرد الگوریتم بود.بحث و نتیجه گیری: در این مقاله الگوریتم unmixing مبتنی بر روشNMF  برای جداسازی سهم نسبی دو فلوروفور در تصاویر پروجکشن نوشته شد. صحت این الگوریتم با آزمون همبستگی و t-test بررسی و تایید شد. نتایج بازسازی با استفاده از داده های حاصل از الگوریتم نشان می دهد با این روش می توان توزیع هر یک از فلوروفورها را به طور جداگانه به دست آورد.

مقدمه: بیماری های دندانی بر روی سلامت و کیفیت زندگی میلیون ها انسان در جهان موثر هستند. در این مطالعه تاثیرات امواج فراصوت پیوسته با شدت پایین بر تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان به سلول های ادونتوبلاست ها که مسوول ساخت و ترمیم عاج هستند، مورد بررسی قرار گرفته است.روش بررسی: سلول های مغز استخوان رت در محیط محتوی سرم جنین گاوی (FBS) قرار گرفتند و تا پاساژ 3 کشت داده شدند. سلول ها به سه گروه (فراصوت، محیط تمایز و فراصوت و محیط تمایز) تقسیم شدند. سلول ها در معرض موج فراصوت در مد پیوسته با فرکانس 1 مگاهرتز و با شدت 355 mW/cm-2 قرار گرفتند. توان زیستی، تکثیر و تمایز ادونتوژنیک سلول ها پس از تیمار با فراصوت ارزیابی شد.یافته ها: نتیجه تست MTT نشان داد که توان زیستی و تکثیر سلول ها هنگامی که در معرض تابش فراصوت قرار می گیرند به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل بالاتر بود (P<0.05). آنالیز بیان ژنی افزایش معنی داری را در بیان ژن های ادونتوژنیک در گروه محیط تمایز و فراصوت نسبت به سایر گروه ها نشان داد (P<0.01).

مقدمه: تهیه نقشه گره لنفاوی سنتینل در تشخیص سرطان و یافتن روش درمانی بهینه موثر است. نقشه گره لنفاوی سنتینل با استفاده از روش تصویربرداری نوری تهیه می شود. مطالعات اخیر نشان می دهد که نشت پرتوی منبع تابنده مهم ترین عاملی است که در تصاویر اکتسابی نسبت سیگنال به نویز و حساسیت را تحت تاثیر قرار می دهد و منجر به عدم تشخیص دقیق گره های لنفاوی سنتینل می گردد. هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر نشت نوری و حساسیت بر تابع نقطه گستر دستگاه تصویربرداری فلورسنت جراحی در فانتوم معادل بافت می باشد.روش بررسی: در این مطالعه شش چینش اپتیکی مختلف با استفاده از نرم افزار زیمکس طراحی و سپس اجرا شد. موقعیت مناسب منبع آشکارساز با روش اجزای محدود تحت نرم افزارNIRFAST  شبیه سازی و بهینه شد. فانتومی با خصوصیات مشابه بافت جهت تصویربرداری ساخته شد. میزان نشت نور تحریکی با استفاده از رابطه نسبت انتقال و مقدار تابع نقطه گستر با محاسبه FWHM به دست آمد.یافته ها: نسبت انتقال برای چینش مرجع و چینش نهایی به ترتیب از 0.452 به 0.192 تغییر کرد (P<0.0006). مقدار تابع نقطه گستر با استفاده از چینش مرجع 49.9 پیکسل و برای چینش نهایی 39.1 پیکسل به دست آمد (P<0.0001). ارزیابی آماری نشان داد که میزان نشت نور تحریکی در چینش نهایی 58 درصد نسبت به چینش مرجع کاهش یافت و مقدار تابع نقطه گستر 22 درصد برای چینش نهایی نسبت به چینش مرجع بهبود داشت.بحث و نتیجه گیری: این روش برای کاهش نشت نور تحریکی برای اعتباربخشی به سیگنال های جمع آوری شده برای تصویربرداری فلورسانس ارائه شده است.