نشریه پرستاری ایران
سال:1389 | دوره:23 | شماره:63 |تعداد مقالات:10

زمینه و هدف: کودکان ساکن در مراکز نگهداری شبانه روزی علاوه بر مشکلاتی که در خانواده با آن مواجه بوده اند، در محیط مراکز نیز در معرض مشکلات رفتاری و بهداشتی فراوانی قرار می گیرند. به همین منظور مطالعه ای با هدف تعیین وضعیت سلامت جسمی کودکان 11-7 ساله ساکن مراکز نگهداری شبانه روزی شهر تهران انجام گردید.روش بررسی: این پژوهش مطالعه ای مقطعی بود که بر روی 105 کودک (57 پسر و 48 دختر) ساکن مراکز نگهداری شبانه روزی شهر تهران در سال 1385 انجام گرفت. در این پژوهش نمونه گیری از نوع سرشماری بوده و اطلاعات موردنیازدر رابطه با سلامت جسمی کودکان از طریق معاینات فیزیکی بر اساس فرم بررسی وضعیت سلامت کودکان و پرونده بهداشتی آن ها بدست آمد. در نهایت داده های بدست آمده با نسخه 13 نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: شایع ترین اختلالات موجود در این گروه از کودکان به ترتیب شامل اختلالات دهان و دندان (5/90 درصد)، پوست (2/76  درصد) چشم (4/51 درصد) و سیستم تنفسی (1/40 درصد) است. آزمون کای اسکوئر نیز نشان داد: سلامت جسمی با جنس ،سن و مدت زمان سکونت در مراکز ارتباط معنی داری نداشت.بحث: از آنجا که کودکان ساکن مراکز نگهداری شبانه روزی از نظر سلامتی و بهداشت جزو گروه های پرخطر در جوامع محسوب می شوند لذا با توجه به یافته های بدست آمده در مطالعه حاضر، انجام بررسی و رسیدگی بیشتر درخصوص ارتقا سلامت این کودکان ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: خواب و استراحت یکی از نیازهای اساسی و فیزیولوژیک انسان است. پرستاران چون در شیفت های کاری صبح، عصر، شب و به طور نامنظم فعالیت می کنند بیشتر از سایر افراد در معرض ابتلا به اختلالات خواب قرار دارند لذا هدف این مطالعه بررسی کیفیت خواب پرستاران و شناخت عوامل موثر بر آن می باشد.روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی است. جامعه پژوهش شامل پرستاران بخش هایICU ، CCU، دیالیز، اورژانس، زنان و زایمان و داخلی بیمارستان امام خمینی شهر تهران است. نمونه های مورد مطالعه (120 پرستار) به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند ابزارهای جمع آوری داده ها پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت خواب پیتسبرگ بود.نتایج: نتایج این تحقیق نشان داد که کیفیت خواب 5/62 درصد پرستاران پایین، 3/33 درصد نسبتا پایین و فقط 2/4 درصد خوب بودند. آزمون آماری X2 بین کیفیت خواب با الگوی نوبت کاری ارتباط معنی داری را نشان داد (P<0.5). بدین صورت که پرستاران با الگوی نوبت کاری نامنظم، دارای کیفیت خواب پایین تری بودند.بحث و نتیجه گیری: درصد بالایی از پرستاران از کیفیت خواب پایین رنج می برند و تغییر الگوی نوبت کاری و میزان ساعات نوبت کاری نقش عمده ای در کاهش کیفیت خواب آنان دارد.

مقدمه: آترواسکلروز و اسپاسم عروق کرونر دو علت شایع بیماری عروق کرونر می باشند. از آن جا که میزان درک بیماران نقش موثری در پذیرش رژیم درمانی آنها دارد، لذا این مطالعه به منظور تعیین میزان درک بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر در مورد پذیرش رژیم درمانی در بیمارستان های منتخب تبریز در سال 1385 انجام گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه تحلیلی جامعه مورد مطالعه بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر با بیش از یک بار سابقه بستری به علت همین بیماری در بیمارستان های منتخب تبریز بودند که به بطور تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. حجم نمونه 160 نفر بود. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه ای مشتمل بر سه بخش شامل مشخصات فردی، میزان پذیرش رژیم درمانی و الگوی باورهای بهداشتی بود که از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردار بود. داده ها به روش مصاحبه جمع آوری و تکمیل گردید و با کمک نرم افزار آماری SPSS ویرایش 11 و آزمون های آماری و ضرایب همبستگی پیرسون و اسپیرمن، آزمون  تی، آنالیز واریانس یک طرفه و فریدمن تجزیه و تحلیل گردید. سطح معنی داری مورد نظر 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: در نتایج به دست آمده میانگین نمرات درک بیماران در مورد پذیرش رژیم درمانی 60/42 بود. بین میزان پذیرش رژیم درمانی و الگوی باورهای بهداشتی رابطه معنی دار آماری وجود داشت. ولی یافته های پژوهش، رابطه معنی دار آماری بین مشخصات فردی و میزان درک بیماران مبتلا به بیماری های عروق کرونر در مورد پذیرش رژیم درمانی را نشان ندادند.نتیجه گیری: با توجه به میانگین نمرات درک، نیاز شدید این بیماران به آموزش پذیرش رژیم درمانی وجود دارد. بنابراین، پرسنل درمانی باید نیازهای آموزشی بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر را بررسی و روش های خود مراقبتی مناسب را در جهت کنترل عوارض و علایم بیماری و پیشگیری از عود مجدد بیماری آموزش دهند.

زمینه و هدف: نارسایی مزمن کلیوی، با تغییراتی که در شیوه زندگی، وضعیت سلامت و نقش فرد ایجاد می کند؛ زندگی روزانه بیمار و خانواده وی را تحت تاثیر قرار داده و کیفیت زندگی فرد را متاثر می سازد. با توجه به بالا بودن تعداد بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی در کشور، مطالعه حاضر با هدف تعیین کیفیت زندگی در این بیماران و فاکتورهای وابسته به آن انجام پذیرفت.روش بررسی: این مطالعه از نوع همبستگی - توصیفی بود. 202 بیمار مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی مراجعه کننده به مرکز همودیالیز مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی فرانس و پوورس نسخه دیالیز و فرم مشخصات فردی جمع آوری گردید.یافته ها: یافته ها نشان داد که کیفیت زندگی اکثر واحدهای مورد پژوهش مطلوب است. همچنین از میان متغیرهای فردی بین کیفیت زندگی با وضعیت اقتصادی، تاهل و تعداد فرزندان ارتباط وجود دارد (P£%5).بحث و نتیجه گیری: با توجه به عوامل مرتبط با کیفیت زندگی بیماران کلیوی که در این پژوهش مشخص شد، لازم است پرستاران در مراقبت از این بیماران به مشخصات فردی و اجتماعی آن ها توجه بیشتری مبذول نمایند. بررسی کیفیت زندگی این بیماران با طرح های طولی پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: کما با عوارض متعددی در عملکردهای شناختی، ادراکی و حسی همراه است. محرومیت حسی نیز یکی دیگر از عوارض تهدید کننده بیماران کمایی است که عوارض مذکور را تشدید می نماید. بسیاری از عوارض کما بواسطه به کارگیری برنامه های تحریک حسی قابل پیشگیری است اما شناخت و به کارگیری بهترین برنامه تحریک حسی اهمیت دارد. هدف این مطالعه تعیین تأثیر تحریکات شنوایی با صداهای آشنا بر روند تغییرات نمره هوشیاری بیماران کمایی طی 14 روز به کارگیری این تحریکات می باشد.روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، نمونه های پژوهش 30 بیمار بستری در بخش های ICU بیمارستان های شریعتی و سینا بودند که به روش نمونه گیری در دسترس به مطالعه وارد شده و به صورت تصادفی با همسان سازی گروهی هم زمان در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. بیماران گروه آزمون با نواری ضبط شده از صدای فرد مورد علاقه شان در خانواده (روزانه دو بار و هر بار به مدت 5 تا 15 دقیقه) تحریک شدند اما بیماران گروه کنترل به جز صداهای معمول محیط بخش، تحریک شنوایی خاصی دریافت نکردند. ابزار بررسی سطح هوشیاری، مقیاس کمای گلاسکو (GCS) بود که بوسیله آن نمره هوشیاری بیماران گروه آزمون قبل و بعد از هر جلسه تحریک (چهار بار در روز) ارزیابی شد. نمره هوشیاری بیماران گروه کنترل نیز روزانه 4 بار با فواصل زمانی مشابه گروه مداخله ارزیابی شد. هم زمان با ارزیابی مقیاس کمای گلاسکو، علایم همودینامیک نیز ارزیابی گردید.جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری مجذور کای، فیشر دقیق، فریدمن و تی مستقل استفاده گردید.یافته ها: نتایج نشان داد، در گروه آزمون اختلاف آماری معنی داری بین میانگین روزانه نمره های هوشیاری واحدهای مورد پژوهش طی 14 روز وجود داشت (P<0.001)، حال آن که میانگین روزانه نمره های هوشیاری بیماران در گروه کنترل طی 14 روز تغییر بارزی نداشت (P=0.86).نتیجه گیری: با توجه به این که به کارگیری تحریکات شنوایی با صدای آشنا با بهبود نمره هوشیاری بیماران کمایی مورد مطالعه در گروه آزمون همراه بوده است، توصیه می شود در صورت امکان شرایط لازم جهت دریافت تحریکات شنوایی آشنا برای بیماران کمایی بستری در بخش های ICU از طریق ملاقات مستقیم اعضای خانواده از بیمارشان یا پخش نوارهای ضبط شده از صدای ایشان فراهم گردد.

زمینه و هدف: بسیاری از زنان خشونت خانگی را قبل و حین بارداری تجربه می کنند. اگر چه پیامدهای جدی خشونت بر سلامت مادر و کودک در مطالعات مختلف بررسی شده است اما در مورد امکان تغییر خشونت در بارداری اطلاعات کمی وجود دارد. با توجه به این که انواع مختلف خشونت می توانند پیامدهای متفاوتی بر سلامت زنان داشته باشند، اطلاعات بیشتری در مورد تغییرات انواع خشونت در بارداری موردنیازاست. پژوهش حاضر با هدف مقایسه انواع خشونت خانگی قبل وحین بارداری در زنان باردار مراجعه کننده به مراکزبهداشتی - درمانی شهرستان مریوان در سال 1386 انجام شده است.روش بررسی: این مطالعه ی مقطعی بر روی 243 خانم باردار انجام شد. معیار ورود به مطالعه، زنان باردار 45-15 ساله در ماه آخر بارداری، ایرانی، قومیت کرد و عدم وجود افسردگی شناخته شده در دوران زندگی بود. ابتدا در یک محیط خصوصی اهداف مطالعه برای زنان باردار توضیح داده شد و در صورت تمایل به شرکت در مطالعه و دارا بودن شرایط لازم، به عنوان نمونه انتخاب شدند. سپس اطلاعات مربوط به مشخصات دموگرافیک و سابقه مامایی و همچنین تجربه خشونت قبل از بارداری و طی بارداری فعلی جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از برنامه SPSS انجام شد. میانگین و انحراف معیار و آزمون های تی تست، مک نمار و کای اسکوئر برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. سطح معنی داری در آزمون ها 0.05 در نظر گرفته شد.نتایج: بررسی کلی خشونت خانگی نشان داد که 4/86 درصد زنان قبل از بارداری و 7/68 درصد از زنان خشونت خانگی را در بارداری تجربه کرده بودند. این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (P<0.001). بررسی جزیی تر نشان داد که در بارداری نسبت به قبل از بارداری به طور معنی داری شیوع هر سه نوع خشونت فیزیکی (9/16 درصد در مقابل 7/24 درصد)، عاطفی (3/54 درصد در مقابل 9/67 درصد) و جنسی (1/55 درصد در مقابل 5/69 درصد) کاهش یافته بود. همچنین خشونت قبل از بارداری یک ریسک فاکتور قوی برای خشونت در طی بارداری بود. با وجود این که شیوع کلی خشونت خانگی در بارداری کاهش یافته بود اما تقریبا 99 درصد زنان خشونت دیده در بارداری، در دوره قبل از بارداری نیز خشونت را تجربه کرده بودند و موارد جدید خشونت در بارداری اندک بود.نتیجه گیری: این یافته ها باید ارایه دهندگان مراقبت را آگاه کند که در زنان خشونت دیده قبل از بارداری، اغلب تجربه خشونت در بارداری هم ادامه می یابد. لذا غربالگری روتین خشونت در سرویس های خدماتی یک اقدام مناسب برای کاهش اثر بر مادر و جنین اوست.

زمینه و هدف: آنژیوگرافی جهت تشخیص و تصمیم گیری درمانی بیماری های قلبی عروقی به صورت شایع در ایران انجام می شود. بیماران بعد از این روش به علت استراحت طولانی در تخت از کمردرد شکایت دارند. با توجه به کمبود مطالعات در مورد عوامل مرتبط بر شدت کمردرد بیماران بعد از آنژیوگرافی، مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل تاثیر گذار بر شدت کمردرد بیماران بعد از آنژیوگرافی قلبی، در بیمارستان طالقانی تهران در سال 1385 انجام گرفت.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه همبستگی ارتباطی می باشد. تعداد 130 بیمار به روش نمونه گیری در دسترس از محیط پژوهش انتخاب شدند. بر اساس مروری بر مطالعات عوامل جنس، سن، شاخص توده بدنی، سابقه کمردرد، سیگاری بودن، مدت زمان انجام آنژیوگرافی و تغییر وضعیت به عنوان عوامل بالقوه تاثیرگذار بر شدت کمردرد واحدهای مورد پژوهش با استفاده از پرسشنامه بررسی شدند. کمردرد در بدو ورود به بخش، ساعت دوم، چهارم، ششم و صبح روز بعد با مقیاس عددی درد بررسی و با روش های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (من ویتنی، ضریب همبستکی اسپیرمن) و به وسیله بسته نرم افزاری اس پی اس اس 13 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: عوامل سن (P=0.001، r=0.21)، جنسیت (P<0.001، z=3.92)، شاخص توده بدنی (P<0.001، r=0.52)، داشتن سابقه کمردرد (P<0.001، Z=3.16)، و عدم تغییر وضعیت (P<0.001، r=0.21)، با افزایش شدت کمردرد بعد از آنژیوگرافی ارتباط معنی دار داشتند.نتیجه گیری: پرستاران با آگاهی از عوامل تاثیرگذار بر شدت کمردرد می توانند از تکنیک های کاهش درد نظیر تغییر وضعیت در افراد مستعد جهت ارتقا راحتی بیماران استفاده نمایند.

زمینه و هدف: امروزه بسیاری از زنان به دلایل بسیاری همچون دلایل شغلی، تحصیلی و اقتصادی اولین بارداری خود را حتی تا دهه چهل زندگی به تاخیر می اندازند، لذا حفظ سلامتی مادر و نوزاد مستلزم آگاهی کامل از پیامدهای حاملگی در این سنین، برای ماماها و متخصصین زنان است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه پیامدهای حاملگی در زنان نخست زای بالا و پایین 35 سال انجام شده است.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقایسه ای بوده واحدهای پژوهش شامل 509 زن نخست زا بودند که در فاصله زمانی بین اول فروردین 1379 تا آخر اسفند 1386 با سن حاملگی حداقل 24 هفته زایمان کرده و پرونده آن ها در بیمارستان امام خمینی ساری موجود بود. نمونه ها به دو گروه بالای 35 سال و 34-20 سال تقسیم شدند و پیامدهای حاملگی در هر گروه مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون مجذور کای و فیشر استفاده شد.یافته ها: در زنان نخست زا ارتباط معنی داری بین سن بالای 35 سال و پره اکلمپسی و دیابت بارداری و زایمان قبل از موعد و پرزانتاسیون معیوب و سزارین و وزن کم هنگام تولد وجود دارد.نتیجه گیری: حاملگی بالای 35 سال می تواند حاملگی پر خطر محسوب گردد و با توجه به بالا رفتن سن ازدواج، مسوولین بهداشت و درمان باید توجه ویژه ای بر بالا بردن سطح آگاهی زنان و همچنین ماماها، جهت داشتن نسلی سالم داشته باشند.