نشریه پرستاری ایران
سال:1391 | دوره:25 | شماره:79 |تعداد مقالات:6

زمینه و هدف: معنویت و مولفه های آن به دلیل تاثیر بر سازه های روانشناختی و قابلیت اثرگذاری بر عملکردهای سازمانی در سال های اخیر مورد توجه محققین قرار گرفته است. هدف اصلی این پژوهش تعیین رابطه بین مولفه های مذهبی / معنوی با سلامت روان و امید به آینده در کارکنان بیمارستان است.روش بررسی: پژوهش حاضر یک پژوهش مقطعی - همبستگی بود که جامعه آماری را کارکنان بیمارستانهای دولتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز (4000 نفر) در پاییز 1389 تشکیل دادند که از بین آنها 250 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه امید به آینده، سلامت روان و همچنین ابعاد های مذهبی-  معنوی شامل پنج مولفه (بهزیستی وجودی، انگیزه پرستش و سازگاری، تعالی معنوی، حمایت مذهبی و اعمال و نگرش مذهبی) جمع آوری و از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام با استفاده از SPSS نسخه 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بین مولفه های بهزیستی وجودی با امید به آینده، انگیزه پرستش و سازگاری با امید به آینده و سلامت روان با امید به آینده رابطه معناداری وجود داشت (P<0.01). همچنین تمام مولفه های مذهبی - معنوی دارای همبستگی معناداری با سلامت روان بودند (P<0.01). نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نیز حاکی از آن بود که در گام اول انگیزه پرستش با ضریب تعیین 5 درصد، در گام دوم انگیزه پرستش همراه با سلامت روان با ضریب تعیین 6.4 درصدی، در گام سوم انگیزه پرستش همراه با سلامت روان و بهزیستی وجودی با ضریب تعیین 9.1 درصدی و در گام چهارم ترکیب انگیزه پرستش همراه با بهزیستی وجودی با ضریب تعیین 8.9 درصدی با امید به آینده دارای رابطه چندگانه معنادار هستند.نتیجه گیری کلی: شواهد به دست آمده در این پژوهش حاکی از آن است که انگیزه پرستش همراه با بهزیستی وجودی به ترتیب مهمترین ابعاد مذهبی- معنوی هستند که به همراه سلامت روان بر امید به آینده موثرند.

زمینه و هدف: کیفیت خواب می تواند در ارتقا سلامتی و بهبود کیفیت زندگی دانشجویان موثر واقع شود. برخی از عوامل اجتماعی روانی از جمله حمایت اجتماعی ممکن است روی کیفیت خواب اثر بگذارد. هدف از این مطالعه تعیین همبستگی بین حمایت اجتماعی درک شده و کیفیت خواب در دانشجویان پرستاری بود.روش بررسی: در یک مطالعه همبستگی، 87 دانشجوی پرستاری دانشکده پرستاری مامایی دانشگاه علوم پزشکی شیراز به صورت سرشماری طی سال 90-89 شرکت کردند. نسخه فارسی «پرسشنامه منابع شخصی 85» و «شاخص کیفیت خواب پیتزبورگ» جهت بررسی درک شرکت کنندگان از حمایت اجتماعی و کیفیت خواب استفاده شد. داده ها با استفاده از SPSS نسخه 15 و بکارگیری مجذور کای دو و ضریب همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: بیشتر دانشجویان در این مطالعه درک بالایی از حمایت اجتماعی داشته (49.4%) و از کیفیت خواب ضعیف (61.0%) برخوردار بودند. بین حمایت اجتماعی درک شده و وضعیت اقتصادی (p=0.02 وX2=7.74 ) و محل سکونت ارتباط وجود داشت (p=0.007 وX2=9.19 ). دانشجویان سال سوم و چهارم، کیفیت خواب ضعیف تری را نشان دادند. به علاوه، بین حمایت اجتماعی درک شده و کیفیت خواب در دانشجویان پرستاری همبستگی وجود داشت (P=0.01 وr=-0.33 ).نتیجه گیری کلی: با توجه به ارتباط حمایت اجتماعی با کیفیت خواب در میان دانشجویان پرستاری، مسوولین دانشکده پرستاری و خانواده ها می توانند با حمایت اجتماعی دانشجویان به بهبود کیفیت خواب این افراد کمک نمایند.

زمینه و هدف:یکی از بهترین و موثرترین راه ها برای جلوگیری از آسیب ها و صدمات ناشی از بستری شدن نوزاد نارس، درگیر شدن فعال والدین در مراقبت از او می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت عملکرد مادران در امر مراقبت از نوزاد نارس در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1391 انجام شد.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی - مقطعی به صورت پایلوت می باشد. ابتدا 2 بیمارستان دارای بخش مراقبت ویژه نوزادان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران به صورت تصادفی انتخاب و 90 مادر دارای نوزاد نارس بستری شده در بخش مراقبت های ویژه نوزادان به صورت نمونه گیری آسان انتخاب شدند. گردآوری اطلاعات از طریق مشاهده و تکمیل چک لیست عملکرد (شامل نحوه مراقبت آغوشی، ماساژ، شیردهی با پستان، تغذیه با فنجان و حمام نوزاد نارس) توسط دو پرستار آموزش دیده انجام شد. داده ها پس از گردآوری با نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های آنالیز واریا نس یک طرفه و کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میانگین سنی مادران مورد مطالعه 1±27 با حداقل 16 و حداکثر 46 سال بود. بررسی مجموع نمرات 5 چک لیست مهارت ها نشان داد که 42.02 درصد مادران دارای عملکرد ضعیف، 41.16 درصد دارای عملکرد متوسط و16.82 درصد دارای عملکرد مناسب در زمینه مراقبت از نوزاد نارس بودند. بین عملکرد مادران با تحصیلات مادر، شغل مادر، سن مادر و وزن نوزاد رابطه آماری معنی داری وجود نداشت. همچنین تفاوت معنی داری بین رتبه تولد نوزاد و تعداد فرزندان بر حسب سطوح عملکرد مادران در زمینه مراقبت از نوزاد نارس مشاهده نشد (P>0.05). نتیجه گیری کلی: با توجه به نتایج پژوهش توصیه می شود آ موزش های لازم در زمینه نحوه مراقبت از نوزاد نارس در بخش مراقبت های ویژه نوزادان برای این مادران ارائه گردد. انجام مطالعه با حجم نمونه بالاتر قابل طرح است.

زمینه و هدف: از مهم ترین عفونت های بیمارستانی که با افزایش مرگ و میر، طول مدت بستری و هزینه های درمانی یکی از عمده ترین مشکلات در بیماران بستری در بخش های مراقبت های ویژه را تشکیل می دهد، پنومونی ناشی از تهویه مکانیکی است. هدف از این مطالعه، تعیین تاثیر دهان شویه کلرهگزیدین 0.12 درصد بر ابتلا به پنومونی ناشی از تهویه مکانیکی است.روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی بوده که در طی یک دوره نه ماهه از اردیبهشت 1390 لغایت دی ماه 1390 بر 130 بیمار بستری در بخش های مراقبت ویژه یکی از بیمارستان های آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفت. نمونه ها با توجه به معیار ورود به پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و پس از همگون سازی متغیرها در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند. در گروه مداخله سه بار در روز دهان شویه با کلرهگزیدین 0.12 درصد و در گروه کنترل سه بار در روز دهان شویه با محلول سرم نمکی صورت گرفت. برای تشخیص پنومونی از نسخه معیار بالینی پنومونی استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون های مجذور کای، دقیق فیشر و آزمون تی در SPSS نسخه 16 استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که میزان ابتلا به پنومونی به طور کلی 23.1 درصد بوده که در گروه مداخله 18.5 درصد و در گروه کنترل 27.7 درصد نمونه دچار پنومونی شدند. با استفاده از آزمون مجذور کای نشان داده شد که اختلاف معنی داری بین دو گروه از این نظر وجود ندارد (P>0.05). در این مطالعه اسینتوباکتر بومانی فراوان ترین باکتری جدا شده از این بیماران بود و پس از آن گونه های سودوموناس آئروژینوس، کلبسیلا و ایکولای قرار داشتند.نتیجه گیری کلی: ابتلا به پنومونی ناشی از تهویه مکانیکی در افرادی که با کلرهگزیدین 0.12 درصد دهانشویه می شدند با گروهی که با محلول سرم نمکی دهانشویه می شدند، تفاوتی نداشت و همچنین در نوع میکروب جدا شده از افراد مبتلا به پنومونی نیز در دو گروه تفاوتی دیده نشد، لذا مطالعات تکمیلی با غلظت های بالاتر توصیه می شود.