نشریه پرستاری ایران
سال:1389 | دوره:23 | شماره:68 |تعداد مقالات:10

زمینه و هدف: اکسیژن درمانی روشی است که اکسیژن را با غلظتی بیش از آنچه در هوای محیط موجود است، برای مددجو فراهم می آورد. اکسیژن در درمان بسیاری از بیماری ها کاربرد دارد و از آن جا که اکسیژن یک داروست همانند یک دارو باید تجویز و مراقبت شود. هدف از این مطالعه بررسی رعایت استانداردهای اکسیژن درمانی توسط پرستاران در مرحله قبل و حین اکسیژن درمانی می باشد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی می باشد که در آن عملکرد اکسیژن درمانی 36 پرستار بررسی شده است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه و چک لیست و روش گردآوری اطلاعات مشاهده و مصاحبه بود که در بخش های ریه بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1385 انجام شد. عملکرد اکسیژن درمانی پرسنل پرستاری در مرحله قبل و حین اکسیژن درمانی مورد مشاهده قرار گرفت. جهت اطمینان عملکرد هر پرستار در هر مرحله دو بار مشاهده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که عملکرد قبل از اکسیژن درمانی تمام پرستاران مورد بررسی در هر دو بار مشاهده (%100) در سطح ضعیف بود، همچنین عملکرد حین اکسیژن درمانی در مشاهده بار اول تمام پرستاران (100%) و نیز در مشاهده نوبت دوم اکثریت پرستاران مورد پژوهش (%96.3) در سطح ضعیف بوده است.نتیجه گیری کلی: بطور کلی اشتباهات و خطاهای زیادی در مرحله قبل و حین اکسیژن درمانی توسط پرستاران شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران مشاهده شده است، که ضرورت ارائه برنامه های آموزش مداوم را برای به روز کردن توانمندی های پرستاران بیش از پیش مورد تاکید قرار می دهد.

مقدمه: استفاده از گروه متمرکز برای گردآوری اطلاعات، روش با ارزشی برای محققین کیفی می باشد. این روش به طور روزافزونی جایگاه خود را در تحقیقات پرستاری باز نموده است. با استفاده از این روش می توان اطلاعات غنی را طی پویایی گروه، در ارتباط با موضوعی خاص به دست آورد. هدف از این مقاله، مروری نسبتا جامع با استفاده از کتب مرجع و مقالات موجود، بر مشخصات گروه متمرکز و چگونگی برگزاری آن به عنوان یکی از روش های گردآوری اطلاعات می باشد.محتوا: گروه متمرکز یک جلسه مصاحبه گروهی نیمه ساختاری است که به وسیله رهبر گروه هدایت و در شرایطی غیررسمی با هدف گردآوری اطلاعات در مورد عنوانی خاص، برگزار می شود. خصوصیت اصلی که گروه متمرکز را متمایز می سازد، آگاهی و اطلاعاتی است که از طریق تعامل بین شرکت کنندگان ایجاد می شود. شکل باز سوالات در گروه متمرکز موجب می شود که اطلاعات وسیع، عمیق و غنی با کلمات خود شرکت کنندگان به دست آید. همچنین پاسخ های غیرکلامی مثل وضعیت بدنی شرکت کنندگان نیز اطلاعات مربوط به پاسخ های کلامی را تکمیل می نماید. گروه های متمرکز برای مطالعه موضوعات کیفی، سیاست ها، رضایت مصرف کنندگان، بررسی مشکلات بهداشتی، ارزیابی کیفیت مراقبت، تصمیم گیری های حرفه ای، ابزارسازی، و بسیاری زمینه های دیگر کاربرد دارند.عناصر اصلی یک گروه متمرکز شامل مصاحبه گر ماهر، شرکت کنندگانی که به درستی انتخاب شده اند، مکان و زمان مناسب، و اجرای صحیح فرآیند بحث گروهی می باشند. مصاحبه گر باید بحث را هدایت نماید و اطمینان یابد که طی بحث عنوان تحقیق به خوبی پوشش داده می شود. نقش مصاحبه گر تشویق کلیه شرکت کنندگان به شرکت در بحث، تحریک بحث در گروه، تسهیل ارتباطات در گروه، ایجاد تعامل و حفظ پویایی گروه، می باشد. توصیه شده است که در هر جلسه گروه متمرکز حداقل دو محقق باتجربه، یکی به عنوان مصاحبه گر و دیگری به عنوان یادداشت بردار، حضور داشته باشند. استفاده از یک راهنمای بحث یا راهنمای سوالات می تواند به گردآوری موثر اطلاعات کمک نماید. در طی بحث محقق از سوالات ژرفکاو نیز جهت دست یابی به عمق اطلاعات استفاده می کند. انتخاب شرکت کنندگان مناسب برای هر یک از گروه های متمرکز حیاتی است. جهت نمونه گیری معمولا از روش مبتنی بر هدف که طی آن افراد دارای تجربه مورد نظر انتخاب می گردند، استفاده می شود. محقق باید مطمئن باشد که افراد دعوت شده به گروه دارای تجربه یا صفتی مشترک در مورد موضوع مورد نظر می باشند. زمان و مکان انجام گروه متمرکز و مدت زمان برگزاری هر جلسه نیز باید متناسب با موضوع تحقیق و شرایط شرکت کنندگان باشد. ضبط صدا و پیاده سازی کلمه به کلمه گفتگوها، به همراه یادداشت برداری و نوشتن یادداشت های عرصه؛ روش های معمول ثبت اطلاعات در گروه متمرکز می باشد. رعایت اخلاق در پژوهش نیز از مسائل بسیار مهم می باشند که باید در برگزاری گروه متمرکز مورد نظر باشند.نتیجه گیری کلی: گروه متمرکز یک سری بحث های گروهی برنامه ریزی شده جهت دست یابی به ادراکات گروهی از افراد، در مورد موضوعی خاص به شکلی مجاز و غیر تهدیدکننده می باشد. گروهی که به درستی سازماندهی و هدایت شده است، منجر به ایجاد اطلاعاتی غنی و عمیق در مورد پدیده مورد نظر می گردد. البته این روش نیز دارای نقاط قدرت و ضعفی است که باید در هنگام به کارگیری آن مورد توجه قرار گیرند.

زمینه و هدف: یکی از موارد مندرج در حقوق بیماران، مبحث شرکت در تصمیم گیری ست که طی چند دهه گذشته موضوع و محور بسیاری از بحث های پزشکی را به خود اختصاص داده است. رعایت این مورد یکی از نیازهای اساسی بیماران به خصوص نوجوانان بستری بوده و پرستاران نقش بسیار مهمی در برآورده کردن آن دارند. این مطالعه با هدف مقایسه درک پرستاران و نوجوانان بستری از اهمیت تصمیم گیری توسط نوجوان بیمار و میزان رعایت آن انجام شد.روش بررسی: این تحقیق، مطالعه ای پیمایشی، از نوع مقطعی می باشد. برای انجام آن 175 پرستار و 180 نوجوان بستری (18-12 سال) که خصوصیات لازم جهت شرکت در پژوهش را دارا بودند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جامعه پژوهش پرستاران شاغل و نوجوانان بستری در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران سال 1387 بودند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه و روش گردآوری داده ها خودگزارش دهی بود. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار آماری SPSS و با به کارگیری آمار توصیفی و استنباطی نظیر آزمون من ویتنی (جهت مقایسه درک دو گروه) و کروسکال والیس (جهت بررسی ارتباط برخی از متغیرهای دموگرافیک با متغیرهای مورد بررسی) صورت گرفت.یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد بین درک پرستاران و نوجوانان بستری در زمینه اهمیت تصمیم گیری توسط بیمار نوجوان (p=0.342) و رعایت آن (p=0.119)، تفاوت آماری معنی داری وجود ندارد. در این مطالعه اولویت های اهمیت و رعایت نیز بر اساس درک پرستاران و نوجوانان بستری تعیین و نتایج نشان داد: بر اساس درک پرستاران گویه (مشارکت در امر مراقبت)، اما بر اساس درک نوجوانان گویه (حضور فرد مورد علاقه به عنوان همراه) اهمیت بیشتری دارد و بر اساس درک هر دو گروه گویه (حضور فرد مورد علاقه به عنوان همراه) بیشتر رعایت می شود.نتیجه گیری کلی: در مجموع نتایج نشان داد مساله تصمیم گیری توسط بیمار نوجوان بر اساس درک هر دو گروه مهم بوده و تا حدودی رعایت می شود. بنابراین پرستاران می توانند با شناخت و توجه به مواردی که از دیدگاه خود و نوجوانان کمتر رعایت می شوند، موانع عدم رعایت تصمیمات اتخاذ شده توسط بیماران را مرتفع سازند.

زمینه و هدف: پرداخت کارانه بعنوان یکی از اهرم های مهم مدیریتی در بیمارستان های ایران مورد استفاده قرار می گیرد، ولی نحوه پرداخت آن به صورت ذهنی بوده و میزان پرداخت با خدمات ارائه شده توسط کارکنان تناسب چندانی ندارد. لذا در این پژوهش رضایت مندی بیماران بستری در رابطه با دو شیوه پرداخت کارانه کارکنان درمانی - اداری به صورت پرداخت کارانه فقط بر اساس نظر مسوولین و یا پرداخت آن بر مبنای ریز خدمات ارائه شده مورد مقایسه قرار گرفت.روش بررسی: این پژوهش نیمه تجربی بصورت قبل و بعد در دو گروه مستقل از بیماران بستری در بیمارستان شهید بهشتی شهر یاسوج انجام گردیده است. حجم نمونه قبل از مداخله 500 نفر و پس از آن 660 نفر بوده و روش نمونه گیری از نوع در دسترس مبتنی بر هدف بوده و میزان رضایت بیماران از خدمات ارائه شده در بیمارستان شهید بهشتی قبل و بعد از مداخله ارزیابی و مقایسه گردیده است. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه و تجزیه و تحلیل داده ها به کمک روش های آمار توصیفی و بهره گیری از آزمون های تی و کای دو انجام گردید.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که میانگین و انحراف معیار سن نمونه های پژوهش، قبل و بعد از مداخله به ترتیب 28.15±13.77 و 29.33±14.68 سال بوده است. بر اساس یافته های پژوهش بین جنس نمونه ها با میزان رضایت آنها قبل و بعد از مداخله ارتباط معنی دار آماری بدست نیامد. سطح تحصیلات نمونه ها با رضایت کلی آنها از خدمات ارائه شده قبل از مداخله ارتباط معنی دار آماری داشت (p<0.05) در حالیکه بعد از مداخله ارتباط معنی دار آماری بدست نیامد. بعد از مداخله میزان رضایت نمونه ها از عملکرد پرستاران و خدمات کلی مرکز افزایش معنی دار آماری نشان داد (p<0.05).نتیجه گیری کلی: با توجه به نتایج تحقیق، ممکن است روش پرداخت کارانه بر اساس ریز خدمات کارکنان بیمارستان، باعث بهبود ارائه خدمات توسط کارکنان و در نتیجه افزایش میزان رضایت مندی بیماران شده باشد.

زمینه و هدف: هدف از پیوند کلیه در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی افزایش سطح سلامت عمومی این بیماران است. در حالی که پیوند کلیه و همودیالیز هر یک دارای عوارض متعددی هستند که می توانند سلامت و فعالیت های روزمره زندگی بیماران را تحت تاثیر قرار دهند. بررسی و مقایسه این متغیرها می تواند در ارائه برنامه درمانی و مراقبتی مفید باشد. با توجه به مشکلات ناشی از همودیالیز و پیوند کلیه، این تحقیق با هدف تعیین و مقایسه وضعیت سلامت و فعالیت های روزمره زندگی بیماران کلیوی در شهر کاشان سال 1386 انجام گرفت.روش بررسی: 163 بیمار دارای پیوند کلیه و تحت دیالیز در شهر کاشان به روش سرشماری در مطالعه مقطعی توسط پرسشنامه های استاندارد سنجش سطح سلامت DUKE و فعالیت های روزمره زندگی ناتینگهام مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیلی و رگرسیون چند متغیره استفاده شد.یافته ها: میانگین سن بیماران در گروه پیوند کلیه 40.6 و در گروه دیالیز 55.3 سال بود، %55.6 از بیماران تحت دیالیز زن بودند و %41 بیماران پیوندی را زنان تشکیل می دادند. میانگین مدت درمان در گروه پیوند کلیه 64.7 و در گروه دیالیز 30.3 ماه بود. میانگین نمره سلامت عمومی در بیماران دیالیزی 49.8±17.6 و در بیماران پیوندی 59.1±17.7 بود (p<0.001). میانگین نمره فعالیت های روزمره زندگی در بیماران دیالیزی 31.7±14.8 و در گروه پیوند 51.4±10.2 بود (p<0.001).نتیجه گیری کلی: هر دو گروه بیماران پیوندی و تحت دیالیز از وضعیت سلامت و فعالیت نامطلوبی برخوردار بودند. هر چند بیماران پیوند کلیه وضعیت بهتری داشتند. برنامه ریزی مراقبتی و آموزشی با هدف بهبود سطح سلامت و فعالیت این بیماران باید مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

زمینه و هدف: تاکنون به نقش پرستار مسوول شیفت در مقایسه با دیگر موقعیت های رهبری پرستاری توجه کمی شده است. اگر چه بسیاری از بیمارستان ها پرستاران مسوول شیفت را بکار می گیرند؛ رهنمودهای واضحی مرتبط با نقش، صلاحیت های مورد نیاز برای ایفای عملکرد ایده آل و معیاری برای ارزشیابی عملکرد آنها وجود ندارد. هدف از انجام این مطالعه تعیین صلاحیت های مورد نیاز برای یک پرستار مسوول شیفت موفق بود.روش بررسی: مطالعه ای توصیفی با استفاده از پرسشنامه انجام گرفت. جامعه پژوهش کلیه مدیران پرستاری بیمارستان آموزشی اراک بودند که به روش سر شماری وارد مطالعه شدند. تعداد نمونه 96 نفر (66 پرستار مسوول، 20 سرپرستار و 10 سوپروایزر بود). ابزار مطالعه پرسشنامه بود که دارای دو قسمت اطلاعات پایه و سوالاتی برای سنجش صلاحیت های پرستار مسوول شیفت بود. طراحی پرسشنامه بر پایه ادبیات تحقیق صورت گرفت. 60 گویه سنجش صلاحیت در 6 حیطه بالینی / فنی، برنامه ریزی، سازماندهی، تامین نیروی انسانی، هدایت / رهبری و کنترل / نظارت دسته بندی شدند. پرسشنامه ها توسط نمونه تکمیل شد. داده ها به وسیله آمار توصیفی و با نرم افزار SPSS 13 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین نمرات مربوط به همه گویه ها در سطح بسیار خوب (بالاتر از 4.05) قرار داشت. نتایج نشان داد که صلاحیت های هدایت / رهبری و کنترل / نظارت نسبت به صلاحیت های تامین نیروی انسانی، برنامه ریزی، سازماندهی و بالینی / فنی از میانگین نمرات بالاتری برخوردار بودند.نتیجه گیری کلی: نتایج این مطالعه، رهنمودهایی برای برنامه بهسازی مدیریت، پرورش و برنامه ریزی حرفه ای پرستاران مسوول شیفت فراهم می کند، همچنین می تواند به عنوان راهنمای استخدام و انتخاب پرستاران مسوول شیفت اثربخش بکار گرفته شود.

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت رفتارهای پیش تغذیه ای در تعیین موفقیت شیردهی و نیز طول مدت تغذیه انحصاری با شیر مادر، بررسی عوامل موثر بر این الگوهای رفتاری ضروری به نظر می رسد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر تماس پوستی بین مادر و نوزاد بلافاصله پس از زایمان بر رفتارهای پیش تغذیه ای نوزادان رسیده سالم در نخست زایان مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی شهید اکبرآبادی شهر تهران در سال 1386 انجام شد.روش بررسی: پژوهش حاضر بخشی از یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده و محیط پژوهش شامل بخش های زایمان و مامایی مرکز آموزشی درمانی شهید اکبرآبادی بوده است. 100 زوج مادر و نوزاد به روش نمونه گیری مستمر انتخاب و از طریق گمارش تصادفی به دو گروه آزمون (50 زوج) و کنترل (50 زوج) تقسیم شدند. گروه آزمون بلافاصله پس از زایمان تماس پوستی با نوزاد خود داشته و گروه کنترل مراقبت معمول پس از زایمان را دریافت کردند. ابزار گردآوری داده ها شامل فرم ثبت مشخصات فردی و ابزار ارزیابی تغذیه با شیر مادر در شیرخواران بود. داده ها توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. از آزمون من - ویتنی برای آزمون فرضیات پژوهش استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که در رفتارهای پیش تغذیه ای شامل هوشیاری نوزاد (P=0.001)، بازتاب جستجوی پستان توسط نوزاد (P=0.000) و بازتاب مکیدن پستان توسط نوزاد (P=0.000) بین دو گروه اختلاف آماری معنی دار وجود داشت.نتیجه گیری کلی: یافته ها نشان می دهد که تماس پوستی بلافاصله پس از زایمان بر رفتارهای پیش تغذیه ای نوزادان رسیده موثر است و آن را ارتقا می دهد. از آنجا که این الگوهای رفتاری یکی از عوامل مهم در موفقیت شیردهی و نیز تداوم تغذیه انحصاری با شیر مادر می باشد، لذا تاکید بر اهمیت تماس پوستی بین مادر و نوزاد نه تنها بلافاصله پس از زایمان بلکه در هر زمان ممکن، با هر طول مدتی و حداقل در ساعت اول پس از تولد توصیه می گردد.

زمینه و هدف: دیابت نوع 1 یکی از شایع ترین اختلالات متابولیک مزمن در دوران کودکی و نوجوانی می باشد که اثرات مخرب بالقوه ای بر زندگی دارد. امروزه افزایش تعداد جمعیت نوجوانان مبتلا به دیابت نیاز به برنامه های درمانی دقیق را ایجاب می کند و این در حالی است که برای ارزشیابی اثر درمان بر دیابت، بررسی کیفیت زندگی و عوامل مرتبط با آن مهم تلقی می شود. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به دیابت بر حسب متغیرهای سن و جنس در مراجعین به مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1386 بود.روش بررسی: پژوهش حاضر، یک مطالعه مقطعی از نوع همبستگی است. واحدهای پژوهش شامل 70 نوجوان مبتلا به دیابت بودند که به مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران مراجعه می نمودند. انتخاب واحدهای مورد پژوهش از طریق نمونه گیری غیراحتمالی به روش مستمر انجام شد. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پایه و ابزار کیفیت زندگی نوجوانان دیابتی بود و داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد %52.1 بیماران دختر و %47.9 درصد پسر بودند. محدوده سنی بیماران 18-11 سال (14.94±2.75) و مدت ابتلا به بیماری 15-1 سال (2.23±0.79) بود. رضایت از زندگی، اثر دیابت بر زندگی و نگرانی مربوط به بیماری که اجزای مورد بررسی در کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به دیابت بود، در دو گروه سنی 15 سال و کمتر و 16 سال و بیشتر و در بین دختران و پسران مورد مطالعه تفاوت آماری معنی داری نداشت.نتیجه گیری کلی: مطالعه حاضر نشان داد که دو متغیر سن و جنس از عوامل تعیین کننده کیفیت زندگی در نوجوانان مبتلا به دیابت نمی باشد.