نشریه پرستاری ایران
سال:1393 | دوره:27 | شماره:89 |تعداد مقالات:13

زمینه و هدف: ابراز وجود به عنوان یکی از مهارت های زندگی باعث افزایش عزت نفس، بیان منطقی افکار و احساسات، کاهش اضطراب، بهبود مهارت های ارتباط اجتماعی و ملاحظه حقوق دیگران و در عین حال گرفتن حق خود و در نهایت افزایش میزان رضایت از زندگی و شادکامی می شود. پژوهش حاضر، با هدف مقایسه تاثیر گشتالت درمانی و درمان شناختی رفتاری الیس بر ابراز وجود دانشجویان پرستاری انجام شد.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل است. از میان 80 دانشجوی پرستاری مشغول به تحصیل در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد در سال تحصیلی 93-1392 که در بدو ورود به دوره کارآموزی در عرصه بودند، کلیه افرادیکه نقص در ابراز وجود داشتند به تعداد 36 نفر با استفاده از پرسشنامه ابراز وجود ASA جدا شده و به صورت تصادفی و مساوی در دو گروه آزمون و یک گروه کنترل (هر گروه 12 نفر) جایگزین شدند. گروه های آزمون شامل گشتالت درمانی و درمان شناختی رفتاری الیس، طی 8 جلسه تحت آموزش قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. پس آزمون بلافاصله بعد از آموزش با همان ابزار انجام شد و تجزیه و تحلیل داده ها توسط تحلیل کوواریانس، آنالیزواریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی LSD در نرم افزار SPSS ویرایش 20 انجام گرفت.یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که قبل از مداخله، میانگین نمرات ابراز وجود در گروه ها، اختلاف معناداری نداشته اشت (P<0.05). بعد از مداخله، در هر دو گروه گشتالت درمانی و درمان شناختی رفتاری الیس نمرات ابراز وجود به طور معناداری افزایش یافت (P<0.05). تفاوت نمرات ابراز وجود بین هر یک از گروه های آزمودنی و کنترل معنادار بود (P<0.05). این افزایش در دو گروه آزمودنی، با هم اختلاف معنادار نداشت (P=0.48).نتیجه گیری کلی: این پژوهش، تاثیر گشتالت درمانی و درمان شناختی رفتاری الیس را بر افزایش میزان ابراز وجود یکسان میداند. با توجه به نتایج می توان از درمان های فوق به صورت انتخابی به عنوان شیوه های روان درمانی در جهت کاهش باورها و مولفه های ناکارآمد دانشجویان پرستاری استفاده نمود.

زمینه و هدف: سوء رفتار جنسی از مخرب ترین انواع سوء رفتارها است که در دهه اخیر از افزایش قابل توجهی برخوردار بوده است و پیشگیری از آن ضروری می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین آگاهی، نگرش و عملکرد والدین در رابطه با آموزش پیشگیری از سوء رفتار جنسی به کودکان دبستانی و پیش دبستانی صورت گرفت.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، 536 والد دارای فرزند دبستانی و پیش دبستانی در مدارس شهر اراک، از طریق نمونه گیری خوشه ای به صورت تصادفی انتخاب و وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه مشخصات فردی و پرسشنامه سوء رفتار با کودک (CSA) جمع آوری شد. داده ها با استفاده از از نرم افزار آماریSPSS  نسخه 16 و آزمون های آماری توصیفی با ضریب اطمینان 95% مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که 343 نفر (%66) سطح آگاهی خوب و 177 نفر (%34) از آگاهی ضعیف در مورد پیشگیری از سوء رفتار جنسی در کودکان برخوردار بودند. 383 نفر (%80.63) از والدین سطح نگرش خوب و 92 نفر (%19.37) نگرش ضعیفی نسبت به آموزش پیشگیری از سوء رفتار جنسی داشتند. همچنین 456 نفر (%85.71) از شرکت کنندگان دارای عملکرد خوب و 76 نفر (%14.29) دارای عملکرد ضعیف در زمینه پیشگیری از سوء رفتار جنسی بودند.نتیجه گیری کلی: با توجه به آگاهی ضعیف یک سوم والدین در مورد پیشگیری از سوء رفتار جنسی ارائه راهکارهایی جهت افزایش سطح آگاهی افراد در بالا بردن سطح عملکرد والدین ضروری به نظر می رسد. در مورد پیشگیری از سوء رفتار جنسی حتی در میان والدینی که با کودک خود در رابطه با پیشگیری از سوء رفتار جنسی صحبت کرده اند، تدوین برنامه های آموزش پیشگیری برای آموزش والدین ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: آسیب نیدل استیک از جمله رایج ترین آسیب های شغلی در پرستاران است که به دلیل خطر بالقوه انتقال بیماری های عفونی منتقله از راه خون و ترشحات حائز اهمیت است. هدف این مطالعه بررسی وضعیت آسیب نیدل استیک و عوامل مرتبط با آن در کادر پرستاری می باشد.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی 120 نفر از کادر پرستاری بیمارستان امام خمینی سقز در سال 1393 با روش سرشماری انتخاب شدند. داده ها با استفاده از فرم اطلاعات جمعیت شناختی و فرم اطلاعات آسیب نیدل استیک جمع آوری و با استفاده از نرم افزار PASW و روش های توصیفی، آزمون تی تست مستقل، تست دقیق فیشر و کای اسکوئر در سطح معنی داری p£0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: از 120 کادر پرستاری مورد مطالعه، 53 نفر (%44.2) در طول سال گذشته سابقه آسیب نیدل استیک داشتند. پرستاران آسیب دیده در مقایسه با سایرین سن کمتر (p=0.01) و سابقه کار کمتری (p=0.03) داشتند. از نظر پوشش واکسیناسیون 111 نفر (%92.5) علیه بیماری هپاتیت B واکسینه شده بودند و بین وضعیت واکسیناسیون علیه هپاتیت B با آسیب نیدل استیک ارتباط معنی داری وجود داشت (p=0.03). همچنین تنها 14 نفر (%11.7) اقدام به گزارش دهی آسیب خود کرده بودند.نتیجه گیری کلی: با توجه به فراوانی آسیب نیدل استیک در پرستاران لازم است که مدیران پرستاری روش های پیشگیری از آسیب و نحوه برخورد با این مشکل از جمله ایمن سازی محیط کار، کامل کردن پوشش واکسیناسیون و برقراری سیستم گزارش دهی را مورد توجه قرار دهند.

زمینه و هدف: با توجه به رشد روزافزون فارغ التحصیلان مقطع دکتری پرستاری، ارزیابی دقیق این دوره جهت اطمینان از کیفیت آ موزش ضروری است. این پژوهش با ارزیابی برنامه دکتری از دیدگاه دانشجویان دکتری پرستاری سعی در فراهم سازی تصویری واضح از کیفیت برنامه های این دوره دارد.روش بررسی: با استفاده از مطالعه توصیفی، مقطع دکتری پرستاری در حیطه های برنامه های آموزشی، اعضاء هیات علمی و منابع توسط 64 تن از دانشجویان دکتری پرستاری انتخاب شده با روش تمام شماری در دانشکده های پرستاری و مامایی تبریز، تهران، شیراز و مشهد با استفاده از پرسشنامه شاخص های جهانی ارزیابی کیفیت برنامه دکتری پرستاری مورد ارزیابی قرارگرفت. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار spss با نسخه 13.5 و آمار توصیفی استفاده گردید.یافته ها: از دیدگاه دانشجویان، آموزش مقطع دکتری در حیطه های برنامه های آموزشی (48.04±3.17)، اعضاء هیات علمی (31.42±2.03) و منابع (18.95±2.76) از سطح متوسطی برخوردار بود. در حیطه برنامه های آموزشی، تاکید بر امر پژوهش با میانگین نمره 3.49±0.67 و حمایت اساتید از دانشجویان با نمره 3.32±0.64 مولفه هایی بودند که بیشتر مورد رضایت دانشجویان قرارداشتند. در مقابل، کفایت تعداد اعضای هیات علمی با میانگین و انحراف معیار 1.37±0.77، و تناسب دروس دوره دکتری با حرفه پرستاری با نمره 1.84±0.66 از مولفه هایی بودند که کمترین میزان رضایت دانشجویان را به خود اختصاص دادند. در حیطه اعضاء هیات علمی، مولفه های عملکرد اساتید در هدایت پایان نامه با میانگین نمره 1.15±0.60 و دانش و مهارت ایشان با نمره 1.76±0.87 بیشتر مورد انتقاد دانشجویان قرار گرفته بود. در حیطه منابع نیز کفایت منابع مالی با نمره 1.95±0.75 و زیرساخت های پژوهشی با میانگین و انحراف معیار 1.89±0.66 مولفه هایی بودند که کمتر مورد رضایت دانشجویان قرار گرفتند.نتیجه گیری کلی: با توجه به سطح متوسط آموزش مقطع دکتری پرستاری در حیطه های برنامه های آموزشی، اعضای هیات علمی و منابع، بازنگری محتوی دروس، افزایش اعضای هیات علمی و گسترش منابع جهت ارتقای کیفیت این دوره امری ضروری بوده و توصیه می گردد.

زمینه و هدف: حرفه پرستاری همراه با موقعیت های تنش زای زیادی می باشد که می تواند موجب مشکلاتی از قبیل کاهش کیفیت و کمیت مراقبت، بیماری های جسمی و اختلال خواب و خستگی شود. هدف مطالعه حاضر تعیین تنش شغلی و ارتباط آن با کیفیت خواب و خستگی پرستاران است.روش بررسی: این مطالعه مقطعی- همبستگی بر 200 پرستار شاغل در بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران که به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند، صورت گرفت. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک، تنش شغلی (Nursing Stress Scale- NSS)، بعد خستگی پرسشنامه قدرت فردی (Checklist Individual Strength-CIS) و کیفیت خواب (Pittsburgh Sleep Quality Index-PSQI) Pittsburgh استفاده شد. سپس داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین- انحراف معیار) و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و (ANOVA به کمک نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد 54% پرستاران تنش زیاد، 43% تنش متوسط و 3% تنش کمی را تجربه می کردند و مواجهه با رنج و مرگ بیماران مهم ترین عامل تنش زا گزارش شد. هم چنین بین تنش شغلی با نمره کیفیت خواب (p<0.004) و خستگی (p<0.001) پرستاران ارتباط مستقیم و معنادار آماری وجود داشت.نتیجه گیری کلی: یافته ها نشان داد که با افزایش تنش شغلی، کیفیت خواب پرستاران کاهش و خستگی افزایش می یابد. بنابراین مدیران می توانند بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه تصمیمات مناسبی را برای کاهش خستگی و اختلالات خواب در پرستاران اتخاذ کنند.

زمینه و هدف: پرستاران به عنوان یکی از اصلی ترین ارکان بخش سلامت همواره مورد توجه پژوهشگران بوده اند. با توجه به حساسیت کاری، شرایط دشوار و فرسودگی شغلی بالا، در این پژوهش تلاش شده است تا تعهد سازمانی و عوامل موثر در جهت کاهش قصد ترک شغل آنان مورد بررسی قرار گیرد.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع ارتباطی و جامعه آماری آن کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های تخصصی دولتی شهر مشهد بودند که از میان آن ها 180 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش یک پرسشنامه ترکیبی شامل پرسشنامه بازاریابی داخلی Gronroos، پرسشنامه گردش شغلی Chen و همکاران، پرسشنامه تعهد سازمانی Kim و همکاران، پرسشنامه قصد ترک شغل و تناسب فرد با سازمان Alniacik و همکاران بود. داده های تحقیق با روش مدلسازی معادلات ساختاری و با به کارگیری نرم افزار Amos نسخه 21 مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: اثرات مستقیم و غیرمستقیم بازاریابی داخلی با تعهد سازمانی (b=0.35، P<0.05) و نیز گردش شغلی و قصد ترک شغل (b=0.22، P<0.05) مثبت بود. اثر تعدیلگر تناسب فرد با سازمان نیز در رابطه بین تعهد سازمانی و قصد ترک شغل تایید شد (P<0.05).نتیجه گیری کلی: از آنجا که بازار یابی داخلی و گردش شغلی بر تعهد سازمانی پرستاران اثر مثبت داشته و نهایتا باعث کاهش قصد ترک شغل ایشان می گردد، می توان با استفاده از تقویت عوامل فوق به همراه نقش تعدیلگر تناسب فرد با سازمان در راستای کاهش قصد ترک شغل، از منافع حفظ پرستاران بهره مند شد.

زمینه و هدف: نگرش دانشجویان به رشته تحصیلی خود می تواند تاثیر بسزایی بر کیفیت آموزش و اشتیاق آنان برای یادگیری و به کارگیری اصول علمی در بالین داشته باشد. این پژوهش به منظور مقایسه نگرش دانشجویان نیمسال اول و هشتم پرستاری نسبت به این رشته انجام شد.روش بررسی: این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی بود و جامعه آماری را دانشجویان پرستاری مقطع کارشناسی دانشگاه های علوم پزشکی منتخب تهران در سال 1389 تشکیل داد. تعداد نمونه این پژوهش 248 نفر (137 نفر نیمسال اول و 111 نفر نیمسال هشتم) بود که به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه نگرش سنجی استاندارد و معتبر می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده آزمون کای دو در نرم افزار SPSS نسخه 14 انجام شد.یافته ها: نتایج این بررسی نشان می دهد که در کل 54.01 درصد از دانشجویان نیمسال اول و 23.5 درصد از دانشجویان نیمسال هشتم نسبت به پرستاری نگرش مثبت داشتند و اختلاف آماری معنی داری بین این دو گروه وجود داشت (p<0.001).نتیجه گیری کلی: با توجه به نتایج، ممکن است تجربه بالینی و همچنین عدم انطباق انتظارات دانشجویان با آنچه که در واقعیت با آن روبرو می شوند، در تغییر نگرش دانشجویان پرستاری نسبت به حرفه تاثیرگذار باشد. پیشنهاد می شود عواملی که باعث منفی شدن نگرش دانشجویان پرستاری نسبت به این رشته می شود شناسایی و در جهت رفع این عوامل اقدام شود.

زمینه و هدف: سالمندان اغلب از اختلال خواب رنج می برند. عصاره بابونه به دلیل دارابودن خواص درمانی فراوان از جمله آرام بخشی، ممکن است در بهبودی کیفیت خواب سالمندان موثر باشد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر عصاره گیاه بابونه بر کیفیت خواب سالمندان ساکن خانه های سالمندان منتخب شهر اصفهان انجام گرفته است.روش بررسی: مطالعه حاضر یک کار آزمایی بالینی نیمه تجربی ا ست. نمونه مطالعه 77 نفر از سالمندان ساکن در خانه های سالمندان منتخب شهر اصفهان بودند. شرکت کنندگان به روش نمونه گیری آسان و مستمر انتخاب شدند و بطور تصادفی به گروه های کنترل و آزمون تخصیص داده یافتند. گروه آزمون روزانه 2 بار پس از ناهار و پس از شام عصاره گیاه بابونه به میزان 400 میلی گرم به صورت کپسول خوراکی و به مدت 4 هفته دریافت کردند. گروه کنترل مداخله ای دریافت ننمودند. کیفیت خواب هر 2 گروه با استفاده از پرسشنامه استاندارد کیفیت خواب پیتزبرگ قبل و پس از مداخله سنجیده شد. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و همچنین آزمون های تی زوجی، تی مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و تحلیل رگرسیونی خطی ساده تحت نرم افزار SPSS نسخه 17 انجام گرفت.یافته ها: پیش از مداخله، میانگین نمره کیفیت خواب گروه های کنترل و آزمون اختلاف معنی داری نداشت (P>0.05). پس از مداخله بین میانگین نمره کیفیت خواب گروه های کنترل و آزمون اختلاف معنی دار مشاهده شد (P<0.001).نتیجه گیری کلی: مصرف خوراکی عصاره گیاه بابونه آثار آرام بخشی بر خواب سالمندان ساکن خانه های سالمندان منتخب شهر اصفهان دارد. لذا مصرف این عصاره در موارد مشابه توصیه می شود.