نشریه پرستاری ایران
سال:1398 | دوره:32 | شماره:120 |تعداد مقالات:10

زمینه و هدف: ماهیت پیش رونده و ناتوان کننده بیماری مالتیپل اسکلروزیس (MS) ابعاد مختلف زندگی بیمار و مراقبین را تحت تاثیر قرار می دهد. مراقبت از این بیماران ممکن است باعث ایجاد اضطراب مرگ و اختلال در کیفیت زندگی مراقبین بیمار شود. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین اضطراب مرگ و کیفیت زندگی در مراقبین بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است. تعداد 200 نفر از مراقبین بیماران مبتلا به MS مراجعه کننده به انجمن حمایت از بیماران MS شهر تهران در سال 1397 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی (SF36) و پرسشنامه اضطرب مرگTempler بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و آزمون های آماری تی مستقل و شفه و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی افراد در این مطالعه 75/11 ± 39/40 سال بود. بیشتر مراقبین (5/58 درصد) در این مطالعه مرد بودند. میانگین نمره اضطراب مرگ و کیفیت زندگی در مراقبین بیماران به ترتیب 82/3 ± 92 /5 و 82/14 ± 42/55 بود. بین اضطراب مرگ با کیفیت زندگی همبستگی معکوس (42/0r=) و معنی دار آماری مشاهده گردید (05/0>P). اضطراب مرگ با متغیر نسبت مراقب با بیمار (001/0P =)، مدت زمان مراقبت از بیمار (036/0P =)، شغل (021/0P =) و نوع بیمه (006/0P =) ارتباط معنی دار آماری داشت. همچنین کیفیت زندگی با سن (032/0P =)، سطح تحصیلات (001/0P <)، درآمد (001/0P <)، شغل (001/0P <) و بیمه (001/0P <) ارتباط معنی دار آماری داشت. نتیجه گیری کلی: نتایج این پژوهش نشان داد که با افزایش اضطراب مرگ مراقبین بیماران، کیفیت زندگی آن ها کاهش می یابد. بنابراین پیشنهاد می شود در حیطه مدیریت و آموزش پرستاری و آموزش مداوم پرستاران به اهمیت موضوع مراقبت و مراقبین و لزوم توجه به این افراد با توجه به مشکلات و ناتوانایی هایی که این افراد (بیماران و مراقبین) تجربه می کنند، پرداخته شود.

زمینه و هدف: با وجود پیشگیری و تشخیص سریع و مدیریت عوارض سکته مغزی، بیماران همچنان در معرض بالای خطر بروز عوارض هستند. پرستاران رابط متخصصانی هستند که با بررسی همه جانبه و استفاده از مهارت های ارتباطی و تکنیکی در بیماران سکته مغزی وظیفه بهبود برنامه ترخیص و ادامه روند مراقبت در این بیماران را به عهده دارند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر عملکرد پرستار رابط بر میزان بروز عوارض حرکتی بیماران دچار سکته مغزی بعد از ترخیص از بیمارستان طراحی و اجرا شد. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که در سال 1396-1395 در بیمارستانی در شیراز انجام شد. تعداد 80 بیمار با روش نمونه گیری در دسترس مبتنی بر هدف انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. بیماران گروه آزمون قبل از ترخیص توسط پرستار رابط مورد ارزیابی قرار گرفته و برنامه مراقبتی و آموزشی با تمرکز بر نیازهای هر بیمار تدوین و هنگام ترخیص کتابچه آموزشی جهت جلوگیری از عوارض حرکتی ناشی از سکته مغزی (یبوست، سقوط، زخم بستر) به بیمار و یا مراقبین وی تحویل داده شد. در صورت لزوم پرستار رابط بر بالین بیمار در منزل حاضر می شد و جهت برطرف کردن مشکلات بیمار با بیماران در تماس بود. گروه کنترل مراقبت روتین بخش دریافت و مرخص شدند. بیماران دو هفته و دو ماه بعد از ترخیص از نظر فراوانی زخم بستر و سقوط با گزارش بیمار و خانواده مورد ارزیابی قرار گرفتند و فراوانی یبوست با استفاده از معیار 3 Rome بررسی شد. داده های جمع آوری شده با تست های آماری من ویتنی و مجذور کای تحلیل شد. یافته ها: دو گروه از نظر میانگین سن و معیار سنجش سکته مغزی تفاوتی نداشتند، توزیع فراوانی بیماران از نظر معیارBraden، معیار Morseو جنس همسان بود. فراوانی زخم بستر در دو گروه از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت (068/0P=). فراوانی یبوست (001/0P <) و فراوانی سقوط (041/0P =) در دو گروه تفاوت معنی دار آماری داشت. نتیجه گیری کلی: طرح پرستار رابط سکته مغزی که در زمان ترخیص هر بیمار را جداگانه با توجه به وضعیتش ارزیابی نمود، منجر به کاهش فراوانی عوارض حرکتی سقوط و یبوست بعد از سکته مغزی شد.

زمینه و هدف: خواب فرایندی ترمیم کننده برای روان و جسم است و عدم خواب کافی و با کیفیت، فرد را با گذشت زمان به انواع اختلالات جسمی و روانی دچار می کند. کیفیت زندگی به معنی برداشت هر فرد از موقعیت خود در زندگی با توجه به شرایط فرهنگی و نظام ارزشی اجتماعی است که در آن زندگی می کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط کیفیت خواب و کیفیت زندگی تکنولوژیست های اتاق عمل شاغل در بیمارستان های آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی-تحلیلی، تعداد 134 نفر از تکنولوژیست های اتاق عمل بیمارستان های آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران به صورت در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه ها شامل اطلاعات جمعیت شناختی، شاخص کیفیت خواب Pittsburghوکیفیت زندگی 26 سئوالی (WHOQOL-BREF) بود. برای تجزیه و تحیل داده ها از روش تحلیل چند متغیره و همبستگی پیرسون با نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. یافته ها: همبستگی مستقیم و معنی داری بین کیفیت زندگی و کیفیت خواب وجود داشت (05/0P<). کیفیت خواب و کیفیت زندگی با هیچ کدام از متغیرهای جمعیت شناختی ارتباط معنی داری نداشتند (05/0P >). نتیجه گیری کلی: با افزایش کیفیت خواب، تکنولوژیست های اتاق عمل کیفیت زندگی بالاتری داشتند. بنابراین از آن جا که کیفیت خواب و کیفیت زندگی بر عملکرد و سلامت تکنولوژیست های اتاق عمل تاثیرگذار است، مسئولان امر باید شرایطی را جهت بهبود این دو متغیر از طریق برگزاری کارگاه برای ارائه راهکارهای تنظیم الگوی خواب و افزایش کیفیت زندگی فراهم آورند.

زمینه و اهداف: استرس ثانویه ناشی از آسیب را می توان به شکل یک خطر شغلی برای افرادی که مراقبت مستقیم از قربانیان آسیب را به عهده دارند برشمرد. پرستاران شاغل در بخش های روان پزشکی با چالش های جدی و پیچیده ای در محیط کار برای ارائه مراقبت های سلامت روانی مواجه هستند. تاب آوری و رفتارهای تاب آورانه به طور بالقوه به افراد کمک می کند تا بر تجارب منفی غلبه کنند و این تجارب را به تجارب مثبت تبدیل کنند. در این راستا، این پژوهش با هدف تعیین استرس ثانویه ناشی از آسیب و تاب آوری پرستاران شاغل در بخش های روانپزشکی شهر تهران در سال 1397 انجام شد. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی بود. واحدهای مورد مطالعه 200 نفر از پرستارانی بودند که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای با تخصیص متناسب به صورت دردسترس از چهار مرکز روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران، شهیدبهشتی و تهران انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داد ه ها پرسشنامه های استرس ثانویه ناشی از آسیب و تاب آوری بودند. داده ها با نرم افزار SPSSنسخه 16 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: براساس نتایج، 30 درصد پرستاران استرس بالا و شدید، 5/21 درصد استرس متوسط و 26 درصد استرس خفیف را گزارش کردند. میانگین استرس ثانویه پرستاران مورد پژوهش 03/10 ± 64/37 بدست آمد. میانگین نمره تاب آوری 63/13 ± 71/69 بدست آمد. نتیجه گیری کلی: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که میانگین استرس ثانویه ناشی از آسیب پرستاران شرکت کننده در این تحقیق در سطوح خفیف و متوسط قرار داشت و تاب آوری آنها نیز بالاتر از میانه نمره ابزار بود. راهبرد هایی نظیر کاهش حجم کار، افزایش نظارت بر کارکنان و بهبود پشتیبانی کارکنان برای مدیریت استرس ثانویه ناشی از آسیب توصیه می شود. تاب آوری پرستاران شاغل در بخش های روانپزشکی نیز می تواند از طریق مدیریت استرس جسمی و روانی آن ها و ارتقای سلامت روانی آن ها ارتقاء یابد.

زمینه و هدف: ارائه مراقبت جامع و با کیفیت توسط پرستاران، بدون لحاظ نمودن گرایش های اجتماعی مطلوب آنان، امکان پذیر نخواهد بود. این مفهوم، یکی از عناصر مهم در ارئه مراقبت های مطلوب برای بیماران به شمار می آید. هدف مطالعه حاضر، تعیین گرایش های اجتماعی مطلوب در میان پرستاران بود. روش بررسی: این مطالعه توصیفی-مقطعی در سال 1398 انجام شد. شرکت کنندگان شامل 200 نفر از پرستاران شاغل در چهار مرکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران بودند که به شیوه نمونه گیری سهمیه ای جهت پژوهش، انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، فرم مشخصات فردی و ابزار روا و پایا شده گرایش های اجتماعی مطلوب طراحی شده توسط Carlo و همکاران بود. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی تحت نرم افزار SPSS نسخه 19 صورت گرفت. یافته ها: در این مطالعه، نمره کلی گرایش های اجتماعی مطلوب 74/15 ± 9/88 به دست آمد. از میان گرایش های اجتماعی مطلوب، ابعاد ناشناس (88/0 ± 81/3)، بحرانی (92/0 ± 72/3)، هیجانی (1/1 ± 72/3)، متابعت آمیز (78/0 ± 68/3) و نوع دوستانه (82/0 ± 15/3) به ترتیب دارای بیش ترین تا کم ترین میانگین نمره بودند. هیچ یک از مشخصات فردی پرستاران با گرایش های اجتماعی مطلوب، ارتباط معنی دار آماری نداشتند. نتیجه گیری کلی: مدیران پرستاری به منظور ارتقای کیفیت خدمات پرستاری باید ابعاد مختلف گرایش های اجتماعی مطلوب پرستاران را مورد شناسایی قرار دهند. در میان این گرایش ها، تقویت گرایش نوع دوستی برای پرستاران، باید بیش تر مورد توجه باشد که می توان از طریق برگزاری کارگاه های آموزشی با این مضمون، به این مهم دست یافت.

زمینه و اهداف: برای بهبود اشتیاق شغلی در محیط کار پرستاری لازم است که عوامل مرتبط با آن شناسایی شود تا در صورت لزوم تقویت و یا اصلاح شود. از جمله این عوامل می توان به حمایت اجتماعی ادراک شده اشاره نمود. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط اشتیاق شغلی پرستاران با حمایت اجتماعی ادراک شده صورت پذیرفت. روش بررسی: پژوهش مقطعی از نوع همبستگی توصیفی بود که در بیمارستان های آموزشی شهر بیرجند در سال 1397 انجام شد. در این پژوهش 120 پرستار به روش نمونه گیری چند مرحله ای وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های اشتیاق شغلی Utrecht و حمایت اجتماعی ادراک شده Zimet جمع آوری شدند و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و شاخص های آمار توصیفی و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تی مستقل تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین مولفه های قدرت، جذب (02/0, P=20/0r=) و نمره کل اشتیاق شغلی با مولفه خانواده حمایت اجتماعی ادراک شده (0. 02, P=0. 20r=) همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد که از نظر آماری این همبستگی ضعیف است. بین مولفه فداکاری اشتیاق شغلی (02/0P=) با جنسیت رابطه معنی داری وجود دارد و پرستاران زن دارای میانگین بیشتری می باشند. همچنین بین مولفه های قدرت (03/0P=)، فداکاری (02/0P=) و نمره کل اشتیاق شغلی (02/0P=) با بیمارستان محل کار رابطه معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری کلی: با توجه به یافته های پژوهش، بین حمایت اجتماعی ادراک شده از جانب خانواده و اشتیاق شغلی پرستاران رابطه ضعیفی وجود دارد. در مولفه فداکاری اشتیاق شغلی نیز، پرستاران زن نسبت به پرستاران مرد از نمره بالاتری برخوردار بودند. با ارائه نتایج پژوهش حاضر به مدیران پرستاری و سرپرستاران در بیمارستان ها می توان، باعث آگاهی آنان از میزان اشتیاق شغلی و عوامل مرتبط با آن در پرسنل پرستاری شد و به آنان کمک کرد تا در ایجاد محیط کاری انگیزشی که سبب افزایش اشتیاق به کار در پرستاران شود، گام بردارند.

زمینه و هدف: اسکیزوفرنی، یکی از اختلالات روانی وخیم بوده که بر کیفیت زندگی مراقبان و اطرافیان آنها بسیار تأثیر گذار می باشد. این پژوهش با هدف بررسی ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی پرسشنامه کیفیت زندگی مراقبین بیماران مبتلا به اختلالات اسکیزوفرنی انجام شد. روش بررسی: این پژوهش از نوع پژوهش های روش شناختی بوده و جامعه آن را تمام مراقبین بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی استان اصفهان در سال 1397 تشکیل می دادند. به روش نمونه گیری مستمر، 155 نفر از مراقبین بیماران اسکیزوفرنی سه بیمارستان اعصاب و روان و سه مرکز نگهداری از بیماران اعصاب و روان مزمن تحت پوشش بهزیستی در یک بازه ی زمانی سه ماهه انتخاب شدند و از آنها خواسته شد به پرسشنامه کیفیت زندگی مراقبین بیماران اسکیزوفرنی Richieriو همکاران که در این مطالعه ترجمه شد و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی Skevington وهمکاران پاسخ دهند. تعداد 13 نفر نیز جهت پایایی باز آزمایی انتخاب شدند. جهت بررسی پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد رابطه بارهای عاملی تمامی سئوالات پرسشنامه کیفیت زندگی مراقبین بیماران اسکیزوفرنی با عامل مربوطه معنی دار هستند (05/0P<) و شاخص های برازش نسبتاّ مناسبی دارند. نتایج پایایی درونی، دامنه آلفای کرونباخ 54/0 تا 92/0 را در خرده مقیاس های مختلف این پرسشنامه نشان داد. نتایج پایایی بازآزمایی نشان داد ضرایب همبستگی پیرسون تمامی خرده مقیاس های این پرسشنامه در دو مرحله اجرا شده معنی دار هستند (05/0 P<) و ضریب همبستگی کلی آن 96/0 بوده است. نتایج روایی همزمان بین خرده مقیاس های این پرسشنامه با پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی معنی دار به دست آمدند (05/0 P<) و ضریب همبستگی آن 56/0-بوده است. یعنی بین دو پرسشنامه همبستگی قوی و معکوسی وجود داشته است. نتیجه گیری کلی: نتایج به دست آمده نشان می دهد نسخه فارسی پرسشنامه کیفیت زندگی مراقبین مبتلایان به اختلالات اسکیزوفرنی روایی و پایایی نسبتاّ مطلوبی داشته و برای استفاده در مراقبین مبتلایان به اسکیزوفرنی در جامعه ایران در مراکز درمانی کاربرد دارد.

زمینه و هدف: بیماری های مزمن از جمله بیماری های عروق کرونر قلب در سالمندان در حال افزایش می باشد که با عوارض روانشناختی از جمله "اضطراب و افسردگی بیمارستانی" همراه است. هدف مطالعه حاضر تعیین اضطراب و افسردگی بیمارستانی در سالمندان مبتلا به نارسایی مزمن قلبی در مرکز آموزشی درمانی فیروزآبادی در سال 1397-1398 بود. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، 250 بیمار سالمند مبتلا به نارسایی مزمن قلبی بستری در مرکز آموزشی درمانی فیروزآبادی، به روش نمونه گیری مستمر در سال 1398 انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل فرم مشخصات جمعیت شناختی، فرم کوتاه شده ی آزمون شناختی و مقیاس اضطراب و افسردگی بیمارستانی بود که برای هر نمونه به صورت مصاحبه حضوری توسط پژوهشگر در مدت زمان 15 الی 20 دقیقه تکمیل شد. داده ها با آمار توصیفی و آمار استنباطی همچون آزمون تی مستقل و آنالیز واریانس در نرم افزار SPSSنسخه 16 در سطح معنی داری 05/0 P≤ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد بیشتر (8/64%) سالمندان مورد مطالعه در محدوده سنی بین 60 تا 74 سال قرار داشتند و 52 درصد نمونه ها مرد و 48 درصد زن بودند. میانگین نمره اضطراب 52/1 با انحراف معیار 14/1و افسردگی 18/2 با انحراف معیار51/1 بوده است، که اضطراب و افسردگی بیمارستانی را در سطح نرمال نشان می دهد اما اضطراب و افسردگی بیمارستانی با متغیر جنسیت ارتباط معنی دار آماری داشت به طوری که اضطراب و افسردگی در سالمندان زن به طور معنی داری بالاتر از سالمندان مرد بود (024/0P=). نتیجه گیری کلی: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که اضطراب و افسردگی بیمارستانی سالمندان مبتلا به نارسایی مزمن قلبی در سطح پایینی بود. از آنجا که اضطراب و افسردگی سالمندان در سطوح پایین هم می تواند در تعامل و مشارکت بین بیمار سالمند و مراقبین، خلل وارد نماید.، در راستای ارتقاء کیفیت مراقبت های پرستاری استاندارد، داده ها و اطلاعات مبتنی بر شواهد علمی می تواند در تدوین برنامه ریزی جهت ایجاد بیمارستان های دوستدار سالمند برای مدیران و سیاست گذاران مراقبتی کاربرد داشته باشد.