پژوهش نفت
سال:1395 | دوره:26 | شماره:88 |تعداد مقالات:18

هدف این مقاله بررسی کنترل تحرکپذیری فومهایی است که با نانوذرات اصلاحشده، پایدار میشوند. اضافه کردن سورفکتانت با بار مخالف به نانو ذره سیلیکای آبدوست، منجر به تغییر ترشوندگی نانوذره از حالت آبدوستی کامل به سوی آبگریزی جزیی آن میشود. در این مطالعه آزمایشگاهی، میزان جذب سورفکتانت کاتیونی بر روی نانوذره سیلیکا، با بار منفی، با استفاده از معیار جدیدی که از طریق اندازهگیری رسانایی بهدست آمده؛ مقایسه شده است. معیار جذب سطحی در دامنه سورفکتانت استفاده شده دارای یک بیشینه حدود CMC 1(غلظت بحرانی مایسلی شدن) تخمین زده شد که در آن نانوذره به حداکثر آبگریزی خود میرسد. سپس فوم CO2 پایدار شده با مخلوط نانوذره و سورفکتانت از طریق تزریق همزمان CO2 و مخلوط نانوذره و سورفکتانت در میان فضای متخلخل و در فشار مخزنی تشکیل شد. نتایج حاصل شده نشان میدهد که نانوذره استفاده شده به تنهایی فعال سطحی نبوده بلکه با اضافه کردن سورفکتانت قابلیت ایجاد فوم پیدا میکند. مطالعات متمم روی رفتار فشاری و مورفولوژی فومها که توسط دستگاه اندازهگیری دینامیک خواص فوم بهدست آمد، نشان میدهد که در محدوده غلظت سورفکتانت استفاده شده، ویسکوزیته ظاهری فوم دارای یک بیشینه برابر cP 03/6 است که مطابق با بیشینه معیار جذب سطحی است. همچنین با اضافه کردن نانوذره به محلول سورفکتانتی، کاهش نسبت فازی و افزایش غلظت نانوذره، فومهای یکنواختتر و کوچکتری تشکیل میشود، که ویسکوزیته ظاهری را بهصورت معنیداری افزایش یافته است.

سیلاب شورآب رقیق در بسیاری از تستهای آزمایشگاهی و میدانی موجب ازدیاد برداشت ثانویه و ثالثیه نفت شده است. گستردگی واکنشها و فعل و انفعالات در این نوع سیلابزنی، محققان را به بررسی و یافتن سازو کارهای اصلی و حاکم در این فرآیند سوق داده است. برای توصیف برهمکنشها، مکانیزمهای متعددی بیان شده که از آن جمله میتوان به مهاجرت ذرات ریز، افزایش pH، تبادل چند یونی و انبساط لایهدوگانه الکتریکی اشاره کرد، اما هیچکدام به دلیل پیچیدگی در برهمکنش سنگ/سیال بهعنوان یک مکانیزم جامع مورد قبول واقع نشدهاند. تاکنون آنچه که بیشتر در تحقیقات گذشته عنوان شده است، ایجاد حالت ترشوندگی مساعدتر با تزریق شورآب رقیق میباشد. در این مطالعه آزمایشگاهی که بر روی مغزههای فشرده ماسهای انجام شده است، اثرات شوری آب، پیرسازی نفت در مغزه و ذرات ریز موجود در نمونه بر روی میزان برداشت نفت، نقاط انتهایی تراوایی نسبی آب در مقادیر متفاوت شوری آب و همچنین تغییر ترشوندگی سنگ مورد ارزیابی قرار میگیرد. نتایج بهدست آمده نشان میدهد که در تزریق شورآب رقیق، بدون حضور کانی رسی و یونهای دوظرفیتی و با تزریق آب نمک سدیم کلرید، برداشت ثالثیه نفت افزایش مییابد و البته این افزایش برای نمونه تحت استراحت واقع شده بیشتر بود. همچنین تغییر ترشوندگی به سمت آبدوستی بیشتر با استفاده از دادههای سیلابزنی مورد بررسی قرار گرفت.

در این مقاله با استفاده از روابط ریاضی مربوط به موازنههای جرم، انرژی و مومنتم، مدلسازی یک واحد صنعتی نمزدایی از گاز اتان با استفاده از جاذب غربال مولکولی 3A انجام گردید. در مدل پیشنهادی از تقریب نیروی محرکه خطی برای محاسبه سرعت جذب سطحی و ایزوترم لانگمویر درجه 2 برای بیان رابطه تعادل بین غلظت آب در فازهای گاز و جامد استفاده شد. معادلات ریاضی مورد نظر با استفاده از نرمافزار Matlab بهصورت همزمان حل گردید پس از اعتبارسنجی نتایج مدلسازی با دادههای تجربی موجود، تاثیر پارامترهای عملیاتی شامل قطر جاذب، دبی گاز مورد استفاده جهت بازیابی بستر، فشار و دمای خوراک بر روی میزان آب در محصول مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که با افزایش قطر جاذب و دمای جریان ورودی، میزان رطوبت در جریان خروجی از واحد در محصول افزایش مییابد. در حالیکه با افزایش فشار ستون جذب و یا مقدار جریان گاز مورد استفاده جهت بازیابی بستر، میزان رطوبت در محصول کاهش پیدا میکند.

در این کار پژوهشی، با اضافه کردن افزودنیهای نیتروژندار و پایهفلزی به سوخت دیزل استاندارد، خواص فیزیکی شیمیایی سوخت و انتشار گازهای خروجی از موتور دیزل بررسی شده است. نیترومتان(CH3NO2) و اکسید منگنز(MnO2) بهترتیب نمونه ای از افزودنیهای نیتروژندار و پایه فلزی استفاده شده در این کار پژوهشی هستند. نیترومتان به مقدار 10% حجمی و اکسید منگنز به مقدار mg/kg 100 به سوخت دیزل اضافه و آزمایشهای عملکرد موتور روی چرخه هشت حالت ECE R-96 انجام شدند. نتایج نشان دادند که شاخص ستان اندازهگیریشده به روش ASTM D976 برای سوختهای شامل افزودنی بیش از دیزل تنهاست در حالی که گرانروی اندازهگیریشده به روش ASTM D445 برای سوختهای شامل افزودنی کاهش مییابد و جرم مخصوص اندازهگیریشده به روش ASTM D1298 نیز تغییر محسوسی نداشته است. برای دیزل همراه با هر یک از این دو افزودنی، مقادیر آلایندههای خروجی مانند دوده کاهش یافت که این مقدار بهطور متوسط برای هر یک از افزودنیهای نیترومتان و اکسید منگنز، نسبت به سوخت دیزل، بهترتیب حدود 16 و 25% بود و بهطور کلی با استفاده از این افزودنیها BSSOOT کمتری منتشر شده است.

برج تقطیر یکی از مهمترین واحدهای پالایشگاه نفت است که بر پایه اختلاف در نقطه جوش اجزای تشکیل دهنده نفت خام عمل میکند. عملکرد بیشتر واحدهای بعد از برج، وابستگی مستقیمی به نحوه کارکرد آن دارد و هرگونه اغتشاش در عملکرد برج تقطیر سایر واحدهای پالایشگاه تاثیر مستقیم میگذارد. به همین دلیل طراحی یک کنترلکننده مناسب برای فرآیند تقطیر که بتواند با اثر اغشاشات ورودی و خروجی مقابله کند، بسیار اهمیت دارد. هدف اصلی در کنترل برج تقطیر، کاهش مصرف انرژی و نگهداشتن ترکیب محصولات در مقدار مطلوب میباشد. بهمنظور دستیابی به این اهداف، باید کنترلکنندهای انتخاب شود که توانایی شناسایی مداوم حالتها و پیشبینی اغتشاشات و نویزهای موجود در فرآیند را داشته باشد و بتواند با مشکلات وجود تاخیر و تداخل شدید بین حلقههای کنترلی این فرآیند مقابله کند. با توجه به توانایی کنترلکننده پیشبین تعمیمیافته در کنترل سیستمهای چند متغیره و دارای تاخیرهای چندگانه، در این مقاله از این روش برای کنترل برج تقطیر استفاده شده است. همچنین برای دفع اثر اغتشاشات ورودی و خروجی و کاهش اثر نویزهای وارد بر فرآیند، یک فیلتر پایینگذر در مدل پیشبین لحاظ شده است. نتایج شبیهسازیها حاکی از آن است که ساختار کنترلی پیشنهادی، عملکرد بسیار مناسبی در مقابل اغتشاشات ورودی و خروجی و نویز وارد شده به فرآیند از خود نشان میدهد.

یکی از روشهای ارتقاء عملکرد حفاظتی پوششها، استفاده از بازدارندههای آلی خوردگی در فرمولاسیون میباشد. هدف از این تحقیق، بررسی رفتار خوردگی فولاد غوطه ور در محلول سدیم کلرید 5/3% در حضور همزمان بازدارنده آلی 2-مرکاپتوبنزایمیدازول (MBI) و پیگمنت ضد خوردگی فسفات روی (ZP) با استفاده از آزمونهای طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) و پلاریزاسیون میباشد. نتایج به دست آمده از آزمون های الکتروشیمیایی طی 24 ساعت غوطه وری نمونه ها در محلول های مورد نظر، نشاندهنده برتری عملکرد حفاظتی ترکیب پیگمنت فسفات روی بههمراه بازدارنده آلی 2– مرکاپتوبنزایمیدازول در مقایسه با فسفات روی میباشد. به طور کلی، روند تغییرات زمانی پارامترهای مقاومت انتقال بار (Rct) حاصل از آزمون امپدانس الکتروشیمیایی و مقاومت پلاریزاسیون (Rp) و دانسیته جریان (Icorr) حاصل از منحنی های پلاریزاسیون حاکی از رسوب فیلمی محافظ بر روی سطح در حضور بازدارنده آلی 2-مرکاپتو بنزایمیدازول میباشد.

اهداف اصلی این مطالعه بررسی محیط رسوبی و چینهنگاری سکانسی است که بر مبنای دادههای پتروگرافی حاصل از خردهها و مغزه حفاری پایهگذاری شده است. سازند فهلیان یکی از سازندهای گروه خامی با سن نئوکومین و سنگ مخزنهای شناخته شده در میادین نفتی دشت آبادان میباشد. ستبرا این سازند در چاههای مطالعه شده در دشت آبادان بهطور متوسط 440 متر است. فصل مشترک زیرین سازند فهلیان در دشت آبادان با آهکهای رسی سازند گرو بهصورت تدریجی بوده و در راس نیز تدریجا به آهکهای رسی و مارنهای سازند گدوان ختم میشود. مطالعه مقاطع نازک تهیه شده از خردهها و مغزه حفاری منجر به شناسایی 14 ریزرخساره و 2 لیتوفاسیس گردیده است. محیط رسوبی سازند فهلیان از دو بخش کربناته و مخلوط کربناته-تخریبی تشکیل شده است. بخش کربناته شامل زیر محیطهای دریای باز، رمپ خارجی/میانی و داخلی میباشد. محیط کربناته-تخریبی از سه بخش رسی، لایههای ماسهای و آهکهای رسی تشکیل میشود. توالی رسوبی در بخش کربناته نشاندهنده رمپ با شیب یکنواخت میباشد، که توسعه پشتههای سدی موجب تشکیل لاگون در پشت آن شده است. در بخش کربناته-تخریبی، توالی رسوبی ترکیبی از رسوبات کربناته کم عمق دریایی، گل آهکی(محیط لاگون) و لایههای ماسهسنگ نازک است. سازند فهلیان از لحاظ چینهشناسی سکانسی شامل 3 سکانس با مرز نوع دوم بوده و انتهای سکانس سوم در بخش کربناته-تخریبی به مرز سکانسی نوع یک در ابتدای سازند گدوان ختم میشود.

مطالعات زمین شناسی ساختاری از مهمترین مراحل اکتشاف و بهرهبرداری از میادین نفتی میباشد چرا که آشنایی با ساختارهای موجود میتواند نقش اساسی در توسعه میدان نفتی داشته باشد. میدان نفتی سلمان در آبهای خلیجفارس، از میادینی است که در محل گنبد نمکی تشکیل یافته و گسلهای متعددی در ارتباط با دیاپیریسم در آن شکل گرفته است. از آنجایی که تنشها عامل اصلی در تشکیل ساختارهای تکتونیکی میباشند، در این مطالعه به معرفی تنشهای اصلی وارد بر منطقه پرداخته و نقش آنها در ایجاد و تکامل ساختارهای تکتونیکی موجود در منطقه بررسی شده است. در ادامه با استفاده از نقشههای UGC و دادههای Fault Stick گسلها، بهعنوان ورودیهای نرمافزار، صفحات گسلی این میدان توسط نرمافزار Petrol طراحی شده و الگوی پراکندگی و میزان جابهجایی گسلها مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بررسیها نشان میدهد تنش فشاری ناشی از حرکت پلیت عربی به سمت ایران موجب تقویت فرآیند دیاپیریسم و شکلگیری گنبد میدان سلمان شده است. پس از ساخت مدل سهبعدی صفحات گسلی، مشخص شد که این گسلها طی فازهای مختلف تکتونیکی و در دو مرحله شکل گرفتهاند. آرایش این گسلها بهطور ویژهای تحت تاثیر جهت تنشها قرار گرفته و در راستای عمود بر تنش کششی تشکیل یافتهاند. اندازهگیریهای انجام شده روی گسلها نشان میدهد که شیب صفحات گسلی نسبت به عمق افزایش یافته و به عمود نزدیک میشود و جابهجایی عمودی گسلها نسبت به عمق کاهش داشته که میتواند با افزایش شیب صفحات در ارتباط باشد، همچنین با مشاهده جابهجایی افقی در امتداد گسلها در نهایت مشخص شد که گسلهای این میدان ازنوع نرمال با مولفه امتداد لغز میباشند.

در این پژوهش اثر عاملدارکردن پایه نانو لوله کربنی بر روی اندازه ذرات فلز فعال، پراکندگی، فعالیت و گزینشپذیری محصولات کاتالیزور Co/CNTs در سنتز فیشر-تروپش مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از ازن در حضور معرف اکسید کننده (H2O2) نانولولههای کربنی عاملدار شدند. کبالت 15% وزنی به روش تلقیح بر روی نانولوله های کربنی عاملدار شده و نانولوله های معمولی نشانده شد. نمونههای کاتالیزور به روشهای مختلف، ویژگی سنجی شده و در میکرو راکتور بستر ثابت تست گردید. فعالیت کاتالیزور معمولا وابسته به سایز ذرات فلز فعال است. به طوری که کاتالیزور با ذرات ریزتر فعالیت بالاتری دارد که بهدلیل آن افزایش تعداد اتمهای ذرات فاز فعال و قابل دسترس برای واکنشگرها بر روی سطح است. در تحقیق حاضر عاملدار کردن پایه اندازه ذرات کاتالیزور را به nm 8/8 کاهش و درصد تبدیل منوکسید کربن را نسبت به پایه معمولی 16% افزایش داد. به علاوه فعالیت کاتالیزور در طول سنتز پیوسته به مدت 20 روز به میزان 46% کاهش یافت. در نهایت درصد تولید محصولات سنتز به مقدار اندکی به سمت هیدروکربنهای سبک سوق داده شد.

در این مقاله نانوساختار فولرن توسط فرآیند کراشمر-هافمن با مکانیسم قوس الکتریکی در محیط آزمایشگاهی سنتز شد. به منظور استفاده در فرآیند تشکیل هیدرات گازی و بررسی تاثیر آن بر راندمان فرآیند و حجم ذخیرهسازی، ابتدا نانوسیال با غلظت 1% وزنی تهیه شد. از آنجائیکه فولرن در آب پایدار نیست، از سورفکتانت SDS استفاده گردید و مشاهده شد نانوسیال مربوطه دارای پایداری خوبی است. در فرآیند تشکیل هیدرات از گاز طبیعی حاوی 6/92% متان، نانوسیال حاوی فولرن ضمن تسریع در فرآیند انحلال گاز در آب، زمان القای فرآیند را 2/53% کاهش میدهد. فولرن به دلیل وجود حفرات انگسترومی در ساختار کروی خود مکان مناسبی جهت نگهداری مولکولهای گاز است. به همین دلیل ظرفیت ذخیرهسازی گاز درون هیدرات را 5/5% افزایش میدهد. همچنین علی رغم اینکه حضور نانوساختارهای فولرنی موجب کاهش 3/1% پایداری هیدرات شده، ولی در کل حضور این نانوساختارها موجب افزایش میزان گاز باقیمانده در هیدرات پس از رسیدن به پدیده خودنگهداری و پایداری کامل میشود.

دفع لجن مخازن نفتی، به دلیل دارا بودن مقادیر زیادی هیدروکربن و مشکلات زیست محیطی ناشی از آن، از معضلات مهم انبارهای نفتی است. هدف از این تحقیق کاهش هیدروکربنهای لجن نفتی با استفاده از روش جذب سطحی با یک جاذب ارزان قیمت بود. بدین منظور از زئولیت طبیعی منطقه سمنان استفاده شد. در ابتدا سطح زئولیت با استفاده از اسیدهای مختلف اصلاح و کارایی آنها در جذب هیدروکربن بررسی شد. طبق نتایج حاصل، اصلاح سطح زئولیت جذب هیدروکربن را افزایش میدهد و بیشترین درصد جذب در زئولیت اصلاح شده با هیدروکلریک اسید مشاهده میشود. در مرحله دوم شرایط فیزیکی و شیمیایی موثر بر فرآیند با استفاده از روش تاگوچی در دو سطح مطالعه شد. نتایج نشان داد که زمان تماس، مقدار جاذب و دما بر فرآیند جذب موثر هستند. در آخرین مرحله همدمای جذب فرآیند مطالعه شد و نتایج حاصل نشان داد که فرآیند جذب هیدروکربن از لجن توسط زئولیت به خوبی از همدمای تمکین پیروی میکند. این مطالعه نشان میدهد که با استفاده از ماده ارزان قیمت زئولیت طبیعی میتوان هیدروکربن موجود در لجن مخازن گازوئیل را به مقدار قابل توجه 83% با استفاده از g 28/0 زئولیت به ازای هر گرم لجن کاهش داد.

در این تحقیق، شکست امولسیونهای نفتی با استفاده از اعمال میدان الکتریکی جریان AC در یک سل آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. تاثیر پارامترهای میدان الکتریکی، دما، غلظت سورفکتانت، شوری فاز آب و درصد حجمی آب موجود در امولسیون نفت خام پایدار غرب بر روی بازده جداسازی بررسی شده است. برای این منظور، امولسیون 20% حجمی آب در نفتخام ساخته شد. برای کاهش تاثیر حضور آسفالتن و رزین موجود در نفتخام از محلول 30% وزنی SDS در آب استفاده گردید. نتایج نشان داد با افزایش میدان الکتریکی از صفر تا kV/cm 6، در دمای C˚ 22 بازده جداسازی امولسیون تا 62% و در دمای C˚ 44 تا 86% افزایش پیدا کرد. افزایش دما تا C˚ 53، باعث افزایش بازده جداسازی امولسیون تا حدود 92% تحت میدان kV/cm 6 شد و دما بیشتر از C˚ 53، موجب کاهش بازده جداسازی گردید. افزایش غلظت ماده فعال سطحی از صفر تا 3/2% حجمی در امولسیون تحت میدان kV/cm 6 و دمای C˚ 28، بازده جداسازی را تا 75% افزایش داد و افزایش بیشتر ماده فعال سطحی، باعث کاهش بازدهی شد. افزایش شوری آب در امولسیون نفتخام پایدار غرب موجب کاهش بازده جداسازی گردید. از طرفی، افزایش درصد حجمی آب موجود در امولسیون از 10% تا 30%، بازده جداسازی را از 30% تا 84% افزایش داد.

نتایج بررسی تغییرات دامنه بازتاب امواج لرزهای در برابر دورافت میتواند در استخراج خصوصیات کشسانی و در نتیجه تعیین سنگشناسی و محتوای سیالی مخازن در صنعت نفت به کار رود. یکی از روشهای مطالعه کمی دادههای لرزهای، تحلیل AVO میباشد که بر روی دادههای پیش بر انبارش صورت میگیرد. پیش از انجام مطالعات تحلیلی AVO باید از صحت مراحل پردازش اطمینان حاصل شود، به طوری که تغییرات دامنه بازتاب تنها مربوط به تغییر خصوصیات کشسانی لایهها باشد. از بخشهای عمده در تحلیل AVO، بررسی نشانگرهای معمول AVO، از جمله: عرض از مبدا (A)، شیب (B) و تغییر نسبت پواسن و یا ترکیبی از آنها است. روش ترسیم متقاطع که به مقایسه دو نشانگر به طور همزمان میپردازد، میتواند در تحلیل AVO کارآمد باشد. در این مطالعه، تحلیل AVO بر روی یک مخزن ماسهسنگی سست و نافشرده انجام شده است؛ به منظور کالیبره کردن دادههای لرزهای واقعی، دادههای یک چاه مورد استفاده قرار گرفته است و موج برشی نیز در این چاه اندازهگیری شده است. مدلسازی جانشینی سیال (FRM) در مخزن به کمک دادههای چاه و معادله گسمن نشان داد که رفتار AVO در تمام حالات مخزن (با تغییر نوع سیال و درصد اشباع سیال) متعلق به کلاس چهارم از طبقهبندی روترفورد و ویلیامز است که با دادههای واقعی نیز همخوانی دارد. مرز هیدروکربوری در دادههای لرزهای مطابق با مکان بهدست آمده در دادههای چاه به کمک نشانگرها، ترسیم متقاطع آنها و همچنین ترسیم نشانگرها به صورت مقاطع ساختاری در افق مورد نظر به دست آمد.

فشار منفذی به فشار سیال درون حفرات سنگ گفته میشود. هنگامی که میزان فشار منفذی بسیار زیادتر از فشار هیدرواستاتیک باشد، گفته میشود که سنگ در شرایط فشار بالا قرار دارد. وجود فشار منفذی بالا باعث ایجاد مشکلات زیادی از جمله فوران چاه، ناپایداری چاه، گیر کردن لوله حفاری و یا از دست دادن چرخش گل حفاری میشود. مناطق با فشار بالا در نتیجه فرآیندهای مختلفی ایجاد میشوند که میتوان به مواردی چون تحکیم نامتوازن و عدم امکان خروج سیال، انبساط سیال، اثر نیروی شناوری و مهاجرت سیال اشاره نمود. هر یک از این فرآیندها به نحوی بر افزایش فشار منفذی تاثیر میگذارد. تاکنون روشهای متعددی در زمینه پیشبینی فشار منفذی ارائه شده که اغلب بر اساس استفاده از اطلاعات چاهپیمایی و لرزهای است. در هر یک از این روشها، مکانیسم خاصی به عنوان عامل اصلی ایجاد فشار بالا در نظر گرفته شده و بر آن اساس روابط تجربی مربوطه نیز ارائه شده است. از این رو در تعیین فشار منفذی یک منطقه، انجام مطالعات زمین شناسی جهت شناخت مکانیسم ایجاد فشار بالا و انتخاب مناسبترین روش تعیین فشار منفذی بسیار مهم و قابل توجه است. هدف اصلی در این تحقیق استفاده از اطلاعات چاهپیمایی به منظور تعیین مکانیسم ایجاد فشار بالا و ارائه بهترین روش تخمین فشار منفذی در یکی از میادین هیدروکربنی جنوب ایران است. بدین منظور از اطلاعات نمودار سرعت، چگالی، فشار منفذی و تنش موثر جهت بررسی مکانیسمهای مختلف استفاده شده است. نتایج بررسیها نشان داد که مکانیسم اصلی ایجاد فشار بالا در منطقه مورد مطالعه بیشتر متاثر از تحکیم نامتوازن و تا حدود کمی نیز تحت تاثیر باربرداری است. بنابراین، روش تخمین فشار منفذی ایتون که روشی مبتنی بر تحکیم نامتوازن است به همراه روش باورز که روشی مبتنی بر مکانیسم تحکیم نامتوازن و باربرداری است به کار گرفته شد و نتایج حاصل با مقادیر آزمایش فشار سازند مورد ارزیابی قرار گرفت که تطابق نسبتا خوبی را نشان داد.

میدان نفتی آب تیمور در 25 کیلومتری جنوبغرب میدان نفتی اهواز، به شکل تاقدیسی متقارن و ملایم، با جهت تقریبی شمال غربی-جنوب شرقی در نیمه شمالی فروافتادگی دزفول واقع شده است. در این مطالعه با بهرهگیری از دادههای چاه و لرزهای سهبعدی، مخزن بنگستان میدان نفتی آبتیمور مورد ارزیابی چینهنگاری و پتروفیزیکی قرار گرفته و زون 2 سازند ایلام و زیرزون D از زون 4 سازند سروک به عنوان لایههای با بهرهدهی بالا تشخیص داده شدند. همچنین با استفاده از نمودار گاما و رخسارههای رسوبی، تعداد چهار سکانس رسوبی درجه سوم برای سازند سروک و سه سکانس رسوبی درجه سوم برای سازند ایلام شناسایی گردید. سپس محل زونهای بهرهده در این سکانسها تشخیص داده شد. جهت تفسیر دادههای لرزهای از نشانگرهای لرزهای و اطلاعات چاه کمک گرفته و پس از مشخص نمودن سکانسهای لرزهای موقعیت زونهای بهرهده روی این سکانسها مشخص گردید. علاوه بر این، مطالعات لرزهای نشان داد که محیطهای رسوبگذاری سازند ایلام رمپ کمعمق و سروک دریای باز میباشد.

تشکیل میعانات گازی در اطراف چاه در مخازن گاز میعانی باعث کاهش بازدهی چاه میگردد که با توجه به نوع سیال، ویژگی-های مخزن و چاه میتواند تشدید گردد. اطلاعات مناسب و کافی میتواند به مدلسازی دقیق یک مخزن گاز میعانی کمک کند. از جمله عواملی که باعث تخمین اشتباه در پیشبینی عملکرد مخازن گاز میعانی میگردد، وابستگی تراوایی نسبی گاز-نفت به عدد موئینگی و اثرات جریان غیردارسی میباشد. در این مقاله یک سکتور از میدان گاز میعانی پارس جنوبی واقع در خلیج فارس به کمک نرم افزار ECLIPSE-300 شبیهسازی گردید و اثر عدد موئینگی و جریان غیردارسی بر تولید تجمعی و میزان تشکیل میعانات در اطراف چاه و مخزن مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از این کار نشان میدهد که افزایش دبی تولیدی و کاهش فشار تهچاهی باعث افزایش گاز تولیدی شده و از طرفی افت فشار و تشکیل میعانات بیشتری را در پی خواهد داشت. برای تولید بیشینه از مخزن باید مقادیر دبی تولیدی و فشار تهچاهی بهینهسازی گردد. همچنین، در نظر گرفتن اثر عدد موئینگی باعث کاهش تشکیل میعانات در دیواره چاه و در کل مخزن میشود. جریان غیردارسی نیز، باعث افزایش افت فشار و در نتیجه تشکیل میعانات بیشتر در اطراف چاه میشود. در نظر نگرفتن اثر عدد موئینگی و جریان غیردارسی در فرآیند شبیه سازی، پیشبینی صحیح نحوه عملکرد چاه در مخازن گاز میعانی را به شدت تحت تاثیر قرار میدهد.