پژوهش نفت
سال:1394 | دوره:25 | شماره:84 |تعداد مقالات:20

در پژوهش حاضر، فرآیند هیدروایزومریزاسیون نرمالپنتان بر روی نانوکاتالیست سنتزی Pt/ZSM-5 انجام شد و اثر پارامترهای عملیاتی از قبیل دما، فشار و نسبت هیدروژن به هیدروکربن مورد بررسی قرار گرفت. مشاهده شد که به دلیل گرمازا بودن این فرآیند، افزایش دما تاثیر نامطلوبی بر انتخابپذیری ایزوپنتان دارد. هم چنین مطابق انتظار، با افزایش فشار، بازده فرآیند ایزومریزاسیون افزایش می یابد که می توان علت این پدیده را کاهش واکنش های هیدروکراکینگ به دلیل افزایش فشار دانست. یکی دیگر از پارامترهای موثر در ایزومریزاسیون آلکان های خطی، نسبت هیدروژن به هیدروکربن است که در این تحقیق اثر آن در دو بخش نسبتهای بالا و پایین مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در نسبتهای پایین هیدروژن به هیدروکربن، با افزایش این نسبت، به دلیل اشغال سایت های فعال توسط هیدروژن، درصد تبدیل کاهش می یابد. در حالی که با هیدروژناسیون آلکن های سطحی و در نتیجه کاهش واکنش های کراکینگ، انتخاب پذیری نسبت به ایزوپنتان افزایش می یابد. در مقادیر بالای هیدروژن به هیدروکربن، تغییرات این نسبت تاثیری بر انتخاب پذیری نسبت به ایزوپنتان ندارد و تنها منجر به کاهش اندک در درصد تبدیل نرمالپنتان میشود.

هدف از این پژوهش، طراحی و مطالعه اقتصادی تولید بیودیزل از چربی حیوانی است. امروزه عمده تولید بیودیزل از منابع روغن های خوراکی مانند سویا است. زائدات پیه به عنوان منبعی فراوان، ارزان قیمت و غیرخوراکی میتواند جایگزین این منابع گردد. به علت محتوای بالای اسیدهای چرب آزاد حیوانی، شبیه سازی در دو بخش واکنش استریفیکاسیون و ترانس-استریفیکاسیون صورت گرفت و عملیات خالصسازی توسط شستشو با آب در برج استخراج انجام شد. تولید 5000 kg بیودیزل از 5000 kg پیه، نتیجه حاصل از شبیه سازی با نرم افزار Aspen Hysys است. همچنین گلیسرول به عنوان یک محصول جانبی فرآیند فوق خالص سازی شد. برای مطالعه اقتصادی فرآیند از نرم افزار Aspen Icarus استفاده شد و نتایج تحلیل اقتصادی حاصل از آن، نشاندهنده میزان NPV برابر با 4.733 میلیون دلار که مشخص کننده اقتصادی بودن فرآیند بعد از 10 سال است. دوره بازگشت سرمایه 7.7 سال پس از راه اندازی کارخانه است.

رخنمون سنگ های کربناته در حالت کلی آبدوست می باشند. اما در بسیاری از مواقع پایداری فیلم آبی بین سنگ و فاز نفتی که بستگی زیادی به بار سطحی فصل مشترک سنگ آب و آب نفت دارد، دچار پارگی و ناپایداری میشود، به طوری که شرایط ترشوندگی مخازن کربناته را از حالت آبدوست در محدوده نفت دوست یا ترشوندگی حد واسط قرار میدهد. دلیل اصلی این پدیده جذب سطحی اجزای نفت خام بر روی سطح سنگ که عمدتا اسیدهای چرب داخل فاز نفتی هستند، می باشد. در چنین شرایطی به دلیل منفی شدن فشار موئینگی، آشام خود به خودی آب به داخل ماتریکس سنگ کربناته انجام نگرفته و در نتیجه مقدار برداشت نفت به میزان قابل توجهی کاهش مییابد. استفاده از سورفکتانت ها به عنوان مواد فعال سطحی یکی از روش های نوین ازدیاد برداشت نفت از طریق تغییر ترشوندگی سنگ مخزن کربناته از حالت نفتدوست به آبدوست می باشد. این مواد با توانایی قرارگیری در فصل مشترک آب نفت و یا نفت سنگ از طریق مکانیسم های مختلف کاهش کشش میان سطحی و تغییر ترشوندگی به جابه جایی نفت به تله افتاده و متعاقبا ازدیاد برداشت نفت کمک میکند. در پژوهش حاضر با استفاده از روشهای آنالیز دستگاهی نظیر اندازه گیری پتانسیل زتا، گرماسنجی وزنی و آزمایشات تزریق محلول سورفکتانت به محیط متخلخل توسط دستگاه سیلاب زنی مغزه، مکانیسم تغییر ترشوندگی حاکم بر انواع مختلف سورفکتانت ها بررسی گردید. نتایج نشان داد که از این میان، سورفکتانت کاتیونی به دلیل برقراری جاذبه الکترواستاتیک قویتر با اجزای جذب شده نفت خام در غلظت بالاتر از غلظت بحرانی میسل دارای بازدهی بیشتری در تغییر ترشوندگی سنگ مخزن و در نتیجه بازیافت بیشتر نفت می باشد. حال آنکه سورفکتانت های آنیونی و غیر یونی در جایگاه های بعدی قرار میگیرند.

نظر به اینکه اکثریت مخازن نفتی ایران دوره تخلیه طبیعی خود را پشت سر گذاشته اند، استفاده از روش تزریق انواع گازها در عملیات ازدیاد برداشت ضروری به نظر میرسد. تشکیل رسوب های آلی همانند آسفالتین و به دنبال آن نشست بر روی سنگ مخزن در حین فرآیند تزریق گاز به جهت آسیبی که به سازند وارد میکند، یک مشکل جدی محسوب میشود. لذا لازم است قبل از انجام پروژه های تزریق گاز مطالعات آزمایشگاهی با استفاده از سیال و سنگ همان مخزن انجام و پس از تحلیل نتایج به دست آمده و شبیه سازی مخزن پروژه در مقیاس میدانی انجام پذیرد. در این تحقیق اثر فشار تزریق گاز طبیعی بر پدیده تشکیل رسوب و نشست آسفالتین و تغییر خواص مغزه مورد بررسی قرار گرفته است. نمونه های نفت مورد استفاده در این آزمایشات، نفت زنده یکی مخازن ایران میباشد. در این آزمایشات کاهش تراوایی مغزه، قبل و بعد از تزریق گاز تعیین گردیده است. همچنین در زمان های مختلف از سیال تولیدی نمونه گیری و با روشهای استاندارد IP143 میزان آسفالتین هر نمونه مشخص گردید. با استفاده از موازنه جرم، کاهش تخلخل مغزه محاسبه و رابطه توانی بین تراوایی سنگ آسیب دیده و تخلخل مغزه آسیب دیده در آزمایشات به دست آمد. نتایج حاصل شده از این پژوهش نشان میدهد تزریق گاز طبیعی به مغزه باعث رسوب شدید آسفالتین در مغزه و نشست آن بر روی سنگ شده که سبب کاهش تراوایی سنگ خواهد گردید. با کاهش فشار تزریق گاز این آسیب دیدگی کاهش مییابد که تحلیل ها موید آن است که عمده مکانیسم رسوب انسداد مکانیکی حفرات سنگ میباشد.

ماسه دهی در خلال استخراج و بهره برداری از چاه های نفتی یکی از مشکلات بسیار مهم در به تاخیر انداختن عملیات بهره برداری است. روش های مختلفی برای پیشبینی ماسه دهی در درون چاه هایی که سنگ مخزن آن ها کربناته یا ماسه سنگی است، ارائه شده است. این روش ها معمولا شامل آزمایشات مکانیک سنگ (مانند آزمایش مقاومت تراکمی تک محوره و یا سه محوره)، آزمایشات کانی شناسی و یا استفاده از نگارهای چاه است. آزمایشات مکانیک سنگ، آزمایشات کانی شناسی و یا آزمایشات دیگری که برای تجزیه و تحلیل چاه به کار می روند نسبت به نگارهای متداول چاه نگاری بسیار وقت گیر و هزینه بردار هستند. از اینرو در مقاله حاضر، از نگارهای چاه برای پیش بینی ماسه دهی یکی از چاه های نفتی در جنوب ایران استفاده شده است. برای این منظور، با در اختیار داشتن نگارهای متداول پتروفیزیکی از جمله نگار صوتی، ابتدا مدول های الاستیک سنگ و مقاومت فشاری تک محوره و سپس مقدار فشار منفذی نیز محاسبه شده است و این مقادیر با مقادیر واقعی کالیبره گردید. از آنجایی که تعیین مقدار تنش های برجا در اعماق زیاد برای پیش بینی ماسه دهی چاه مورد مطالعه ضروری بود با در دست داشتن مقادیر بهدست آمده از مدول های الاستیک، مقاومت فشاری تک محوره و فشار منفذی، تنش های برجای افقی و تنش عمودی محاسبه شد. در نهایت با استفاده از معیار شکست موهر-کلمب و نگار کالیپر، پنجره بهینه گل برای پیش بینی زون های دارای پتانسیل ماسه دهی، محاسبه شده است.

در این کار تحقیقاتی غشای نانوفیلتراسیون پلیمری بر پایه پلیمر پلی وینیل کلراید با استفاده از مخلوط حلال های دیمتیل استامید و تتراهیدروفوران به نسبت 85:15 ساخته شد. روش ساخت غشاها با استفاده از تکنیک تهیه محلول پلیمری به صورت فیلم نازک و غوطهوری در حمام غیر حلال و تغییر فاز فیلم پلیمری صورت پذیرفت. اثر غلظت های مختلف ماده فعال کننده سطحی آنیونی و آبدوست سدیم دو دسیل سولفات در محلول پلیمری بر زمان تغییر فازی و عملکرد غشاها مورد بررسی قرار گرفت. جهت ارزیابی غشاهای تهیه شده، آزمایشات شار، انتخابپذیری، محتوای آب و ساختارشناسی به کمک میکروسکوپ الکترونی انجام شد. نتایج نشان میدهد افزودن سدیم دودسیل سولفات به محلول پلیمری باعث به وجود آمدن لایه جداساز متراکم تر در مقایسه با غشای تهیه شده از پلی وینیل کلراید خالص شده است. به علاوه در غشاهای دارای این ماده نسبت به غشای خالص پلیمری، میزان شار کاهش و انتخاب پذیری غشاها افزایش یافته است. میزان غلظت بهینه سدیم دو دسیل سولفات برابر با 0.45% وزنی است که باعث بهبود انتخاب پذیری نمک به میزان 21.67% در مقایسه با غشای خالص شده است.

بخش بالایی سازند سورمه (معادل با سازند عرب) به سن ژوراسیک پسین از مهمترین مخازن نفتی ایران در خیلج فارس و کشورهای عربی همجوار است. در این مطالعه آنالیز گونه های سنگی با استفاده از روشهای مختلف و با هدف ارزیابی کیفیت مخزنی بخش بالایی سازند سورمه در یکی از میدان های بخش مرکزی خلیج فارس انجام گرفته است. بخش بالایی سازند سورمه عمدتا از توالی دولومیت و انیدریت تشکیل شده است. مطالعه پتروگرافی مقاطع نازک میکروسکوپی سازند سورمه منجر به شناسایی ده رخساره میکروسکوپی گردید. رخساره های شناسایی شده در زیر محیطهای پشته های اووئیدی، لاگون، جزر و مدی و بالای جزر و مدی در یک سکوی کربناته از نوع رمپ نهشته شده اند. به منظور برقراری ارتباط بین رخساره های میکروسکوپی معرفی شده در بخش بالایی سازند سورمه با رده های پتروفیزیکی، داده های تخلخل و تراوایی مربوط به رخساره های این سازند بر روی نمودار ترسیم گردید. با رسم داده های تخلخل-تراوایی بر روی نمودار، چهار گونه سنگی شناسایی شد. با هدف تعیین رخساره های الکتریکی روش خوشه بندی چند کیفیتی بر پایه نمودار (MRGC) مورد استفاده قرار گرفته است. روش خوشهسازی منجر به شناسایی شش رخساره الکتریکی در بخش بالایی سازند سورمه گردید. همچنین، در این مطالعه واحدهای جریانی هیدرولیکی در بخش بالایی سازند سورمه توسط داده های پیوسته و تخمینی تخلخل و تراوایی به روشهای استفاده از شاخص زون جریانی (FZI) و نمودار لورنز اصلاح شده بر مبنای چینه نگاری (SMLP) شناسایی و تفکیک شدهاند. این دو روش مطالعه به ترتیب منجر به شناسایی شش واحد جریانی هیدرولیکی و نه واحد مخزنی، سدی و تله ای در بخش بالایی سازند سورمه گردیده اند. واحدهای مختلف مخزنی شناسایی شده در این دو روش دارای انطباق خوبی می باشند. هچنین، مقایسه نتایج روشهای مختلف استفاده شده در این مطالعه و کالیبراسیون آنها با مطالعات پتروگرافی حاکی از همخوانی نتایج با یکدیگر است. با تلفیق روش های مختلف در تعیین گونه سنگی، سه گونه سنگی نهایی در بخش بالایی سازند سورمه تفکیک گردید.

مطالعه حاضر به بازنگری سنی زیست چینه ای سازند آسماری در یکی از برشهای سنگ چینهای در فروافتادگی دزفول میپردازد. ضخامت سازند آسماری در این برش به 417.5 m میرسد و دارای ترکیب سنگشناسی دولومیت، دولومیت ماسه ای، آهک، آهک ماسهای، ماسه سنگ و شیل می باشد. در بخشهای کربناته دارای میکروفاسیسی با تنوع رخسارهای وکستون، پکستون، گرینستون همراه با رخساره باندستون است. با توجه به زون های تجمعی شناسایی شده در میدان و استفاده از داده های ایزوتوپ استرونسیوم مطالعات قبلی میتوان تغییرات سنی جدیدی برای سازند آسماری در این میدان تعیین نمود. بر اساس مطالعات زیست چینهای میکروفسیلها پنج زون تجمعی: 1- Borelis melo melo– Borelis melo curdica Assemblage Zone با سن میوسن پیشین (بوردیگالین) 2- Indeterminate Zone با سن میوسن پیشین (آکی تانین- بوردیگالین) 3- Miogypsina- Elphidium sp14- Peneroplis farsensis Assemblage Zone با سن میوسن پیشین (آکی تانین) 4- Archaias asmaricus– Archaias hensoni– Miogypsinoides complanatus Assemblage Zone با سن الیگوسن پسین (شاتین) 5- Lepidocyclina– Operculina- Ditrupa Assemblage Zone با سن الیگوسن پسین (شاتین) برای سازند آسماری در این میدان مشخص گردید. در زون تجمعی شماره پنج به دلیل عدم همراهی سنگواره های ذره بینی لپیدوسیکلینادار با سنگواره های ذره بینی نومولیتدار سن این زون تجمعی، الیگوسن پسین (شاتین) در نظر گرفته میشود. سنگواره های ذره بینی نومولیتدار منتسب به سن الیگوسن پیشین (روپلین) میباشد که در برش تحت مطالعه از این میدان دیده نشد.

سازند سروک (آلبین- تورونین) یکی از مخازن مهم نفت و گاز در میادین نفتی جنوب و جنوب غرب ایران بعد از سازند آسماری (الیگو- میوسن) است که بخش قابل توجهی از ذخایر هیدروکربنی را در خود جای داده است. بررسی مقاطع نازک میکروسکوپی این سازند در میدان مورد مطالعه در جنوب شرقی خلیجفارس منجر به شناسایی 9 رخساره شد که در 4 زیرمحیط رخسارهای قرار می گیرند و در یک رمپکربناته هموکلینال نهشته شده اند. فرآیندهای دیاژنزی مهمی که کربنات های این سازند را تحتتاثیر قرارداده اند شامل نئومورفیسم، آشفتگی زیستی، میکرایتی شدن، دولومیتی شدن، انحلال گسترده، سیمانی شدن، استیلولیتی شدن و شکستگی می باشند. فرآیندهای دیاژنزی شناخته شده در سنگ آهک های بخش بالایی سازند سروک و بررسی زمان نسبی تشکیل آنها حاکی از آن است که این فرآیندها در سه محیط اصلی دیاژنزی دریایی، جوی و دفنی رخ داده اند. تطابق داده های تخلخل و تراوایی مغزه ها نشان دهنده این است که کیفیت مخزنی سازند سروکبالایی در میادین مورد مطالعه متاثر از رخساره ها، محیط رسوبی و عوامل دیاژنزی بعدی بوده است. به طوری که رخساره های رودیستی (گرینستون، رودستون و فلوتستون) دارای بالاترین میزان تخلخل و تراوایی هستند.

امروزه روش شباهت برای تخمین سرعت به کار گرفته میشود که بر مبنای جمع نمونه ها در پنجره تحلیل سرعت استوار است. طیف سرعت حاصل از این روش در مورد رویدادهای بازتابی عمیق و در مواردی که دورافت برداشت داده ها کم میباشد، دارای قدرت تفکیک پایین است. افزایش قدرت تفکیک در محاسبه شباهت سبب میشود که دقت تخمین سرعت تصحیح برون راند نرمال و برانبارش بهبود یابد. در این مقاله روش آماری خودراهانداز برای افزایش قدرت تفکیک طیف سرعت معرفی شده است. در روش شباهت، چنانچه سرعت انتخاب شده برای پنجره تحلیل دارای تفاوت کمی نسبت به سرعت واقعی باشد، ردلرزه های درون پنجره به طور کامل افقی نمی شوند، اما با این حال به دلیل اختلاف زمانی بسیار اندک ردلرزه های مجاور، مقدار شباهت محاسبه شده برای این حالت نیز، به مقدار شباهت مربوط به سرعت واقعی نزدیک است و باعث پهن شدگی قله طیف سرعت حول سرعت و زمان دقیق میشود. چنانچه سرعت پنجره تحلیل متفاوت از سرعت صحیح انتخاب شود، روش خودراه انداز با جابجایی ردلرزه ها درون پنجره تحلیل، اختلاف زمانی بین دو ردلرزه مجاور را افزایش می دهد. با تعریف یک معیار جدیدتر برای محاسبه میزان شباهت، این فرآیند در برآورد سرعت صحیح مفید میباشد و باعث افزایش دقت و قدرت تفکیک طیف سرعت میگردد. کارآیی روش تحلیل سرعت خودراه انداز بر روی داده های لرزه ای مصنوعی و واقعی مورد بررسی قرار گرفته و نتایج آن با روش متداول شباهت مقایسه گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که قدرت تفکیک طیف سرعت حاصل از روش خودراه انداز به مراتب بالاتر از نتیجه حاصل از روش متداول شباهت است.

دراین تحقیق تاثیر پارامترهای موثر بر نفوذ ازن درخاک آلوده به ترکیب نفتی مورد بررسی قرارگرفته است. خاک مورد مطالعه پس از مشبندی و حذف رطوبت توسط آون به صورت مصنوعی با آنتراسین که یک هیدروکربن آروماتیک چند حلقه ای است، آلوده شد و سپس درظرف های سربسته به مدت یک هفته در محیط تاریک نگهداری شد. پارامترهای مورد بررسی عبارتند از: ارتفاع ستون خاک، سایز ذرات خاک، میزان آلاینده، زمان ازناسیون و رطوبت. حداکثر میزان نفوذ و راندمان حذف به ترتیب 83% و 92% بهدست آمد. در این پژوهش مشاهده شد که با تغییر سایز ذرات خاک، تغییر چشمگیری در میزان نفوذ ایجاد نمی شود. در صورتیکه تغییر در میزان آلاینده و همچنین ارتفاع ستون خاک و رطوبت، تاثیر زیادی در میزان نفوذ دارد. همچنین مشاهده شد که بیشترین سرعت نفوذ در 10 دقیقه اول فرآیند ازناسیون روی می دهد. در مرحله بعد با به دست آوردن معادلات حاکم بر تجزیه ازن توسط آلاینده، مواد آلی و غیرآلی، سایتهای فعال خاک و همچنین تجزیه خودبه خودی ازن، مدلی برای بررسی نفوذ ازن در خاک ارائه گردید و از طریق مقایسه داده های تجربی و نتایج مدلسازی، ضرایب سرعت واکنش های سینتیکی ازن با آلاینده، مواد آلی و غیرآلی خاک، سایتهای فعال خاک و تجزیه خودبه خودی ازن، به صورت تقریبی به دست آمد.

در مرحله صیانت از مخازن نفتی صنایع بالادستی، آزمایش های پیچیدها موسوم به PVT برای شناسایی خواص سیالات مخزن انجام می گیرد. وجود مشکلاتی چون خطرات احتمالی، زمانبر بودن، دقیق نبودن نمونه ها و محدودیتهای دما و فشار، باعث شده تا استفاده از روش های هوشمند در این حوزه گسترش یابد. در این پژوهش به منظور اجتناب از مشکلات مذکور و یافتن رابطه پیچیده و غیرخطی داده های آزمایشهای PVT از شبکه عصبی مصنوعی بهره گرفته شده است. همچنین، از الگوریتم ژنتیک به منظور تعیین مقادیر بهینه پارامترهای مدل شبکه عصبی در فرآیند آموزش استفاده شده است. به منظور ارزیابی رویکرد توسعه یافته از مجموعه داده های چاه های نفتی جنوب ایران بهره گرفته شد و نتایج حاصل نشان می دهد که استفاده از شبکه عصبی مصنوعی مبتنی بر الگوریتم ژنتیک، برخلاف روشهای کلاسیک، در زمان کمتر و با دقت بالایی خواص سیالات مخزن (ضریب حجمی سیال و فشار نقطه حباب) را پیشبینی مینماید. در نتیجه، کارشناسان و مدیران صنایع بالادستی مخازن نفتی ایران میتوانند از شبکه عصبی پیشنهادی در راستای پیشینی آزمایشهای PVT بهره گیرند.

مطالعات زمین شناسی و تهیه نقشه های سطحی و زیر سطحی برای نمایش ساختارهای تکتونیکی و سیر تکاملی وقایع زمین شناسی، یکی از مسائلی است که همواره مورد توجه زمین شناسان بوده است. هدف اصلی در این مطالعه شناسایی گنبدهای نمکی موجود در تنگه هرمز با استفاده از داده های زیرسطحی است. منطقه مورد مطالعه در جنوب ایران و در تنگه هرمز واقع شده است. این منطقه برای شرکت نفت تحت عنوان بلوک E با مختصات °55 تا °56 طول شرقی و ''30 °25 تا °27 عرض شمالی شناخته شده است. به منظور ساخت مدل سه بعدی ساختارهای نمکی مدفون تنگه هرمز از داده های چاه، خطوط لرزه ای، به همراه نقشه UGC زمانی راس سازند داریان و نرمافزار پترل استفاده شده است. نقشه های پراکندگی هفده گنبد نمکی مدفون و رخنمون یافته در گستره تنگه هرمز و نیز مختصات مرکز هر کدام به همراه عمق دفن آنها از جمله نتایج بهدست آمده از این مطالعه است. تمرکز این دیاپیرها در بخش غربی تنگه هرمز است و احتمال میرود ضخامت سازند هرمز در این بخش بیش از بخشهای شرقی و مرکزی باشد. در نهایت هشت گنبد به نقشه پراکندگی گنبدهای نمکی ایران اضافه گردید. فاصله مابین هرکدام از این گنبدها در بخش دریایی در حدود 35 km برآورد شد و مشخص گردید دیاپیرهای نمکی جنوب ایران منطبق بر روند NE-SW یا همان روند خطواره هندورابی است.

کل کربن آلی TOC یکی از پارامترهای مهم ژئوشیمیایی برای ارزیابی پتانسیل هیدروکربنزائی سنگ منشاء است. اندازهگیری این پارامتر نیاز به انجام آزمایشات ژئوشیمی بر روی کنده های حفاری دارد که پرهزینه و وقت گیر است. به طور کلی، سنگهای غنی از مواد آلی توسط نگاره های پتروفیزیکی با تخلخل بالا، زمان عبور صوت بالا، چگالی پایین، پرتو گاما بالاتر و مقاومت ویژه بیشتر از سایر سنگها مشخص میشوند. در این مطالعه، مدلهای الگوریتم ژنتیک خطی و غیر خطی جهت تخمین کل کربن آلی از داده های پتروفیزیکی برای سنگهای منشا کژدمی، گورپی و پابده در میدان نفتی اهواز استفاده شد. از مدل الگوریتم ژنتیک خطی نتایج معتبرتر و مقبول تری نسبت به مدل غیر خطی حاصل شد. راه حل های الگوریتم ژنتیک با آنالیز رگرسیون به واسطه ضرائب مناسب با معادلات TOC مقایسه شد. اجرای آنالیز بر اساس میانگین مربع خطا و ضریب همبستگی، کارایی بالاتر معادلات هوشمندانه مشتق شده را در مقایسه با آنالیز رگرسیون آماری نشان می دهد. در مرحله بعدی مطالعه، روش آنالیز خوشه ای جهت طبقه بندی نگار TOC تخمین زده شده و شناسایی زونهای ژئوشیمیایی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج مدل الگوریتم ژنتیک به شکل مقبول، سنگهای منشا را با استفاده از مدل آنالیز خوشه ای به رخساره های غنی و فقیر از مواد آلی تقسیم کردند.

در مطالعه حاضر، مدل ژئواستاتیکی مخزن آسماری میدان نفتی منصوری با استفاده از اطلاعات پتروگرافی، ژئوفیزیکی و پتروفیزیکی 90 حلقه چاه این میدان تهیه گردید، که برای این منظور از نرمافزار مدیریت سیستم مخزن (RMS) استفاده شده است. بر اساس داده های پتروفیزیکی و تطابق آنها با مقاطع میکروسکوپی، مخزن آسماری در میدان نفتی منصوری عمدتا کربناته و ماسه سنگی بوده و به هشت زون تقسیم میشود که زون یک بالاترین زون است و مستقیما در زیر پوشسنگ قرار دارد و زون هشت پایین ترین قسمت مخزن بوده و بر روی سازند پابده قرار گرفته است. در میان این هشت زون، زونهای بالایی کمتر تحت تاثیر فرآیندهای دیاژنزی مخرب قرار گرفته اند و کیفیت مخزنی بهتری دارند، در حالیکه در زون های پایینی، عملکرد دیاژنز، تا حد بسیار زیادی خصوصیات مخزنی را از بین برده است. بر اساس اطلاعات ژئوفیزیکی، میدان نفتی منصوری تحت تاثیر فرآیندهای تکتونیکی چندانی قرار نگرفته و مدل ساختمانی آن تنها شامل نقشه های همتراز زیر سطحی میباشد. در نهایت با تلفیق داده های پتروگرافی، پتروفیزیکی و ژئوفیزیکی، مدل استاتیک مخزن تهیه شد. نتایج حاصل از این مدل نشان می دهد که در سرتاسر میدان منصوری، تنها زون های یک، دو و سه سازند آسماری زون های بهره ده بوده که در این بین زون دو بهترین زون مخزنی است و دارای بیشترین مقدار نفت درجای مخزن (65%) میباشد. این موضوع از نحوه توزیع خواص پتروفیزیکی (تخلخل، اشباع آب و ضخامت زون خالص به ناخالص) استنباط میشود. نقشه تراکم شکستگی ها نیز بیانگر آن است که بر خلاف دیگر میادین هیدروکربوری حوضه زاگرس، در میدان منصوری شکستگی ها نقش چندانی در ایجاد خواص مخزنی نداشته اند. بر اساس نقشه های میانگین تخلخل و اشباع آب، خصوصیات مخزنی در محدوده شرق و شمال شرق میدان دارای وضعیت مطلوب تری است. لذا میتوان در طراحی چاه های جدید، نگه داشت توان تولید، ازدیاد برداشت و توسعه میدان منصوری روی این قسمت از میدان تمرکز بیشتری نمود.

در این مطالعه نانوجاذبهای کربن فعال- نانوذرات مغناطیسی به منظور جذب بنزن ساخته شد. برای این کار در ابتدا نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن (Fe3O4) سنتز شد و مشخصات آن با استفاده از تکنیک هایی از قبیل پراش پرتوی ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی پیمایشگر (SEM) و همچنین مشاهدات خواص مغناطیسی ظاهری بررسی گردید. سپس برای ساخت نانوکامپوزیت های مغناطیسی کربن فعال- نانوذرات، حین تولید نانوذرات (پس از جوانهزنی فاز اکسیدآهن) کربن فعال به آنها اضافه شد. بررسی خواص مغناطیسی ظاهری مواد حاصل نشان داد که این راهبرد منجر به کربن فعال مغناطیس شده میشود. همچنین نتایج XRD و SEM مربوط به این نانوجاذبها، نشان داد که نانوذرات اکسید آهن روی کربن فعال تشکیل میشود. اندازی گیری میزان جذب بنزن توسط جاذب ها نشان داد که نانوجاذب های حاوی 20% نانوذرات اکسید آهن دارای ظرفیت جذب و خواص مغناطیسی قابل قبولی هستند. به طور کلی نانوجاذب های مغناطیسی کربن فعال- نانوذرات ساخته شده را میتوان برای جذب آلاینده های نفتی از آب مورد استفاده قرار داد و سپس آنها را با یک میدان مغناطیسی به سادگی از فاز مایع جدا کرد.