مجله دانشکده دندان پزشکی اصفهان
سال:1388 | دوره:5 | شماره:2 |تعداد مقالات:15

مقدمه: ﮐﯿﺴﺖ ادﻧﺘﻮژﻧﯿﮏﮐﻠﺴﯿﻔﯿﻪ، یک کیست ادنتوژنیک رشدی تکاملی ناشایع است که اولین بار توسط Gorlin در سال 1962 توصیف شد. این کیست بسیار نادر است و تنها 1 درصد کیست های فکی را شامل می شود. به خاطر ماهیت پیچیده آن، ابهامی وجود دارد که این ضایعه، کیست، نئوپلاسم یا هامارتوم می باشد.معرفی مورد: در این گزارش، یک مورد نادر از ﮐﯿﺴﺖ ادﻧﺘﻮژﻧﯿﮏﮐﻠﺴﯿﻔﯿﻪ با تکثیر آملوبلاستیک (یک نوع هیستولوژیک بسیار نادر) در یک دختر 15 ساله در ناحیه مولرهای چپ مندیبل معرفی می شود. ضایعه توسط جراحی خارج شد. بعد از انوکلئاسیون و کورتاژ، در عرض 2 سال هیچ عودی گزارش نگردید.نتیجه گیری: کیست ادنتوژنیک کلسیفیه آملوبلاستوماتوز از نظر میکروسکوپی مشابه با آملوبلاستومای تک کیستی است ولی در اپی تلیوم پرولیفراتیو آن، سلول های گوست و کلسیفیکاسیون دیستروفیک مشاهده می شود. در مورد طبیعت واقعی آن به عنوان کیست، نئوپلاسم یا هامارتوم اختلاف عقیده وجود دارد. این کیست از نظر نمای میکروسکوپی پرولیفراسیون آملوبلاستیک را در دیواره بافت همبندی نشان می دهد، اما ویژگی هایی مانند هایپرکروماتیسم سلول های بازال، واکوئولیزاسیون و پولاریزاسیون هسته ای که در آملوبلاستوما قابل رویت است در آن مشاهده نمی گردد. کیست ادنتوژنتیک کلسیفیه آملوبلاستوماتوز و کیست ادنتوژنیک کلسیفیه همراه با آملوبلاستوما از نظر ویژگی های مورفولوژیک با یکدیگر به کلی متفاوت بوده، به آسانی از یکدیگر قابل تمایز هستند.

مقدمه: دستیابی به پیوند قابل اطمینان به عاج مدتهاست به عنوان یک هدف در دندان پزشکی مطرح می باشد. در این تحقیق اثر MTAD و دو نوع اسید فسفریک بر استحکام اتصال کامپوزیت به عاج دندان مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی - آزمایشگاهی، چهل و پنج دندان پره مولر سالم تهیه شده در آکریل سرما سخت نصب شدند. تاج دندان ها به صورت عمود بر محور طولی دندان تا زیر ناحیه مینا حذف و دندان ها به سه گروه 15 تایی تقسیم و آماده شد: گروه 1 به وسیله اسید فسفریک اولترادنت به مدت 15 ثانیه اچ و سپس 10 ثانیه با پوآر آب و هوا شست و شو داده شد. گروه 2 به وسیله اسید فسفریک کیمیا به مدت 20 ثانیه اچ و به مدت 10 ثانیه با پوآر آب و هوا شست و شو داده شد. گروه 3 به وسیله MTAD به مدت 3 دقیقه اچ و به مدت 30 ثانیه با آب مقطر شست و شو داده شد. همه نمونه ها به وسیله اتصال دهنده سینگل باند و کامپوزیت Z100 به صورت استوانه ای بر روی سطح عاجی کیور شد و سپس به وسیله دستگاه ترموسیکل تحت 500 سیکل چرخه حرارتی 5-55oC قرار گرفت. سپس نمونه ها به مدت 24 ساعت در دستگاه آنکوباتور 37oC به منظور شبیه سازی با محیط دهان قرار داده شد. نمونه ها به وسیله دستگاه اینسترون تحت آزمون استحکام اتصال قرار گرفتند و نتایج ثبت شد. یافته ها به وسیله آزمون های آماری واریانس یک طرفه و دانکن مقایسه شدند.یافته ها: بررسی ها نشان داد که گروه 2 اختلاف معنی دار با گروه 1 و 3 دارد ولی گروه 1 و 3 اختلاف معنی دار با یکدیگر نداشتند.نتیجه گیری: به دلیل لزجت بالای اسید کیمیا و رسوب محصولات ناشی از خوردگی اسید که با پیوند عاج رزین تداخل ایجاد می کند، استحکام اتصال حاصل به وسیله این اسید کمتر از استحکام اتصال حاصل از کاربرد اسید فسفریک اولترادنت و MTAD می باشد. به نظر می رسد ماده MTAD به خاطر وجود اسید سیتریک که قدرت برداشت لایه اسمیر عاج را دارد و نیز نفوذ بهتر در اعماق عاج، پس از کاربرد بهتر شسته می شود و استحکام اتصال قابل قبولی در حد اسید فسفریک اولترادنت ایجاد می کند.

مقدمه: برای تشخیص و ارایه درمان ارتودنسی، بررسی شاخص های رادیوگرافیک بیماران الزامی می باشد و بدین منظور در اغلب موارد از رادیوگرافی لترال سفالومتری استفاده می شود. با توجه به همپوشانی تصاویر سمت راست و چپ بر روی این رادیوگرافی ها، انجام اندازه گیری های قابل اعتماد مشکل است. این مشکل در رادیوگرافی پانورامیک وجود ندارد. هدف از این پژوهش، ارزیابی توانایی رادیوگرافی پانورامیک جهت اندازه گیری زاویه گونیال بود.مواد و روش ها: در این پژوهش مقطعی، رادیوگرافی استاندارد پانورامیک و لترال سفالومتری از 281 بیمار دختر و پسر با میانگین سنی 10.9 سال تهیه و زاویه گونیال در هر رادیوگرافی اندازه گیری شد. یافته ها توسط  Paired t-test  آنالیز گردید.یافته ها: آزمون t برای نمونه های همتا انجام شد. اختلاف معنی داری بین زوایای اندازه گیری شده در 2 نوع رادیوگرافی وجود نداشت (p value>0.05). همچنین اختلاف معنی داری بین زوایای گونیال سمت راست و چپ یک فرد یافت نشد (p value>0.05).نتیجه گیری: اندازه گیری های زاویه گونیال در سمت راست و چپ رادیوگرافی پانورامیک، همچنین بین پانورامیک و لترال سفالومتری نیز تفاوت معنی داری نشان نمی دهد. رادیوگرافی پانورامیک برای اندازه گیری زاویه گونیال و همچنین تعیین جهت رشدی مندیبل ابزار مفیدی می باشد.

مقدمه: نوزادان نارس، مستعد مشکلات پزشکی جدی در هنگام نوزادی می باشند که ممکن است روی تکامل بافت های مختلف دهانی موثر باشد. هدف از این مطالعه تعیین شیوع اختلالات مینایی در دندان های شیری در بچه هایی که به طور ترم و نارس به دنیا آمده در شهر کرمان بود.مواد و روش ها: در این مطالعه هم گروهی، اختلالات مینایی (هیپوپلازی و اوپاسیتی مینایی) در 137 کودک (90 کودک ترم و 47 کودک نارس) تعیین گردید. در ضمن اطلاعاتی در مورد وزن نوزاد، مشکلات سیستمیک و مصرف دارو در کودک و مادر هنگام بارداری و مشکلات حین زایمان جمع آوری شد. اطلاعات به دست آمده با تست مجذور کای مورد ارزیابی آماری قرار گرفت.یافته ها: شیوع اختلالات مینایی در کل در این کودکان 27.5 درصد، هیپوپلازی به تنهایی 14.9 درصد و اوپاسیتی به تنهایی 14.9 درصد بود. هیپوپلازی مینایی در دندان های سانترال بالا 14.9 درصد و در مولرهای پایین 10.6 درصد مشاهده شد. شیوع هیپوپلازی مینایی و اوپاسیتی در کودکان نارس بیشتر بود ولی نتایج آزمون مجذور کای این تفاوت را معنی دار محاسبه نکرد. تولد با اندام تحتانی، سندرم زجر تنفسی و هیپوکسی در هنگام زایمان در کودکان نارس شیوع بیشتری را نسبت به کودکان ترم نشان داد (p value=0.0001).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شیوع اختلالات مینایی در کودکان نارس در مقایسه با کودکانی که ترم به دنیا آمده اند، تفاوت معنی داری ندارد.

مقدمه: زبان عضو مهمی است که در بعضی بیماری های سیستمیک مانند پسوریازیس ممکن است دچار تظاهرات متعدد گردد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی فراوانی زبان جغرافیایی و زبان شیاردار در بیماران مبتلا به پسوریازیس و همچنین ارتباط این ضایعات با جنس، سن، مدت زمان ابتلا به بیماری و چند متغیر دیگر می باشد.مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی - تحلیلی مقطعی، 138 بیمار مبتلا به پسوریازیس (79 مرد و 59 زن) مورد معاینه قرار گرفتند. روش جمع آوری اطلاعات شامل بررسی تاریخچه پزشکی بیمار و انجام معاینات داخل دهانی بود. یافته های پژوهش با آزمون آماری  c2 و در سطح اطمینان %5 مورد تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: این پژوهش نشان داد که 39.85 درصد از بیماران مبتلا به پسوریازیس دارای زبان جغرافیایی و 23.91 درصد دارای زبان شیاردار بودند. 4.34 درصد از بیماران هر دو ضایعه را با هم داشتند.نتیجه گیری: شیوع زبان جغرافیایی در زنان کمی بیش از مردان بود ولی تفاوت بین آنها معنی دار نبود. با افزایش سن، فراوانی زبان جغرافیایی با اختلاف معنی داری افزایش یافت. همین طور بین شیوع زبان جغرافیایی و مدت زمان ابتلا، میزان درگیری پوستی و سابقه بستری شدن در بیمارستان، ارتباط معنی داری وجود داشت. از طرفی، شیوع زبان شیاردار در مردان کمی بیش از زنان بود ولی تفاوت بین آنها معنی دار نبود. همین طور زبان شیاردار با دیگر متغیرها ارتباط معنی داری نداشت.

مقدمه: استفاده از شاخص های (Decayed, Missing and Filled Teeth) DMFT و (Community Periodontal Index of Treatment Needs) CPITN نمایی از وضعیت سلامت دهان و دندان و پریودنتال جامعه که برای ایجاد و مداخله در سیاست های ملی سلامت دهان ضروری است را نشان می دهد. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی وضعیت سلامت دهان و احتیاجات درمانی افراد بزرگ سال در شهر کرمان بود.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی - توصیفی 154 نفر فرد 35-44 ساله به روش نمونه گیری چند مرحله ای خوشه ای انتخاب شده، مورد معاینه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه شامل اصلاعات فردی و نحوه رعایت بهداشت و نیز معاینه دهانی بر اساس شاخص های CPITN و DMFT و بر طبق معیارهای سازمان بهداشت جهانی بود. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری t-student و مجذور کای تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین شاخص DMFT برابر 10.88±6.47 بود. 0.6 درصد افراد دارای پریودنشیوم سالم بودند. 3.9 درصد افراد از پروتز متحرک استفاده می کردند. 66.8 درصد حداقل یک بار در روز مسواک می زدند. 5.8 درصد به طور مرتب از نخ دندان استفاده می کردند. بین رفتار بهداشتی افراد با جنس، سن، سطح سواد و شغل با شاخص DMFT ارتباط آماری معنی دار مشاهده نشد. بین شاحص DMFT و CPITN ارتباط آماری معنی دار مشاهده نشد. بین رعایت بهداشت و شاخص CPITN ارتباط آماری معنی دار دیده شد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه بیانگر شیوع بالای پوسیدگی و بیماری های پریودنتال در این جمعیت سنی می باشد و هنوز تا رسیدن به اهداف سازمان بهداشت جهانی برای این گروه سنی تا سال 2010 راه زیادی مانده است.

مقدمه: هدف از این پژوهش، تعیین اثر آنتی اکسیدان ها بر قابلیت سیل ترمیم های کامپازیت رزین بود.مواد و روش ها: در این پژوهش آزمایشگاهی مداخله گر، 70 دندان انسیزور ماگزیلاری سالم به طور تصادفی به هفت گروه ده تایی تقسیم شدند. پس از تمیز کردن کانال ها و قرار دادن گلاس یونومر در مدخل کانال ها، در گروه های اول تا ششم کارباماید پراکساید 10 درصد به مدت 8 ساعت در روز طی یک هفته به کار رفت. عدم انجام هر گونه آماده سازی، کاربرد ژل سدیم اسکوربات 10 درصد به مدت سه ساعت، کاربرد ژل سدیم اسکوربات 10 درصد به مدت 20 دقیقه، کاربرد ژل جدید به مدت سه ساعت، کاربرد ژل جدید به مدت 20 دقیقه و در نهایت تاخیر در قراردهی ترمیم تا دو هفته، آماده سازی هایی بودند که بعد از سفید کردن به ترتیب در گروه های یک تا شش انجام شد. در گروه هفتم (شاهد)، فقط حفرات ترمیم شدند. در تمام گروه ها، حفرات دسترسی با ادهزیو سینگل باند و کامپازیت Z100  ترمیم شدند. پس از انجام هزار چرخه حرارتی، ریزنشت به وسیله روش های هدایت الکتریکی و نفوذ رنگ سنجیده شد. داده ها با آزمون های ANOVA، مقایسه های Tukey و Kruskal-Wallis،Mann-Whitney  و Spearman در سطح معنی داری a=0.05 آنالیز شد.یافته ها: گروه چهارم و اول به ترتیب کمترین و بیشترین ریزنشت را نسبت به سایر گروه های آزمایشی نشان دادند. ارتباط بین داده های نفوذ رنگ و الکتروشیمیایی برای برخی از گروه های هفت گانه آزمایشی معنی دار بود (p value<0.05).نتیجه گیری: استفاده از ژل جدید بعد از سفید کردن غیرزنده، راهکار بسیار موثرتری نسبت به کاربرد سدیم اسکوربات به تنهایی در کاهش ریزنشت است.

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر، بررسی سفالومتریک بافت نرم صورت در دانش آموزان 16-21 ساله دارای اکلوژن طبیعی کرمان بود.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی از سفالومتری لترال 59 دانش آموز با اکلوژن طبیعی و بدون سابقه ارتودنسی شامل 30 دختر و 29 پسر با میانگین سنی 17.1 سال، موجود در بخش ارتودنسی دانشکده دندان پزشکی کرمان استفاده شد. 4 اندازه گیری زاویه ای و 10 اندازه گیری خطی از آنالیزهای Holdaway،Ricketts  و Subtenly  جهت ارزیابی بافت نرم به کار برده شد. میانگین مقادیر به دست آمده در دختران و پسران با یکدیگر و با سایر مطالعات مشابه با استفاده از آزمون آماری t با سطح معنی داری 0.05 و توسط نرم افزار SPSS12 مقایسه شد.یافته ها: در مقایسه دختران با پسران، مقادیر "زاویه صورتی بافت نرم"، "فاصله no تا H-line" و "فاصله لب بالا تا E-line"  به صورت معنی داری در دختران بیشتر بود؛ ضمن این که "ضخامت لب بالا" و "فاصله سالکوس تحتانی تا H-line"  در پسران افزایش یافته بود (p value<0.05). در مقایسه با استانداردهای Holdaway، 6 پارامتر در پسران و 5 پارامتر در دختران اختلاف معنی دار نشان دادند. به علاوه در مقایسه موقعیت لب ها و تحدب صورت با استانداردهای Ricketts  و Subtenly نیز اختلاف معنی دار مشاهده شد.نتیجه گیری: در مقایسه پسران با دختران، پسران کرمانی لب های ضخیم تر و چانه عقب تری دارند. در مقایسه با استانداردهای Holdaway، کرمانی ها صورت محدب تر و بافت نرم چانه ضخیم تری دارند.