مجله دانشکده دندان پزشکی اصفهان
سال:1392 | دوره:9 | شماره:3 |تعداد مقالات:11

مقدمه: درمان کاندیدیازیس دهانی با استفاده از دهان شویه ضدقارچ مزایای زیادی را به همراه دارد. هدف از این مطالعه، ارزیابی تاثیر نوعی دهان شویه فلوکونازول بر قارچ کاندیدا آلبیکانس و مقایسه آن با دهان شویه نیستاتین بود.مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، دهان شویه فلوکونازول 10 mg/ml با طراحی یک سیستم سوسپانسیون در پایه آبی، فرموله و تهیه شد. تعیین اندازه ذره ای، تغییرات شکل و اندازه ذره ای برای فرمولاسیون سوسپانسیون تهیه شده توسط ویسکومتر بروکفیلد انجام و روند انحلال سوسپانسیون تهیه شده خارجی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین از سوسپانسیون دهانی نیستاتین 100000 واحد بر میلی لیتر موجود در بازار جهت مقایسه استفاده شد. سوش استاندارد کاندیدا آلبیکانس با PTCC5027 از کلکسیون های قارچ ها و باکتری های صنعتی عفونی ایران تهیه شد. نمونه های بالینی کاندیدا آلبیکانس تحت اثر داروهای ضد قارچ سوسپانسیون فلوکونازول و نیستاتین به روش فلوسیتومتری و ماکرودیلوشن قرار گرفتند. نتایج آزمایش ها ثبت و با استفاده از روش توصیفی - مشاهده ای آنالیز شدند. حداقل غلظت مهاری برای هر دو سوسپانسیون فلوکونازول و نیستاتین اندازه گیری شد.یافته ها: سوسپانسیون نیستاتین و سوسپانسیون فلوکونازول 10 میلی گرم بر میلی لیتر قادر به از بین بردن میکروارگانیسم های کاندیدا آلبیکانس می باشند. حداقل غلظت مهاری نیستاتین 1 به 40 و حداقل غلظت مهاری فلوکونازول 1 به 30 بود.نتیجه گیری: سوسپانسیون های فلوکونازول و نیستاتین در غلظت 10 میلی گرم بر میلی لیتر، هر دو قادر به از بین بردن و جلوگیری از رشد کاندیدا آلبیکانس می باشند. در عین حال با توجه به نتایج حداقل غلظت مهاری به دست آمده، نیستاتین در رقت کمتر دارای اثر قوی تری نسبت به فلوکونازول بود و فلوکونازول از این نظر برتری خاصی نسبت به نیستاتین نداشت.

مقدمه: در هنگام استفاده از مواد سفید کننده، ممکن است آن ها در تماس با ترمیم های آمالگام قبلی قرار گرفته و موجب تغییراتی در ساختار آمالگام بشوند. هدف از این مطالعه، تعیین تاثیر ری باندینگ و بلیچینگ بر آزادسازی یون های فلزی و ریز ساختار آمالگام های دندانی کروی و مخلوط بود.مواد و روش ها: در این مطالعه به روش تجربی - آزمایشگاهی، 96 حفره کلاس پنج (3.5 میلی متر طول، 2 میلی متر عمق و عرض) بر روی پرمولرهای سالم انسانی تراشیده شده و با آمالگام های دارای ذرات کروی و مخلوط ترمیم شدند. در نیمی از نمونه های هر نوع آمالگام مراحل ریباندینگ با ادهزیو اسکاچ باند مولتی پرپس و سیلانت رزینی (Guardian seal) انجام شد. سپس نیمی از ترمیم های آمالگام با و بدون ریباندینگ، در معرض ژل کارباماید پراکساید 30 درصد قرار گرفتند (n= 12). میزان آزادسازی یون های فلزی آمالگام ها با استفاده از اسپکترومتری جذب اتمیک تعیین گردید. توپوگرافی و ترکیبات سطحی دو نمونه از هر گروه زیرمیکروسکوپ الکترونی روبشی مشاهده گردید. داده ها با آزمون های t و آنالیز واریانس چند عامله تجزیه و تحلیل آماری شدند (a= 0.05).یافته ها: ژل کاربامید پراکساید 30 درصد، موجب آزاد سازی چشمگیر جیوه از آمالگام ها در گروه های فاقد ریباندینگ شد (p value< 0.001). مقدار آزاد شدن یون ها در دو نوع آمالگام کروی و مخلوط تفاوت معنی داری نداشت (p value= 0.73). کاربرد ریباندینگ سبب کاهش معنی دار در آزادسازی جیوه گردید (p value= 0.007).نتیجه گیری: قرارگیری آمالگام کروی و مخلوط در معرض ژل کاربامید پراکساید 30 درصد و بدون ریباندینگ، مقدار جیوه آزادشده از آن ها را افزایش داده و تغییراتی در ریزساختار آمالگام ایجاد می کند.

مقدمه: یکی از مزایای تصویر دیجیتال این است که می تواند به وسیله نرم افزارهای کامپیوتری پردازش شود و قدرت تشخیص افزایش یابد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر حذف نویز (Noise) از رادیوگرافی های دیجیتال اصلاح شده در نرم افزار Scanora بر ارزیابی تحلیل های اپیکالی ریشه دندان انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی - آزمایشگاهی بر روی 60 دندان پرمولر کشیده شده فک پایین انسان با ریشه سالم انجام شد. دندان ها در مندیبل خشک انسانی جهت تهیه تصویر ثابت گردیدند. قبل و بعد از ایجاد ضایعات مصنوعی با فرز روند 1.4 در ناحیه مزیالی 1.3 اپیکالی ریشه، تصاویر دیجیتال تهیه شد و به نرم افزار Scanora منتقل گردید و تصاویر دو مرتبه به فاصله زمانی یک هفته توسط یک رادیولوژیست با و بدون قابلیت حذف نویز مشاهده شد و در 2 گروه فاقد تحلیل با نمره صفر و دارای تحلیل با نمره یک، درجه بندی شدند. تحلیل ها به وسیله پروب ویلیامز اندازه گیری شد و به عنوان استاندارد طلایی در نظر گرفته شدند. سپس داده های به دست آمده از رادیوگرافی های دیجیتال پردازش شد و مقادیر استاندارد طلایی وارد نرم افزار SPSS نسخه 11.5 گردید و توسط آزمون های Cochran و Mc-Nemar آنالیز شدند (a= 0.05).یافته ها: بین توزیع فراوانی تشخیص تحلیل ریشه در 3 گروه (استاندارد، پردازش شده با قابلیت حذف نویز و پردازش شده بدون قابلیت حذف نویز) تفاوت معنی دار وجود داشت (p value< 0.001). بین گروه با قابلیت حذف نویز و گروه بدون قابلیت حذف نویز تفاوت معنی دار وجود نداشت (p value= 0.774).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، استفاده از قابلیت حذف نویز در نرم افزار Scanora از تصاویر دیجیتال در تشخیص ضایعات پری اپیکال ریشه تاثیری ندارد.

مقدمه: لیکن پلان یک بیماری پوستی - مخاطی مزمن و نسبتا شایع است که مخاط دهان را تحت تاثیر قرار می دهد. اتیولوژی و پاتوژنز این بیماری به خوبی شناخته نشده است. برخی شواهد پیشنهاد می کنند که سیستم ایمنی هومورال ممکن است در تشکیل و پیشرفت لیکن پلان نقش داشته باشد. این مطالعه به منظور بررسی سطوح ایمونوگلوبولین های سرمی (G، A، M) در لیکن پلان زخمی و غیرزخمی و مقایسه آن با گروه کنترل انجام گردید.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی 25 بیمار مبتلا به لیکن پلان دهانی زخمی و 25 بیمار مبتلا به لیکن پلان دهانی غیر زخمی و 25 نفر فرد سالم به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. ایمونوگلوبولین های سرمی اندازه گیری شد و برای مقایسه تفاوت میانگین ها از تست آنالیز واریانس یکطرفه و نرم افزار آماری SPSS ویرایش 16 استفاده گردید (a= 0.05).یافته ها: مطابق آزمون تحلیل واریانس یکطرفه میانگین سطح ایمونوگلوبولین G در گروه زخمی 14.10±1.76، در گروه غیرزخمی 9.79±1.67 و در گروه شاهد 8.48±0.95 به دست آمد که میانگین ایمونوگلوبولین G در گروه زخمی بیشتر از گروه غیرزخمی و شاهد بود(p value<0.001) . میانگین سطوح ایمونوگلوبولین M و ایمونوگلوبولین A در بین گروه های مختلف تفاوت معنی داری نداشت (p value>0.05).نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، در حالی که سطح ایمونوگلوبولین G سرم در بیماران دارای ضایعات زخمی لیکن پلان افزایش می یابد، مقادیر سرمی ایمونوگلوبولین های M و A در انواع زخمی و غیرزخمی لیکن پلان و افراد سالم تفاوتی ندارد.

مقدمه: عصب دندانی تحتانی، مسوول عصب دهی حسی دندان ها و استخوان فک پایین است. داشتن اطلاعات دقیق از محل سوراخ مندیبل بسیار مهم است. این محل علاوه بر داشتن اهمیت در ایجاد بی حسی در عصب مذکور، در بسیاری از جراحی های دهان و فک در معرض آسیب است. هدف مطالعه حاضر، بررسی دقت رادیوگرافی پانورامیک در تعیین موقعیت سوراخ مندیبل بود.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی و بدون جهت، 50 رادیوگرافی پانورامیک ولترال سفالومتری از افراد بین سنین 30 - 25 ساله مراجعه کننده به کلینیک افضل شهر اصفهان در بهار سال 1391 جمع آوری گردید. با استفاده از کولیس فاصله مرکز سوراخ مندیبل تا پلن اکلوزال و لبه قدامی راموس تعیین شد. داده ها توسط آنالیزهای آماری t و ضریب پایایی در نرم افزار SPSS نسخه 11.5 تجزیه و تحلیل شد (a= 0.05).یافته ها: آزمون t نشان داد که میانگین فاصله سوراخ مندیبل تا پلن اکلوزال (p value=0.004) و فاصله آن تا لبه قدامی راموس (p value<0.001) در رادیوگرافی پانورامیک نسبت به مقادیر واقعی به دست آمده از رادیوگرافی لترال سفالومتری به طور معنی داری بیشتر است. بین فاصله سوراخ مندیبل تا پلن اکلوزال در رادیوگرافی پانورامیک و مقادیر واقعی به دست آمده از رادیوگرافی لترال سفالومتری مشابهت وجود داشت (p value<0.0001، r=0.8315). همچنین بین فاصله سوراخ مندیبل تا لبه قدامی راموس در رادیوگرافی پانورامیک و مقادیر واقعی به دست آمده از رادیوگرافی لترال سفالومتری مشابهت وجود داشت (p value<0.0001، r=0.9126).نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های این مطالعه می توان بیان نمود که رادیوگرافی پانورامیک در هر دو بعد افقی و عمودی نتایج مشابهی با تکنیک استاندارد لترال سفالومتری دارد و با رعایت اصول می توان برای تعیین محل سوراخ مندیبل از آن استفاده کرد.

مقدمه: هدف این مطالعه، بررسی نگرش و عملکرد نسبت به رفتارهای پرخطر و ایمن و ارتباط آن با آسیب های فک و صورت در موتور سواران شهر اصفهان در سال 1390 بود.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 385 موتورسوار که به طور تصادفی از پنج میدان پرتردد انتخاب گردیدند، انجام گرفت. اطلاعات از طریق مصاحبه جمع آوری شد که شامل فاکتور های زمینه ای، سابقه تصادف و آسیب، نگرش در زمینه استفاده از کلاه ایمنی و خطرات موتور سواری، عملکرد در زمینه استفاده از کلاه ایمنی و تخلفات موتور سواری بودند. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 11.5، شاخص های توصیفی و آنالیز c2 تحلیل گردید (a= 0.05).یافته ها: نگرش موتور سواران در زمینه های مورد بررسی مثبت بود، اما تاثیری بر کاهش میزان حوادث و آسیب های ایجاد شده و افزایش استفاده از کلاه ایمنی نداشت. فقط 22 درصد افراد استفاده منظم از کلاه ایمنی را گزارش کردند. گروه های سنی بالاتر، متاهل، دارای فرزند و با تخلف کمتر استفاده بیشتر از کلاه ایمنی را گزارش کردند (p value<0.05). مشاهده فردی که در اثر تصادف دچار آسیب به سر شده بود مهم ترین عامل برای شروع به استفاده از کلاه ایمنی و گرما، تهویه نامناسب و محدودیت دید، مهم ترین عوامل عدم استفاده از کلاه ایمنی بودند. افراد با سابقه تخلفات بیشتر، حوادث و آسیب های بدنی از جمله آسیب های سر و صورت بیشتری داشتند (p value<0.001).نتیجه گیری: با وجود داشتن نگرش مثبت، تعداد کمی از موتور سواران از کلاه ایمنی استفاده می کنند. بررسی عوامل انگیزشی در استفاده از کلاه ایمنی و نیز عوامل منفی تاثیرگذار بر عدم استفاده از کلاه ایمنی در برنامه ریزی های آموزشی و ارتقای سلامت و ایمنی ضروری است.

مقدمه: مطالعات بسیار کمی در مورد آنومالی تارودونتیسم در جامعه ایرانی انجام شده است. هدف از این مطالعه توصیفی، بررسی فراوانی وقوع تارودونتیسم در بیماران دندان پزشکی مراجعه کننده به دو مرکز رادیولوژی در شهر تهران بود.مواد و روش ها: در این تحقیق توصیفی - مقطعی، رادیوگرافی های پانورامیک 150 مرد و 150 زن از دو مرکز رادیولوژی واقع در شهر تهران جمع آوری شد و فراوانی تارودونتیسم در این افراد توسط یک دندان پزشک بررسی شد. سپس داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون آماری c2 مورد بررسی آماری قرار گرفتند (a= 0.05).یافته ها: شیوع تارودونتیسم در این مطالعه، 5.7 درصد (6.7 درصد در زنان و 4.7 درصد در مردان) بود. آزمون c2 نشان داد که بین مرد و زن اختلافی از نظر شیوع این آنومالی وجود ندارد (p value=0.623). اختلاف بین فکین نیز از نظر آماری معنی دار نبود (p value=0.098). همچنین اختلاف بین فراوانی تارودونتیسم در میان دندان ها از نظر آماری معنی دار نبود (p value=0.060).نتیجه گیری: شیوع تارودونتیسم در جمعیت مطالعه حاضر، مشابه معدود فراوانی های گزارش شده توسط محققین ایرانی و سایر تحقیقات نژاد سفید بود.

مقدمه: دانشجویان ترم آخر دندان پزشکی به عنوان افرادی که کلیه واحدهای دروس عملی و نظری لازم برای تشخیص پوسیدگی را گذرانده اند، تلقی می شوند. رادیوگرافی بایت وینگ داخل دهانی، دقیق ترین رادیوگرافی در تشخیص پوسیدگی های بین دندانی می باشد. هدف از این مطالعه، تعیین توانایی دانشجویان ترم آخر دندان پزشکی در تشخیص پوسیدگی های بین دندانی بر اساس رادیوگرافی بایت وینگ بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی به روش نمونه گیری آسان، تعداد 551 سطح بین دندانی در رادیوگرافی های بایت وینگ به دست آمد و نقاط پوسیدگی از دید افراد مجرب مشخص گردید. سپس رادیوگرافی ها به 42 نفر از دانشجویان (19 مرد و 23 زن) نشان داده شد و موارد گزارش هر فرد ثبت شد. نتایج حاصل شده از دانشجویان در نرم افزار SPSS نسخه 11.5 و با روش های آماری توصیفی و Kappa، Cohen،ICC (Intraclass correlation coefficient)  و آزمون Paired t و محاسبه حساسیت و ویژگی تجزیه و تحلیل شد (a= 0.05).یافته ها: مقدار ضریب همبستگی Kappa برای بررسی شباهت پاسخ ها بین دانشجویان و موارد صحیح برابر با (p value=0.01) 0.22 و مقدار ضریب همبستگی حاصل از آزمون Paired t برای بررسی اثر جنسیت روی صحت پاسخ ها برابر با (p value=0.001) 0.31، حساسیت 0.234، ویژگی 0.969، مثبت کاذب 3 درصد و منفی کاذب 76.5 درصد بود. میانگین درصد تشخیص صحیح پوسیدگی در مینا 22 درصد و در عاج 23 درصد بود.نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های این مطالعه، بیشتر دندان هایی که نیازمند ترمیم و یا اقدامات مراقبتی از دید رادیوگرافی هستند مورد تشخیص توسط دانشجویان ترم آخر دندان پزشکی قرار نمی گیرند. در عین حال بیشتر دندان های سالم از دید رادیوگرافی نیز مورد تشخیص اشتباه قرار نمی گیرند.

مقدمه: کاربرد فاکتورهای رشدی در زمینه درمان های رژنراتیو مورد بررسی قرار گرفته اند و این عوامل بر تکثیر، کموتاکسی، تمایز و سنتز ماتریکس خارج سلولی و سلول های موثر در التیام زخم نقش داشته و در نتیجه باعث تسهیل ترمیم انساج پریودنشیوم و رژنراسیون آن ها می شوند. هدف مطالعه حاضر، مروری بر مطالعات موجود در مورد تاثیر کاربرد پلاسمای غنی از پلاکت در کنار مواد پیوندی متفاوت در حضور و عدم حضور غشاء در درمان های رژنراتیو ضایعات داخل استخوانی بود.شرح مقاله: جستجوی الکترونیکی در PubMed و Medline برای مطالعات کارآزمایی بالینی کنترل شده با حداقل دوره پیگیری 6 ماهه که از پلاکت تغلیظ شده در درمان ضایعات داخل استخوانی استفاده کرده بودند، صورت گرفت. مقالات تا پایان ماه آوریل سال 2011 جمع آوری شدند. معیارهای ورود در مطالعات مورد بررسی شامل حداقل عمق ضایعه استخوانی 3 میلی متر و حداقل از دست رفتن چسبندگی 5 میلی متر بود. تعداد 20 مقاله واجد شرایط شناخته شده مورد تایید و بررسی قرار گرفتند. پارامترهای مورد بررسی شامل تغییرات عمق پروب، پر شدن ضایعه استخوانی و افزایش حد چسبندگی بود.نتیجه گیری: در محدوده مطالعات انجام شده در این رابطه، کاربرد پلاسمای غنی از پلاکت اثر مضاعفی را در بهبود پارامترهای کلینیکی در درمان های رژنراتیو در ضایعات داخل استخوانی به هنگام کاربرد غشا نداشته است، اگرچه در عدم کاربرد غشاء، کاربرد پلاسمای غنی از پلاکت در همراهی با مواد پیوند استخوانی اثرات مثبتی را به دنبال داشته است.

مقدمه: تولید بیش از حد هورمون پاراتیروئید، بیماری هیپر پاراتیروئیدیسم را ایجاد می کند که به سه دسته اولیه، ثانویه و ثالثیه تقسیم می شود. هیپر پاراتیروئیدیسم ثالثیه به ندرت در تعدادی از بیماران مبتلا به هیپر پاراتیروئیدیسم ثانویه به دنبال بیماری های کلیوی طولانی مدت و مزمن و متعاقب هیپرپلازی خود به خود یا آدنوم یک یا چند غده پاراتیروئید ایجاد می شود. علایم سه گانه کلاسیک بیماری هیپر پاراتیروئیدیسم شامل سنگ های کلیوی، تغییرات استخوانی و زخم های دوازدهه در این نوع نیز مشاهده می شود. گاه برخی از ضایعات ژانت سل فکین با هیپر پاراتیروئیدیسم در ارتباط است.شرح مورد: بیمار خانمی 56 ساله بود که با شکایت از وجود یک ضایعه برجسته در تنه فک پایین مراجعه کرده بود. سابقه پزشکی بیمار نشان داد که مبتلا به بیماری مزمن کلیوی است. با توجه به یافته های بالینی، آزمایشگاهی، رادیوگرافی و بافت شناسی، تشخیص ژانت سل گرانولوما مرتبط با هیپر پاراتیروئیدیسم ثالثیه مطرح گردید.نتیجه گیری: در هیپر پاراتیروئیدیسم ثانویه که در بیماران کلیوی یا بیمارانی که مدت های طولانی تحت درمان دیالیز قرار داشتند ایجاد می شود، میزان کلسیم خون طبیعی یا کمتر از میزان معمول بوده است و میزان فسفر و آلکالین فسفاتاز افزایش می یابد. در هیپر پاراتیروئیدیسم ثالثیه، مشابه با هیپر پاراتیروئیدیسم اولیه، میزان کلسیم و آلکالین فسفاتاز افزایش و میزان فسفات کاهش می یابد. در همه انواع هیپر پاراتیروئیدیسم، تغییرات استخوانی که مهم ترین آن ها ضایعه ژانت سل گرانولوماست، روی می دهد.