مجله دانشکده دندان پزشکی اصفهان
سال:1392 | دوره:9 | شماره:2 |تعداد مقالات:12

مقدمه: سطح کلسیم و فسفات بزاقی ممکن است با شدت پوسیدگی افراد مرتبط باشد. ارزیابی شاخص هایی از جمله آلکالین فسفاتاز، که باعث افزایش سطح فسفات بزاق می شود و شاخص فعالیت یونی برای هیدروکسی آپاتیت که منعکس کننده غلظت یون کلسیم و فسفات بزاق می باشد می تواند در تعیین خطر پوسیدگی کمک کننده باشد. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه سطح فعالیت آلکالین فسفاتاز و شاخص فعالیت یونی هیدروکسی آپاتیت بزاق در کودکان 12 - 6 ساله با شدت پوسیدگی های متفاوت بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی دندان های 152 کودک 12 - 6 ساله توسط یک دندان پزشک معاینه شد و بر اساس میزان (Decay، Missing، Filling tooth) DMFT mixed در سه گروه 1: شدت پوسیدگی بالا (DMFT³6) 2: شدت پوسیدگی متوسط (1< DMFT<6) و 3: شدت پوسیدگی کم (DMFT£1) قرار گرفتند. از هر کودک نمونه بزاق تهیه و سطح آنزیم آلکالین فسفاتاز بزاقی و شاخص فعالیت یونی هیدروکسی آپاتیت محاسبه شد. آنالیز داده ها با استفاده از آزمون های آماری واریانس یک سویه و Tukey در سطح معنی داری 0.05 انجام شد.یافته ها: میانگین و انحراف معیار سطح آنزیم آلکالین فسفاتاز بر حسب unit/dl گروه های آزمایشی 1 تا 3 به ترتیب 5.39±2.96، 5.71±3.68 و 5.83±4.53 بود. شاخص فعالیت یونی هیدروکسی آپاتیت نیز در گروه 1 تا 3 به ترتیب 25.58±0.70، 28.27±0.76 و 28.50±0.56 بود. نتایج آزمون واریانس یک طرفه نشان داد بین سه گروه آزمایشی از نظر سطح آنزیم آلکالین فسفاتاز (p value= 0.830) و شاخص فعالیت یونی هیدروکسی آپاتیت (p value= 0.065) تفاوت معنی داری وجود ندارد.نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه حاضر، سطح آنزیم آلکالین فسفاتاز و شاخص فعالیت یونی هیدروکسی آپاتیت بر شدت پوسیدگی های موجود در کودکان 12 - 6 ساله تاثیری ندارد.

مقدمه: با توجه به ارتباط قوی بین مصرف سیگار و بیماری های دهان و دندان، ضرورت تاکید دندان پزشکان بر ترک سیگار احساس می شود. کارایی مصاحبه انگیزشی در کاهش پلاک دندان و بهبود رفتارهای خودمراقبتی در مطالعات گذشته اثبات شده است. هدف مطالعه حاضر، ارزیابی تاثیر مصاحبه انگیزشی بر ارتقای رفتارهای خودمراقبتی دهان و دندان در بیماران سیگاری مراجعه کننده به کلینیک های دندان پزشکی شهر تنکابن بود.مواد و روش ها: در یک مطالعه نیمه تجربی، تعداد 80 بیمار سیگاری مراجعه کننده به کلینیک های دندان پزشکی شهر تنکابن به طور تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد قرار گرفتند. مداخله شامل دو جلسه مصاحبه انگیزشی به مدت 30 دقیقه در قالب گروه های 5 نفری به همراه پیگیری تلفنی برای گروه تجربی بود. داده ها در دو مقطع زمانی قبل و 6 ماه بعد از مصاحبه با استفاده از پرسش نامه ای متشکل از سوالات دموگرافیک، آگاهی، نگرش و الگوریتم مراحل تغییر به همراه چک لیست ثبت رفتار مسواک زدن و استفاده از نخ دندان گردآوری شد. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 17 و آزمون های c2، Mann-Whithney، Wilcoxon،Paired-t  و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان دهنده افزایش معنی دار نمره آگاهی (از 13.5±5.6 به 21.6±4.2، p value<0.001) و نگرش (از 32.40±14.2 به 54.11±15.9،p value<0.001 ) در گروه تجربی بود. همچنین افزایش معنی دار تعداد بیماران در مراحل فعال آمادگی روانی برای ترک سیگار یعنی سه مرحله آمادگی (از 7.5 به 42.5 درصد)، اجرا (از صفر به 25 درصد) و نگهداشت (از صفر به 7.5 درصد) دیده شد (p value<0.001). علاوه بر این، یافته ها حکایت از بهبود رفتارهای خودمراقبتی یعنی مسواک زدن (از 0.75±0.20 به 1.19±0.38، p value<0.001) و استفاده از نخ دندان (p value<0.001) در بیماران گروه تجربی داشت.نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های مطالعه حاضر، مصاحبه انگیزشی در ارتقای رفتارهای خودمراقبتی دهان و دندان در بیماران سیگاری مراجعه کننده به کلینیک های دندان پزشکی کارامد می باشد.

مقدمه: به تازگی استفاده از پرایمرهای سلف اچ به علت سادگی مراحل کار جهت فیشور سیلانت پیشنهاد می شود. هدف از این مطالعه، مقایسه خارج دهانی روش اسید اچ متداول با دو سیستم سلف اچ در میزان ریزنشت درمان فیشور سیلانت دندان های دایمی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، 45 عدد دندان پرمولر سالم انسان انتخاب شد، سپس شیارهای سطح اکلوزال دندان ها به اندازه نوک فرز روند 4/ Fresh 1شده و در نهایت به 3 گروه 15 تایی تقسیم شدند. در گروه اول بعد از اچ کردن سطح با اسید فسفریک 37 درصد سیلانت Clinpro روی شیارها قرار گرفت. در گروه دوم از سیستم باندینگ سلف اچ دو مرحله ای Clearfil SE bond و در گروه سوم از سیستم باندینگ سلف اچ یک مرحله ای AdheSE one قبل از قرار دادن سیلانت استفاده شد. سپس دندان ها 1000 دور تحت چرخه ای حرارتی (55 - 5) درجه سانتی گراد قرار گرفتند. دندان ها به مدت 24 ساعت درون فوشین بازی قرار گرفت و پس از تهیه مقطع به صورت باکو لینگوالی، نفوذ رنگ در زیر سیلانت ها مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها توسط آزمون های آماری Kruskal-Wallis و Mann-Whithney مورد آنالیز قرار گرفت.یافته ها: در میزان ریزنشت بین سه گروه تفاوت معنی دار وجود داشت (p value<0.001). در مقایسه دو به دو بین گروه Clearfil SE bond و اسید اچ تفاوت معنی داری وجود نداشت (p value=0.902)، اما ریزنشت در گروه AdheSE one به میزان قابل ملاحظه ای بیشتر از دو گروه دیگر بود (p value<0.001).نتیجه گیری: میزان ریزنشت فیشور سیلانت در هنگام استفاده از سیستم سلف اچ دو مرحله ای Clearfil SE bond مشابه روش اسید اچ متداول بود، اما در سیستم سلف اچ یک مرحله ای بیش از دو گروه دیگر بود.

مقدمه: فایل های چرخنده، قابل استفاده در کانال های کلسیفیه، S شکل و آپکس باز نمی باشند و کار با این وسایل نیاز به آموزش و مهارت کافی دارد. هدف از این پژوهش، تعیین میزان آگاهی، نگرش و مهارت دندان پزشکان عمومی استان اصفهان در خصوص نحوه استفاده از فایل های روتاری بود.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی، تعداد 200 نفر از دندان پزشکان عمومی استان اصفهان به طور تصادفی ساده انتخاب شدند. پرسش نامه ای به منظور فراهم نمودن اطلاعات دموگرافیک و ارزیابی آگاهی، نگرش و مهارت دندان پزشکان در خصوص استفاده از فایل های چرخنده توسط دو متخصص درمان ریشه تهیه و در بین آن ها توزیع شد. داده ها با استفاده از آنالیز آماری Kruskal-Wallis و Mann-Whithney توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 در سطح معنی داری 0.05 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: از بین 182 پرسش نامه کامل شده، تعداد 86 شرکت کننده (47.25 درصد) از فایل های روتاری استفاده می کردند، 5.8 درصد در حیطه آگاهی، 1.4 درصد در حیطه نگرش و 9.9 درصد در حیطه مهارت جواب کاملا صحیح دادند. میانگین نمره آگاهی زنان به طور معنی داری بیشتر از مردان (p value=0.002) و مهارت مردان به طور معنی داری بیشتر از زنان بود (p value=0.003). میان نمره حاصل از نگرش بین دو جنس، اختلاف معنی دار نبود (p value=0.09). اختلاف معنی داری بین محل و سابقه کار و محل تحصیل بین گروه ها در هر سه حیطه آگاهی، نگرش و مهارت وجود نداشت (p value>0.05).نتیجه گیری: استفاده از فایل های چرخنده باید به همراه آموزش کافی باشد تا بتواند به دندان پزشک در بالا بردن کیفیت درمان کمک نماید و این خلاء آموزشی در هر سه حیطه آگاهی، نگرش و مهارت دندان پزشکان عمومی در این مطالعه مشهود بود.

مقدمه: در برخی تحقیقات، ارتباط مستقیم و معنی داری بین شاخص توده بدنی و پوسیدگی نشان داده شده است. تحقیق حاضر با هدف تعیین رابطه چاقی و پوسیدگی دندان های دایمی در دختران 14 - 12 ساله مدارس راهنمایی شهر تهران (مناطق آموزشی 5 و 6) در سال تحصیلی 89 - 1388 انجام شد.مواد و روش ها: در این تحقیق توصیفی- مقطعی، 950 دانش آموز دختر 14 - 12 ساله در مدارس راهنمایی مناطق آموزشی 5 و 6 تهران با روش تصادفی انتخاب شدند و دفعات استفاده از مسواک، نخ دندان و مصرف میان وعده های غذایی شیرین به همراه شاخص (Decay, Missing, Filling tooth) DMFT و شاخص توده بدنی در آن ها با معاینه و مصاحبه تعیین شدند. آزمون های ضریب همبستگی Pearson و رگرسیون خطی جهت بررسی آماری یافته ها در سطح اطمینان 0.95 استفاده شدند.یافته ها: میانگین شاخص DMFT در دختران 12 ساله برابر 3.56±2.652، در دختران 13 ساله برابر 2.961±4.26 و در دختران 14 ساله برابر 4.38±2.899 بود. ارزیابی اثر متغیرهای دموگرافیک، رفتارهای بهداشت دهان و وضعیت چاقی بر میزان شاخص DMFT دانش آموزان نشان داد که سن (p value= 0.001)، تعداد دفعات مسواک زدن (p value= 0.025) و تعداد دفعات مصرف شیرینی، شکلات و نوشیدنی های شیرین در روز (p value= 0.043) بر میزان پوسیدگی موثر است، اما دفعات استفاده از نخ دندان (p value= 0.083) و میزان شاخص توده بدنی ارتباطی با پوسیدگی ندارد (p value= 0.205).نتیجه گیری: رابطه ای بین شاخص DMFT و شاخص توده بدنی دختران دانش آموز 14 - 12 ساله شهر تهران وجود نداشت. شاخص توده بدنی با تعداد دفعات مصرف روزانه غذاهای شیرین، شیرینی و نوشیدنی ها و سن افراد ارتباط نداشت. دفعات مسواک زدن و دفعات مصرف شیرینی، شکلات و نوشیدنی های شیرین بر روی میزان پوسیدگی موثر بود.

مقدمه: نیاز روزافزون به تهیه رادیوگرافی های تشخیصی در دندان پزشکی، لزوم رعایت حداقل تابش اشعه به بیمار در جهت کاهش دوز بیمار را بیش از پیش ایجاب می نماید. هدف مطالعه حاضر، بررسی مقایسه ای خصوصیات دیداری مانند کنتراست و دانسیته و نیز مه آلودگی ذاتی فیلم های اکلوزال استاندارد و فیلم های اکلوزال با صفحه تشدید کننده بود.مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر از فیلم اکلوزال استاندارد و نیز فیلم اکلوزال تهیه شده توسط برش فیلم خارج دهانی در سایز فیلم اکلوزال و جاسازی شده در صفحات تشدید کننده هم اندازه، استفاده شد. بعد از یافتن مناسب ترین شرایط زمانی اکسپوژر، حداکثر کیلو ولتاژ و میلی آمپر، رادیوگرافی با استفاده از هر دو نوع فیلم از یک استپ وج و تحت شرایط یکسان ظهور و ثبوت تهیه شد. تعداد 25 عدد رادیوگرافی تهیه شده از هر یک از دو نوع فیلم تحت ارزیابی دانسیتومتری در نقاط مشابه قرار گرفتند. جهت ارزیابی مه آلودگی ذاتی یک عدد فیلم تابش نشده از هر دو نوع تحت ارزیابی دانسیتومتریک در 5 نقطه یکسان قرار گرفت. نتایج توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه 11.5 و آزمون آماری Mann-Whitney مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند (a=0.01).یافته ها: دانسیته فیلم اکلوزال استاندارد از فیلم اکلوزال استفاده شده همراه با صفحات تشدید کننده بیشتر بود (p value< 0.001). کنتراست فیلم اکلوزال با صفحات تشدیدکننده بیشتر از فیلم اکلوزال استاندارد بود (p value< 0.001). مه آلودگی ذاتی فیلم اکلوزال با صفحات تشدید کننده کمتر از فیلم اکلوزال استاندارد بود (p value= 0.006).نتیجه گیری: فیلم اکلوزال با صفحه در مقایسه با فیلم اکلوزال استاندارد دارای کنتراست بالاتر، مه آلودگی ذاتی و دانسیته کمتر البته در محدوده تشخیصی بود. استفاده از روش با صفحه، باعث کاهش زمان تابش و کاهش دوز بیمار خواهد شد، بنابراین استفاده از آن پیشنهاد می شود.

مقدمه: رابطه مندیبل با قاعده جمجمه بر روی ناهنجاری های صورت در ابعاد افقی و عمودی تاثیر می گذارد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط ارتفاع صورت با موقعیت ساجیتال حفره گلنوئید در افراد دارای مال اکلوژن کلاس II و رتروژن مندیبل بود.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی - تحلیلی بر روی 60 بیمار (39 دختر و 21 پسر) 12 - 7 ساله با مال اکلوژن کلاس II به همراه رتروژن مندیبل با ارتفاع صورت متفاوت (کشیده، کوتاه، نرمال) انجام گرفت. مقایسه گروه ها به وسیله اندازه گیری سفالومتری بر اساس سه پارامتر فاصله حفره گلنوئید تا شیار فرونتوماگزیلاری نازال، فاصله حفره گلنوئید تا سلا روی پلن فرانکفورت و فاصله حفره گلنوئید تا شیار پتریگو ماگزیلاری روی پلن فرانکفورت صورت گرفت. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و Duncan آنالیز گردید (a=0.05).یافته ها: میانگین فاصله حفره گلنوئید تا شیار فرونتو ماگزیلاری نازال در افراد با صورت کوتاه، نرمال و کشیده به ترتیب 72.6 میلی متر، 70.4 میلی متر و 69 میلی متر به دست آمد. میانگین فاصله حفره گلنوئید تا سلا بر روی پلن فرانکفورت برای سه گروه به ترتیب 11.6 میلی متر، 12.7 میلی متر و 11.27 میلی متر و میانگین فاصله حفره گلنوئید تا شیار پتریگو ماگزیلاری روی پلن فرانکفورت به ترتیب 30.09 میلی متر، 28.6 میلی متر و 28 میلی متر اندازه گیری شد. تفاوت معنی داری در موقعیت ساجیتال حفره گلنوئید برای سه گروه مشاهده نشد (p value> 0.05). تفاوت معنی داری بین صورت کشیده و کوتاه در فاصله بین حفره گلنوئید تا شیار فرونتوماگزیلاری نازال وجود داشت (p value= 0.048).نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های این مطالعه، در افراد دارای مال اکلوژن کلاس II و رتروژن مندیبل، ارتفاع صورتی با موقعیت ساجیتال حفره گلنوئید ارتباطی نداشت.

مقدمه: لازم است دندان پزشکان درباره تاثیر بیماری های انعقاد خون بر نحوه برخورد با بیمارانشان آگاهی کافی داشته باشند. با توجه به اهمیت این موضوع، هدف از تحقیق حاضر، تعیین آگاهی دندان پزشکان عمومی شهر کرمانشاه در زمینه اقدامات لازم در بیماران با اختلالات خون ریزی دهنده بود.مواد و روش ها: این تحقیق به روش مقطعی و در سال 1391 با انتخاب تصادفی 90 دندان پزشک در بخش دولتی و خصوصی در شهر کرمانشاه انجام شد. سطح آگاهی با استفاده از پرسش نامه خودایفا درباره شرایط پرخطر برای خون ریزی در اقدامات دندان پزشکی (11 امتیاز) و آزمایشات انعقاد خون (هشت امتیاز) بررسی شد. جهت بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون همبستگی Pearson و آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد (a=0.05).یافته ها: از 90 نفر دندان پزشک، 79 نفر به پرسش نامه طرح به طور کامل پاسخ دادند. میانگین امتیاز سطح آگاهی از سقف 19 امتیاز برابر 10.9±3.2 بود. 63.3 درصد دارای آگاهی قابل قبول (نمره برابر یا بیشتر از 60 درصد کل امتیاز) بودند. در بخش اقدامات دندان پزشکی پرخطر برای خون ریزی حدود 40 درصد دندان پزشکان در این بخش امتیازی کمتر از هفت داشتند. در بخش مربوط به آزمایشات و برخورد با اختلالات انعقادی تنها 34 درصد دندان پزشکان امتیاز بالای 5 کسب کردند. با افزایش سابقه کار، میزان احتیاط و استفاده از آزمایشات کنترل وضعیت انعقادی، کاهش یافت (p value= 0.02).نتیجه گیری: بر اساس یافته های به دست آمده در این مطالعه، میزان آگاهی دندان پزشکان در مورد اختلالات خون ریزی دهنده کافی به نظر نمی رسد. اجرای برنامه های آموزشی در این زمینه توصیه می گردد.

اهداف آموزشی:1- شناخت طبقه بندی و اتیولوژی هالیتوزیس2- آشنایی با فاکتورهای مرتبط با اتیولوژی هالیتوزیس3- آشنایی با روش های تشخیص هالیتوزیس4- آشنایی با روش های درمانی هالیتوزیس5- آشنایی با پروبیوتیک هامقدمه: بوی بد دهان یا هالیتوزیس شیوعی حدود 33 درصد دارد. در حدود 90 درصد موارد هالیتوزیس منشا داخل دهانی دارد. تشخیص و درمان بوی بد دهان در درجه اول بر عهده دندان پزشکان می باشد.شرح مقاله: این مطالعه یک مطالعه مروری است که از جستجوی الکترونیکی در ارتباط با هالیتوزیس در PubMed و  Medlineاز سال 1980 تا 2012 صورت گرفت. هالیتوزیس فیزیولوژیک، پاتولوژیک، سودو هالیتوزیس (هالیتوزیس کاذب) و هالیتوفوبیا (ترس از بوی بد دهان) در مقاله حاضر بیان شده اند. وقتی بیمار معتقد به داشتن بوی بد دهان است آن را هالیتوزیس کاذب و اگر درمان هالیتوزیس واقعی یا کاذب صورت گیرد اما بیمار همچنان معتقد به داشتن بوی بد دهان باشد آن را هالیتوفوبیا می نامند. در صورتی که بیماری های پریودنتال و ژنژیویت عامل ایجادکننده هالیتوزیس باشند، علاوه بر درمان های پریودنتال معمول و رعایت بهداشت دهان، اسکراب کردن زبان به شدت توصیه می شود. تشخیص و درمان هالیتوزیس های با منشا روانی مشکل تر از سایرین است و اکثر بیماران تحت درمان های غیرضروری قرار می گیرند.نتیجه گیری: بر اساس علت ایجاد کننده هالیتوزیس، طرح درمان های متفاوتی وجود دارد که در این مقاله ذکر شده اند. این نکته برای دندان پزشک مهم است که درک صحیح از این بیماری شایع دهانی داشته باشد و مداخله موثر و درمان صحیحی را به بیمار ارایه دهد.

مقدمه: مقاله حاضر به بررسی نقش تشخیصی و تاییدکننده بررسی رادیولوژی بدون نیاز به انجام بررسی هیستوپاتوژیک در تشخیص کیست استخوانی ایدیوپاتیک استافنه قبل از درمان ایمپلنت پرداخته است. بررسی جامع هر گونه ضایعه در نواحی فکین قبل از فرایند ایمپلنت گذاری لازم می باشد. هدف از گزارش مورد حاضر، بیان موردی از تشخیص کیست استافنه در بررسی های قبل از ایمپلنت توسط بررسی مقایسه ای نمای ضایعه در تصاویر رادیوگرافیک تهیه شده با فاصله زمانی یازده ماهه بود.شرح مورد: خانمی 73 ساله برای تهیه CBCT (Cone beam computed tomography) قبل از درمان ایمپلنت به کلینیک مراجعه کرد. در بررسی تصاویر CBCT رادیولوسنسی با حدود مشخص در ناحیه زاویه مندیبل سمت چپ به ابعاد 6.2´3.1 میلی متر دیده شد. در بررسی پرونده بیمار رادیوگرافی پانورامیکی که یازده ماه قبل تهیه شده بود، نشان دهنده رادیولوسنسی تقریبا با همین ابعاد و در مکان مشابه بود. با توجه به عدم وجود علایم بالینی، وجود لبه های مشخص و عدم تغییر در اندازه رادیولوسنسی با گذشت زمان یازده ماه، احتمال تشخیص کیست استخوانی استافنه مطرح شد.نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاصل از CBCT، ایمپلنت گذاری بدون نیاز به بررسی های هیستوپاتولوژی و یا جراحی های تهاجمی، در موارد وجود کیست استخوانی استافنه قابل انجام است.