مجله دانشکده دندان پزشکی اصفهان
سال:1386 | دوره:3 | شماره:3 |تعداد مقالات:10

مقدمه: سرطان های سر و گردن در حال حاضر یکی از شایع ترین انواع بدخیمی می باشد. یکی از درمان های این بیماران علاوه بر جراحی و شیمی درمانی، رادیوتراپی است. رادیوتراپی سر و گردن خود می تواند با تاثیر بر مخاط دهان، عوارضی را ایجاد کند. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر رادیوتراپی سرطان های سر و گردن بر دهان در بیماران مراجعه کننده به بخش انکولوژی بیمارستان شفا کرمان در سال 1386 بود.مواد و روش ها: در این مطالعه 42 بیمار مراجعه کننده به بخش انکولوژی که تحت پرتودرمانی سر و گردن قرار گرفته بودند، بررسی شدند. بعد از تکمیل فرم و انجام معاینات دهانی، داده ها با استفاده از برنامه آماری SPSS 13.5، آزمون c2، آزمون کوکران و t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: از 42 بیمار مورد بررسی، 27 نفر (64.3%) مرد و 15 نفر (35.7%) زن بودند. 40 نفر (95.2%) در مرحله نهایی معاینه از خشکی دهان رنج می بردند و 30 نفر (70 درصد) دچار سوزش مخاط دهان و یا درد بودند. 83.3 درصد (35 نفر) بیماران در مدت رادیوتراپی دچار موکوزیت شدند. همچنین عفونت کاندیدا (شامل شقاق گوشه دهان و تراش) که از طریق معاینه دهان بررسی گردید و اختلال کیفی چشایی (بر اساس پاسخ بیمار به سوالات پرسش نامه) به ترتیب در 64.3% و 52.4% بیماران مشاهده شد.نتیجه گیری: تعداد بسیار زیادی از بیماران تحت مطالعه از عوارض ناشی از رادیوتراپی رنج می برند که شایع ترین عارضه در این بیماران خشکی دهان گزارش گردید. ضمن این که سایر عوارض دهانی شامل موکوزیت، سوزش دهان، تراش (24 نفر)، شقاق گوشه دهان و تریسموس بودند.

مقدمه: برخی تکنسین ها در لابراتوارهای دندان پزشکی ایران از موم به عنوان spacer در ساخت پروتز ایمپلنت استفاده می کنند. در این مطالعه اثر دو روش مختلف زدن spacer روی گیر روکش های تک واحدی متکی بر ایمپلنت بررسی گردید.مواد و روش ها: بیست اباتمنت تایتانیومی قابل تراش ایمپلنت (Biohorizons) به طول 8 میلی متر به آنالوگ ایمپلنت با تورک 30 نیوتن سانتی متر متصل گردیدند. آنالوگها با استفاده از سرویور درون بلوک های تهیه شده از آکریل خود سخت شونده قرار داده شدند. سپس نمونه ها به دو گروه تقسیم شدند. در یک گروه روی اباتمنتها با موم ذوب شده پوشانده شد تا زدن spacer را تقلید کند. در گروه دیگر یک لایه فویل 25 میکرون به عنوان spacer به کار رفت. بعد از wax up و ساخت روکش برای هر اباتمنت، روکش ها با نیروی 500 کیلوگرم با سرعت 0.5 سانتی متر در دقیقه با استفاده از Universal testing machine از روی اباتمنت ها کشیده شدند و استحکام کششی به نیوتن ثبت گردید. سمان های موقت TempBond، Dycal و TempBond NE برای اتصال روکش به اباتمنت مربوطه به کار رفتند. تمام نمونه ها قبل از تست، در رطوبت 100 درصد و دمای 37 درجه سانتی گراد به مدت 48 ساعت نگهداری شدند. بار دوم سنجش استحکام کششی به روش مشابه صورت گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های آماری paired t-test و two way ANOVA ارزیابی گردیدند.یافته ها: در روکش های ساخته شده با فضاساز فویل میزان گیر با سمان 24.87±3.91 Dycal، با 21.14±3.02 Temp Bond NE و با 13.96±1.23 Temp Bond و در روکش های تهیه شده با فضاساز مومی میزان گیر با سمان 27.31±2.71 Dycal، با 22.86±2.86 Temp Bond NE و با 17.24±2.29 Temp Bond نیوتن شد. با یک نوع سمان، با این که میانگین گیر نیرو در روکش های ساخته شده از طریق قراردهی spacer با موم بیشتر بود اما این تفاوت با گروه دیگر از نظر آماری معنی دار نبود (p value>0.05).نتیجه گیری: استفاده از موم به عنوان spacer روی اباتمنت، اثر نامطلوبی روی گیر روکش های سمان شونده متکی بر ایمپلنت نمی گذارد.

مقدمه: توانایی بالای ایمپلنت های دندانی در بازگرداندن زیبایی و فانکشن بیماران باعث کاربرد روزافزون آنها در مراکز آموزشی و درمانی شده است و ارزیابی نتایج حاصل از کاربرد آن می تواند موید کاربرد صحیح کاربران و توانایی سیستم های مورد استفاده باشد. این بررسی با هدف ارزیابی کلینیکی و رادیوگرافیکی بیماران درمان شده با ایمپلنت های دندانی ITI و ارزیابی میزان رضایت مندی آنها از جنبه های زیبایی و کارایی آن انجام گردید.مواد و روش ها: در این مطالعه تحلیلی توصیفی گذشته نگر تعداد 107 بیمار زن و مرد که برای آنها 318 ایمپلنت ITI کاشته شده و از زمان بارگذاری ایمپلنت ها حداقل 2 سال گذشته بود، مورد ارزیابی کلینیکی و رادیوگرافیک قرار گرفتند و سلامت بافت های نرم و سخت حمایت کننده ایمپلنت ها بررسی شد. میزان رضایت مندی بیماران از جنبه های زیبایی و فانکشن پروتز با تکمیل پرسش نامه ارزیابی شد. اطلاعات به دست آمده از طریق آزمون های آماری ANOVA و Mann-Whitney مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: از مجموع 318 ایمپلنت کاشته شده برای بیماران تعداد 3 عدد قبل از بارگذاری و 2 عدد پس از بارگذاری Fail شد؛ لذا میزان بقا تا زمان بارگذاری 99% و پس از یک دوره 2 تا 7 ساله 98.4% بود. شاخص های سلامت بافت نرم و سخت در حد استانداردهای تعیین شده بود و بیش از 90% بیماران از جنبه های مختلف درمان رضایت بودند.نتیجه گیری: در صورت تشخیص و درمان صحیح، ایمپلنت های دندانی ITI با میزان موفقیت بیش از 98.4% می تواند به عنوان یک روش درمانی مطلوب در بیماران با بی دندانی کامل و جزیی مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: اثرات بد سیگار کشیدن بر سلامت دهان به خوبی تایید شده است. این پژوهش با هدف بررسی آگاهی و نگرش بیماران دندان پزشکی در مورد اثرات سیگار بر مخاط دهان و بررسی اقدامات آنان برای ترک سیگار انجام گرفت.مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی تحلیلی– مقطعی، 905 مراجعه کننده به کلینیک های دندان پزشکی کرمان انتخاب شدند. اطلاعات به وسیله یک پرسش نامه که شامل اطلاعات دموگرافیک، وضعیت سیگار کشیدن و سوالاتی در رابطه با آگاهی، نگرش و عملکرد بیماران بود، جمع آوری گردید. سپس داده ها با برنامه آماری SPSS و آزمون های t و مجذور کای تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: از 905 نفر، 53 درصد مرد و 47 درصد زن بودند. میانگین سنی 32.76±9.509 سال و شیوع سیگار کشیدن 20.5 درصد بود. ارتباط معناداری بین جنس و میزان تحصیلات با مصرف سیگار وجود داشت. میانگین امتیاز کلی آگاهی از اثرات سیگار برابر با 53.95 درصد بود. آگاهی زنان و افراد غیر سیگاری به طور معناداری بیشتر بود. در این پژوهش، 54.9 درصد افراد سیگاری به ترک سیگار اقدام کرده بودند که 12.2 درصد آن ها در این مورد با پزشک مشورت کرده بودند. نگرش کلی بیماران، یک نگرش بی طرف بود.نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که میزان آگاهی بیماران از عوارض دهانی سیگار، حتی در مورد بیماری خطرناکی مانند سرطان دهان، کم است. بنابراین، دندان پزشکان نقشی کلیدی در مورد آگاهی دادن به بیماران و تشویق آن ها به ترک سیگار دارند.

مقدمه: یکی از مهمترین فاکتورها در ارزیابی میزان موفقیت جراحی های انتهای ریشه، حذف محرک ها و قرار دادن ماده ای با حداقل ریزنشت در حفرات انتهای ریشه می باشد. هدف این پژوهش، مقایسه میزان ریزنشت White Pro Root MTA (تولید خارج) و Root MTA (تولید داخل) به عنوان مواد مهر و موم کننده حفره های انتهای ریشه دندان می باشد.مواد و روش ها: کانال های 34 دندان تک ریشه و تک کاناله کشیده شده انسانی پس از پاکسازی و شکل دهی، پر شد. سپس سه میلی متر انتهایی ریشه در راستای عمود بر محور طولی دندان ها قطع گردید و پس از تهیه کردن حفره انتهای ریشه، دندان ها به طور تصادفی به دو گروه آزمایشی 15 تایی و دو گروه شاهد تقسیم شدند. در گروه اول آزمایش، حفره انتهایی ریشه با White Pro Root MTA و در گروه دوم، به وسیله Root MTA پر شد و پس از سپری شدن مدت لازم برای سخت شدن مواد و پوشاندن سطح به وسیله دو لایه لاک ناخن، به مدت 48 ساعت در محلول جوهر هندی غوطه ور گردید. سپس دندان ها در راستای باکولینگوال به دو نیم شکسته شدند (Split) و میزان نفوذ رنگ بر روی ماده پرکردگی انتهایی ریشه به وسیله استریومیکروسکوپ با بزرگ نمایی 16 خوانده شد. پس از گرفتن میانگین، از آزمون Mann Whitney U برای آنالیز آماری استفاده گردید.یافته ها: میانگین نفوذ رنگ در گروه اول 0.61 mm (Pro Root MTA) و در گروه دوم 0.57 mm (Root MTA) بود که این تفاوت به لحاظ آماری معنی دار نبود (p value<0.05).نتیجه گیری: از آن رو که اختلاف معنی داری میان ریزنشت دو نوع MTA مورد بررسی وجود نداشت، می توان عنوان کرد که در شرایط این پژوهش توانایی مهر و موم کنندگی هر دو نوع MTA یکسان است.

مقدمه: پیاسکلدین یکی از داروهایی است که می تواند علایم بیماری پریودنتال را تخفیف دهد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات کلینیکی این دارو در درمان پریودنتیت مزمن بود.مواد و روش ها: 24 بیمار مبتلا به پریودنتیت مزمن به طور تصادفی به دو گروه 12 نفری تقسیم شدند و شاخص های کلینیکی و رادیوگرافیکی شامل Clinical Attachment level (CAL), Plaque Index (PI), Bleeding index (BI), Probing Pocket Depth (PPD) و دانسیته استخوان های اسفنجی و متراکم در آنها اندازه گیری شد. سپس برای همه فاز I درمان انجام گرفت و برای افراد گروه مورد، کپسول پیاسکلدین 300 میلی گرم 1 بار در روز و برای افراد گروه شاهد پلاسبو 1 بار در روز به مدت 6 ماه تجویز شد. بیماران در جلسات فراخوانی در فواصل 1، 2، 4 و 6 ماه جهت ثبت شاخص های مذکور مورد معاینه قرار گرفتند. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون t زوج مورد آنالیز آماری قرار گرفت.یافته ها: مقدار متوسط شاخص های CAL، PPD، BI، PI و تراکم استخوان اسفنجی و متراکم در دو گروه مورد و شاهد بعد از 6 ماه تفاوت معنی داری نداشت (به ترتیب (p value=0.864, p value=0.485, p value=0.134, p value=0.861, p value=0.089, p value=0.013.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از این مطالعه استفاده از پیاسکلدین را در درمان پریودنتیت مزمن توجیه نمی کند، اما با توجه به تاکید مطالعات دیگر به تاثیر و کارایی این داروی خوراکی در درمان پریودنتیت واستئوآرتریت، انجام مطالعات بیشتر در این باره پیشنهاد می گردد.

مقدمه: ضایعات غدد بزاقی بسیار متنوع و نادر بوده، تعداد کم مطالعات اپیدمیولوژیک در جامعه ایرانی در این رابطه مشهود است. هدف از این مطالعه بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک ضایعات غدد بزاقی در یک دوره 5 ساله در شهر اصفهان بود.مواد و روش ها: پرونده 574 بیمار که با تشخیص ضایعات غدد بزاقی به مراکز درمانی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان طی سالهای 77 تا 82 مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. در جمعیت مورد مطالعه، 314 مرد و 260 زن قرار داشتند. 198 ضایعه خوش خیم، 113 ضایعه بدخیم و 263 ضایعه غیرنئوپلاستیک بررسی و بر حسب، سن، جنس، تشخیص هیستوپاتولوژیک و محل درگیری تقسیم شد و توسط آزمون آماری c2 مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: از 574 ضایعه غدد بزاقی 46% ضایعات غیرنئوپلاستیک، 34% ضایعات خوش خیم و 20% موارد بدخیم تشخیص داده شدند. شایع ترین ضایعه خوش خیم پلئوموزمیک آدنوما بود (68.1% ضایعات خوش خیم و 23.5% کل ضایعات). بیشترین شیوع ضایعات خوش خیم در رده سنی 50-31 سال بود. موکواپی درموئید کارسینوما شایع ترین بدخیمی این مطالعه بود (40% ضایعات بدخیم، 7.8% کل ضایعات) و بیشتر ضایعات بدخیم در سنین بیش از 50 سالگی رخ داده بود. 46% کل ضایعات بزاقی مربوط به ضایعات غیرنئوپلاستیک بودند که 56.3% در مردان و 43.7% در زنان دیده شد. سیالادنیت مزمن شایع ترین ضایعه غیرنئوپلاستیک بود.نتیجه گیری: خصوصیات اپیدمیولوژیک ضایعات غدد بزاقی در مواردی با نتیجه مطالعات مشابه در سایر نقاط جهان هماهنگی داشت ولی در موارد قابل توجهی نیز اختلاف بارزی به چشم می خورد که بیانگر نقش عوامل جغرافیایی و نژادی در شیوع این گونه ضایعات می باشد.

مقدمه: ایمپلنت های دندانی، به عنوان یکی از راه کارهای مهم در درمان انواع بی دندانی ها، در مواردی دچار شکست و عوارض بعد از درمان می شوند. سیگار یکی از عوامل مهم مخاطره آمیز در درمان های ایمپلنت است. هدف از این مقاله، مروری بر تحقیقات و مقالات موجود در بانک های اطلاعاتی با هدف بررسی تاثیر سیگار بر کلیه جنبه های درمان ایمپلنت بود.مواد و روش ها: کلیه مقالات مرتبط در بانک های اطلاعاتی مدلاین و (Cochrane Oral Health Group database) COHG جستجو شدند. در اولین مرحله عناوین و خلاصه مقالات جمع آوری و سپس عناوین و خلاصه مقالات غیرمرتبط حذف و صورت کامل بقیه مقالات مورد بررسی جداگانه دو نویسنده مقاله قرارگرفت. موارد مورد توافق با استفاده از آمار c2 ذکر می شد. موارد مورد اختلاف با بررسی مجدد کل مقاله تا حصول نتیجه، مورد بحث و تبادل نظر قرار می گرفت. نتایج و جمع بندی به صورت بررسی سیستماتیک در نتایج مقالات ارایه گردید.نتیجه گیری: احتمال شکست ایمپلنت، عوارض بعد از درمان و میزان تحلیل استخوان مارجینال در افراد سیگاری به طور محسوسی بیش از غیرسیگاری هاست. اثرات سیگار بر درمان های ایمپلنت با تعداد و سنوات سیگارکشیدن ارتباط مستقیم دارد. همچنین تاثیرات منفی سیگار در فک بالا بیش از فک پایین گزارش شده است در افراد سیگاری میزان شکست ایمپلنت های دارای خشونت سطحی متوسط کمتر از فیکسچرهای دارای خشونت سطحی کم است. در افرادی که قادر به ترک کامل سیگار نیستند، استفاده از آنتی بیوتیک قبل از درمان های ایمپلنت توصیه می شود. بیمار بایستی حداقل 1 هفته قبل و 8 هفته پس از جراحی از کشیدن سیگار خودداری نماید.