زمینه و هدف: فلوئور آب آشامیدنی باعث افزایش مقاومت مینای دندان در برابر پوسیدگی می شود و در مناطقی که میزان فلوئور آب آشامیدنی کم می باشد میزان پوسیدگی دندانی روند فزاینده ای دارد. هدف از این مطالعه تعیین غلظت فلوراید آب آشامیدنی ایلام و ارتباط آن با شاخص DMF در کارگران کارخانجات شهر صنعتی ایلام بود.روش بررسی: این مطالعه با روش توصیفی تحلیلی در پاییز 79 بر روی 320 کارگر مرد 20 تا 34 سال 28.11)، (X SD کارخانجات شهر صنعتی ایلام انجام شد. کارخانجات مربوطه توسط نمونه برداری خوشه ای و کارگران نیز توسط نمونه برداری تصادفی در مناطق مختلف از طبقات مختلف فرهنگی اقتصادی جامعه انتخاب شدند.یافته ها: غلظت فلوراید آب نیز توسط نمونه برداری در مناطق مختلف شهرک درماه های مهر، آبان و آذر با روش الکترودسلکتیو انجام شد. غلظت متوسط فلوراید در آب آشامیدنی شهر ایلام 0.28 میلی گرم در لیتر بود که کمتر از حد استاندارد می باشد. متوسط شاخص DMF کارگران حدود 4.3 بود. بین میزان فلوئور آب آشامیدنی و تعداد دندان های D, F, M همبستگی منفی معنی دار وجود داشت p=0.01) و (r=-0.1.کمترین مقدار شاخص DMF در کارگران دامنه سنی 20-34 و بیشترین آن در دامنه سنی 31-34 بود.نتیجه گیری: با توجه به اینکه با افزایش میزان فلوئور آب، تعداد دندان های فاسد کاهش یافته، پیشنهاد می شود افزایش میزان فلوئور آب آشامیدنی تاحد یک میلی گرم در لیتر انجام شود و از طریق رسانه های عمومی و برنامه های بهداشتی در جامعه، برنامه های آموزشی انجام شود و در مورد غنی سازی آب با فلوئور نیز مطالعاتی انجام گیرد.