این آزمایش به منظور بررسی تاثیر کم آبیاری روش شاخصهای مصرف آب، کمیت و کیفیت عملکرد چغندرقند بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی بصورت اسپلیت پلات با سه مقدار آب آبیاری (100%، 75% و 50% نیاز گیاه) در کرتهای فرعی و سه دور آبیاری (7، 10 و 14 روز) در کرتهای اصلی با چهار تکرار در سالهای 79-1378 در میاندواب اجرا شد. تاثیر دور و سطوح مختلف آبیاری در عملکرد ریشه و شکر بسیار معنی دار بود ولی بر کمیت آن تاثیر معنی دار نداشت. بیشترین عملکرد ریشه و شکر به ترتیب 67.7 و 10.2 تن در هکتار از تیمار D7I100 و با 797 میلیمتر تبخیر و تعرق بدست آمد. 25 و 50 درصد کم آبیاری به ترتیب موجب کاهش 13.3 و 33.3 درصد عملکرد ریشه و 11.1 و 28.9 درصد کاهش عملکرد شکر شد و در مصرف آب به ترتیب 22.5% و 44.2% صرفه جویی شد. با افزایش دور آبیاری از 7 به 10 و 14 روز، عملکرد ریشه به ترتیب 3.5 و 8.6 درصد کاهش و در مصرف آب به ترتیب 8 و 17 درصد صرفه جویی شد. کارایی مصرف آب در سطوح آبیاری 100%، 75% و 50% به ترتیب 8.4، 9.7 و 11.2 شد. تیمار D10I75 برای منطقه اجرای طرح توصیه شد. در این تیمار در مقایسه با تیمار D7I100 عملکرد ریشه و شکر به ترتیب 23.0 و 17.1 درصد کاهش یافت و در مصرف آب 29.0% صرفه جویی شد. WUE, WP2, WP1 در این تیمار به ترتیب 7.3، 9.1 و 9.7 بوده و مقادیر مذکور در تیمار D10I75 به ترتیب 6.8، 8.2 و 8.6 بدست آمد. رابطه خطی بین عملکرد و مقدار تبخیر و تعرق برقرار شد. متوسط ضریب واکنش چغندرقند (Ky) 0.76 تعیین گردید.