رهبری به عنوان یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار بر سازمان ها مورد تحقیق گسترده ای قرار گرفته است. میزان موفقیت سازمان در رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده، مقدار تلاش کارکنان جهت موفقیت سازمان و تاثیرگذار بودن رهبر بر کارکنان وابسته به رفتارها و سبک رهبری می باشد. نظریه پردازان، سبک های رهبری متعددی را بیان کرده اند که در این مقاله ضمن بررسی آن ها، الگوی رهبری تمام عیار که دربرگیرنده سبک های رهبری تحول گرا و تعامل گرا و رفتارهای مربوط به آن ها می باشد و تاثیر این سبک ها بر سه پیامد رهبری از قبیل میزان تلاش کارکنان، ادارک آن ها از اثربخشی رهبر و میزان رضایت کارکنان مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج این مطالعه نشان داد که رفتارهای رهبری تحول گرا و تعامل گرا که با مدیریت مبتنی بر استثنا (فعال) دنبال می شود، تاثیرگذارترین رفتارهای رهبری هستند. برعکس آن رفتارهای رهبری منفعل/ اجتنابی و بی قید و بند کم اثرگذارترین رفتارهای رهبری هستند. هم چنین یک رهبر می تواند هم از رهبری تحول گرا و هم از رهبری تعامل گرا، به خصوص پاداش مشروط که یکی از رفتارهای رهبری تعامل گرا می باشد استفاده کند. اثرگذارترین رهبران آن هایی هستند که به طور منظم هم از رفتارهای رهبری تحولی(ملاحظات فردی، الهام، تحریک عقلانی، کاریزما) و هم از پاداش مشروط رهبری تعامل گرا استفاده می کنند. در این مورد رهبری تحول گرا مکمل رهبری تعامل گراست.